RAAD RIJSSEN
Rijssen buiten de wallen
Prachf handen
Taptoe Enschede
Gevonden voorwerpen
Excelsior '31
AVfV
Namea-Gclei
RIJSSENS
OUDHEDEN
(Vervolg van pag. 1).
De heer Ter Avest maakte duidelijk, om
welke reden hij een tegenstander was van
het voorstel van b. en w.
„Een dergelijk object hoort niet in het
dokter Stokkersfonds thuis", meende spr.
en noemde het zelfs „vergaand".
Bij de uitgaven ten laste van het fonds
heeft men altijd nog gehandeld in de
geest van de erflater, zoals de zorg voor
goed drinkwater en de verfraaiing van
de stad. Als men nu de Oosterhof geheel
ten laste van dit fonds brengt, blijft er,
aldus de heer Ter Avest, geen ruimte over
voor andere (verantwoorde) uitgaven,
zodat spreker zich niet kon voorstellen,
dat dit verantwoord was ten opzichte van
de erflater, wiens testament, aldus spre
ker, op losse schroeven werd geplaatst.
Als men alleen de winst uit het fonds
voor de Oosterhof een aantal jaren zou
reserveren, kon de heer Ter Avest daar
mee accoord gaan, maar volledige in
breng bleef spreker afwijzen.
De voorzitter zette uiteen, dat b. en
w. zich in een moeilijke positie hadden
bevonden en dat het een kwestie van ja
of nee was geweest, omdat de kwestie
door Ged. Staten „op scherp was gesteld".
Bovendien meende de heer Goosen dat
het testament geenszins geweld werd aan
gedaan, omdat het bezit van de Oosterhof
toch zeker als een verfraaiing van de
stad kon worden gezien.
De heer Hodes bracht ter sprake, dat
ook de financiële commissie slechts nood
gedwongen accoord kon gaan met in
breng in het dokter Stokkersfonds. Men
wilde de goedkeuring door G.S. daarvan
niet laten afhangen. Ook de financiële
commissie had volgens spreker van twee
kwaden de minst kwade gekozen.
De heer Ter Horst gaf ook te kennen,
evenmin een voorstander te zijn van dit
voorstel van b. en w., maar hij zag het
zo, dat men door de omstandigheden
wel gedwongen was geweest, hoewel de
principiële vraag van voor of tegen in
breng als zodanig niet in de financiële
commissie was gesteld.
De voorzitter deelde mede, dat er pas
geleden een bespreking over de verbete
ring van de terreinen van de Oosterehof
was geweest, met vertegenwoordigers van
het Staatsbosbeheer, waarbij bleek, dat
de mogelijkheid aanwezig was, een Rijks
subsidie te ontvangen voor deze verbete
ring.
De heer Jansen was van mening, dat
men na verloop van een aantal jaren de
lasten van de Oosterhof weer terug kon
brengen op de gewone begroting. Spreker
wees er voorts op, dat het dokter Stok
kersfonds in het verleden wel meerdere
malen is benut voor verwezenlijking van
plannen, die met evenveel recht uit de
gewone begroting hadden kunnen wor
den bekostigd.
Wethouder Otten zei tenslotte, dat ook
b. en w. het in principe wel met de op-
vattigen van de heer Ter Avest eens wa
ren, maar omdat men geen reserves meer
kon aantasten en de begrotingspositie niet
toereikend was, kon er met geen mogelijk
heid een andere oplossing worden gevon
den.
De raad ging met het voorstel van b.
en w. accoord, zij het dat de heer Ter
Avest de aantekening wenste tegen het
voorstel te hebben gestemd.
Het voorstel van b. en, w. tot verkoop
van bouwterrein aan de Algemene Bouw
vereniging Riessen verkreeg de goedkeu
ring van de raad.
De heer Kreijkes vroeg of het aantal
te bouwen woningen op dit terrein (20)
niet vermeerderd kon worden, waarop de
voorzitter antwoordde, dat ten aanzien
van het toekennen van het bouwvolume
nog onvoldoende gegevens ter beschikking
stonden.
