K?EÜ?DflW^
Ghr. OraloriHmvereniging „Hosanna"
deed haar reputatie alle eer aan
Feestelijke dag voor jubilerende
Kynologenvereniging
Gezondheid
RIVQNIEUWS
ANWB-wegenwachten
patrouilleren niet op
le Kerstdag en Nieuwjaar
Goede resultaten op de
Oneto-tentoonsteliing
Hij die rekent,
't is nogal glad,
adverteert regelmatig
in dit blad!
Burgerlijke Stand
Zondagsdienst dierenartsen
Rijssen- Wierden
Enorm nieuw handels
gebouw voor Amsterdam
Grootse prestatie van koor, solisten en orkest
Koor beschikt over voortreffelijk stemmemnateriaal
voor Baby en kennis voor
Moeder, dit alles in een
BABYSET
Jaargang 38, No. 49 (Tweede Blad).
VRIJDAG 16 DECEMBER 1960
Weekblad voor Rijssen
De Chr. Oratoriumvereniging „Hosan
na" heeft zich vooral de laatste jaren
een zodanige reputatie verworven, dat
het geheel logisch was, dat de verwach
tingen omtrent het uit te voeren Weih-
nachtsoratorium van Joh. Seb. Bach zeer
hoog gespannen waren. Deze bijna voel
bare spanning ontlaadde zich tot een ge-
inspireerd volgen van het Bijbelse ver
haal van Christus' geboorte, door de gro
te componist Joh. Seb. Bach in een muzi
kale vorm gegoten, die ook de heden
daagse luisteraar en (vooral) zanger kan
boeien.
Het Weihnaehtsoratorium, een cantate
cyclus, is eigenlijk drieledig, althans voor
drievoudige uitvoering bestemd geweest.
Omdat de uitvoering van alle zes canta
tes op één avond te veeleisend zou zijn, is
het meestal de gewoonte dat een 3- of
4-tal cantates worden uitgevoerd, het
geen ook bij „Hosanna", die dinsdag
avond optrad, voor een volle zaal van het
Parkgebouw, het geval was.
Men had zich weten te verzekeren van
de medewerking van solisten van for
maat: Ank Reinders, sopraan; Annie
Hermes, alt; Simon v. d. Geest, tenor en
Rom Kalma, bas, terwijl het clavecimbel
werd bespeeld door Ans de Rook-van
Leeuwen en de begeleiding berustte bij
het Overijssels Philharmonisch Orkest;
dat alles onder leiding van de dirigent
van de Chr. Oratoriumvereniging „Ho
sanna", de heer Gerrit Peuscher uit Hen
gelo.
Voorgaande keren hebben wij met veel
voldoening kunnen constateren, dat Rijs
sen in „Hosanna" een cultuur-uitdrager
heeft gekregen, die in dit stadje een al
te grote reeks van jaren heeft ontbroken.
De grote verdienste van dit eminente
koor is de taakstelling, het bezielende
besef een culturele plaats in te nemen,
van waar men op verantwoorde wijze
appelleert aan het muzikale gevoel van
allen, die de schoonheid daarvan willen
beleven.
De grootste prestatie in vorige jaren
verricht, waardoor men een ereplaats is
gaan innemen in het Rijssense vereni
gingsleven, heeft men met de uitvoering
van het Weihnaehtsoratorium zo niet
overtroffen, dan zeer zeker geconsoli
deerd.
„Hosanna" heeft wederom bewezen tot
een grote vocale hoogte te zijn geste
gen. Het koor beschikt over voortreffe
lijk materiaal, dat uitstekend op elkaar
is ingesteld en waarvan gezegd kan wor
den, dat juist door het gevoel, de liefde
en de overgave tot bijzondere prestaties
in staat is. De bezielende leiding van de
heer Peuscher is van dien aard, dat er
een homogene eenheid is gevormd, die
tot in finesses harmonieert. Hoewel men
de moeilijkheid min of meer heeft on
dervangen door de medewerking van een
aantal gastzangers, is het bijzonder jam
mer te noemen, dat men niet over enkele
herenleden meer beschikt. Maar het wil
ons voorkomen, dat toch geleidelijk de
tijd moet komen, waarop dit tekort bij
„Hosanna" moet zijn opgelost, omdat bij
uitvoering als dit Weihnaehtsoratorium
toch duidelijk moet zijn, dat het veel vol
doening moet geven, daaraan medewer
king te kunnen verlenen.
