FILM ME U WS
bppert'8
Sanapii*i»
WESSELS
KAPPERT
BAL AN SO PRUIM ING
JAPON-, BLOUSE-, ROK-
en MANTELSTOFFEN
Kunstspreiding van Openbaar
Kunstbezit is vrijwel volmaakt
$fe:
Radiocursus
voorziet- m behoefte
Ontspanningsavond
Volksonderwijs
r,ALDOLEM" organiseerde
leerzame avond
De Politie volgt het spoor
So lacht und kiist man
in Tirol
Meer dan
20 jaar
J. A. Voortman
CLUBJES 1 184.-
Banketbakkerij Meinders
,DE MOLEN'
Voor uw woninginrichting nu naar
Huiskamers Slaapkamers
Bankstellen
Clubs
Vloerbedekking
Gordijnstoffen
DE LAATSTE RONDE VAN DE GEWELDIGE
Vrijdag 19 januari 1962
WEEKBLAD VOOR RIJSSEN
Pagina 5
U raakt pijn en pijntjes kwijt. 90ct
Woensdag de film
Vrijdag en zaterdag de film
WESSELS stof fenhuis SlefooJ Uk russen
Het is met de kunstspreiding: in ons land
nog steeds niet zoals men het wel zou wen
sen, maar dat geldt vooralhet toneel en
de opera. Op het gebied van de concertmu
ziek en de beeldende kunst is er meer sprei
ding bereikt. Belangrijke musea bijvoorbeeld
vindt men in de „randstad Holland" (Rijks
museum, Museum Boymans-Van Beuningen,
Mauritshuis, Stedelijk Museum Amsterdam,
Gemeentemuseum Den Haag, enz), maar
ook in vrijwel alle andere delen van het
land: te Groningen, Leeuwarden, Enschede,
Arnhem, Utrecht, Eindhoven, Maastricht en
in nog andere plaatsen. Een ideale vorm
van spreiding op het gebied van de beelden
de kunst vormt bovenal het werk van de
Stichting Openbaar Kunstbezit, die haar eer
ste lustrum reeds achter de rug heeft.
De Stichting Openbaar Kunstbezit kan voor
haar radiocursussen telkenjare op een zeer
groot aantal deelnemers rekenen. Voor de
cursus 1961 waren het er meer dan 103.000!
Die inschrijvers wonen letterlijk in alle de
len van ons land. Omdat het westen met
zijn grote steden verreweg het dichts-bevolk-
te gedeelte van Nederland is, komt het
grootste deel van de inschrijvers uit dat
westen, maar relatief zijn het noorden, het
oosten en het zuiden van ons land toch nog
beter vertegenwoordigd.
Uit de brieven, die de initiatiefnemer en
secretaris van Openbaar Kunstbezit, de La-
rense beeldhouwer Johan G. Wertheim, zo
wel als de te Amsterdam gevestigde admi-
ontvangen, blijkt hoezeer men overal in den
lande het werk waardeert. Dat geldt ook
voor de kleinere plaatsen, waar in het ge
heel geen musea zijn. Men wordt immers
nistratie van de stichting jaar in jaar uit
de kunstschatten uit de Nederlandse open
bare musea en het is duidelijk, dat Open
door de radiocursus in kennis gebracht met
baar Kunstbezit ook en juist bij hen voor
wie museumbezoek een reis vergt, in een
behoefte voorziet.
Op veertig maandagavonden per jaar, tel
kens van tien voor zeven tot zeven uur,
worden kunstwerken uit onze musea voor
de radio behandeld, waartoe de mogelijkheid
werd geschapen door de medewerking van
alle omroepverenigingen. De inschrijvers van
de cursus (die niets anders hebben te doen
om zich te laten inschrijven dan 9.75 stor
ten op postgiro 1665 van Openbaar Kunst
bezit te Amsterdam) ontvangen, telkens in
zendingen van vier stuks tegelijk vóór de
radiopraatjes worden gehouden, prachtige
kleurenreprodukties van de te bespreken
kunstwerken en bij de volgende zending de
inmiddels gedrukte radioteksten, zodat wie
Advertentie
m W~ MIJNHARD!
niet heeft kunnen luisteren toch niets tekort
komt.
