Jfeaiten cfe wallen
FILM- nieuws
■MB
i
PERM A STONE" p"„.
Nieuwe mogelijkheid voor aannemers
Heropening meubel- en geschenkenliuis
Firma Kappert
R. K. S. F. speelde tegen Rijssen Vooruit
Sportclub leed nederlaag in Enschede
Zal „Excelsior
zich weten te
herstellen
Bevervoorde twaalf jaar
later
RIVO WON
VOLLEYBAL-TOERNOOI
HIROSHIMA,
MON AMOUR
RIO BRAVO
Pagina 5
Woensdag de film:
Vrijdag en zaterdag de film:
Landhuis in Californië bewerkt mei
99
V-uj^ctg xu niaai l xyol
Er was wél een en ander veranderd op
de Bevervoorde. Jonker Berend was nu een
man op jaren geworden. Een, heer met grij
zend haar. Nog liep hij kaarsrecht, maar
het werd er met de jaren niet gemakke
lijker op. De ouders van zijn vrouw waren
enkele jaren na elkaar gestorven. En nu
had hij ruzie met zijn zwagers over het erf
deel zijner vrouw. Hij had het haar vaak ge
noeg gezegd: Blazen en Snorken, dat kon dat
volk over de grens, maar als 't erop aankwam
om te erven dan waren ze niet thuis. Zes
kinderen waren er gekomen en de oudste
de negenjarige Reinold bleek een lastige jon
gen te zijn.
Hij haalde - allerlei kattekwaad uit. Zo had
hij met behulp van zijn vrienden, ook dikke
Rijssense robbedoezen, een gaatje in de wa
terpot gemaakt van de werkster Steffen Leide.
Steffen Mannes en Leide woonden aan het
einde van het bouwhuis in een klein kamer
tje dat men het afdak noemde. Achter het
afdakje, niet ver van de put stond een ha-
gedoornstruik, die van boven afgeplat was
en daar legde Steffen Leide de waterpot
op. De kleine jonker Reinold had de pot in
de smiezen gekregen en met de twee jaar
oudere Wratten Willem had hij er een klein
gaatje in gemaakt. De niets vermoedende
Leide haalde 's avonds de pot en zette deze
niets vermoedens op de beddeplank. Jonker
Reinold, die vanuit zijn slaapkamer een goed
uizicht had op het afdak fluisterde de acht
jarige Hugo, die naar zijn Duitse grootva
der was vernoemd, iets in het oor. Ook de
zevenjarige Weber was van de partij. Tegen
goed negen uur zagen zij de kaars in het
kamertje van het afdakje flikkeren en Lei
de trok van leer. De volgende moi-gen kwam
Mannes klagen. Hij was die nacht toen hij
onder de waterpot keek helemaal nat gewor
den. Jonker Berend had er schaterend om ge
lachen, maar moeder Agnes lachte niet. Zij
nam haar oudste geducht onder handen en
Reinold vertelde dat hij het niet alleen ge
daan had. Haal op die andere rekels, gebood
de vrouwe van Bevervoorde. En jankend liep
jonker Reinold over de straat om zijn me
dehelper te halen. Een goedmoedige oude
Rijssense vrouw vroeg medelijdend wat er met
de jonker aan de hand was. En jonker Rei
nold vertelde vlot in het Rijssens dialect, ook
iets wat de moeder Agnes een doorn in het
oog was, dat zijn moeder hem „het gat in
mekaar geslagen" had. Hoofdschuddend over
zoveel wreedheid ging het oude mens verder.
Als zij de hoge vrouwe eens ontmoette, wil
de zij het toch tegen haar zeggen. Zo'n bloed
van een kind. De bloed echter stak achter
haar rug de tong tegen haar uit! Toen hij
bij zijn vriend kwam, dit was een zoon van
Wratten Dieks, werd het er niet beter op.
De jonge Wratten Willem werd eerst in de
kelder door moeder Wratte afgetuigd. En
daarna moesten de beide kwajongens naar
het kasteel. Daar wachtte hen ook geen vrien
delijke ontvangst. Want de heer en me
vrouw van Langen hadden onenigheid gekre
gen over de aframmeling van hun oudste.