Op de uitvoering terugkomende kan
vastgesteld worden, dat op de eerste
plaats het koor een uitstekende prestatie
heeft geleverd.
De eenvoudig aandoende koralen, waar
in echter vele vocale moeilijkheden om
zeild moeten worden, willen ze zo zui
ver, zo majestueus, zo gedragen en zo
Zaterdagmiddag 10 december werd in
het gymnastieklokaal aan de School
straat de laatste wedstrijd van de eerste
competitiehelft tegen Antilopen ge
speeld.
Al dadelijk bleek dat Rivo hier een
zware dobber aan zou hebben. Slechts
na veel moeite werd met 16—14 gewon
nen. „Traditie getrouw" ging de tweede
set met 1215 verloren.
Nadat in de derde set een 214 ach
terstand tot 1214 was opgehaald, slaag
de Antilopen door gebruik te maken van
een grotere serve-kracht er in met 15—
17 toch nog de winst binnen te halen.
Dit werd de Rivo-ers toch te erg en
met gevarieerd, snel veldspel, loeiende
smashes en taktische plaatsballen, werd
Antilopen met 157 overspeeld. Dit
vuurwerk had kennelijk teveel van de
Rivo-krachten gevergd, zodat de Henge-
loërs in de vijfde beslissende set vrij
gemakkelijk met 815 de set en de wed
strijd konden winnen. Einduitslag dus
2—3.
Precies op de helft van de competitie
staat Rivo 1 nu op de vierde plaats in
de overgangsklasse, nog vóór gerenom
meerde ploegen als Sparta-Wilhelmina,
Smash en NSH.
De competitie wordt hervat voor Rivo 1
op 14 januari en wel met de „derby"
tegen de Hellendoornse Rijkspolitie.
sereen opklinken zoals dat dinsdagavond
het geval was.
Moet men bij een uitvoering vaak ge
leidelijk naar een hoogtepunt groeien,
niet was dat bij deze uitvoering het ge
val. De wijze, waarop het oratorium ju
belend werd geopend met het inleidings
koor: „Jauchzet, frohlocket! auf, preiset
die Tage" was majestueus en bijzonder
imponerend en de hoge waardering, die
hieraan door de luisteraar kon worden
toegekend, kon eigenlijk in het gehele
oratorium niet worden overtroffen. Dat
men de evenwichtigheid kon opbrengen
in praktisch alle koren zo te stralen, was
een grote verdienste van dit prachtige
koor. De apotheose, die werd gebracht
met het slotkoor: „Herrsoher des Him-
mels, erhöre das Lallen", was even impo
sant dan het juist genoemde inleidings
koor, waarmede de voortreffelijke uit
voering van de koristen in zijn totaliteit
op duidelijke wijze werd gesymboliseerd.
Waarom het oratorium zoveel indruk
heeft gemaakt, is voor een groot gedeelte
te danken aan de geestelijke inhoud er
van; ook aan de wijze waarop dirigent
en koorleden de geestelijke inhoud moe
ten hebben beleefd en aan de gewijde
sfeer, die middels het oratorium kon wor
den opgeroepen.
De veel voldoening gevende wijze
waarop „Hosanna" 't fraaie meesterwerk
van Bach gepresenteerd heeft, is uiter
aard mede te danken aan het begelei
dingsinstrument en aan de voortreffelijke
solisten, die men had geëngageerd. Het
Overijssels Philharmonisch Orkest bleek
uitstekend voor de moeilijke taak, na een
enkele repetitie zulk een veeleisend werk
te moeten begeleiden, opgewassen. Met
grote nauwgzetheid wist men de inten
ties van de heer Peuscher uit te voeren
en vooral viel de grote homogeniteit, die
hier te ontdekken viel, te waarderen. Een
imponerende prestatie werd geleverd
door mevrouw Ans de Rook-van Leeu
wen, wier uitgebalanceerde clavecimbel-
partij een arsenaal van voortreffelijke
begeleiding werd.
De prestaties van de solisten waren van
grote artistieke waarde in dit oratorium.
