Het Riessender Jöddeken en de Schout
FILMNIEVWS
Internationale luchtverbinding
De hel van Saipan
Haar bekentenis
Ingezonden
Waarom Vriendschap
Worclt „Excelsior"
zaterdag kampioen
Atletieknieuws RV
Sportmiddag PJ.G.O.
Vrijdag 27 april 1962
WEEKBLAD VOOR RIJSSEN
Pagina 3
Vrijdag en zaterdag de film
Woensdag de film
KI.IS.S EN buiten de mill en
De schout had een hekel aan opscheppers
van over de grens. De Sa-aren, boeren uit
de Bouwstraat hebben mij geslagen en die
smaus heeft hen opgehitst! Riep Jonker Snor-
rewits. Jij bent hier door geen mens geroepen
riep de sahout. De Hooge heer van Voorst
van de Grimberg luitenant in dienst van de
staten had ook een hekel aan Jonker Snorre-
wits. De heer van de Grimberg had verke
ring gehad met Jonkervrouwe Johanna Mar-
'garetha van Ittersum tot Wolfshagen in het
Westfaalse en de baron Snorrewits had net
zo lang gestookt en gekonkeld tot de verke
ring uit de voeten was geraakt en nu ging
een ander er met freule Johanna van door.
De luitenant van de Grimberg kwam een
boodschap doen in Rijssen. Op de markt zag
hij behalve David en de Saaren ook Snorre
wits staan. De laatste was 't rechteroog dicht
geslagen.
Donderhond wat moet je hier? Riep Her
man van Voerst. Ik moet nog drieduizend
gulden van hem hebben, kreet David. Jon
ker Van Voerst sprong van 't paard, grijp
hem! Gebood hij de Saaren, opdat ik hem
in de kerker werpe, op de Grimberg. Dat
hoefde men de jonge Saaren geen tweemaal
te zeggen, vooral als een jonker Van Voerst
van de Grimberg commandeerde. Hij werd
dan ook vrij ruw in de kraag gegrepen
zodat hem de botten kraakten. Hij piepte
benauwd dat hij dadelijk 'n schuldbekente
nis wilde tekenen ten name van David Poep-
zak Jode te Rijssen. En dat deed hij ook.
Dat was dat. De drie jonge Saaren en David
bemoeiden er zich verder niet mee, maar
de schout Peter Zweer, gaf de Jonker Snor
rewits de gemoedelijke raad zo gauw mo
gelijk op te hoepelen naar het Bentheimse.
De laatste volgde de raad op. Een week la
ter kreeg David zijn geld terug, met een
brief er bij dat de vorst van Bentheim hem
voor eeuwig de toegang tot Bentheim ont
zegde.
Jonker Berend wilde het Jöddeken scha
deloos stellen. Hij vroeg voorrechtsbrieven
aan in verschillende heerlijkheden. Zo mocht
David Poepzak ook in vervolg van tijd te De
venter komen en in de heerlijkheid Borculo.
Christina van Westerflier maakte er haar
man geen verwijt meer van, dat hij aan
papte met de Jood. Zij had er schik van dat
die opdringerige Jonker Snorrewits, die het
op haar enige dochter had voorzien, Rijssen
was uitgeslagen. Zij stelde haar man voor
de Jonge Saaren een goede baan te bezor
gen, maar deze lachten er om. De Saaren
en mooie banen dat waren twee zaken, die
niet met elkaar in overeenstemming waren
te brengen. De oude Saare was een welge
stelde Rijssener boer. Die wanneer hij het
op de heupen had naar Harm in de mölle
niet vroeg. Eigenaar van vele bunders land.
Veel bos en weide. Toen de burgemeester de
Goldvinke de boodschap van Jonker Berend
van Bevervoorde overbracht, brulde de oude
Saare van de lach.. Nou zo'j toch zegg'n,
zon'n Jonker toch! En hij sloeg zich op de
knieën. Laat je dat gezegd zijn Goldvinke
een Saare neemt nooit gunsten van de adel
aan. Wij zijn vrije en onafhankelijke Saaren
en dat blijven wij: wij zijn het al tweehon
derd jaar. En tot afscheid riep hij, en nu
ga ik aan het werk, met andere woorden
Goldvinke, je kunt gaan.
Het was zover. Mei 1630 was in het land.
Reeds in November 1629 was de verloving
bekend gemaakt tussen Bemardina van Lan
gen en Ernst van Ittersum.