Vader Berend trachtte zijn vrouw aan het
verstand te brengen dat hij in zijn vlegel
jaren ook wel eens dergelijk kattekwaad uit
gehaald had. Vrouwe Agnes was woedend over
eind gevlogen en had hem toegevoegd dat
hij zich moest schamen. Zij hief haar kleine
vuist tegen hem op en brieste: Zolang ik
vrouwe van Bevervoorde ben en van Rijssen
zal ik mijn kinderen leren hoe ze zich als kin
deren van adellijke huize moeten gedragen.
Begrepen? En Berend begreep het. Hij had
een vrouw uit het Bentheimse en die was niet
zuinig met het klappen uitdelen. De Rijssen-
de kindermeid had zij opdracht gegeven de
jongens gerust een oorvijg te geven wan
neer ze niet luistex-en wilden, en de klappen
van Hermine, de kindermeid, kwamen hard
aan. De jongens kwamen binnen.
Jonker Reinold met een pnxillip vanwege
de gekwetste waardigheid. Wratten Willem
het kind uit het volk, heel gewoon ge
wend aan aframmelingen. De huisknecht
bracht de jongens bij mevrouw in de kamer.
Reinold werd naar de kinderkamer gestuurd.
Agnes zette zich in postuur om de jongen
een aframmeling te geven. Mevrouw, riep
de jongen, het hoeft niet meer. Vader heeft
de waterpot van Steffen Leide op mij aan
stukken geslagen. En verder, wilde de vrouw
van Bevervoorde weten. Verder heeft vader
gezegd dat de jonker en ik maar zolang in
Rijssen moeten gaan bedelen tot wij het geld
voor een nieuwe waterpot bij elkaar heb
ben! En dan heeft vader gezegd dat hij mij
over een jaar of vier naar de Oost wilde stu
ren. De vrouwe van Bevervoorde keek in het
angstige kindergezicht. Zij zag een blauwe
plek boven zijn kinderoog en zij vroeg hoe
dat kwam. Een slag gehadde waterpot-
huilde Willem. Nu kreeg Agnes toch mede
lijden met het kind. Het kindermeisje moest
Het was een fraaie prestatie van de volley-
ballvereniging RIVO, het door haar georgani
seerde toernooi in het gymnastieklokaal te
winnen.
Uitgenodigd waren de verenigingen De Zwa
luwen uit Almelo en „De Kangeroes" uit
Hardenberg.
De eerste wedstrijd was die tussen Rivo
en „De Zwaluwen". Na een spannende wed
strijd, welke technisch op zeer behoorlijk peil
stond wist RIVO de eerste punten binnen te
halen.
Groter krachtverschil was te constateren
in de 2e wedstrijd tussen De Kangoeroes en
De Zwaluwen. Het team uit Hardenberg was
duidelijk de meerdere over dat der Almeloërs,
hetgeen ook tot uitdrukking kwam in de eind
stand (3-0 voor De Kangoeroes).
De wedstrijd, die de beslissing moest
brengen (Rivo tegen De Kangoeroes) is een
zeer spannende geworden. Beide teams, zet
ten alles op alles, en het krachtverschil was
zeer gering.
Rivo bleek uiteindelijk de sterkste te zijn,
zodat de Rijssense vereniging zich winnaar
mocht noemen van het toernooi dat zij zelf
had georganiseerd.
komen om Wratten Willem uit te kleden en
toen bleek hij vol blauwe plekken te zitten.
Zij riep haar man en liet het hem zien.
Onbewogen staarde hij er naar en riep: Zo
hadden wij de oudste Reinold ook onder han
den moeten nemen. Beul, kreet zij. Ze liet
haar zoontje terugkomen en die hield voor
alle zekerheid de beide handen voor de broek.
Maar er gebeurde niets meer. De jongens
beloofden om het hartst dat zij nooit zoiets
weer zouden doen. En van de vrouwe van
Bevervoorde moesten zij een keurig gebloem
de pot naar Steffen Leide brengen. En deze
bedankte de jongens nog op de koop toe. Zij
vertelde aan ieder die het maar horen wilde
dat Rijssen het getroffen had met de hoge
vrouwe.