De bas Rom Kalma riep met zijn wellui
dende fraai resonerende stem een bij
zondere sfeer op en zijn recitatieven
wist hij tot suggestieve uitbeeldingen te
brengen. Deze superieure zanger excel
leerde bijzonder in het „Grosser Herr
und starker König" (vóór de pauze) en
in het „Immanuël, o süsses Wort", ter
wijl hij in het recitatief: „Auch in dem
Sterben solist du mir das Allerliebste
De Wegenwacht van de ANWB zal
op eerste Kerstdag en op Nieuwjaars
dag geen patrouille-diensten verrich
ten.
De 240 bekende gele Wegenwacht
voertuigen zullen gedurende beide da
gen niet op de weg verschijnen; hun be
rijders zullen deze feestdagen in huise
lijke kring doorbrengen. Op tweede
Kerstdag zullen de Wegenwachten de
normale zondagsdienst rijden. Op Oude
jaarsdag zal de ANWB hun dienst be
korten tot 18.00 uur.
Het Wegenwachtstation „Pauwmolen"
nabij Delft aan rijksweg 13, Den Haag
Rotterdam, zal echter gedurende: de ko
mende feestdagen dag en nacht bemand
zijn.
Notter Op de Oneto-tentoonstel-
ling te Enschede, behaalde de combina
tie ter Harmsel-Pijffers de volgende re
sultaten met hun inzendingen.
Maleiers, haan oud Z.G.; Maleiers hen
oud, 5 Z.Z.G.; Maleiers haan jong Z.Z.G.;
Maleiers haan jong 2 Z.Z.G. en 2 ere
prijzen.
Minorca hen oud, 1 G.; Minorca haan
jong, G.G.; Minorca haan jong 2 Z.G.;
Minorca haan, jong 1 Z.Z.G. en 6 ere
prijzen; Minorca haan jong, 3 Z.G.; Mi
norca hen jong, 1 Z.G. en 3 ere-prijzen;
Minorca hen jong, G.G.; Minorca hen
jong, 2 Z.G.; Minorca hen jong, G.G.
sein" op voortreffelijke wijze wist te ver
tolken.
Veel te prijzen en te bewonderen viel
ook in de altpartij, waarvoor Annie Her
mes had getekend. Ook hier een door
leefde vertolking, een zuivere rythmiek,
vol overgave door een fraai genuanceerd
en gedragen stemvolume. Dat kwam zui
ver tot uiting in de aria: „Bereite dich
Zion, mif zartlichen Trieben" en voorts
in het „Schliesse mein Herze" en niet in
het minst in het recitatief: „Ja, mein
Herz soil es beahren".
Ook de sopraan Ank Reinders heeft
veel bewondering weggedragen. Zij bezit
een groot technisch vermogen en haar
stem is zuiver getimbreerd. Haar goede
techniek kon zij bewijzen in de aria met
echo-effect: „Flösst mein Heiland, flösst
dein Namen", welke aria alleen maar
door een zeer goed geschoolde stem op
zulk een fraaie wijze kan worden gepre
senteerd.
In het duet met de bas Rom Kalma
bleek zij nu en dan net even te weinig
volume te hebben.
De tenor Simon v. d. Geest was de
juiste stem voor de vertolking van „de
rol" van de evangelist. Waardig en
evenwichtig klonk via deze tenor het
blijde verhaal, dat altijd nieuw zal blij
ven. Deze tenor, een bijzonder kleurrij
ke „hoge" stem, heeft een groot aandeel
gehad in de waardige uitvoering van
„Hosanna", waarop bestuur, leden en
vooral de dirigent Gerrit Peuscher met
veel voldoening kunnen terugzien en
waarin men een stimulans kan vinden
verder te gaan naar een volgende mijl
paal.
PARKGEBOUW RIJSSEN
Vrijdag en zaterdag de Nederlandse
film:
„Makkers staakt Uw wild geraas".
Het is de opwindende, geheimzinnige,
moeilijk te definiëren sfeer, die altijd
hangt in de tijd tussen half november en
6 december, die Fons Rademake.rs op de
gedachte bracht een film te maken welke
zich in deze tijd, de Sint Nicolaas-tijd,
afspeelt. Met Jan Blokker werkte hij de
grondgedachte uit tot het verhaal „Mak
kers, staakt Uw wild geraas". Een ver
haal, dat weliswaar in de Sinterklaastijd
speelt, doch bepaald niet gebaseerd is
op dit folkloristische gebruik. Sinter
klaas is eigenlijk het décor, waartegen
het verhaal, of zo men wil, de verhalen
zich afspelen. De film behandelt name
lijk de menselijke problemen van drie
gezinnen, de families Leegher, Lomijn
en Keizer.