Kolonel in Staatsen dienst, deze jonker af
komstig van het kasteel Nijenhuis bij Heino
was een zoon uit een heldengeslacht. Toen
de Goldvinke het heuglijke nieuws aan de
oude Saare in de Bouwstraat vertelde, was
diens commentaar, pas maar op, datte oew
neet oef de panne sprink! Het werd de Saare
zeer kwalijk genomen, maar op den duur
zou hij gelijk krijgen. Maar dat wist men
toen nog niet. De oude Saare vroeg het op
de man af aan David, wat deze er van dacht?
Maar David hield zich op aanraden van Sa
ra op de vlakte en de Saare gaf hem groot
gelijk.
Maar nu was het mei. De Gapert en Jenne
woonden nog altijd in het smaldeel en zou
den daar blijven tot het einde van hun le
ven. Want Bernardina van Langen zou zich
na haar huwelijk vestigen op de Oosterhof.
Eens was de Oosterhof horig goed. Een grote
boerderij met vele erven. In 1334 noemde
men het nog de Scholtenhof Gherlovinck. Da-
ze Scholtenhoven vindt men nu nog, onder
Winterswijk. Maar in 1413 heet het al de
Oosterhof. Vele processen zijn in die tijden
om Oosterhof gevoerd. Maar het adelijk
geslacht van Langen dat in het voormalig
richterambt Nedingen en vooral te Rijssen
zeer grote invloed had, werd eerlang heer
van de Oosterhof. In de jaren 1629-1630 werd
er ook het huis getimmerd. Daar zou in de
nabije toekomst de kolonel van Ittersum
wonen en zijn nazaten zouden het bewonen
tot de aanvang der twintigste eeuw. In mei
dan zou de grote dag zijn. De Ittersums
waren zeer Oranjegezind. De voorvader Ernst
van Ittersum had in 1581 op Blijenbeek aan
de Maas gevangen gezeten, onder de Span
jaarden. En velen met hem. Men was het
er te Rijssen algemeen over eens, dat freule
Bemardina van Langen 'n goede keus gedaan
had. De oude Saare wilde de kat eerst uit
de boom kijken. Eers ees zeen, wat 't is!
Zo was zijn bescheid. De oude Saare had
niet veel eerbied voor het gezag. Hij rede
neerde aldus. Wanneer hij de Saare en al
de andere Rijssener boeren er niet waren
dan kon de adel zich wel opzouten. Rijssen
werd op de been gehouden door gasten als
de Saare. Zij hadden maling aan het gezag.
Wat ging de Saare de vele vorstenhuizen en
verdere adel aan? Hij betaalde op tijd zijn
belasting en daarmee kocht hij zijn vrijheid.
Jonker Berend van Bevervoorde, dat was
een geval op zichzelf. Dat was een volbloed
Rijssenaar. Die sprak vloeiend het Rijssens
dialect. Die ging als dat zo te pas kwam
bij je op het ploegstel zitten en informeer
de eerst naar de stand van het gewas en
naar het vee, vóór dat hij naar de welstand
der huisgenoten vroeg. Zo hoorde het ook.
Natuurlijk waren vele Rijssenaren het niet
met de Saare eens. Op een dag toen de
oude Saare met de handen op de mg ach
ter zijn daghuurders aanging gelijk een kod-
debeijer. Kwam David Poepzak bij de boer
op het land. De Saare vroeg hem op de
man af wat hij dacht van de Jonker van It
tersum de kolonel in staatsen dienst? Na,
na! Riep David, daar mag ik niets van zeg
gen, want je weet Saare, ik zit op borger-
gemoed. Men sprak de Saare nooit bij zijn
voornaam aan, tenminste het gewone volk
niet. Dat was heel wat anders met burge
meester Vlierbeld. Die noemde men gewoon
de Fluite of Fluite Willem. De Saare had
geen bijnaam, iedereen in Rijssen wist wie
de Saare was. De Saare dan, sprak Jödde
ken, doew hoof's neet bange te ween, zo
lange de Saare der is! Begrep'n?
En David begreep het, hij stond onder het
hoge beschermheerschap van de ongekroon
de koning van Rijssen. Maar nu moet je mij
een plezier doen riep de Saare. Nu ga je
naar dat kasteel Nijenhuis en je zegt ge
woon dat je het Riessener Jöddeken bent
en zeg maar dat de Saare je gestuurd heeft.