EN DE JAREN GINGEN VERDER.
Rijssen bleef ogenschijnlijk het onverander
de Rjjssen. Besloten en beschermd lag de
stad daar. De straten en stegen bleven het
zelfde en de huizen ogenschijnlijk ook. Na
tuurlijk stierven er mensen maar er werden
ook jonge geboren en die groeiden weer op.
Het beste kon men dat zien aan de zes kin
deren van Bevervoorde. De oudste jonker was
nu vijftien geworden en heer Berend van Be
vervoorde had hem voor het leger bestemd.
Maar jonker Reinold wilde boer worden. Hij
hield van paarden, koeien varkens en scha
pen, van pluimvee en bijen en huilde hevig
toen zijn vader hem zijn besluit vertelde. De
zoon van Bevervoorde begon bitter te schreien.
De vrouwe van Bevervoorde nam haar man
onder handen. Als hun oudste geeri zin had
om officier te worden, wel dan werd hij boei
en zo kwam hij dan bij de Sappe in de leer.
De Sappe was een van de grootste boeren
van Rijssen met een voor zijn tijd althans
zindelijk bedx-ijf. Eten deed de jonker thuis
en al spoedig kreeg hij de knepen van het
landbouwvak te pakken. Maar na een paar
jaar hadden zijn ouders in de gaten dat de
jonker, die naar de middeleeuwse held van
Rijssen vernoemd was totaal aan het ver
boeren was. Hij nam eet- en di-inkgewoonten
van de boeren over, snoot zijn neus tussen
duim en vinger en veegde de handen af aan
zijn broek. Zijn jongere bi-oers Hugo en We
ber waren van een geheel ander slag. Een
reizende schoolmeester, Pinkert genaamd gaf
hun lessen en de jongens leerden flink. Zeer
tot het genoegen van vader en moeder Van
Langen die hun zoons als officier in een of
ander leger zagen.
Toen jonker Reinold twintig jaar geworden
was, bleek de Bevervoorde te klein voor hem
te zijn geworden. Zijn ooms en tantes in het
Bentheimse, die ongetrouwd waren gebleven
animeerden hem om naar het Bentheimse te
komen. Daar was de hof te Leyden te koop.
Maar jonker Reinold wilde Rijssen niet ver
laten. En met de grootste tegenzin luisterde
hij naar de verhalen over zijn voorvader
de kruisridder Reinold. Hij noemde het een
walg van een kerel. Hij stond 's avonds
bij de kerk zijn visie op de oogst en het vee
ten beste te geven. De vlegeljaren waren weg
en hij droeg zich als een volmaakt edelman,
maar was te Rijssen een gevierde jongeling.
VAN COEVERDEN.
De film „Hiroshima, Mon Amour" is de
schepping van een twee-eenheid: Alain. Res-
nais als regisseur, Marguéx-ite Duras als au
teur.
De vertoning van dit werk op het laatste
Internationale Filmfestival te Cannes heeft
aanleiding gegeven tot felle reacties in de
internationale en ook in de Nederlandse pers.
Het verhaal van de film kan men zeer moei
lijk weergeven: daarvoor zijn inhoud en vorm
te sterk aan elkaar gebonden, te sterk door
een geweven. Het gaat bij deze film to
taal niet om het verhaal; het gaat om de
idee. Daarom laten wij het woord aan Margue
rite Duras zelf:
„Bij het maken van deze film hebben bij
Alain Resnais en mij noch vaderlandslieven
de, noch anti-vaderlandslievende motieven
een rol gespeeld.
Wij hebben een film willen maken over het
thema: LIEFDE.
Wij hebben niet toevallig als heldin- van
ons verhaal een kaalgeschoren meisje uit
Nevcrs gekozen. Kaalgeschoren vlak na de
Bevrijding. Wij hebben hiermede op onze wij
ze een film over de liefde willen illustreren.