De grondgedachte is eenvoudig ge
zegd deze: in de Sint Nicolaastijd en met
name op de avond van 5 december, wil
len wij allemaal aardig, vriendelijk en
lief voor elkaar zijn, doch op 6 december
tekent de realiteit zich weer even duide
lijk af als tevoren.
In het eerste gezin is de man directeur
van een groot reclamebureau, de vrouw
fotografe. Zij hebben een zoontje van 5
jaar. Als de film begint, zijn ze 6 maan
den uit elkaar. De vrouw gelooft niet
langer met haar echtgenoot te kunnen
samenleven; zij wil zich uitsluitend op
haar fotowerk concentreren. Hij gelooft
echter onmogelijk buiten haar te kun
nen; de werkelijke situatie wordt hem
op de avond van de 5de december dui
delijk, doch hij zal op 6 december wel
weer naar haar verlangen.
Het tweede gezin bestaat uit een man
en een vrouw met drie kinderen. Ze zijn
reeds 10 jaar getrouwd. Hij is een char
meur, een man die geen enkele aantrek
kelijke vrouw ongemoeid kan laten, die
steeds avontuurtjes heeft. Op de avond
vóór Sinterklaas ontmoet hij een Franse
mannequin en hij kan met haar een af
spraak maken voor de volgende avond,
dus voor de 5de december. De afspraak
gaat niet door, doch op 6 december zal
hij wel weer op jacht gaan.
Het derde gezin bestaat uit een echt
paar, dat al jaren gelukkig getrouwd is
en een zoon van een jaar of achttien
heeft. Die zoon, die als zoveel jongens
en meisjes van zijn leeftijd een hekel
heeft aan het „gezellig Sinterklaas
avondje", probeert er op allerlei manie
ren aan te ontkomen. Als er dus elders
een weinig verheffend feest wordt ge
geven, grijpt hij die gelegenheid met
beide handen aan en laat zijn vader en
moeder alleen op de avond van de 5de
december. Toch komt hij thuis, zij het
onder abnormale omstandigheden. De
ouders zijn gelukkig, doch op 6 decem
ber zal de jongen wel weer het slechte
milieu opzoeken
Woensdag de film:
„Albert Schweitzer".
Dat grote figuren als zij een bepaalde
leeftijd hebben bereikt hun herinnerin
gen te boek stellen is niet ongebruike
lijk. Iets volkomen nieuws is echter de
biografie in filmvorm, die Dr. Albert
Schweitzer samen met Erica Anderson
en Jerome Hill over zijn leven en werk
heeft samengesteld. Dr. Schweitzer
woont in de binnenlanden van Equato
riaal Afrika maar ondanks dat of mis-
Het 15-jarig jubileum van de kyno-
logenclub REO (Rijssen en Omstreken)
is niet ongemerkt voorbij gegaan. De
feestelijke dag voor de jubilerende ver
eniging werd ingezet met een drukbe
zochte receptie, die in Hotel Gijsbers aan
de Enterstraat werd gehouden, en die
door afgevaardigden van vele vereni
gingen werd bezocht. Vele fraaie bloem
stukken en andere attenties, gaven de
bestuurstafel een feestelijk cachet.
De heer Weggeman uit Almelo, richt
te waarderende: woorden tot het bestuur
van REO en releveerde de goede ver
standhouding tussen de jubilerende ver
eniging en de Kynologenclub Almelo.
Spr. herinnerde aan de grootse plannen,
die beide verenigingen hadden gekoe
sterd, een groot evenement te organise
ren in de hallen van de toen leegstaande
fabriek van de N.V. ten Bos, welke plan
nen niet konden doorgaan doordat de
fabriek werd aangekocht door de N.V.
van Heijst. De band, die toen tussen onze
verenigingen is ontstaan, aldus de heer
Weggeman, is niet helemaal verbroken
en misschien ontstaat nog eens weer een
mogelijkheid in onderlinge samenwer
king iets groots te organiseren.
