FILM-NIEUWS
MEISTER
77
73
Slagerij Lohuis
DEEL VAN DE WERELDBEVOLKING
WORDT DOOR MALARIA BEDREIGD
TAAL EN BEGRIP TUSSEN DE VOLKEN
EXTRA AANBIEDINGEN
J. LIGTENBERG
Vorderingen op het gebied van de
behandeling van „groene staar
UNICEF brengt
hulp aan miljoenen
Examen E.H.B.O.
Zij waren nog geen twintig
Kolonel Hyde contra
Scotland Yard
HUISMOEDERS
OOK UW TIJD IS GELD
Vrijdag 15 december 1961
WEEKBLAD VOOR RIJSSEN
Pagina 7
Vrijdag en zaterdag de film
.99
Chronisch glaucoom leidt
vaak tot blindheid
Richtlijnen
Bij jon^e kinderen operatie
Woensdag de film
lutomatlsohe
G. J. ter Harmsel
Droogkokende RIJST
1 kg
Halve kilogram
ERWTEN met een grote Gelderse
ROOKWORST gg
samen
CACAO
1 pak a 250 gram
VENNEKESGADE 63 - RIJSSEN
Meer dan een miljard mensen, dat is on
geveer een derde deel van de wereldbevol
king, wordt voortdurend bedreigd door ma
laria, een ziekte die meer dan enige andere
ziekte de mensheid verzwakt en schadelijke
invloed uitoefent op de produktiviteit. Ver
oorzaakt door parasieten en veelal overge
bracht door muskieten, vernietigt zij de ro
de bloedlichaampjes in het menselijk bloed
en kan zij tot de dood van de slachtoffers
leiden. In de bestrijding van deze ziekte speelt
UNICEF, het Kinderfonds van de Verenigde
Naties, een grote rol.
Malaria is een „dure" ziekte. De Wereld-
Gezondheidsorganisatie heeft berekend, dat
zij alleen al in India per jaar vijftig mil
joen slachtoffers maakt en dat dit daar een
jaarlijks geldelijk verlies betekent van circa
1750 miljoen gulden! Als men er de ziekte
in een campagne van enige jaren met forse
hand zou aanpakken, zouden de kosten van
zo'n actie ongeveer 665 miljoen gulden be
dragen, of slechts iets meer dan een der
de van het geldelijk' verlies, dat nu per jaar
wordt geleden!
Vroeger bestreed men de met hevige koort
sen gepaard gaande malaria met kinine, la
ter ontdekte men andere medicijnen, maar
de strijd tegen de ziekte kon pas op grote
schaal beginnen na de tweede wereldoorlog.
In 1939 had men het middel gevonden, dat
de wereld geheel van de ziekte zou kunnen
verlossen: DDT, dat de overbrengers van de
malaria, de muskieten, effectief zou kun
nen bestrijden. Het werd duidelijk, dat ver
stuiving van DDT in alle woningen en ruim
ten van een door malaria geteisterd gebied,
dodelijk zou zijn voor de muskieten en nog
maandenlang zou nawerken. Na de tweede
wereldoorlog, toen DDT en andere insekten-
dodende middelen volop beschikbaar waren
kon de strijd beginnen. Weldra kwam men
er achter dat, als men in een bepaald ge
bied tot de aanval overgaat, de strijd snel
en volledig gevoerd moet worden, want na
verloop van vijf tot tien jaar ontwikkelen
sommige malaria overbrengende muskieten
weerstand tegen de insektenbestrijdende mid
delen. Voordien moet dus de ziekte volledig
uitgeroeid zijn, zodat de muskieten geen
parasieten meer kunnen overbrengen.
Malaria is vooral vóór kinderen funest.
Er sterven op het ogenblik ongeveer twee
miljoen mensen per jaar aan deze ziekte en
de meeste van die slachtoffers zijn kinde
ren. Bovendien vermindert de malaria, als
ze de patiënten piet doodt, in elk geval
hun weerstand tegen andere ziekten.