Een linnen opbergband met ringsysteem
voor de veertig reproductie en de veertig
teksten wordt de inschrijvers eveneens toe
gezonden. Bovendien ontvangen ze allen een
gratis doorlopend toegangsbewijs voor alle
rijksmusea en het overgrote deel van de
gemeentelijke musea, in totaal meer dan
vijftig!
De cursus 1962 is maandag 13 januari
begonnen met een bespreking van twee kin
derportretten van zeventiende-eeuwse Neder
landse kunstenaars: Netscher en Visscher.
De praktijk leert, dat zich telkenjare nadat
de cursus al is begonnen, nog duizenden
aanmelden. Natuurlijk is inschrijving dan
nog mogelijk, maar het is beter als men
zich eerder aanmeldt, zowel voor de stich
ting als voor de cursisten zelf, die dan
immers tijdig de eerste serie reproducties
ontvangen.
Men werkt bij Openbaar Kunstbezit thans
onder hoogspanning met de inschrijvingen.
ZljnJ0* nu toe voor de cursus 196? reeds
circa 92.000 aanmeldingen ontvangen. Dat
grote aantal geeft aanleiding tot voldoening:
de kunstspreiding van de stichting blijft een
succes!
De afdeling Rijssen van volksonderwijs hield
dinsdagavond in het parkgebouw alhier een
ontspanningsavond, waarvoor de belangstel
ling groter had kunnen zijn.
De voorzitter de heer Boonstra heette o.m.
afgevaardigden van de afd. Holten welkom
en deelde mee, dat de afdeling momenteel
193 leden telt.
Deze avond werd verzorgd door de toneel
groep „Volksonderwijs" uit Deventer, die ten
tonele bracht het blijspel in drie bedrijven
Dertien aan tafel", door Marc Gilbert Sau-
vajon, vertaling Alfred Pleiter.
Het stuk speelde zich af op een avond
voor kerstmis, tussen. 10 en IS uur 's avonds
in de flat van de Villardiers.
Met grote aandacht hebben de aanwezigen
het optreden van dit gezelschap gevolgd en
men heeft kunnen genieten van de di
verse verwikkelingen die dertien personen
aan tafel kunnen veroorzaken, vooral voor
een persoon die nogal bijgelovig is.
Het spel van mevr. Kuiper-Ensink, als Ma
deleine Villardier, en de heer T. Driesser,
als Antoine Villardier, was zeer het aanzien
waard, terwijl ook de overige spelers(sters)
op verantwoorde wijze zich van hun taak
hebben gekweten.
Een dankbaar appalaus was wel het bewijs,
dat deze avond bij de leden in goede aarde
was gevallen.
In de pauze werd een verloting gehouden
ten bate van de kas.
Naar ontwerp en model van de Voorburgse beeldhouwer Albert Termote heeft de
Koninklijke Begeer te Voorschoten een tweetal herinneringspenningen uitgegeven t.g.v.
het zilveren huwelijksfeest van het koninklijk paar. De Amsterdamse dichter Guillaume
van der Graft schreef de tekst aan de achterzijde vermeld: „Het zilver van de tijd
waarin gij samengaat hebt gij gemunt, gewijd aan land en volk en staat".
De penmng links werd geslagen in goud (18.5 mm f33.25 mm f55.
en in zilver (25 mm f4.-De penning rechts wordt uitsluiting
in brons gegoten (110 mm f57.
De Amateur Fotografenvereniging „Aldo-
lem" te Rijssen hield dinsdagavond een bij
eenkomst in de neutrale kleuterschool, welke
avond werd verzorgd door Uford met een de
monstratie en lezing met als onderwerp „Rol-
ley camera's.
Na een kort openingswoord door voorzitter
Westerink nam de heer L. van den Burg uit
Amsterdam het woord. Spr. had de hele col
lectie op dit gebied meegebracht en gaf op
duidelijke wijze een uiteenzetting van de di
verse mogelijkheden.
De vele aanwezigen konden hierna de ca
mera's testen. Veel belangstelling mocht de
tele-camera en de groothoek-camera ontvan
gen. Een keurcollectie dia's werd hierna
nog geprojecteerd. De nieuwste apparaten
werden getoond, waarop diverse formaten
dia's door elkaar kunnen worden gebruikt
van voortreffelijke kwaliteit.
Tenslotte liet spr. zien, hoe men met be
hulp van een eigen camera een tafelprojec-
ter kan maken. Deze demonstratie werd met
grote belangstelling gevolgd.