David ging naar zijn Sara en riep Sara.
Zus en zo, dat heeft de Saare mij bevolen.
En zo nam David de volgende morgen de
staf in de hand en liep door de onafoogbare
heidevelden van Rijssen naar Raalte en van
daar naar Heino, van welk plaatsje hij nog
drie kwartier moest. Eindelijk kwam hij bij
het kasteel. Een werkbaas kwam toeschie
ten en vroeg man wat moet je. Ik ben David
de Jödde van Riessen, de Saare hef mie'j
e'stuurd ik kom'me um te handelen. De
werkbaas confereerde even met de huis
knecht. De werkbaas hield David aan de
praat. En jawel even later versoheen een
knappe jonker. Die nam David mee in de
Bijvank, dat was een kamer waar men de
gaande en komende man ontving. Wat te
handelen was er op het ogenblik niet, maar
de jonker was wel heel vriendelijk en hoorde
David uit. Bijzonder geïnteresseerd was de
jonker aangaande de Saare. En David he
melde de Saare op. Men wist wel hoe het
moest daar op het Nijenhuis. Want men bood
David een maaltijd aan, maar hem werd
eerst gevraagd wat hij wenste te eten. De
jonker Ernst van Ittersum wist nu zo een
en ander van Rijssen, wat niet ver bezijden
de waarheid was. Wanneer men te Rijssen
als jonker van verre kwam spelden de Rijs
senaren je van alles op de mouw om maar
in het gevlei te komen.
Op 17 mei zou het wezen, het huwelijk
van de freule van Langen met haren Van
Ittersum. De oude Saare ging grijnslachend
door Rijssen. Hij nam ook een kijkje in de
kerk daar was men aan het witten, daar
schoot het hem te binnen, dat zijn huis ook
wel een beurt nodig had. Hij liep even naar
huis en commandeerde: het hoes witten! Er
was geen mens die hem tegensprak en spoe
dig was het vrouwvolk bezig. David 't Jöd
deken had hem uitgebreid verslag gedaan.
Hoe het op Nijenhuis was. En vier dagen
voor de trouwdag riep de Saare de Bouw
straat bij elkaar. Als de freule trouwde, zo
verklaarde hij, kon de boel er zo slordig
niet bij liggen en daarom toog men aan den
arbeid en maakte de Bouwstraat brandschoon.
De burgemeester de Fluite vroeg waarom
het zo mooi moest zijn. Het is voor de freule
en de jonker van Ittersum. Verklaarde de
Saare. Voor de oude mevrouw had ik het
niet gedaan. Het was net of de hoofdige
boer een voorgevoel had gehad. Want daags
voor de trouwdag daar kwam de blonde freu
le Bemardina aan de arm van haar galant
de Bouwstraat in huppelen. De Saare was
in gesprek met David. De laatste wilde zich
haastig verwijderen, bij het zien van het
hoge bezoek. Blief stoan! Gebood de Saare,
Niks gin commoties! Het jonge paar ste
vende regelrecht op het Saarenhuis af. Dit
is mijn aanstaande, kirde de freule. De
Saare en David ontdekten het hoofd. En toen
in eens riep de Saare: wol meneer het hoes
ees zee'n. Dat wilde meneer wel. De Saare
gooide de niendeur wagenwijd open en riep
komt er in dan kun iej der oetkieken! Hij
maakte verder niets geen omhaal. Presen
teerde beiden een stoel en sprak tegen zijn
vrouw, hier heb iej' de freule en de jonker.
Vrouwe, zet koffie! Hij verontschuldigde
zich dat zijn -""ms naar het land waren,
want daar moest het van komen. De Saare
informeerde naar de stand der gewassen
op Nijenhuis. Feliciteerde bij het ver
trek de jongelui met hun voornemen. Toen
freule Bernardina met haar aanstaande door
Rijssen liep vroeg zij, wat dunkt je van
de Saare? Een pracht kerel riep de jonker
vol overtuiging.
Bemardina dacht bij zich zelf, als je de
Saare beter leert kennen, dan denk je er
wel anders over. Van Coeverden.