Wij hebben een liefde willen schilderen on
der de ergste omstandigheden, onder om
standigheden, waar iedereen zich voor schaamt,
die iedereen veroordeelt - omstandigheden,
die voor de liefde het minst getoleerd zijn.
Zij, die de bom op Hiroshima hebben laten
vallen, de mensen van Hiroshmia zelf, zij,
die de apothekersdochter uit Nevers kaalge
schoren hebben, zij allen zijn evenmin ver
schoond door het feit, dat oorlog elke vrij
heid van handeling tolereert.
Een zelfde verblinding in verband met de
oox-log geldt ten aanzien van Nevers en ten
aanzien van Hiroshima.
Uitsluitend een verblinding, die naar tijd
en omstandigheden verschilt, scheidt de ene
partij van de andere, de helden van het ogen
blik, de slachtoffers van het ogenblik en de
vijanden van het ogenblik.
Zij, die de bom op Hiroshima hebben ge-
woi-pen of doen werpen, zij, die kaal gescho
ren zijn, de 110.000 doden van Hiroshima en
zij, die de apothekersdochter uit Nevers heb
ben kaalgeschoren zijn slachtoffers van die
zelfde verblinding: de oorlog.
Als de oorlog de verbeelding der mensen
doodt, dan kiezen wij, Alain Resnais en ik,
deze partij niet.
Men kan liefhebben wie men wil, waar
men wil, wanneer men wil. De hele wereld
is het op dit punt eens.
Het is de typische eigenschap van de lief
de, dat men dit voor zichzelf en voor zichzelf
alleen uitmaakt, zonder ook maar enige re
kening te houden met overwegingen van so
ciale of historische aard, die de minder vrije
keuze zijn van derden.
De vijanden van „HIROSHIMA, MON
AMOUR" zullen ongetwijfeld in opstand ko
men tegen de film uit overwegingen van een
moraal, die wezensvreemd is aan de moraal
van de liefde.
Want de liefde heeft een eigen moraal en
die is de ontkenning van elke moraal.
Waar spruit de moraal van de liefde uit
voort en waarop is zij gegrondvest?
Wie zou dat niet weten?"
Aldus Marguérite Duras over het di-ama
van een man en een vrouw. Over het dra
ma van „HIROSIMA, MON AMOUR".
John T. Chance, sheriff in het kleine stad
je Rio Bravo, aan de grens van Mexico, ar
resteert Joe Burdette wegens het brutaal-weg
neerschieten van een ongewapende tegen
stander. Maar Joe's oudere broer Nathan,
die een zeer machtig rancher in die streek
is, laat zijn mannen de stad omsingelen zo
dat Chance zijn gevangene niet naar de Of
ficier van Justitie kan vervoeren en ook geen
hulp van buitenaf kan krijgen. Burdette huurt
beroeps-vechtjassen om de stad binnen te
sluipen. Zij houden elk van Chance's be
wegingen in de gaten en wachten slechts op
het sein van hun wei-kgever om toe te slaan.
Als hulp in deze gevaarijke, ja dodelijke
situatie, staat de sheriff zijn assistent, de
oude kreupele Stumpy ten dienste en een
pas aangenomen kracht, Dude een vroegere
politiedienaar en beroemd schutter, die ge
heel aan lager wal geraakt is en nu wan
hopige pogingen doet een reeeds twee jaar
dui-ende di'onkenschap te boven te komen
teneinde zijn vriend te kunnen helpen.
Door Burdette's blokkade van het stadje wor
den voorts gedwongen in de stad te blijven:
Feathei-s, een aantrekkelijke passagiere, die
met de postkoets op doorreis was, en een aan
tal wagens met brandende stoffen en dyna
miet, welke onder leiding staan van Chan
ce's vriend Pat Wheeler en beschermd wor
den door Colorado, een kalme jongen die op
beide heupen een revolver draagt.
