F1LMN1EUWS
KINDEREN VOLGEN UW VOOR
BEELD, OOK BIJ HET ETEN
Onderzoekingsinstituut met
wereldfaam
KOSTUUMS
REGENJASSEN
VOORTMAN's kleding
PU RO L
de Boekaniers
A. Place in the Sun
INGEZONDEN
Schaam U Nederlanders
HEB HET HART EENS
Huidgenezing
Openbare verkoop grasland
AANRIJDING
EXCELSIOR
NUTSSPAARBANK
CONTACTAVOND ERKV
KAMGARENSPINNERIJ „RIESSEN" N.V.
Vrijdag 15 maart 1963
WEEKBLAD VOOR RIJSSEN
Pagina 2
Vrijdag en zaterdag de
Woensdag
vraagt
voor alle afdelingen.
Aanmelden dagelijks aan de fabriek van 912 en 26 uur
Ook voor de HEREN brengen we een pracht collectie
Vergelijken met anderen doet kopen bij ons
tegenover Postkantoor
i
In 1812 is de vrijheidsstrijd van de Ame
rikanen tegen de Engelsen in volle gang.
Washington is platgebrand. De Engelse vloot
en een troepensterkte van 1200 man berei
den nu een aanval voor op New Orleans.
Maar een der toegangspoorten tot New Or
leans wordt beheerst door Jean Lafitte en
zijn bende boekaniers. Zij zijn gelegerd in
de moerassen, die rond de stad liggen. Om
dat er een losprijs op zijn hoofd staat, heeft
Lafitte verklaard dat hij zich met geen van
de oorlogvoerende partijen wil verbinden.
De boekanier Jean Lafitte is verliefd op
Annette, de dochter van de Gouverneur van
Louisiana. Voor het meisje uit een zeer ach
tenswaardig milieu een heel moeilijke keus.
Haar jongere zusje heeft wel reeds haar keus
gedaan. Deze is samen met haar minnaar
vertrokken met het schip „The Corinthian",
dat ook een lading goud aan boord heeft.
De knappe, eerzuchtige George Eastman groot
gebracht in armoede, werkt als piccolo in
een hotel te Chicago als hij zijn oom, Char
les Eastman, ontmoet, een rijke fabrikant
van badpakken. Deze biedt hem een betrek
king aan. George grijpt zijn kans aan en
gaat liftende naar de fabriek. Daar wordt
hij door Earl, mr. Eastman's zoon, aan het
werk gezet. Nu zij hem eenmaal een - zeer
minderwaardig - baantje hebben geeven, ver
geten Charles Eastman en zijn familieleden
hun neef George al gauw. In zijn eenzaam
heid zoekt George toenadering tot Alice Tripp
een fabrieksmeisje, dat zich eveneens al
leen voelt. Er ontstaat een verhouding tussen
George en Alice. Plotseling openen zich voor
Schaam u Nederlanders over de gebeurte
nissen op 5-6-7 maart 1963 in Hollandscheveld
in de provincie Drenthe. Hetgeen daar heeft
plaats gehad gaat alle perken te buiten.
Ik zal niet in herhaling treden, over alles
en nog wat, wat daar is geschied, waarvan
door Radio en TV de gehele wereld kennis
heeft genomen. Schaam u in het bijzonder,
die de uitzetting hebben bewerkstelligd en
gelast, van 3 boerengezinnen, van de (10 pet)
boeren die gezamenlijk 50 pet van de Neder
landse inkomsten en daardoor de welvaart van
de gehele Nederlandse bevolking voor haar
rekening nemen. Deze 3 gezinnen zijn schaam
teloos verdreven van huis en haard door bruut
geweld zonder het minste menselijk gevoel.
Laten wij allen Nederlanders niet nalaten
de arme slachtoffers moreel en financieel te
steunen in hun leed en zware beproevingen.
Als wij ons dan als Nederlandse bevolking
in zijn geheel vanaf de schamele boerderij
in Hollandscheveld tot in villa's toe, diep
schamen over genoemde gebeurtenis, voor
God en onze naasten, dat ja dan alleen kan al
les nog weer ten goede gekeerd worden.
J Averesch Hangerad 14 Rijssen
Zondag 17 maart 's avonds 7.30 uur wordt
in de Geref. Kerk (Boomkamp) een zendings-
zangdienst gehouden georganiseerd door de
Geref. Jeugdvereniging.
Er is een mooi programma samengesteld
met o.a. solozang en declamatie. Tijdens
deze dienst zal een collecte worden gehouden
voor de actie HEB HET HART EENS.