Guy Gabaldon is een ernstige eenzame
jongen van 12 jaar. Zijn vader is dood en
zijn moeder reeds lang bedlegerig en hoop
op herstel is uitgesloten. Zijn jeugdjaren zijn
een opeenhoping van moeilijkheden. Na de
dood van z'n moeder wordt hij liefdevol op
genomen in het Japanse gezin Une. Hij leert
het Japans vloeiend spreken en wordt hele
maal beschouwd als een lid van het gezin.
De verraderlijke aanval van de Japanners
op Pearl Harbour rukt de familie uit elkaar.
Vader en moeder Une worden overgebracht
naar een interneringskamp, terwijl de zoons
Kaz, George en Freddy, die in Amerika ge
boren en dus de Amerikaanse nationaliteit be
zitten, dienst nemen in het leger. Ook Guy
wordt opgeroepen en daar hij Japans spreekt
wordt hij aangesteld als tolk bij de inlich
tingendienst, onder bevel van Kapitein Schwa-
be, van de Mariniers.
Hij sluit vriendschap met Bill, Peter en
sergeant Leonard van zijn onderdeel. De op
leiding is hard en voor Guy erg moeilijk,
daar hij de vijand niet haat.
Voor hij naar het front wordt gestuurd,
krijgt Guy nog 14 dagen verlof op Honoloeloe.
Guy en zijn drie vrienden leven zich vol
komen uit tijdens dit verlof en de feestjes
die zij beleven met de twee Japanse striptea-
se-meisjes Sono en Faxnika, en de wilde
tonelen met Sheila, zullen zij niet licht ver
geten.
De aanval op Saipan komt voor de jongens
als een koude douche. Hevige gevechten van
man tegen man kosten de Amerikanen enor
me verliezen. Overal loert de dood in deze
verraderlijke jungle. Bij 'n nachtelijke te
genaanval van de Japanners worden Guy's
vrienden Bill. Pete en Sergeant Leonard ge
dood, de laatste op beestachtige wijze. Een
enorme haat voor de Japanners laait bij Guy
op. 's Nachts begeeft hij zich achter de vije
andelijke linies en doodt iedere Japanner
die op zijn weg komt, dit tot ongenoegen
van zijn superieuren die hun macht over hem
verliezen.
Tijdens een patrouille achter de linies wordt
Guy gewaar waar zich de schuilplaats be
vindt van de Japanse Generaal Matsui. Deze
roept zijn mannen op zich te verzamelen en
een laatste poging te wagen de Amerikanen
van het eiland te verjagen, Er bevinden zich
slechts 800 Japanners op het eiland.
Guy dringt de schuilplaats van de Generaal
binnen en nadat hij twee secondanten koel
bloedig neerschiet, vertelt hij de Generaal
dat het zinloos is de aanval te beginnen tegen
een overmacht van goed uitgeruste Amerika
nen. Door de strijd te staken kan hij het
leven van zijn 800 soldaten redden die allen
hopen hun familie terug te zien, zoals hij
hoopt naar het Japanse gezin, dat hem heeft
opgevoed, terug te keren.
De generaal ziet het hopeloze van de situa
tie in en begeeft zich naar de verzamel
plaats van de Japanse soldaten en beveelt
de mannen zich over te geven. Na dit be
vel pleegt de generaal zelfmoord. En zo ein
digt dit ware verhaal over de Marinier Guy
Gabaldon, die op zijn eentje 800 Japanse
krijgsgevangenen maakte.
Hij ontving hiervoor de „Silver Star Me
dal", één van Amerika's hoogste onder
scheidingen.
Een Raoul J. Levy-produetie met Brigitte
Bardot, Sami Frey en regie Henri-Georges
Clouzot.
Dominique Marceau (Brigitte Bardot) is 'n
vrijgevochten meisje geweest. Opgegroeid te
Rennes als dochter van een legerofficier,
kreeg zij (te) nadrukkelijk haar ijverige zus
ter Annie (Marie-Jose Nat) als voorbeeld ge
steld. In plaats van te leren zocht zij het
gezelschap 'van de nozem-jeugd.
Als Annie in Parijs viool gaat studeren,
wil Dominique mee. Als dat geweigerd wordt
slikt zij veronal en wordt ternauwernood
van de dood gered. Haar verschrikte ouders
geven nu toe. In Parijs kamt Dominique
evenmin tot werken. Zij vindt in de studen
tenwijk groepen rondhangers, waartussen zij
zich thuis voelt. Men leeft in een verant
woording-negerende, a-morele sfeer.