Reeds in 1948 stelde het kinderfonds
een omvangrijk programma op voor zijn
aandeel in de malariabestrijding, en in 1955
besloot men zelfs de uitroeiing van de ma'
laria prioriteit te geven onder alle aéties te
gen ziekten, die de mensheid'' teisteren. Het
Fonds verstrekt insektendodende middelen,
het levert de inrichting voor DDT-fabrieken-
en gezondheidscentra, het zorgt voor ver
stuivers, medicamenten, laboratoriummate
rialen en transportmiddelen. Op het ogen
blik profiteren 46 landen daarvan. In 1960
kon men met de insektendodende middelen,
die UNICEF verstrekt had, ongeveer 66 mil
joen mensen tegen de gevreesde ziekte be
schermen.
Natuurlijk vergen deze acties kapitalen,
UNICEF krijgt deze kapitalen bijeen door
een beroep te doen zowel op de regeringen
als op particulieren om bijdragen voor zijn
werkzaamheden te verstrekken.
Voorwaarde voor elke hulp van UNICEF
is,_ dat men ook in de landen, die hulp vra
gen en krijgen, zelf stevig de handen uit de
nouwen steekt en dat zelfs in de eerste
plaats; maar het is duidelijk, dat de geld
middelen voor de hulp van UNICEF vooral
moeten komen uit het welvarende deel van
de wereld, waartoe ook Nederland behoort.
UNICEF krijgt onder andere geldmidde
len bijeen door de verkoop van zijn beken
de Nieuwjaarskaarten. Dat zijn kaarten met
zeer fraaie afbeeldingen, naar ontwerpen
van kunstenaars uit verschillende landen.
„Groet een vriend en help een kind" is
het motto waaronder UNICEF in ons land
de kaartenactie voert. Inderdaad, voor vier
gulden (de kosten van één doosje met tien
UNICEF-kaarten) kan het Kinderfonds ge
noeg DDT kopen om acht kinderen een jaar
lang tegen malaria te beschermen.
Stort zoveel maal vier gulden als u doosjes
wilt heben op giro 7515 ten name van UNI
CEF, Den Haag, en u krijgt de doosjes toe
gestuurd.
In 1960 zijn er in negentig landen in to
taal meer dan zeventien miljoen kaarten ver
kocht en daarvan nam Nederland alleen er
550.000 voor zijn rekening.
Dit jaar, nu het Kinderfonds van de Ver
enigde Naties, in december, vijftien jaar be
staat, hoopt het Nederlands Comité UNICEF,
Molenstraat 15a, Den Haag, het aantal nog
belangrijk te verhogen. Als dat lukt zal Ne
derland in nog groter mate dan voorheen bij
dragen tot hulp aan miljoenen kinderen in
de wereld, die nu nog lijden onder tal van
ziekten, waarvan we er in dit artikel slechts
één onder de loep namen!
In café Spekhorst werd woensdagavond een
examen afgenomen van leerlingen van een
EHBO-cursus, welke telkenjare wordt ge
organiseerd door de afd. Rijssen van de
EHBO.
De kandidaten werden opgeleid door dok
ter Kousemaker, terwijl als examinator dok
ter J. J. van Bijle uit Hengelo fungeerde.
De volgende personen slaagden:
De dames J. H. Roosink G. Wessels, B. H.
Vos, J. van Eijk ep P. M Jorissen en de
heren G. J. Timpers en G. W. Mekenkamp.
Het behaalde diploma is 2 jaar geldig,
billen de deelnemers in het bezit blijven
van een geldig diploma moet na deze 2
jaar een herhalingscursus worden gevolgd.
Bonn - de „Vereniging voor Christelijk-
Joodse samenwerking" organiseerde in de
Beierse Benediktinerabdij Ettal een peda
gogische bijeenkomst, tijdens welke de pu
blicist Immanuel Birnbaum, de filoloog prof.
dr. Albert Huth het onderwerp „Woord en
gezegde in de omgang tussen dè volken"
behandelden.
volgens Birnbaum geldt de eerste zin van
het evangelie van Johannes „In den beginne
was het woord, en het woord was bij God
en God was het woord", ook voor de om
gang der volken onderland. Zonder het woord,
zonder een gemeenschappelijke taal, zou er
geen contact tussen de volken mogelijk zijn.
Omdat de Slavische volken de taal van hun
buren, de Duitsers, niet verstonden, noem
den ze hen de „stommen", de „woordelozen".