Deze actie wordt dit jaar in het kader van
het 75-jarig jubileum van de Bon,d van Ge
ref. Jeugdverenigingen gevoerd. De opbrengst
is bestemd voor de jongeren in Rwanda
(Z. Afrika) die geen scholen, clubs, vereni
gingen hebben, die dreigen de prooi te wor
den van de donkere machten die er heersen.
Nu heeft de Geref. jeugd van Nederland
op zich genomen hier te helpen.
Komt allen want het is de zaak van onze
Heer die ons allen het zendingsbevel ge
geven heeft.
George de poorten naar een nieuw en beter
leven, als zijn oom hem een betere betrek
king in de fabriek aanbiedt en hem bij zich
aan huis nodigt. Daar ontmoet George de
charmante Angela Vickers, een vermogend
meisje, dat zich direct tot de „arme neef"
van de familie Eastman voelt aangetrokken.
George, die onmiddellijk op Angela verliefd
wordt, waant zich in de zevende hemel, tot
dat Alice, die hij in de steek heeft gelaten,
hem vertelt dat zij een baby verwacht en
dat hij haar moet helpen.
Alice trouwen zou het einde van Georges
schone droom betekenen en wanhopig zoekt
hij naar een uitweg uit de impasse. Voor
lopig scheept hij Alice af met mooie beloften.
Advertentie
RIJ SS K N hui ten de wallen
HuidzuiverHeid Hu id ge zondheid
Ten overstaan van notaris F. van Schooten
werden 4 percelen weiland verkocht. Voor de
heer G. J. Legtenberg te Rijssen werden
geveild een tweetal percelen grasland in het
Ligtenbergerveld, beide groot 1.24.15 ha. Het
eerste perceel werd ingezet op 6.500, het
tweede 6000.
Voor mevr. Schultz-Huizink te Rijssen werden
twee weilanden geveild. Een weiland in de
Plaagslagen, groot 87.80 are werd ingezet op
4800 een weiland aan de Braakmansdijk,
groot 25.55 are op 700.
Het 7-jarig zoontje van de heer V. d. V stak
onverwacht de Haarstraat over ter hoogte
van slager Lohuis juist, toen uit de richting
het Schild een bestelwagen naderde. Het jon
getje werd hierbij zeer ernstig gewond en werd
met een schedelbasisfractuur in het zieken
huis te Almelo opgenomen.
Indien de terrein-omstandigheid dit toelaat,
zal a.s. zaterdag het publiek direct al gecon
fronteerd worden met de wel zeer belangrijke
semi-derby EVCELSIORDES.
Ongetwijfeld zal het zaterdag a.s. spannen
in de Mors. Gezien het feit dat beide ploegen
in geen maanden in touw zijn geweest, zal
het bijzonder moeilijk zijn ons aan een prog
nose te wagen. Rekening houdende met het
feit dat Excelsior iedere week - ook geduren
de de barre koude die achter ons ligt - serieus
traint onder leiding van de heer Halle me
nen wij de winstkansen van de Rijssenaren
iets hoger te moeten aanslaan.
Uiteraard is het zaak dat de roodbaadjes
zich voor de volle 100 pet geven en dat de
voorhoede dezelfde schotvaardigheid aan de
dag legt als in de laatste drie wedstrijden.
Goede vaart, Excelsior!!!!
Het jaar 1813: Een zeer roerige tijd was
voor Rijssen het jaar 1813. Het begon al in
januari 1812. Telkens kwamen berichten bin
nen van nederlagen die Napoleon zou heb
ben geleden. Men sprak elkaar te Rijssen hef
tig tegen. Maar de adjunct maire Van Wijn
gaarden hief telkens dreigend de vinger op.
Daar kwam Bungel Bats met de boodschap
dat Moskou in brand stond. De oud Bes-
sems Engelweije die vreselijk bang was voor
brand liep de hele buurt door, om te vragen
of Moskou nog in het Hollandse lag. Geen
mens kon het haar vertellen. Ten einde raad
ging zij naar Van Wijngaarden, die van schrik
de pijp uitging bij het horen van dit nieuws.
Het bleef echter bij geruchten. Daarna kwam
de jobstijding dat het leger van Napoleon
in Rusland verslagen was.