Met het voorstel van b. en w. tot voor
lopige goedkeuring van een plan tot ont
eigening van 'n klein perceel, gelegen aan
de Hagweg, eigendom van de heer Poort
man, ging de raad accoord, nadat de heer
Haase de vraag had gesteld of met de
betrokken eigenaar de laatste tijd nog on
derhandelingen waren gevoerd.
De voorzitter antwoordde, dat er nog
kortgeleden een poging tot overeenstem
ming te komen, was ondernomen, even
wel zonder succes.
De heer Voortman- (SGP) vond, dat b.
en w. met de eigenaar „Jobsgeduld" had
den gehad.
Met de Wed. Smalbrugge-Baan heeft
men overeenstemming bereikt omtrent de
aankoop van haar woning aan de Boom
kamp, waarvan pogingen daartoe herhaal
delijk schipbreuk leden, zodat een voor
lopig plan tot onteigening reeds de goed
keuring van de raad verwierf. Een, bemid
delingscommissie uit de gemeenteraad
heeft de overeenstemming ter elfder ure
alsnog weten te bereiken, zodat b. en w.
de Boomkamp en de Molenstalweg kun
nen verbreden, waartoe de noodzakelijk
heid groot was.
De heer Haase wees er op, dat het wen
selijk was, de verkoopster te wijzen op
de wenselijkheid zonder subsidie te bou
wen, want als op subsidie gewacht moet
worden, kan het nog jaren duren, aldus
spreker.
De voorzitter antwoordde, dat getracht
zou worden een urgentieverklaring voor
dit geval te verkrijgen.
De heer Haase: Dan duurt het nog
lang.
De heer Smeijers was van mening, dat
ook zonder de woning op zich aan te tas
ten, een belangrijke verbetering kon wor
den verkregen.
Hierna werd de rondvraag gehouden,
waarvan verschillende raadsleden ge
bruik maakten.
RONDVRAAG
Het was de heer Pluimers, die in de
rondvraag het eerst het woord vroeg en
de aandacht vestigde op het „achterste ge
deelte van de Hagen". De plannen, om in
de „rommelige" situatie aldaar verbete
ring te brengen schijnen al lang te bestaan
maar met plannen alleen was de heer Plui
mers kennelijk niet tevreden. Moet dat
daar zo maar blijven liggen, zo verduide
lijkte hij zich.
De voorzitter verantwoordde de aanwe-
ten was op het moment waarop een be
paald aankoopgeval geheel rond was, zo
dat men een ingrijpende verbetering zou
kunnen aanbrengen.
De heer Hodes dacht, dat de mogelijk
heid aanwezig was, het eerste gedeelte on
afhankelijk van het 2e gedeelte van de
Hagen te verbeteren. Er kan toch wel in
2 etappes gewerkt worden meende spr.,
„het is nu een bende".
De voorzitter vestigde er nog de aan
dacht op, dat er een belangrijk hoogtever
schil zit, in het gedeelte van de Rozen-
gaarde naar de Oranjestraat. De gemaakte
opmerkingen zouden de aandacht van b. en
w. hebben.
De heer Siegerink was de aanwezigheid
van de pi'ikkeldraadomheining in het plant
soen in de Zuiderstraat een doorn in het
oog. Kan dat niet weg, zo vroeg hij.
De voorzitter verantwoordde de aanwe
zigheid van deze omheining als zijnde een
beschermende maatregel.
Als zou blijken, dat deze maatregel niet
meer nodig was, dan zou het prikkeldraad
kunnen worden verwijderd.
De heer Hodes spuide enige kritiek op
het beleid van b. en w. inzake onteigenings
procedures, zulks naar aanleiding van het
geval Poortman, dat in deze raadsverga
dering was besproken.
Over het algemeen heeft het college van
b. en w. ontzettend veel geduld, maar als
toch blijkt, dat een bepaald terrein perse
in handen van de gemeente moet komen
moet er met meer voortvarendheid wor
den gewerkt, aldus spr. Het college moet
meer vooruitzien.
Als blijkt, dat de mensen geen afstand
willen doen van bepaalde terreinen, dan
moet men de vereiste maatregelen nemen.
Het moet geen jaren duren voor men een
bepaald plan pas kan afwerken.