Er is geen taal, die - het kan stellen zonder
vreemde woorden. Ook het Oude Testament
bevat hiervan veel voorbeelden. Zo stamt
het Hebreeuwse woord voor „koopman" uit
het Babylonisch.
De Joden, die een volk van boeren waren,
hadden het uit hun Babylonische verbanning
meegebracht. Door de veroveringstochten
van Alexander de Grote drongen Griekse
namen en woorden in de Aziatische talen
door. Omgekeerd stamt het begrip van de
„Zoon des mensen" af van een Perzische
traditie. Ook, in later tijden zijn er tal van
voorbeelden, dat de volken de taal van een
ander volk als middel gebruikten om zich
verstaanbaar te maken.
Duits was bij voorbeeld de taal, die in
1848 tijdens het Panslavische congres in
Praag werd gebruikt en Leibniz schreef zijn
boek tegen de Franse invloed in het Frans.
Vaak wordt van het verbindende woord een
scheidend gezegde gemaakt.
Nog in onze eeuw werden de Duitsers door
de Polen „kruisridders" genoemd en in
Duitsland sprak men over een „Pools huis
houden".
„Wat kunnen we", zo vroeg Immanuel
Birnbaum, „eraan doen, dat de mensen weer
een gemeenschappelijke taal gaan spreken?"
Het Esperanto is hiervoor ongeschikt geble
ken, daar achter deze taal geen eigen cul
tuur en geen eigen literatuur staat. Het
Latijn is een taal van vakmensen gebleven.
Geschikter om de rol van wereldtaal te spe
len is volgens Birnbaum het Engels.
Ook prof. Rheinfelder ging van het evan
gelie van Johannes uit. „En het woord
werd vlees en woonde onder ons." Het
woord het juiste woord is de Cristenen
heilig. Op het ogenblik is er echter vaak
sprake van woordverval. Radio, kranten en
geïllustreerde tijdschriften overstromen de
mensen met woorden en doen daardoor het
echte contact van mens tot mens verloren
gaan.
Hoeveel gelegenheden zijn er niet onher
roepelijk verzuimd, omdat het juiste woord
niet op het juiste moment werd gesproken.
Zowel het Oude Testament als de Christe
lijke geschiedenis kennen er tal van voor
beelden van, dat niet het zwaard, maar het
woord over het lot van de volken heeft be
slist. De Christenen hebben zeven kruis
tochten ondernomen. Het succes was nihil.
„Misschien zou er gee nlslam meer zijn",
zei prof. Rheinfelder, als we deze in plaats
van met het zwaard met de wapens van
het woord waren tegemoetgetreden". Daar
om moet men mannen als Nansen en
Schweitzer, Gandhi en Heroe, eid inplaats
van het zwaard het woord hanteerden, dank
baar zijn. Om te komen tot een beter be
grip van andere volken, stelde prof. Rhein
felder voor, dat elk mens op school minstens
één vreemde taal leert.
Professor Rheinfelder legde er de nadruk
op hoe belangrijk het is op het juiste ogen
blik het juiste woord te vinden. In 1945, na
de goddeloze Hitleroorlog, zou een overtui
gend uitgesproken „Mea culpa" op zijn
plaats zijn geweest. De kerk heeft zelfs
haar .„Neen" tegenover de rassenpolitiek van
het Derde Rijk niet luid genoeg laten horijfi.
Deze onboetvaardigheid en dit falen in het
bekennen van schuld is voor hem het vrese
lijkste gebeuren van na de oorlog.
Evenals tussen de volken moet echter
ook in de verhouding van mens tot mens
de waarheid het hoogste gebod zijn, want
achter het woord staat het gezegde, dat
lijkt op het woord en dat de mensen daar
om vaak niet doorhebben. Het Duitse volk
heeft zich door gezegdes van de ergste boos
doener van zijn geschiedenis zo laten ver
blinden, dat het de geboortegrond van Kant
(Königsberg) en Eichendorff (Silezië) heeft
verloren.
Professor Rheinfelder waarschuwde er ern
stig voor gezegdes als „de Engelse kruide
niersgeest", „het perfide Albion" of „luie
Italianen" in de mond te nemen, want van
gezegde naar vijandelijke daad daarvoor is
meestal maar één stap nodig. Als Hitier
alleen maar het woord „Joden" uitsprak,
kon hij daarmede zijn toehoorders zo op
hitsen, dat ze niet meer tot rustig overleg
in staat waren.