Weer later kwam de tijding dat Napoleons
leger in Leipzig verslagen was. Maar er was
intussen veel gebeurd. Alle Twentenaren ston
den van de vroege ochtend tot de late avond
voedsel te verzamelen voor soldaten en paar
den van de overweldiger. De zomer van 1813
ging in wanhoop voorbij. En toch verkondigde
Bungel Bats dat het ergste geleden was. De
Jonker van de Oosterhof liep op klompen
en dat was nog nooit vertoond. Maar in deze
tijden gebeurde er nog meer, dat Napoleon
een wijle deed vergeten. Op den huize Grim
berg overleed op de 26ste april 1812 Ludwig
Eberhard Friedrich Nehrkarn. Het was met
deze heer van de Grimberg vreemd gegaan.
Voor de Franse bezetting had hij een tijd
lang te Rijssen gewoond. D.wz. van maan
dag tot zaterdag. De zondagen bracht hij door
bij zijn baas in Vriezenveen. Maar toch ken
den veel Rijssenaren de knappe en handige
timmerman.
Men mocht hem te Rijssen wel. Maar op
een maandagmorgen kwam hij niet weer.
Bij navraag bleek dat hij scheep gegaan was
naar de West. Tien jaren verliepen. Men was
spoedig de man vergeten. En de Franse over
heersing nam alle tijd in beslag. De baron
Jan Zeger Sloet, bood in 1812 de Grimberg
te koop aan. De tijden waren er naar en een
kasteel bracht geen voorrechten meer op.
In luttele jaren was de timmerman in de
west rijk geworden en teruggekeerd in Ne
derland las hij de te koop zijnde havezathe
de Grimberg. Hij reisde zo snel mogelijk
naar Rijssen, hij wilde de Grimberg hebben.
Zijn zonen zouden kasteelheren zijn. Hij kwam
Gedurende de maand februari werd bij de
Nutsspaarbank Almelo, bijkantoor Rijssen in
gelegd een bedrag van 216967.62 en terug
betaald f 117250,33. In deze maand werden 97
nieuwe spaarrekeningen geopend.
In café Bakker hield de Rijssense kanarie
vereniging ERKV een lezing met lichtbeel
den. De heer Brouwer, die zich binnenkort
in Rijssen als fotograaf gaat vestigen vertoon
de een aantal dia's over Spanje, Duitsland
en andere landen. Voor de dames der leden
werd een quiz gehouden.
Vindt u het ook zo grappig om te zien hoe
kleine kinderen hun oudere broertjes en zus
jes en hun ouders nabootsen? Hoe ze net
als moeder afstoffen en strijken en net als
vader hun kinderen toespreken? Misschien
hebt u er dan wel eens verbaasd over ge
staan wat ze allemaal opgenomen en onthou
den hebben. Let u er bij voorbeeld eens op
hoe de kleintjes hun poppen of beesten te
eten geven of zelf0 laten eten. Dat zal u
een aardig beeld kunnen geven van de ma
nier waarop uw kind zijn eigen maaltijden
beleeft, of hij ze wel of niet prettig vindt.
Misschien hoort u ook van welke gerech
ten vader, moeder en de kinderen wel en niet
FRANKFURT A.D. MAIN (DaD) - Der
tig jaar lang, tot aan zijn dood op 21 sep
tember 1860, heeft Arthur Schopenhauer in
Frankfurt a.d. Main gewoond. Nog tijdens
zijn leven droeg hij de Frankfurter stadsbi
bliotheek de verzorging van zijn nalaten
schap op en liet hij hun zowel zijn literair
oeuvre als ook zijn verdere persoonlijke be
zittingen na, waaruit, nu reeds vijftig jaar
geleden, het Schopenhauer-archief ontstond.
Thans is dit wereldberoemde archief, dat
tijdens de oorlog zwaar werd beschadigd, in
een zaal van de stads- en universiteitsbiblio
theek ondergebracht. Schilderijen en bustes
van de beroemde filosoof, zijn schrijftafel
en het bed, waarin hij stierf, vitrines met
zoals zijn wandelstok, bril, horloge, slaap
muts en zijn geliefde verzameling fluiten
getuigen van het leven van een man, die
de filosofische en wereldbeschouwelijke stro
mingen van onze tijd, tot op de dag van
vandaag op toonaangevende wijze heeft be-
invloed.
Zich volkomen bewust van haar plicht,
de nagedachtenis en het werk van de grote
filosoof te onderhouden en te verzorgen, stel
de de stad Frankfurt verleden jaar de pre
sident van de Internationale Schopenhauer
Vereniging, Dr. Arthur Hübscher, aan als
beheerder en leider van het archief. De er
varing en wereldomvattende contacten van
deze Schopenhauerkenner zullen er zeker
toe bijdragen, dat het archief zich zal uit
breiden en zodoende tot een instituut met
wereldfaam zal worden.