Het is het goed recht van de gemeente
naren een bepaald standpunt in te nemen,
maar het is het goede recht van de ge
meente dat ook te doen in het belang van
de gemeenschap, aldus spr.
De heer Jansen stelde vast, dat vele
Rijssenaren er een geheel verkeerde me
ning op na hielden wat betreft de moge
lijkheid tot onteigening en de eventuele
rechten, die daaraan zijn te ontlenen. In
dit verband was spr. van mening, dat een
goede voorlichting van uitzonderlijk be
lang zou kunnen zijn; dan zou men wel
licht meer begrip kunnen opbrengen voor
de stappen, die de gemeente verplicht is te
nemen.
Er heerst een geheel verkeerde opvat
ting, het verloop van de protesten die naar
aanleiding van de baat en aanlegbelas-
tingsverordeningen zijn ingediend, heeft
vaak een verkeerde mening nog versterkt.
Daarom was spr. er van overtuigd, dat
een goede voorlichting veel narigheid zou
kunnen voorkomen.
De voorzitter wilde ook deze gemaakte
opmerkingen gaarne in overweging ne
men.
De heer Haase vestigde de aandacht op
de gewenstheid om het terrein aan de Oos
terhofweg, dat ter verbetering van de vee
markt is aangekocht, te verharden, zodat
dit terrein als parkeerterrein kan dienen.
De heer Voortman (SPG) had vernomen
van de projectie van een weg over het ter
rein van de speeltuin in de Vennekesgaar-
den. De vereniging heeft nog bouwplannen
aldus spr., naar aanleiding waarvan hij
vroeg, of er geen wijziging in de projectie
kon worden gebracht.
De voorzitter zou deze kwestie onder
zoeken.
Aan de grote militaire taptoe, die zater
dagavond, 10september in het stadion
„Diekman" te Enschede wordt gehouden,
zullen de volgende korpsen medewerken:
De Marinierskapel der Kon. Marine met
tamboers en pijpers; de Kapel van de
Kon. Luchtmacht met tamboerkorps; de
Johan Willem Frisokapel met tamboer
korps; de Matrozenkapel der Kon. Marine.
Ook zal het exercitie-peloton der Kon.
Luchtmacht, elk jaar één der hoogtepun
ten van de Taptoe-Delft, aan de uitvoering
deelnemen.
Vanuit Rijssen gaat de O.A.D. met extra
bussen naar deze taptoe.
Voor bijzonderheden verwijzen wij U
naar de advertentie in dit nummer.
Goudpijlhennetje; badhanddoek met
zwembroek; dames-portemonnaie; kof
fersleutels; zwarte vulpen; rijwielsleutel;
3 muntbiljetten van f 2,50; herenglacé's
benzinedop van bromfiets; blauw jasje
met capuchon; combinatietang; regenkap
je; portemonnaie met inh.; witte hand-
fietspomp; muntbiljet f 2,50; bruine siga
rettenkoker; sleutel; portemonnaie met
inh.; grijs metalen fietspompje; kinder
tasje; autoped (rood); kluwen vlieger
touw; zilveren halsketting; plastic bal;
BACO-sleutel; Berini bromfiets zonder
motor; pop; grote huissleutel; duimstok;
pedaal; bankbiljet f 25,duif; zwarte
Bouvier; zwart damesvest; zakmes; rode
portemonnaie; dolkmes in schede; vlees
popje; witte fietspomp; herenportemon-
naie; zwarte hond; grijze ceintuur; grijze
portemonnaie; bruine gabardine regenjas;
zilveren broche; twee jongensjasjes;
Phoenix-herenrij wielherenportemonnaie
lipssleutel; bal; actetas, inh. zwempak;
damesportemonnaie; blauwe portemon
naie; blauwe werkkiel; plaat lood; gou
den trouwring; zakmes; jongensjasje; he
renblouse (grijs-groen); doublé halsket
ting; suède jasje met rits; zwarte gebrei
de das; shawl (grijs met wit); kinder
schopje; dubbel stel kralen; 2 rijwielsleu-
T ube 95 ct
Het is de Hamumelis die 't 'm doet
„PARKGEBOUW" RIJSSEN.