Ook prof. Huth sprak over het gevaar van
gezegdes, zoals „gierige Schotten", „stijve
Engelsen" of „smerige Italianen". Eer men
over andere volken oordeelt, moet men ze
leren kennen.
Dezelfde vermaning richtte ook prof. dr.
Kurt Schubert uit Wenen in zijn referaat
over „Het gezegde met betrekking tot de
Joden" tot zijn toehoorders. De mensen den
ken een ander te moeten neerhalen om
zichzelf op een voetstuk te plaatsen. Hoe
veel verkeerde voorstellingen heeft men in
Duitsland allen al om deze reden niet over
de Joden gehad, zo vaak als men ze voor
handelaars en woekeraars uitmaakte.
Toch waren de Joden in de tijd, toen ze
nog baas waren in eigen land, een typisch
volk van boeren en alleen hun Christelijke
medemensen, die hen verboden hun land te
bebouwen, waren eraan schuldig, dat ze
in de handel gingen en arts of advocaat
werden. Alleen uit onwetendheid kon in veel
kringen de overtuiging postvatten, dat de
handel de Joden als het ware in het bloed
zat. „Wij Christenen", zo besloot prof. Schu
bert, „hebben een grote schuld op ons ge
laden, omdat wij ons in de tijd van de ver
volging niet meer voor Israël hebben in
gezet".
Nadat hij het familie-kapitaal verkwist
heeft, exploiteert Bart Hunter z'n villa aan
de kust van Pine Island als vakantiepension,
dat hij drijft met behulp van zijn vrouw Syl
via en hun zoon Johnny. Als gasten arrive
ren de miljonair Ken Jorgenson, die in zijn
studententijd, tijdens de vakanties, voor Bart's
vader op Pine Island gewerkt heeft. Hij is
vergezeld van zijn vrouw Helen - een zeer
dominerende figuur - en hun knappe doch
ter Molly.
Johnny en Molly worden op slag verliefd
op elkaar. Terwijl zij elkaar kussen worden
zij bespied door de nachtwaker Todd. Het
gevolg is een van de vele heftige woorden
wisselingen tussen Ken en Helen, die de ro
mance tussen de jongelui als onbehoorlijk
bestempelt.
Op een regenachtige middag zijn Sylvia en
Ken voor het eerst alleen, als hij een dak
herstelt, dat de altijd dronken Bart niet kon
repareren. Zij bekennen, dat hun jeugdliefde
voor elkaar nooit gestorven is. Twintig jaar
geleden werden zij op dit zelfde eiland op
elkaar verliefd, juist als hun kinderen thans,
maar Sylvia's moeder had de romance ver
broken.
Zij ontmoeten elkaar heimelijk bij het bo
tenhuis, waar zij hun toekomst bespreken.
De eeuwig-glurende Todd rapporteert dit
aan Helen, die hem in dienst neemt om bewij
zen te verzamelen ten einde gunstige schei-
dings-condities te kunnen bedingen.
Weer beschuldigt Helen Johnny en Molly
van een ongeoorloofde verhouding en als de
jongelui de nacht samen op een afgelegen
plek van het eiland moeten doorbrengen,
daar hun zeilboot is omgeslagen, gaat He
len zelfs zover een dokter te roepen en
haar dochter te laten onderzoeken. Helen ver
biedt verdere samenkomsten met Johnny
en vertelt tegelijkertijd aan Molly, dat haar
vader „een affaire" heeft met Johnny's moe
der. Zij verwekt sensatie met deze medede
ling in het publiek te uiten ten overstaan
van de Sheriff tijdens een onderzoek dat de
ze instelde naar de oorzaak van een korte
afwezigheid van Molly.
Molly wordt naar een strenge kostschool
bij Boston gezonden en Johnny naar een
college in Virginia. Zij lijden beiden sterk
onder deze scheiding en haten hun ouders
voor het ontketenen van kletspraatjes. Met
Kerstmis, zo spreken zij af, zullen zij in het
geheim elkaar ontmoeten in Buffalo, Molly's
woonplaats.