Tot de talrijke taken, die Dr. Hübscher te
vervullen heeft, behoort in de eerste plaats
het completeren van de bibliotheek en het
stimuleren van het gebruik ervan.
De filosoof bezat eertijds 1600 banden. Tij
dens de oorlog liep dit aantal terug tot 160
werken. Er bevinden zich nog 400 boeken
uit de vroegere Schopenhauercollectie in
particulier bezit. Deze zijn het archief
reeds testamentair toegezegd. Andere nog
ontbrekende werken zullen zo mogelijk aan
gekocht dan wel door duplicaten uit de
Frankfurter bibliotheek vervangen worden.
Dr. Hübscher hoopt in de loop van dit jaar
de geestelijke „werkplaats" van de filosoof
volledig te kunnen reconstrueren, om zo
doende Schopenhaueronderzoekers en -ken
ners de gelegenheid te geven deel te heb
ben aan de fascinerende dialoog tussen de
filosoof en grootste geesten van de wereld.
Zowel zijn filosofisch werk als ook zijn be
lezenheid getuigen van een universele in
stelling. Schopenhauer beheerste behalve z'n
moedertaal nog zeven talen in woord en
geschrift. Zijn nagelaten boekwerken getui
gen hiervan, want in elk ervan zijn door
Schopenhauer uitvoerige kanttekeningen ge
maakt, geschreven in dezelfde taal, als
die van het betreffende werk.
Naast Schopenhauer's persoonlijke bezit
tingen, biedt het archief ook plaats aan de
oudere en nieuwe geschriften over de filo
soof. Ook deze verzameling wordt steeds
meer uitgebreid en gecompleteerd en dit is
niet in de laatste plaats te danken aan de
medewerking van vele buitenlandse Scho-
penhauerkenners. die een voortdurend con
tact met het Frankfurter archief onderhou
den.
houden. Dat hebben de kleintjes o zo gauw
door, ook al meent u dat ze het niet mer
ken. In hun ijver om hen na te bootsen wil
len de kinderen dan óók niet eten wat de ou
deren weigeren. Aan de andere kant eten
zij graag wat zij de „grote mensen" met ple
zier zien eten. Het bewuste én onbewuste voor
beeld van die ouderen is dus wel zeer belang
rijk. Leert u de kleintjes alles eten, dan geeft
u hun iets goeds mee voor hun gehele ver
dere leven. Maar de enige manier om hun
dat te leren is dat u zelf en de andere vol
wassenen óók alles eten én lekker vinden.
Zijn er enkele gerechten, waarvan uw gezin
niet houdt, b.v. bieten of postelein of kar-
nemelksepap, dan behoeft u zich daar niet
over op te winden. Probeer er echter wel iets
aan te doen als zich beperkt tot maar één of
twee groentesoorten omdat u de andere niet
kent of niet graag eet, of als u fruit al
leen gestoofd eet en veel te weinig melk op
tafel zet. Wisselt u dan eens kookervaring
uit met uw familieleden, vriendinnen of ken
nissen, of probeert u eens recepten uit krant
of tijdschrift. Ongetwijfeld ziet u nieuwe mo
gelijkheden en kunt u de voeding gevarieer
der maken. Variatie is nodig om een goede
voeding te waarborgen.
Wanneer u iets nieuws opdient met de woor
den: „Als jullie het niet lekker vindt laat je
het maar staan" - is de kans groter dat
men het inderdaad niet zal waarderen dan
wanneer u zegt dat u op raad van uw zus
ter of naar een recept uit de krant iets g)e-
zelligs gemaakt hebt, onder angst of het
al of niet in de smaak zal vallen.
Voor een klein kind met weinig eet-ervaring
is ook het voedsel, dat u heel gewoon vindt,
iets nieuws. Hoe het kind het accepteert
hangt van uw voorbeeld af. Geef het hem
rustig en eet met smaak uw eigen portie op.
U geeft hem er een veilig gevoel mee.
Het is ook belangrijk de kinderen vroeg
regelmaat in de voeding te leren. Zorg), dat
de maaltijden zoveel mogelijk op vaste tijd
stippen opgediend worden. Houdt er de hand
aan, dat de kinderen niet de hele dag en
avond door in de koekjes- of broodtrommel
kunnen graaien. Ons lichaam went aan re
gelmaat, de maag ook.