Het eerste slachtoffer van Burdette's man
nen is Pat Wheeler, die in de rug geschoten
wordt en daardoor de dood vindt. Chance
en Dude zoeken Burdette's mannen in het
café op, ontwapenen er acht en Dude schiet
de moordenaar dood als deze tracht op de
sheriff te schieten. Later wordt Dude door
Burdette's mannen in de val gelokt en ge
vangen genomen. Nu doet Bui'dette een voor
stel: hij wil Dude tegen Joe uitwisselen.
Chance accepteei't het voorstel, maar tij
dens de uitwisseling van de gevangenen valt
Dude Joe aan en een algemeen gevecht ont
staat, waarin Chance voor de overmacht zal
moeten zwichten. Stumpy redt evenwelde
situatie door de lacjing. dynamiet in een van
Wheelers wagens tot ontploffing te brengen.
De geweldige ontploffing maakt een einde
aan de strijd - en nu krijgt Sheriff Chance
gelegenheid zijn gevoelens ten opzichte van
Feathers te laten spreken.
Een demonstratie, vooral voor de aanne
merswereld van ongewoon groot belang, was,
die welke door de Bouwmaterialenhaixdel A.
F. Pierik woensdagmiddag in Hotel Rijsser-
bei'g werd gegeven met de toepassing van
de z.g. Perma-stone, waardoor er ongeken
de mogelijkheden worden geboden in de toe
passingen van muur en wandbekledingen.
Als het tot nu toe noodzakelijk of gewenst
was, dat muren of wanden van een bekleding
moesten worden voorzien, werd en wordt er
in het algemeen gebruik gemaakt van cement,
die niet aan elementaire esthetische eisen
voldoet.
Van de sinds kort uit Amerika ingevoer
de Perma-stone, wordt door deskundigen veel
verwacht, want door deze mogelijkheid waar
mee men in Amerika een lange en gedegen
ervaring heeft wordt tegemoet gekomen aan
de bezwaren, die aan met de tot op heden
gebruikelijke pleisterlagen kleven.
Het - althans voor wat Nederland betreft -
nieuwe procédé vindt zijn kracht hierin dat
het alle goede eigenschappen van cement-
pleisterlagen bezit, maar bovendien door
samenstelling en vervaardigingswijze enkele
aantrekkelijke esthetische mogelijkheden biedt.
De wijze, waarop van de perma-stone, waar
mee zeer gevarieerde decoi-atieve resulta
ten kunnen worden bereikt, wordt verwerkt,
is het met behulp van stalen handvormen
opbrengen van een ongeveer 2 cm dikke
pleisterlaag, die door de vormen verschillen
de indrukken krijgen waai'bij een keus kan
worden gemaakt uit een 40 tal tinten.
De vormen woi'den gevuld met mortel van
een bepaalde samenstelling en worden op de
gewenste plaats tegen muur of achtergrond
aangebracht. Men kan dezelfde patronen ge
bruiken, terwijl ook verschillende vormen kun
nen. worden gekozen, zodat een vakman tot
fraaie resultaten kan komen.
Of de toepassing in Nederland direct gro
te toepassing zal kunnen vinden is natuurlijk
een open vraag. Deskundigen, die de demon
stratie bij Hotel Rijssei-berg bijwoonden waren
nochtans enthousiast over de mogelijkheden
en de stelling werd geponeerd, dat perma sto
ne in een behoefte kan voorzien.
Via een documentaire film en foto's viel
te concluderen, dat met perma-stone verras
sende resultaten kunnen worden bereikt, o.a.
over oud metselwerk, dat een volkomen nieuw
aantrekkelijk „gezicht" kan worden verleend.
Overigens zijn de toepassingsmogelijkheden ve
le in Amerika is er zowel gebruik van ge
maakt voor kerken, grote kantoren en ande-
re gebouwen, als voor winkels, maar even
eens voor de bouw van bungalows enz. zowel
voor het exterieur als voor het interieur.
De toekomst zal moeten uitwijzen of in
Nederland voor perma stone evenveel belang
stelling kan worden gevonden als in Amerika
waar dit produkt zeer hoog staat aange
schreven.
De vanouds bekende zaak van de Fa.