Deze avond, welke goed was bezocht, viel
bij de amateur-fotografen zeer in de smaak.
RIJSSEN buiten de wallen
De film brengt ons in de karakteristieke
sfeer van het Franse cabaret. Jenny La-
mour is een cabaretzangeres jong en knap,
bezield met de wil om te slagen. Zij houdt
van haar man Maurice, die eveneens haar
accompagnateur is, zeer toegewijd aan haar,
maar zeer jaloers ook! De verwijten om
de glimlachjes, die Jenny kwistig distribu
eert zijn niet van de lucht.
Jenny doet wat erg vriendelijk tegen Brig-
non, een zeer invloedrijke zakenman, die veel
voor haar carrire kan doe, maar die te
vens een oerlelijke karakterloze gek is. Zij
neemt zelfs een invitatie aan om bij hem
thuis te komen dineren. Door een toeval
komt Maurice er achter. Hij wapent zich
met een revolver, bezoekt een variété, ten
einde een alibi te hebben en verdwijnt door
de artistenuitgang. Als hij bij Brignon aan
komt, ontdekt hij tot zijn ontsteltenis, dat
deze dood is, vermoord. Maurice vlucht en
vertelt Dora, een kunstfotografe, die in het
zelfde huis woont en een intieme vriend is
van het echtpaar, van zijn ervaringen en
angst, voor de dader te worden aangezien
Even daarvoor heeft Dora Jenny ontvangen
die meedeelde Brignon te hebben neerge
slagen. Dora weet Maurice te overtuigen,
dat Jenny die avond bij haar moeder was
en Brignon niet heeft gezien. Als Maurice
naar boven is, gaat ook Dora naar Brignon's
huis om alle sporen van Jenny uit te wissen.
De moord zet het ontzaglijke apparaat aan
de Quai des Orfvres in beweging. De sar
castische inspecteur Antoine HriJSt de leiding
van het onderzoek en verzamelt details,
getuigenissen, feiten op de hem onverbid
delijke, vasthoudende manier. Al gauw wijst
het spoor Maurice Inspecteur Antoine ont
rafelt stukje voor stukje diens alibi, maar
komt tenslotte tot de (gerechtvaardigde)
overtuiging, dat ook Jenny en Dora die
avond in Brignon's huis waren.
In de donkere portalen van enkele droef
geestige kamertjes van het Hoofdbureau aan
de Quai des Orfvres wikkelt zich in de geschie
denis af. Maurice wordt gearresteerd en doet
in zijn wanhoop een poging tot zelfmoord.
Het is tenslotte toch Dora, die inspecteur
Antoine op het juiste spoor brent, met de
bekentenis van Jenny, Brignon met een fles
neergeslagen te hebben. Brignon vond n.l.
de dood door een schot in het hart.
In de climax van spanning, waarin het
Hoofdbureau op Kerstnacht verkeert, vindt
Inspecteur Antoine tenslotte de ware schul
dige. Jenny en Maurice gaan naar huis,
dichter bij elkaar dan ooit.
Hienz, Toni en Hans zijn gezworen kama
raden bij de Weense Revue en wanneer dan
ook Heinz door een stommiteit in de ver
keerde opvoering als ridder opkomt en er
prompt wordt uitgesmeten, dan blijven zjjn
vrienden hem trouw.
Samen gaan ze op weg naar Salzburg,
waar in het seizoen altijd wel iets te ver
dienen valt. Hun transportmiddel mag eigen
lijk geen naam hebben. Oorspronkelijk wgg
het een rood sportwagentje, nu is het een
amechtig, afgeleefd wezen, dat men naar
boven moet duwen en naar beneden moet
tegenhoudenDaarbij voortdurend enigs
zins bemoeilijkt door onverwachte stoomuit-
barstingen uit de motor
Onderweg wordt er 'n kippetje versierd,
maar tenslotte vindt het drietal werk bij
de jonge charmante waardin Th ere se in een
gezellig dorpshotelletje.
Heinz spreidt z'n acteurstalent ten toen
door zich tegelijkertijd als portier, oberkell-
ner en chasseur te verhuren en de complica
ties kunnen dus niet van de lucht blijven.