Houdt men zich niet aan een vaste etens
tijd, dan is de kans groot, dat er niet 3 of
4 goede maaltijden worden gegeten, maar
zo maar te hooi en te gras een hapje. Meest
al is dat dan een zetmeelrijke hap zonder
veel voëdingswaarde, bv. koeken of andere
versnaperingen.
Nog iets waar u niet te jong mee kunt
beginnen: hygiëne leer de kinderen hun han
den wassen vóór zij aan tafel gaan of vóór
ze u gaan helpen met koken of tafel dekken.
te Rijssen en kocht voor hij zijn morgen
brood had genuttigd voor 57000 gulden de
Grimberg met al zijn rechten.
In Rijssen noemde men hem de heer van
de Grimberg. Op 'n schone voorjaarsdag droeg
men hem ten grave. En hij kreeg een be
grafenis die volkomen bij hem paste.
Toen ging weer de tijd voort.
Bungel Bats zorgde voor sensatie, maar
Napoleon ook. Ten behoeve van 's keizers
zoon moesten er garde d'honneur komen.
Dit was een maatregel om de geoede bur
gerij te pesten. Rijssen was ook bij, daar
werd een jonge gebrekkige man aangewezen
voor garde d'honneur een zekere Pouwen.
Iedereen te Rijssen wist dat het pestei-ij was
maar de ouders moesten hem vrij kopen.
Bij keizerlijk besluit moesten de rijke jonge
lieden van 19 tot 30 jaar garde d'honneur
worden.
Tot de zes Twentenaren die ten laatse als
gardes d'honneur werden opgeroepen behoor
den Paul Jacob Aufmorth te Goor, Arend Ja
cob Schikhard van Coeverden van het Weg-
dam bij Goor, Conelis Sinkelaar te Olden-
zaal, allen hervormd. Van onze oudoom van
Coeverden weten wij dat hij na negen maan
den de plaat heeft gepoetst en veilig weer
thuis is gekomen. Onlangs lazen wij in een
tijdschrift dat geen enkele garde d'honneur
was weergekeerd, dat is dus niet juist, maar
van Coeverden had veel geleden. Op de
twintigste juli 1813 vertrokken zij uit Zwolle
en na een tocht van achtendertig dagen kwa
men zij te Tours aan. Voorwaarde was dat
zij een zeer kostbaar paard moesten aan
schaffen en een duur uniform. Het werd hen
in Frankrijk dadelijk afgenomen en zij wer
den voor allerhande vuil werk gebruikt. Ten
slotte kwamen zij terug in een vrij land.
Op negen november 1813 ging voor zover wij
kunnen nagaan het laatste Franse officiële
schrijven het land in. Dit was gericht aan
de boerrichters van de marken. Zij moesten
in geval van nood dadelijk klaar staan om
paarden en wagen beschikbaar te heb
ben en dan het bevel hoeveel haver
en hooi moest klaar staan. De 20e no
vember kwam bevel van de andere kant.
De Russen waren in aantocht en dat was in
Rijssen best te zien. Gevorderde wagens en
karren met Franse ambtenaren die op de
vlucht sloegen raasden door Rijssen. Vrouwen
en kinderen van de vijanden werden in de
haast weggevoerd. Bungel Bats stond op de
Schild met zijn oudergrondse vrienden De
Fransgezinden riepen wacht maar! De Rus
sen zijn ook zo lekker niet! Twintig novem
ber de avondschemering trad al in. Toen
kreeg Rijssen zijn bevrijders. Het was een
afdeling Kozakken, die heel wat noten op
zijn zang had.
De kolonel kapitein ook. Hij nestelde zich
hoog en breed op de Oosterhof. Niemand in
Rijssen die Russisch verstond, dan de Poolse
Jood Schmoel Polak. Maar Schnoel was hem
om begrijpelijke redenen gesmeerd. Dus de
adjunct maire Van Wijngaarden stond voor
de schier hopeloze taak de Russen zo goed
en zo kwaad als het ging te gerieven. De
officieren hadden de soldaten ondergebracht.
Onderbrengen is het juiste woord niet. Deze
mannen waren van Rusland naar Rijssen
gekomen en hadden tijdens hun tocht alles
wat ze grijpen en vangen konden meegepikt
zo kon het voorkomen dat sommigen van hen
zes of zeven kostuums over elkaar aanhad
den.