Wanneer Dominique Annie's studiegenoot
Gilbert (Sami Frey) met erg weinig decorum
ontvangt, is Annie woedend. Gilbert, een se
rieuze leerling-dirigent, blijkt meteen stapel
verliefd op Dominique. Hij draait steeds om
haar heen en hoewel zj anders spoedig tot
sexuele omgang met haar vrienden komt
houdt zij Gilbert wekenlang op een afstand.
Maar daarna blijft het paartje maanden
lang door een hartstochtelijke liefde bevan
gen. Zij passen eigenlijk slecht tfij elkaar, Do
minique begrijpt niets van ernstige muziek,
voelt zich opgesloten bij de bezeten Gilbert.
Als haar vader haar toelage staakt en zij
als garderobejuffrouw gaat werken in Ludo-
vics nachtclub, betoont Gilbert zich jaloers
bij ieder lachje van 'n bezoeker. Er komt
grote ruzie van als Ludovic haar per auto
thuisbrengt, en het tweetal breekt met el
kaar.
Dominique sluit zich lange tijd op haar
kamer op, haar verdiensten vervallen door
de vakantietijd, zij hongert, bedelt, prosti
tueert zich. Door de dood van haar vader
met haar familie herenigd, hoort zij, dat...
Gilbert zich met Annie verloofd heeft. Het
lijkt haar onbestaanbaar, dat hij van Annie
kan houden. Zij zoekt hem op en Gilberts
hartstocht ontvlamt weer. Maar de volgen
de morgen bekent hij nooit echt van haar
gehouden te hebben. Het leven lijkt geen
zin meer voor haar te hebben, zij koopt een
revolver. Maar Gilbert moet er getuige van
zijn hoe zij terwille van hem terzijde stapt.
Zij zoekt hem op. Hij gelooft niet, dat het haar
ernst is, zegt gemene dingen., en voor zij het
weet, schiet Dominique de revolver op Gilbert
leeg. Volkomen overstuur, opent zij de gas
kraan.
Zij wordt weer door tijdig ingrijpen gered
en staat terecht als moordenares. De advo
caat van Gilberts moeder, Mr. Eparvier (Paul
Meurisse) schilder haar af als 'n zedeloze
verleidster, die Gilbert vermoordde omdat zij
hem niet aan haar gehate zuster gunde. Haar
eigen advocaat (Charles Vanel) wijst op de
details die haar waarachtige liefde voor de
harteloos profiterende Gilbert aantonen.
Dominiques zelfmoordpogingen worden door
mr. Eparvier gekleineerd als welberekende
schijnvertoningen, ondanks de smart en de
wanhoop, die zij in de getuigenbank demon
streert. In de nacht na de eerste zitting snijdt
Dominique haar polsen door. Ditmaal bereikt
haar de doktershulp niet meer op tijd.
Oliver Barnett, het hoofd van de
Forest Fields School in Nottingham,
Engeland, heeft de jongens en meisjes
van zijn instittut voorgehouden dat el
kaar bij de hand houden „een slordige
dwaze gewoonte" is.
:jc In Akersloot, een centrum van
leliecultuur, wordt van 5-9 juli de twee
de lelietentoonstelling gehouden. De
vorige tentoonstelling trok 5500 bezoe
kers, o. w. veel buitenlanders. Dit
jaar verwachten de organisatoren er
12.000 Daarom is de tentoonstellings
ruimte zes keer zo groot als vorig jaar.
Het aantal inzenders is reeds verdub
beld.
Ziezo heer Averesch, daar ben ik dan
weer. Geen verstoppertje spelen maar ge
woon V. Ik kruip niet weg achter een mas
ker. Wat hebt u aan mijn naam. U zou zich
dood ergeren als u dat wist. U weet toch
wel dat V, vrijheid betekent.
Dat u mijn ingezonden stuk onsamenhan
gend vindt, neem ik direct aan hoor. Ik heb
u natuurlijk tegen het zere been getrapt.
En dan lanceert u maar direct een artikel
over vriendschap. Nou Averesch (ik zeg geen
vriend meer) ik houd er een andere vriend
schap op na, een betere een echte vriendschap.
U moet niet te gauw van onderwerp ver
anderen. Dat bewijst, dat u de zaak niet
machtig bent. U was toch zo vol van de
Rijssense Veemarkt die doodbloedende was,
waarom nu weer een ander onderwerp.