En dat blijven ze ook niet, vooral aia
een van de stamgasten, Prof. Spindler, er
z'n speciale werk van maakt uit te zoeken
wie toch die kippendieven zijn geweest?
Maar er is een leuke dochter - even ver
liefd op Heinz als haar moeder! - en er
zijn aardige gasten. Het vrolijke lied is niet
van de lucht en de komische situaties blij
ven natuurlijk niet uit.
Hoe kan zoiets aflopen?
Op de allerbeste manier natuurlijk. Want
Heinz trouwt tenslotte met de lieftallige An-
nemarie en mama heeft ook nog een serieu
ze pretendent achter de hand. Want wje kan
er in Salzburg tijdens een volop zonnige
vakantie iets anders verwachten, dan een
einde, dat het veel bezongen geluk brengt
voor iedereen!
Weer was het mei. De Rijssenaren ver
heugden zich. Dat deden ze altijd wanneer
mei in het land kwam. Zindelijke burgers
van Rijssen bewerkten hun koeien met bors
tel en roskam. En nog secuurdere bur
gers wasten de koeien de mestkladden van
de bijlen, die er een hele winter hadden
aangezeten. Maar nu op deze eerste mei
dag was het stil te Rijssen en vooral stil op
het kasteel Bevervoorde. De oude Jonker
Berend van Langen was in de nacht van
dertig april op een mei gestorven. Spoedig
waren boden uitgezonden, en Gape Jan, de
kasteelbode gaf bevelen links en rechts. De
oude mevrouw was geheel verslagen en
de Jonge Jonker Berend, diep onder de
indruk. Veel had hij van vader gehouden,
maar die was er nu niet meer. Vader was
vertrokken naar het land van vrede. Geen
pijn, geen smart en wereldse beslommerin
gen zouden meer zijn deel zijn.
De Jonker stond in de groene kamer de
handen in de zakken.
C ver vijf dagen zou er de begrafenis zijn.
Beneden in het kantoor waar een toen nog
onbekend ridder levensgroot aan de muur
hing en met koude ogen hooghartig 't kantoor
in keek, daar gaf de Gapert zijn bevelen.
Hard en snijdend. De Tigel moest heel Rijs
sen doodaanzeggen, dat deed hij voor de
adel en voor de deftige burgerij van Rijs
sen altijd, omdat hij het zo mooi en plech
tig zeggen kon. Haar Jan moest naar het
Bentheimse, daar kende deze het beste de
weg. De oude mevrouw gaf hem nog brie
ven en pakjes mee. En Haar Jan bond het
valies aan het zadel. Hij reed op de zwarte
ruin. Hij laadde de holster vol pistolen, want
de weg was lang en onveilig. Gewone dag
huurders moesten de buurtschappen in, om
dood bekend te maken en het Sausje, de
hoofdwerkbaas, moest het melden op de
kastelen buiten Rijssen. Daghuurders bij het
kasteel waren bezig de voorbereidingen te
treffen om de grote dode te eren.
Zo werd de bijenstal op Bevervoorde be
hangen met een zwarte doek. Vele Rijsse
naren volgden dit voorbeeld. Burgemeester
Weulenhoop (deze bijnaam had hij ge
kregen omdat hij drie uitwassen op zijn
hoofd had zo groot als een half ei), gaf
aanwijzingen hoe het volk van Rijssen zich
tijdens de rouwdagen gedragen moest. Er
mocht bijvoorbeeld in de vijf rouwdagen
niet gevochten, gescholden, gesmeten of ge
slagen worden. De Weulenhoop, moest als
eerste burger, naar Utrecht om de bisschop
in kennis te stellen van het overlijden van
«Je bisschopsmeisterpoortwachter van Rijs
sen, De Weulenhoop ging niet alleen, acht
kloeke Rijssenaren zouden het rijtuig ver
gezellen, naar Utrecht. Wanneer Rijssen naar
buiten vertegenwoordigd werd, dan kwam
men flink voor de dag. De Gapert zorgde
ook dat de rouwbordenmaker uit Almelo een
rouwbord maakte met een mooie kast er
omheen. Dit rouwbord zou in de kerk te
Rijssen worden opgehangen. Op dit bord
werden de namen, titels, en predikaten, be
neyens alle kwartieren. (Dit waren de na
men van vader en moeder en van de groot
vaders en grootmoeders van beide zijden
en zo verder. Velen dezer borden werden
met de omwenteling in 1794 in brandhout
geslagen. De dag der teraardebestelling
was voorbij. De oude Jonker was in Rijs
sen gauw vergeten. Wat had KleiJantje, die
door toedoen van de oude Jonker een maand
in de kast had gezeten omdat hij een ade-
lijke zwaan had doodgeslagen, gelachen, toen
men hem vertelde dat de Jonker dood was.