Sommigen hadden een dikke laag hooi in
de broek om hun ingewanden tegen koude
te beschermen, weer anderen veren. Met de
inkwartiering hadden ze niet veel soesa. Zij
groeven gaten in de straat roofden turf en hout
en stookten vuren waarop zij de hele nacht
eten kookten. De officieren waren het beter
gewend, maar zij konden zich niet verstaan
baar maken, zij waren ingekwartierd bij een
varkenskoopman. Die een oude vader had,
die dertien jaar bedlegerig was. En daar
moesten de heren maar bij slapen. Nou en
je begrijpt de Russen verstonden hem niet,
maar toen ze even voor het bed stonden en
opa begon te zaniken en te klagen, noodde
de varkenskoopman hun aan de avonddis.
Die was heel gewoon naar de tijdsomstan
digheden. Karnemelksepap mei paardebonen.
De officieren zetten ondanks het reeds ver
gevorderde uur koers naar het raadshuis.
Daar troffen zij de adjunct maire nog aan
Zij zetten alle registers van hun spraakver
mogen open, maar de maire Van Wijngaar
den sprak in het Frans, heren ik begrijp u
niet! Nou dat deden de heren de maire ook
niet. Ten einde raad beten zij op hun vin
gers. Ook dat hielp niet. Toen riepen zij
hap hap kukeleku, dat betekende dat zij
eieren wilden hebben. De maire schaterde
het uit, maar niet lang. Officieren van een
der grootste mogendheden van Europa die
hier kwamen om ons kikkerlandje te be
vrijden, zouden zich laten uitlachen door een
knuppel van een adjunct maire uit een gat
als Rijssen. Neen! Aan deze vertoning zou
gauw een einde komen. Met zijn beiden gre
pen zij de forse man in de kraag en werk
ten hem buiten de deur. Daar stonden acht
kozakken klaar. En die moesten Van Wijn
gaarden naar het huis van de varkenskoop
man brengen. Daar moest de adjunct maire
opgesloten worden in de kelder. De officieren
eisten weer hap hap kukeleku. De vrouw des
huizes liet de heren eieren zien, die zagen
er echter niet al te appetijtelijk uit. Zij wil
den de maire hebben maar die was uit de
kelder verdwenen. Ontsnapt in varkenskoop-
mans kleren, vluchtte hij naar de Ooster
hof om zich bij Galatskin te beklagen.
De kolonel werd zeer kwaad. Hij liet de ge
dekte tafel in de steek liet zijn paard za
delen en reed naar het huis van de varkens
koopman. De beide officieren hadden uit
wraak dat men de maire had laten ontsnap
pen reeds bevel gegven om het huis te plun
deren en gingen daarin zelf voor. De kolo
nel kwam en informeerde op wiens bevel dit
geschiedde.
De Kozakken waren juist bezig om de oude
Gat Jan die dertien jaar bedlegerig was van
zijn bed te lichten. De kolonel liet door de
Kozakken de officieren twee dagen opsluiten
in het zelfde hok waarin de adjunct maire
gezeten had en twee dagen later toen de
troep vertrok om voor anderen plaats te ma
ken, liet kolonel Galatskin hen aan een paar-
destaart binden.
Jan de Snieder had bezoek gehad van enige
rovende kozakken. Zij hadden hem de weinige
sieraden afgestolen waaraan hij zeer gehecht
was.
En dat nam de Snieder niet. Hij zette de
Russen na en sloeg een der Kozakken voor
de vlakte. Spoedig kwamen er meer bij. Maar
ook de Rijssenaren lieten zich niet onbetuigd.
Zij hadden het laatste half jaar zoveel ge
leden dat zij door het dolle heen waren.
De officier van pakket werd gewaarschuwd,
en deze kwam nog met meer Kozakken. Maar
om in het toenmalige Rijssen te vechten moest
men heel veel lef hebben. Want de Rijsse
naren gebruikten niet alledaags geschut. Zo
kreeg de bevelvoerende officier toen het
donker werd een volle emmer koegier in
zijn gezicht. Toen hij weer brullen kon, brul
de hij om vuur, hij wilde Rijssen in brand
steken, maar Moos Jantjen die van een Ko
zak een klap in de nek had gehad die aan
kwam, was huilend naar de maire gelopen.
En deze met hem naar Galatskin. Toen was
er gauw een einde aan de herrie. De kolo
nel nam alle vechtenden mee. De sieraden
moesten op de proppen komen, die dief kreeg
een schop voor de broek die raak was en
de Snieder moest met zijn sieraden een nacht
in de bak.
Van Coeverden.