Verder werd het woord gevoerd door
de heer G. Vrugteveen namens de Hon-
dendresseerclub „Riessen", namens de
windhondenrenvereniging door de he
ren Kippers en Grob, terwijl namens
een afgevaardigde van de voetbalver-
schien juist daardoor staat hij midden
in het geestelijke en maatschappelijke
leven van onze tijd.
Zonder ooit te streven naar reclame en
goedkope publiciteit heeft hij voortdu
rend wegen gezocht om zijn visie op het
leven en de wereld en de geestelijke ach
tergrond, waaruit deze visie wordt ge
voed, op een aktuele wijze aan zijn tijd
genoten door te geven. Na een aanvan
kelijke aarzeling heeft hij hiervoor ook
gebruik willen maken van het moderne
middel van de film, dat in zijn jeugd
r og geheel onbekend was.
„Op 14 januari 1875 werd ik in Key-
sersberg in de Elzas geboren." Met deze
woorden begint Dr. Schweitzer zijn le
vensverhaal op het witte doek. Hij be
schrijft ons zijn jeugd in het vriendelijke
Günsbach. Zijn vader was predikant en
deelde de dorpskerk met de pastoor, een
beeld van oekumenische samenwerking,
dat hem altijd bijgebleven is. In de film
speelt Dr. Schweitzer's zuster de rol van
zijn moeder en zijn kleinzoon, Philip
Eckart, is de jonge Albert. Deze wordt
ons getekend als een gevoelige jongen,
die opgroeit in een gelukkig gezin maar
gekwetst wordt door de hardheid en
wreedheid van de wereld.
Grondgedachte van deze cinemato
grafische autobiografie is de eerbied
voor het leven. Al in zijn jongensjaren
wordt Albert Schweitzer getroffen door
het lijden van mens en dier. Als hij 21 is
besluit hij tot zijn 30e jaar te gaan stu
deren op het gebied van theologie, filo
sofie en muziek om zich daarna geheel
te gaan wijden aan de rechtstreekse
dienst aan de medemens. Door zijn grote
begaafdheid had hij op ieder van zijn
studieterreinen een schitterende car
rière kunnen opbouwen. Hij blijft echter
bij zijn besluit en begint op 30-jarige
leeftijd medicijnen te studeren. In 1912
trouwt hij met Helene Breslau, in 1913
vertrekt hij naar Afrika. Een blad van
de Parijse Evangelische Zending heeft
hem op het spoor van zijn roeping ge
bracht. Hij gaat naar Lambarene in Cen
traal Afrika om daar met het geld van
zijn boeken en orgelkoncerten een hospi
taal te bouwen en onder de lijdende in
heemse bevolking als dokter werkzaam
te zijn.
Het tweede deel van de film geeft
ons een onopgesmukt beeld van het werk
van Dr. Schweitzer zoals hij dat ondanks
zijn hoge leeftijd nog altijd in Afrika
verricht. Wij maken zijn vertrek uit
Frankrijk, zijn aankomst in Afrika mee.
Wij volgen hem op zijn lange tocht op de
oerwoudrivier de Ogowe. Wij zien de
plek, waar de gedachte van de eerbied
voor het leven een definitieve gestalte
voor hem aangenomen heeft.
En danLambarene. Een zieken
huis in de jungle, primitiever dan wij
het ons voorgesteld hadden. Geen glas,
geen staal, geen beton. Zelfs geen strak
ke, witte bedden. Hier komen de zwarte
patiënten met hun familieleden, die hen
gedurende hun ziekte gezelschap zullen
blijven houden. Etenswaren neemt men
zelf mee. Er zullen in het Afrika van nu
heel wat mooiere, meer moderne zieken
huizen zijn.
Maar wij zagen al, dat Albert Schweit
zer zeer bewust en weloverwogen in zijn
doen en laten is. Hij wil deze uiterste
eenvoud. Zijn hospitaal moet heel dicht
bij de mensen staan, het moet in het ver
lengde van hun dorpsgemeenschap lig
gen, zij moeten er zich thuis kunnen voe
len.
eniging Excelsior ook hartelijke woor
den werden gesproken. De heer E. Dom-
merholt, afgevaardigde van de muziek
vereniging Wilhelmina, die namens deze
vereniging zijn gelukwensen had aange
boden, dankte aan het einde van de
drukbezochte receptie het bestuur van
de jubilerende vereniging voor de har
telijke ontvangst. Niet minder dan 4
bestuursleden jubileerden met de ver
eniging mee; de heren F. Heering, As-
sink, v. d. Berg en Pijffers hadden n.l.
vanaf de oprichting van de vereniging
zitting in het bestuur. Door de heer H.