Ken gaat naar Molly's school om haar te
bewegen haar haat te overwinnen en de
voorjaarsvakantie met hem en Sylvia nu Mrs.
Jorgenson, door te brengen. Molly komt in
derdaad thuis, evenals Johnny die naar het
huis der Jorgensons op Long Island slechts
gedreven wordt door zijn gevoelens voor Mol
ly-
Molly en Johnny realiseren zich, dat deze
gevoelens intenser zjin geworden en zij be
loven elkaar zelfbeheersing te zullen tonen
en geen onberaden stappen te doen. Maar
spoedig vergeten zij hun nobele voornemens
en onder voorwendsel een film te gaan zien,
gaan zij die avond naar 'n afgelegen plek.
je. Zij beginnen te praten, maar al spoedig
worden de woorden door kussen vervangen.
Ken en Sylvia worden ongerust als de jon
gelui om 2 uur 's nachts nog niet thuis zijn.
„Wat moeten wij straks zeggen? Weest nu
verstandig. Zou het ons 20 jaar geleden iets
geholpen hebben? Zij houden van elkaar, net
als wij toen. Eens opgeroepen hartstoch
ten laten zich moeilijk bedwingen."
Enige maanden later bevestigt een dokter
Molly's vermoeden, dat zij een baby ver
wacht. Wanhopig telefoneert zij met Johnny
die onmiddellijk naar haar toekomt. In hun
hoop op steun wenden zij zich tot Bart, maar
onder zeer beledigende woorden aan Molly's
adres weigert hij zijn toestemming tot een
huwelijk. En daar geen rechter het huwe
lijk tussen minderjarigen voltrekt zonder de
toestemming der ouders, zijn Johnny en Mol
ly wel gedwongen zich tot Ken en Sylvia te
wenden - van wie zij liefde en begrip voor de
„Staar" is een uit de Middeleeuwen stam
mende verzamelnaam voor verschillende oog
ziekten. Bij de „groene staar", het gev eesde
glaucoom, wordt .het oog tengevolge van in
wendige druk hard. Bij andere vormen van
staar (grijze staar) worden de lenzen troebel.
Op het gebied van de groene staar heeft
men in de Universiteitskliniek in Bonn, die
onder leiding staat van professor dr. H. K.
Müller, grote vorderingen gemaakt.
Het glaucoom berust op de belemmering
van de afvoer van het water uit de oogka
mer. Dat is de zich in het oog bevindende
vloeistof, die steeds opnieuw gevormd wordt
en het inwendige van het oog via een afvoer
systeem weer verlaat. Deze vloeistof zorgt
voor de stofwisseling van de ooglens, die zelf
geen vaten bezit.
Bij verstopping van de afvoer stijgt de in-
troculaire druk. De verstopping kan verschil
lende oorzaken hebben.
Bij acuut glaucoom krijgt de patiënt hevige
pijnen in het oog, welke pijnen zich ook tot
andere plaatsen kunnen uitstrekken. Hij ziet
kleurige ringen en alles wazig. Langdurige
aanvallen kunnen na een paar uur tot blind
heid leiden, daar de gezichtszenuw beschadigd
wordt, nog afgezien van beschadiging van an
dere delen van het oog. De acute glaucoom-
patiënt gaat meestal direct naar de oogarts.
Gevaarlijker is volgens prof. dr. W. Leyd-
hecker van de Oogkliniek in Bonn het chro
nische of eenvoudige glaucoom, omdat het
jarenlang subjectief zonder symptomen op
treedt.
De patiënt gaat hiermede veelal te laat
naar de oogarts. Pas in een laat stadium be
merkt hij zijn kwaal, wanneerhij opzij niet
meer kan zien. De prognose is dan moeilij
ker. Het chronische glaucoom is nog altijd een
van de meest voorkomende oorzaken van
blindheid.
In Bonn werden 10.000 mensen onderzocht,
die subjectief geen enkele klacht hadden. Men
constateerde, dat twee procent van de onder
zochte personen boven de veertig aan glau
coom leden zonder het zelf te weten.