Nao dissen wier nen frissen! Met andere
woorden, wat gaan mij de Jonkers aan?
Een maand nadien, ging het testament open
van de oude Jonker. Het voornaamste daar
van was, dat de Jonge Gape Willem, het
kind van Jan en Jenne, opgevoed moest
worden tot commandeur van Rijssen. Dat
was zoveel als bevelhebber van de Rijssense
strijdmacht.
Hetgeen KleiJantje de opmerking ontlokte,
dan mag den snotaap nog wal veranderen!
Weer een paar dagen later kwam met
groot gevolg de bisschop binnen Rijssen.
Het comité van ontvangst bestond uit jon
keren en baronnen uit Twente met de drost
aan het hoofd. De burgerij van Rijssen mocht
toekijken. De jonge Gapert die met andere
jongens stond toe te kijken flapte er uit
toen hij de bisschop zag voorbij rijden: Wat
nun roarn Keal! Dit bezorgde hem een flinke
mep om de oren. Het Sausje dat vlak naast
de Jonge Gapert stond, sloeg toe. En de
jonge Gapert sloeg aan het bieren. Het was
juist op het plechtigste ogenblik van de dag.
Een kamerheer des bisschops veegde met
een grote zakdoek de jonge Gapert de tra
nen af. „En nouw 'n bek hool'n" bulderde
de Weulenhoop hem toe. Het volk van Rijs
sen stond geschaard rond de bisschop naar
stand en aard. De timmerlui van de Be
vervoorde hadden op last van het Sausje
een afrastering gemaakt. Binnen die afras
tering stond het herenvolk. De bisschop met
zijn gevolg en de Twentse jonkeren en ba-
ronnen.De Jonker Croonhals uit Eisen stond
vooraan dat deed hij altijd. Het grote
ogenblik was gekomen. De secretaris van
de bisschop las de bul voor, waarbij Jonker
Berend van Langen tot meisterpoortwachter
en kastelein van de Bevervoorde en heer
van Rijssen werd aangesteld in de plaats
van zijn vader. Op dit baantje stond een
borgstorting van duizend Carolus guldens.
De zak met geld stond al klaar, daar had
de oude mevrouw voor gezorgd. Want of
schoon haar oudste zoon niet de jonker was
die zij zich gedroomd had, jonker Berend
die alle manieren van het volk van Rijssen
had overgenomen, doodeenvoudig, omdat hij
zich éér! voelde met.de Rijssenaren, stond
bij zijn moeder niet als hoogste aangeschre
ven. Ook de tweede jonker was in haar
ogen meer boer dan jonker. Maar Rudolf
was nu opgeborgen op de Dakhorst. Met
moedertrots zag zij Joachim en Sander
staan, de beide jongsten, die voor de kro
ning van hun oudste broer als heer van
Rijssen een paar dagen het vechten in de
vreemde hadden gestaakt om getuige te
zijn van de verheffing van hun broer. Als
volslagen baronnen en wereldwijze veldhe
ren keken zij over het volk van Rijssen
heen, net of het lucht voor hen was. De
Rijssenaren reageerden fel. Zij noemden de
jongste jonkers draken van kerels. Het was
maar goed dat zij een groot deel van hun
leven in de vreemde zouden doorbrengen.
De zeer begeerde knappe en rijke jonk
vrouwen, die hun moeder hen had toege
dacht waren er nog niet. Maar zo redeneer
de zij, dat zou wel komen. Joachim en San-
der waren volgens haar de knapste edel
lieden van Twente.
Rijssen was weer gewoon als alle dag.