Ik wil helerhaal niet praten over vriendt-
schap. U was de man die de veemarkt in
Rijssen nieuw bloed in de aderen wilde pom
pen. Ik heb u alleen gevraagd, hoe denkt U
dat te doen. Kijk en daar kunt U natuurlijk
geen antwoord op geven. U begint te razen
over vriendschap. Neen Averesch, het volk
van Rijssen heeft U door. U wil reclame ma
ken voor de verkiezing. U draait er wat om
heen. U denkt de naam Averesch in de cou
rant, het kost mij niets en dan lukt het wel.
Daarom vraag ik u nogmaals, wat denkt U
te doen om de veemarkt te Rijssen weer
bloeiende te maken. U kunt daar natuurlijk
geen antwoord op geven, omdat U drommels
goed weet, dat deze kwestie meerdere malen
door daartoe bevoegde mensen is besproken,
zonder tot een resultaat te komen. En nu
de gemeenteraadsverkiezing voor de deur
staat nu weet Averesch uit het Hangerad
daar een middel op, die zal het hem eens
even lappen. Man laat naar je kijken.
Uw hele geschrijf is enkel gericht op de
gemeenteraadsverkiezing. Uw geschrijf is 'n
klap in de lucht, een grote zeepl>el. U vraagt
van mij antwoord op een betere veemarkt.
U moet de rollen nu niet omdraaien als of
ik het wist. U was de man die het wist,
dus kom er mee voor de dag.
Verder vraagt U mij of het mijn bedoeling
is om de vriendschap alleen per courant
te onderhouden. Hoe hebt u het kunnen ra
den! Ik ben een Rijssense inwoner en ik
heb vrienden en kennissen genoeg, dus ik
wil van Uw vriendschap helemaal niets we
ten.
Dat U MIJ op 17 april j.l. niet hebt
gezien op de Rijssense veemarkt is ook niet
waar. Ik heb U wel gezien. Ik heb U vrien
delijk gegroet, maar U keek stoers voor U
uit. Mijn vriend (een echte vriend) vroeg
aan mij wat is dat voor een onvriendelijke
man. Ik heb hem eerlijk gezegd, dat is de
vrije boer van Rijssen.
Was dit nu de eerste keer van dit jaar,
dat u op de Rijssense veemarkt bent geweest
of al vaker. Ik kom zo vaak op de vee
markt maar ik zie U nooit.
Verder wilde U graag, dat ik het weer goed
maakte. Nou Averesch ik heb niets goed te
maken. Ik heb U geen kwaad gedaan en ik
heb ook niets geschreven, dat niet goed was.
Ik heb U alleen gevraagd. Averesch wel
ke injectie wilt U de Rijssense veemarkt
toedienen om tot nieuw leven te komen. U
bent dat antwoord aan mij schuldig geble
ven en ook aan de gemeenschap van Rijsi-
sen.
Uw geschrijf is niets anders, dan de Rijs
sense bevolking het hoofd op hol te brengen
voor de a.s. verkiezing. Wees toch eerlijk
en geef ruiterlijk toe dat U hebt gedwaald
en dat u van het rechte spoor, dat Uw vade-
Zaterdag a.s. is het dan zover, dat de laat
ste wedstrijd in deze competitie op de „Mors"
wordt gespeeld en wel tegen de medekandi
daat Apeldoorn. Zal Excelsior het ongesla
gen thuisrecord kunnen handhaven en zullen
de roodv'itten kampioen, worden?
Natuurlijk, het grote Excelsior-supporters-
legioen heeft deze verwachting wel en gunt
hun favorieten zo gaarne de kroon op het
werk.
Een groot voordeel is, dat de roodbaadjes
voor eigen publiek spelen. Een voorspelling
is moeilijk te geven, doch indien de Rijssena
ren evenzo voor de dag komen als in de
wedstrijd tegen DOS, zijn ze beslist niet
kansloos en zouden wij een kleine zege wil
len aantippen.
Iedere duimbreed grond zal verdedigd moe
ten worden en de voorhoede zal iedere schiet
kans moeten benutten.
Heren, speel sportief en bevestig in deze
laatste wedstrijd uw tomeloze energie.
Het supporterslegioen wenst U veel succes
en een goede wedstrijd.
De wedstrijd vangt aan om 4 uur!
30 april (Koninginnedag) hopen 3 R.V. at
leten t.w. de gebr. J. en D. Voortman en J.