Prof. dr. Leydhecker zegt, dat het noodzake
lijk is bij alle personen boven de veertig om
de twee a drie jaar de intra-oculaire druk te
meten, het zekerste middel om groene staar
tijdig vast testellen. Daar de meeste men
sen op deze leeftijd een leesbril nodig hebben
en dan toch naar de oogarts gaan, zou men
die gelegenheid mooi kunnen benutten.
De meting van de inwendige druk gebeurt
met een zogenaamde tonometer, die op het
hoornvlies wordt geplaatst, nadat dit met
twee druppels van een locaal-anaestheticum
ongevoelig gemaakt is. Bij acuut glaucoom
kan men de hardheid van het oog al met een
vinger door het gesloten ooglid heen voelen.
Bij glaucoma simplex is dit alleen mogelijk
met een tonometer, waarvoor sedert 1954 in
ternationale normen zijn vastgelegd. In Duits
land bevinden zich in Bonn, Franfurt, Ham
burg en Tiibingen ijkbureaus voor deze instru
menten. Bij onderzoekingen in Bonn werd als
gemiddelde voor de intraoculaire druk van
een normaal oog 15 mm kwik gevonden. De
grens van een gezond oog ligt op 20 mm, 23
a24 mm duiden al op een oogziekte. Bij een
acute aanval kan de druk oplopen tot 80 mm.
Volgens de onderzoekingen van prof. Leyd
hecker gaat de stijging van de druk vele ja
ren aan de verandering van het gezichtsveld
vooraf.
In Bonn wordt de tonometrie aangevuld met
een speciale test, de tonografie-test, welk# het
mogelijk maakt 90 procent van de afwijkingen
in een vroeg stadium op te sporen.
De therapie geschiedt met medicamenten.
Aan de oudere de pupillen vernauwende mid
delen pilocarpine en eserine heeft men nieuwe,
sterkere middelen toegevoegd waaronder pros-
tigmine, mintacol en di-isopropylfluorosfaat.
Peroraal worden fermentatief werkende mid
delen gegeven, die de secretie van het kamer
water beperken. Bij psychisch labiele mensen
kon prof. Leydhecker ook met een van de
nieuwe kalmerende middelen meprobamaat,
dit effect bereiken. Het doel van de behande
ling is de inwendige druk tot minder dan 20
mm te doen dalen.
In Bonn heeft men ook enige richtlijnen voor
de behandeling van glaucoom opgesteld.
Een patiënt blijft altijd afhankelijk van ge
neesmiddelen. Zodra hij deze niet meer ge
bruikt, loopt de druk weer op. Slechts zelden
geneest deze ziekte vanzelf. De patiënt met
glaucoom moet zijn hele leven lang om de
vier weken naar de oogarts om de .druk en
zijn gezichtsveld tè laten controleren. Een
juiste behandeling en goede controle voorko
men achteruitgang van het gezichtsvermogen
en eventuele blindheid.
In bepaalde gevallen wordt operatief inge
grepen. Belangrijk is dit vooral bij zuigelin
gen en kleuters. Vroeger greep men op de
zelfde wijze in als bij volwassenen, maar des
ondanks werd een derde deel van het aantal
geopereerde kinderen blind, anderen bleven
slecht zien. Tegenwoordig past men een wel
iswaar lastige operatie, de zogenaamde gonio
metrie, toe, die al in de eerste levensweken
met succes kan worden uitgevoerd.
De groene staar komt in alle landen in de
eerste tot derde plaats als oorzaak van blind
heid voor. Daar twee procent van de bevol
king na hun veertigste levensjaar aan een
begin van groene staar lijden, vormt dit een
probleem. De onderzoekingen in Bonn hebben
veel bijgedragen tot een tijdige diagnose van
deze oogziekte, hetgeen een voorwaarde is
voor de genezing.
omstandigheden ontvangen. „Jullie hebt een
zware tijd voor ja, kinderen, maar je hebt
de schoonheid en de kracht der liefde aan
je zijde", zegt Sylvia als zij haar toestem
ming geeft.
De jong-gehuwden vertrekken naar Pine Is
land, waar zij zullen wonen. Met moed en
gezond verstand zullen zij de moeilijkheden
zekér kunnen overwinnen.
Deze film is weer zo'n heerlijk absurde
„misdaad-comedie" in de trant van de ty-
pisch-Britse, zacht-ironische humor waar
mee de Engelsen furore hebben gemaakt.