Kappert aan de Enterstraat heeft een inten
sieve verbouwing en vooral een grtste uit
breiding ondergaan, waardoor men een sor
tering in meubels en andere artikelen kan
pi-esenteren, op een wijze, zoals voor plaat
sen met een omvang van Rijssen als een
zeldzaamheid moet worden, beschouwd. De
totale oppervlakte van de meubelzaak is
ruim verdubbeld, en als men een kijkje bij
de Fa. Kappert gaat nemen begx-ijpt men
pas, wat het voor een meubelzaak betekent
de beschikking te hebben over zoveel ruim-
te en over zulk een omgeving, waarin de
klanten een suggestieve indruk kan worden
gegeven van de voorhanden zijnde artikelen
en vooral van de practische opstelling van
de meubelen enz. waarvoor de klanten even
tueel belangstelling tonen. Vanzelfsprekend
heeft men alle moeite gedaan, om bij de
opening voor de dag te komen met een op
vallende sortering op het veelzijdige terrein,
waarop men zich gespecialiseerd heeft, zo
dat men een uitstekende indruk van de nieuwe
zaak krijgt.
Het is een voortreffelijk inzicht geweest,
om boven het gedeelte, dat bij de bestaande
zaak is aangetrokken een toonkamer te bou
wen. Zowel wat het nieuwe gedeelte betreft
als wat deze ruime toonkamer betreft, is de
verbouwing in alle opzichten geslaagd. Dooi
de aankleding van de zaak, de betimmering
en de verlichting is een zeer verantwoord ge
heel verkregen, vooral door de smaakvolle
inrichting en opstelling van de verschillende
artikelen. De belangstelling die naar 't nieuwe
gedeelte van de zaak zal uitgaan, zou die voor
het „oude" gedeelte wat kunnen verslappen,
maar als men vaststelt, dat er een bijzonder
fraaie geschenkhoek is ingericht en een speci
ale afdeling Sola- artikelen is aangebracht,
dan dient geconcludeerd, dat het initiatief
van de Fa. Kappert veel bewondering ver
dient. De x-edactie van dit blad wil de Fa,
Kappert gaarne veel succes toewensen.
In een spannend gespeelde wedstrijd heeft
R.K.S.V. een kleine maar verdiende zege
behaald door vooral in de 2e helft superieur
spel te leveren.
Voor rust was R.V. meer in de aanval
en zat veel feller op de bal. Vooi-al haar
voorhoede was veel agressiever.
R.K.S.V. begon zeer weifelend, vooral van
de voorhoede ging in deze periode weinig
uit.
Linksbuiten Tusveld der thuisclub kreeg
de beste kans om te scoren, maar hij faal
de. Na een half uur spelen gaf r.buiten Mul
der de gasten de leiding toen hij een pass
van Heuten benutte (O-l). Even ervoor had
r.binnen Kwintenberg een goede kans onbe
nut gelaten, toen 1 half Klein-Rouweler (RKSV)
hem een bal voor de voeten speelde. Voor
rust echter kwam de thuisclub gelijk met
de gasten, toen Markslag tussen 2 R.V. spe
lers in fraai doelpuntte. (1-1).
Na een rust nam de thuisclub direct het
heft in handen. Dn xeverde reeds na 4 minu
ten een doelpunt op, dat echter met veel
„pijn" ter wereld kwam. Een door r.half
A. Kamphuis tegen de lat geschoten bal
kreeg linksbinnen Slaghekke de bal vrij
en schoot opnieuw tegen de lat. In derde
instantie was het tenslotte G. Oude Luttig-
huis, die de bal inschoot.
Door dit doelpunt gesteund, speelde R.K.S.V.
rustig verder. Zij hield het beste van het
spel. De aanvallen der R.V.ers waren nu vaak
zeer onsamenhangend en liepen vast op de
goed sluitende verdediging der thuisclub,
waarin het goede spel van linksback Wolters
opviel.
De beste kansen waren voor de thuisclub,
maar doelman Beunk was in goede vorm,
zodat verdere doelpunten uitbleven.
Voor zondag en zaterdag staan op het
programma
Markelo—R.K.S.V; R.K.S.V. 2—Nijverdal 3;
SOS 2—R.K.S.V. 3; R.K.S.V. a—Enter Voor
uit b; Holten bR.K.S.V. b.