De oude mevrouw treurde over haar dier
bare man. Maar meer hartzeer had zij
over haar beide jongsten. Het leek dat San-
der te veel dronk. Zijn gezicht kreeg een
paarse kleur.Joachim was niet zo knap als
Berend, maar een jonge man met veel be
tere manieren. Jonker Berend bewaarde
geen afstand. Daarvoor was hij in zijn jeugd
volgens zijn moeder te veel verboerd. Zo
ging hij zeer vertrouwelijk om met Gape
Jan. En de oude mevrouw bedacht spijtig
dat zij vroeger niet verhinderd had, dat
Jenne met de Gapert was getrouwd. En
liep haar oudste daar te ijsberen in en om
het kasteel en dronk in de taveernen van
Rijssen borrels met de gewone mannen van
Rijssen, waarmee hij als jongen in de Ta-
baksgaarden gespeeld en geravot had.
Jonker Berend van Bevervoorde zorgde dat
het testament zijns vaders streng werd na
geleefd. Uit Ootmarsum kwam een leer
meester op de Bevervoorde die als opvoe
der moest optreden van de jonge Gapert.
De oude mevrouw was zeer nieuwsgierig
hoe het met dat kind gaan zou. Kinderen
van gewoon volk, tot hoge staat brengen,
dat was gekheid. Daar was de adel voor.
Het zou haar benieuwen wat er uit dat
jong zou groeien. Dit zou echter de hoge
vrouwe niet meer zien.
Zo was het gebeurd. Jonker Berend was
in de herfst op een Jachtpartij geweest op
de Stoevelaar. En daar had hij de schone
freule van het Westerflier bij Diepenheim
ontmoet. Het meisje had een grote aantrek
kingskracht op hem en hij op haar. En zo
was hij na januari toen er geen jacht meer
was iedere week een keer naar Westerflier
gereden. Dit laatste tot grote ergernis van
de oude mevrouw, die haar oudste veel te
goed vond voor de winderige freule van
Westerflier. Zij had hem de sproeterige jonk-
vrouwe toegedacht van het kasteel Asbesk
in het Westfaalse. Maar de freule met de
sproeten had de neus opgetrokken en de
heer van Rijssen ook. De oude mevrouw
kwam zelf ook uit het Bentheimse.
En had zij sinds haar huwelijk geen kleur
en fleur gegeven aan de Bevervoorde met
haar geld, o zo! En nu haar zonen die
lieten het in de lap hangen. Fatsoenlijke
freules, daar niet van. Maar zij had een
betere partij voor haar beide oudsten ge
weten, en haar zonen waren hun eigen weg
gegaan. Hadden de vrouw genomen, die
hun hart hun gegeven hadden. Wat zou er
op de Bevervoorde nog gebeuren, zo peins
de zij. Misschien zou in een ver verschiet
het geslacht van Langen noguit Rijssen ver
dwijnen en zou een heel ander volk van
Rijssen dat weinig of niets om adel gaf, de
Bevervoorde omver halen. Maar krachtdadig
zette zij deze geachte van zich. Zij begon
zich oud te voelen. Zij vereenzaamde alles
ging op de Bevervoorde voort, zonder haar.
Zo nu en dan kwamen haar beide jongsten
maar zij hadden het te druk met belege
ringen en veldslagen en met mooie vrouwen,
van de vlakte. Het ruwe soldatenleven met
alles wat er bij kwam, liet zijn sporen na,
dat zag het moederoog duidelijk.
Van Coeverden.
het vertrouwde adres voor
Brandverzekering
(op nleuwwaarde)
Ziekenhuiskosten
(alles onbeperkt)
W.A. voor auto motor
enz.
Ruime polisvoorwaarden
Assurantiekantoor
Markeloscweg 72 Tel. 2269
4 PRACHT MODERNE
Op meubelen en woningtextiel
op onze lage prijzen
10 °/o KORTING
Bouwstraat 2931.
Koekjes licht op gewicht en met roomboter
Verrukkelijk! cherry-snitt
Voor levering van koude en warme schotels
NAAR LUNCHROOM CAFETARIA
NU DE GELEGENHEID OM UW WONING GEZELLIG IN TB RICHTEN
WONING INRICHTING
BEHALVE OP ENIGE MERKARTIKELEN TOT
>7 JANUARI 10 PROCENT KORTING
PUSSEN ENTCRSTR.' i-b
Tot en met de volgende week zaterdag 27 januari, nog dezelfde fantastische
spotprijzen voor
GEPLISEERDE TERLENKA-ROKKEN f 12.50 per stuk.
Verder op de gehele voorraad tot en met deze datum 10 °/e KORTING