Het zijn Basil Dearden en Michael Relph,
die voor deze kostelijke persiflage tekenen
Het verhaal gaat over ex Luitenant Kolo
nel Hyde, die na 25 jaar trouwe dienst in
het leger als „overbodig" met ontslag wordt
beloond. Verbitterd over hetgeen men hem
heeft aangedaan besluit Hyde een plan ten
uitvoer te brengen waarvoor hij al een jaar
lang de voorbereidingen heeft getroffen. On
gezien filmt hij de gewapende auto's die geld
bij een bank afleveren. Garages waar ver
huiswagens ondergebracht worden, militaire
kampen enz. Hij noemt zijn plan „Operatie
Gulden Vlies". Dit is ook de titel van een
goedkope boekuitgave over een groots opge
zette roofoverval.
Voor „Operatie Gulden Vlies" heeft Hyde
helpers nodig die allen specialisten zijn in
bepaalde onderdelen. Zorgvuldig doet hij zijn
keus en laat zijn oog vallen op zeven man
nen die hun sporen in het leger hebben
verdiend en die allen iets op hun kerfstok heb
ben. Hij stuurt ze een exemplaar van het
boek waarin de helft van een 5 ponds bank
biljet is gesloten en een uitnodiging voor een
lunch waarbij o.a. het andere deel van het
bankbiljet zal worden overhandigd. Groot is
de verbazing van de zeven mannen wanneer
zij het boek met de nogal vreemde inhoud ont
vangen, doch zij besluiten allen de uitnodiging
te accepteren. Zij komen voor het eerst met
elkaar in aanraking op de afgesproken plaats
in Café Royal. Wanneer Hyde arriveert en
vraagt of zij het boek gelezen hebben, ont
kennen ze bijna allen. Hude vertelt hen over
zijn plannen en vindt weinig gehoor bij de
aanwezigen. Maar wanneer hij hun gedragin
gen uit het verleden blootlegt, besluiten zij
allen om aan „Operatie Gulden Vlies" deel te
nemen. Ieder van hen zal één miljoen gulden
van de buit krijgen. Hun eerste opdracht is
om voor minstens enige maanden afscheid te
nemen van hun vrouwen, om zich geheel op de
privé-oorlog te kunnen concentreren. Zij wor
den ondergebracht in het afgelegen huis van
Hyde.
Hun eerste doel is onder valse voorwend
sels binnen te dringen in een wapendepot
van het leger. De opdracht wordt geheel vol
gens plan uitgevoerd en 's avonds is er voor
ieder een mitrailleur, gasmasker en munitie
beschikbaar. Vervolgens worden er een auto
en een verhuiswagen gestolen.
Als al het het benodigde materiaal binnen
is 1'—"gt ieder zijn eigen instructies voor de
„grote slag".
Op de bewuste dag zijn de mannen paraat.
De wagen met het geld rijdt voor. Het
geld wordt de bank binnengebracht en de
wagen vertrekt weer. Dan slaat „Operatie
Gulden Vlies" toe. Alle plaatselijke telefoon
verbindingen worden buiten werking gesteld,
alle politieradio's vallen binnen een straal
van acht kilometer uit - rookgordijnen wor
den gelegd rond het gedeelte van de straat
waar de bank zich bevindt. Dan overvallen
zij, gewapend met mitrailleurs en voorzien
van gasmaskers, de bank. Terwijl de bank
bedienden naar lucht happen wordt het geld
in een personenauto geladen, die op zijn
beurt in een verhuiswagen verdwijnt, welke
de vlugst mogelijke manier het operatieter
rein verlaat. De overval is geslaagd. Zij keren
terug naar Hyde's villa, een miljoen pond
sterling rijker. Uitbundig vieren zij feest, tot
dat
G.o.h.
FINS DRESSOIR ƒ35,—
Zuiderstr. 28, Rijssen N.o.Z.
Julian straat 22
Rijssen Telefooi. 2572
vraagt Uitvoerige inlichtingen
vo
Koop daarom uw VLEES
bij de zaak waar u het vlugste en netjes be
diend wordt.
HET ADRES VOOR KWALITEIT