Sportclub Rijssen kreeg te Enschede een
bittere pil te slikken. Met 2-0 gingen de Rijs
sense zaterdagvoetballex-s n.l. ten onder te
gen een technisch minder Sparta II dat
evenwel het geluk aan haar zijde had.
Door deze nederlaag zijn de promotiekan
sen voor Sportclub theoretisch zo goed als
verkeken.
Ondanks het feit dat Sparta de wedsti-ijd
met 12 man begon, (hieraan maakte de ar
biter na 5 min. spelen een einde) domineex--
den de Rijssense bezoekers. In de Rijssense
voorhoede miste men Ten Bolscher, Schelle-
vis en Schreurs en dit drukte vanzelfspre-
ken zijn stempel op het spel. De invallers,
die zich deze middag bijna waardige vervangers
toonden, hadden de fortuin evenwel tegen zich.
Vooral Kosterbok en Bruggeman hadden en
kele malen bepaald pech toen hun schoten
door lat en paal werden gekeerd.
Even voor rust was het de linksbuiten van
Sparta die uit een afgeslagen Sportclub-aan
val voor Sparta het eerste doelpunt scoorde.
Na rust wogen de partijen aardig
tegen elkaar op doch ook nu bleek Sparta
over iets meer geluk te beschikken dan de
bezoekers.
In de vijfde minuut scoorden de gasthe
ren nl. hun tweede doelpunt en stelden hier
mee c^e zege veilig (2-0).
Zaterdag a.s. gaat Sportclub op bezoek bij
plaatsgenote Excelsior III. Dat dit geen ge
makkelijk tegenstander is heeft Denekamp
vorige week op de Mors ondervonden en over
de uitslag valt dan ook niets te zeggen.
Sportclub Rijssen verschijnt in de volgende
foi-matie.
Doel Ligtenberg. Achter Reterink en Rutter-
kamp midden. Muller, Lohuis en Grevelink
Voor Ruiterkamp, De Jong, Rutterkamp, Ten
Bolscher en Bruggeman.
In en buiten de Excelsior-gelederen is er
momenteel één vraag actueel, n.l.: „Is het
herstel van de tijdens de competitie door
beenbreuken geteistex-de roodwitten nog op tijd?"
Het zal niet lang meer duren voor deze
vraag beantwoord kan wox-den aange
zien ongetwijfeld in de komende twee weken
de beslissing zal vallen.
Zaterdag a.s. zal Excelsior in ieder geval
thuis moeten winnen van het Kamper Go-
Ahead, welke wedstrijd aanvangt om kwart
over vier. Met geen mogelijkheid is een
voorspelling te doen aangezien de kracht van
de thuisclub nog steeds mank gaat aan zelf-
onderschatting.
Wij zijn er van overtuigd dat de roodbaad-
jes zullen vechten als leeuwen en zullen trach
ten het publiek dat hen ondanks de grote
tegenslagen trouw is gebleven, behoorlijk
voetbal te presenteren.
Nog even terugkomend op de wedstrijd
van zaterdag j.l. tegen Enter Vooruit, moet
gerapporteerd worden, dat de Rijssenaren ten
slotte wel tevreden mogen zijn, zij het dan
ook dat de Enternaren slechts op de valreep
de balans in evenwicht konden brengen.
Goed voetbal is er niet gespeeld. Het stug op
de bal zitten van de Enternaren ligt de Rijs
sense voetballers niet en tegen dei-gelijke
ploegen die weliswaar fair spelen, is het
moeilijk normaal spel te ontplooien.
Naast de wedstrijd van het eerste elftal
tegen Go-Ahead, staan verder wedstrijden
op het programma voor alle senioren en
junioren.
De derde editie ontvangt o.a. Sportclub
Rijssen I. De algemene opinie wil, dat de
bezoekers aan het langste eind zullen trek
ken. Het behoeft echter heus geen verwon
dering te wekken indien de veteranen uit het
derde elftal daar anders over zullen gaan
denken.