Mulder uit Nijverdal werden de jubila
rissen toegesproken en hartelijk dank
gebracht voor het vele werk in het be
lang van REO verricht. Spr. vond het
een hele prestatie, zulk een lange tijd
de belangen van de vereniging te heb
ben gediend. Als blijk van waardering
werd de jubilarissen een fraaie attentie
overhandigd.
Groot was de belangstelling van de
leden op de feestavond (die eveneens in
Hotel Gijsbers werd gehouden). De voor
zitter van REO de heer Heering, heette
de aanwezigen hartelijk welkom en rele
veerde in het kort de geschiedenis van
REO, die in de afgelopen 15 jaar tot een
belangrijke vereniging is uitgegroeid.
Spr. wekte de leden op de vereniging
trouw te blijven en vroeg ieder voor zich
de vereniging te willen propageren. De
mogelijkheid bestaat, aldus spr. dat onze
vereniging uitgroeit tot enige honder
den meer dan het aantal dat thans in
ons ledenregister geboekt staat.
Hierna werd het verdere gedeelte van
de avond, hetwelk een gezellig karakter
droeg, afgewerkt.
Geboren: Jan Dingemans, zv H. van
der Laan en M. J. Bruning, Stations
dwarsweg 53. Herman, zv G. J. Baan
en H. Harbers, Hangerad 42.
Ondertrouwd: Hendrikus Kosterink, 29
jr., Zundert, Wernhout, Diepstraat 22 en
Antonia Wilhelmina Maria Ebbing, 27 j.,
Rijssen, Rozengaarde 4b. Koene Em-
ming, 30 jr., Nijverdal, P. C. Stamstraat
39 en Hendrika Schepers, 21 jr., Rijssen,
Vennekesgaarden 50.
Gehuwd: Herman Bruggink, 22 jr. en
Janna Leeftink, 22 jr., Rijssen, Nijver-
dalseweg 62.
Overleden: Hermannus Nijkamp, 59 j.,
echtgenoot van G. Ligtenberg, Holter-
straatweg 88c, overl. te Almelo.
De zondagsdienst wordt a.s. zondag
waargenomen door dierenarts Capel te
Wierden, tel. 05496-298.
In de eeuwenoude Amsterdamse stads
wijk, waar de schrijver Jan Mens zijn
onsterfelijke werk „Griet Manshande" si
tueerde, zal binnen enkele jaren Neer-
lands hoogste bedrijfspand verrijzen.
Momenteel is men druk doende in snel
tempo de gebouwen van de vroegere
Stoommeelfabriek „Holland", die vele
tientallen jaren lang het beeld van dit
stadsdeel beheersten, te slechten.
Medio 1961 hoopt men, onder architec
tuur van Prof. Ir. C. Wegener Sleeswijk
en S. J. S. Wichers BNA te beginnen met
de bouw van een samengesteld bedrijfs
pand van 18 verdiepingen met een totale
hoogte van bijna 60 meter.
In een complex van drie met elkaar
verbonden gebouwen zal ruim 24.000 m2
kantoorruimte ontstaan. De kubieke in
houd van het geheel zal ruim 79.000 m3
bedragen.
Op de 18e verdieping komt een res
taurant; snelliften zullen de bezoekers
in de kortst mogelijke tijd op de gewens
te etage brengen.
In het sousterrain van het laagbouwge-
deelte zullen honderden fietsen en brom
mers gestald kunnen worden; op de par
terre, de eerste verdieping en het dak
daarvan komt parkeerruimte voor ruim
300 auto's.
De totale bouwkosten bedragen onge
veer 15 miljoen gulden. Nu reeds bestaat
er in brede kringen in handel en indus
trie in binnen- en buitenland grote be
langstelling voor het betrekken van kan
toorruimten in dit gebouw, dat men over
twee jaar gereed hoopt te hebben. Een
drietal reflectanten heeft zelfs belang
stelling voor het huren van het gehele
complex.
Yï'ïr «rivsv ïv.