Zandbergen deel te nemen aan een 25 km.
wegwedstrijd te Blaricum. D. Voortman,
neemt voor het eerst deel aan een super
lange afstand start in de D. klasse. J. Voort
man en J. Zandbergen starten in de C. klas
se. Deze atleten hebben al menig vrij uur
tje voortraining opgeofferd en het zou dan
ook wenselijk zijn, dat ze een prijsje in de
wacht zouden slepen. In het volgende num
mer hopen we u de uitslagen te geven. We
wensen de heren hierbij veel succes toe.
Lente in de bollen
De jaarlijkse sportmiddag van de kring
Holten zal zaterdag 28 april gehouden wor
den op het terrein van het bosbad „de Koer-
belt" te Rijssen.
Naast de verschillende takken van sport,
zoals hardlopen, verspringen, hoogspringen
en touwtrekken zal er voor de deelnemers
gelegenheid zijn om deel te nemen aan een
puzzel tocht.
Als afsluiting van deze middag zal er 's
avonds in Enter een gezellige avond wor
den gehouden die verzorgd zal worden door
eigen leden.
Deze dag wordt georganiseerd door de af
deling Notter, Zuna, Rijssen en Enter van
de P.J.G.O.
ren U hebben gewezen bent afgedwaald, ter-
wille van
Ik wil in Uw vriendenkring niet worden
opgenomen, omdat ik mij daar niet thuis
voel. U zult dus niet de gelegenheid krijgen
om mij te wegen want dan word ik zeer
waarschijnlijk te zwaar bevonden, dat is
de tegenstelling van licht.
Zeg Averesch U had zo'n ophef over de
veemarkt van 17 april j.l., dat het zo druk
was. Nou zo zijn er tientallen veemarkten
in hek-jaar. Vaker komen kijken, dan krijgt
U een- beter idee en inzicht van de vee
markt en wat er alzo moet gebeuren.
Het goede Averesch het vriend zijn is er
af hoor).
Tot ziens aan de nieuwe Regge-haven te
Rijssen. y.
Naam en adres bij de redactie bekend.
---V"
Op 28 april zal in ontspanningspark De
Efteling in Kaatsheuvel de eerste van een
reeks landingen plaatsvinden van de Sabena-
helicopter S-58, die in het zomerseizoen een
wekelijkse luchtverbinding zal onderhouden
tussen Eindhoven en De Efteling.
De nieuwe luchtlijn sluit aan op de vluch
ten vanuit Duisburg en Brussel en biedt toe
risten uit Duitsland en België de gelegenheid
om Midden-Brabant door de lucht te berei
ken.
In feite is hiermee via de luchthaven Brus
sel vanuit de hele wereld een luchtverbinding
met De Efteling gelegd, die het bijvoorbeeld
mogelijk maakt in New York het vliegtuig te
nemen naar Kaatsheuvel.
Volgens de dienstregeling vertrekt de S-58
iedere zaterdag om 14.20 uur van Heliport
Eindhoven, maakt een tussenlanding in Til
burg om 14.35 uur en landt in De Efteling
om 14.55 uur.
Op zondagavond om 18 uur wordt gestart
voor de retourvlucht.
Tijdens het weekeind zijn de bezoekers van
De Efteling in de gelegenheid rondvluchten
Boven de torens van het kasteel van de
Schone Slaapster zal een Sahena-helicopter
deze zomer een vertrouwde verschijning wor
den.
te maken boven het 150 ha. grote park en
het natuurreservaat de Loonse en Drunense
duinen. De organisatie zowel van de nieuwe
verbinding als van de rondvluchten is in ham-
den van reisbureau Raptim in Tilburg. Als
passagiers worden met name veel buiten
landers verwacht, die een weekeind in Mid
den-Brabant willen doorbrengen, terwijl ook
in Eindhoven en Tilburg grote belangstelling
voor de nieuwe internationale luchtverbin
ding blijkt te bestaan.
De eerste landing op 28 april zal een fees
telijk karakter dragen. In het ontvangstco
mité hebben o.m. zitting de heer W. A. van
der Palm, directeur binnenland van de ANWB
de heer R. Delmote, directeur van de Sabe
na Nederland, de heer A. Haulot, Commissa
ris Generaal voor het Toerisme in België en
de heren Ch. Belmon en F. Hendrickx, di
recteuren van de ANVV in resp, Keulen
en Brussel.