Woensdag de film:
„Aparte tafels"
De inhoud van aparte tafels is
hier niet onbekend sinds de Nederlandse
Comedie dit stuk van Terence Rattigan
heeft opgevoerd. Nu kan men met de film
versie van deze geschiedenis kennis ma
ken. De auteur zelf heeft het draaiboek
samengesteld en Delbert Mann heeft de
film geregisseerd. Hij is er uitstekend in
geslaagd, de sfeer van het stuk in beel
den vast te leggen en het toneelmatige
element uit de dialogen te bannen.
Rattigan heeft de eenzaamheid van de
ze figuren, wier mens-zijn door het gebrek
aan kontakt met andere individuen niet
ontplooid kan raken, zeer goed getekend.
De regisseur heeft de sfeer van het to
neelstuk bekwaam gehandhaafd zonder de
eisen, die een film stelt, te verwaarlozen.
David Niven typeert uitstekend de per
soon van de majoor. Voortreffelijk laat
hij in zich de verandering voltrekken van
een stoere majoor tot een schuchter man
netje, dat zijn scherm doorbroken weet.
Vrijdag en zaterdag de meeslepende
avonturenfilm:
„Freddy und die Melodie der Nacht."
De avond valt over de miljoenenstad
de polsslag van het jachtende leven wordt
zwakker. Maar Freddy, de jonge taxi
chauffeur, is voorlopig nog niet aan rust
toe. Als zoveel andere nachten zal hij ook
deze nacht eenzaam achter het stuur van
zijn wagen doorbrengen. Maar juist op
deze nacht steekt het noodlot een vinger
naar hem uit deze nacht zal niet zo
rustig voor Freddy eindigen als zij be
gon. Zojuist heeft hij een vrachtje naar
het vliegveld gebracht en ook voor de te
rugweg heeft hij meteen weer 2 klanten
gekregen. Merkwaardig overigens dat die
twee knapen ver voor het adres dat zij
tels; R.K. kerkboekje; kindervest; ge
streept badpak met dito handdoek; wit
kinderschoentje; plastic regenjas (licht
grijs); zwart-witte hond; spatlap van So
lex; jonge windhond; grasparkiet; huis
sleutel; zilveren armband; grijze porte
monnaie; nozemhangertje; groene solda
tenjas; witte dameshandschoen; blauw
groene capuchon; ring met sleutels; werk
tekening; 2 koffersleutels; broche; bood
schappennetje; rechter dameshandschoen;
oliepeiler van vrachtauto; 1 paar blauwe
kindergymschoenen, armbandje van kra
len; grijs damesvest; nikkelen wieldop van
Volkswagen; 1 paar witte gymschoenen;
plastic steunzooltje; rode zwembroek met
handdoek; 1 bril.
Inlichtingen betreffende voormelde
voorwerpen aan het Groepsbur. der Rijks
politie te Rijssen1, alleen tussen 18 en 20
uur op alle werkdagen. Telefonisch wor
den geen inlichtingen verstrekt.
HENDRIK DE VOOGD, VOOR DE
TWEEDE MAAL SCHOOLMEESTER
TE RIJSSEN, WORDT BEHEKST.
Hij was teruggekomen naar Rijssen, de
schoolmeester De Voogd. De buren hadden
de kosters- en schoolmeesterswoning
schoongemaakt en er vuur aangelegd,
ten teken van welkom. Wat hadden ze
gezwoegd, die naobervrouwen, en wat
hadden ze een schik gehad. Maar een
voorval in het schoolmeestershuis was
niet mooi. Bij het reinigen van een der
bedsteden hadden de vrouwen een, hek-
senkrans gevonden. En zij hadden dit aan
dominee verteld, maar dominee was niet
naar de krans komen kijken, en had be
volen hem in het vuur te gooien. Nu, dit
deden de naobervrouwen. Maar toen de
krans verbrandde, had deze zulk een vre
selijke stank gegeven, dat het binnens
huis niet te houden was. Dominee kwam
later op de middag bidden voor het be
houd van het huis en het gezin De Voogd.
Devotelijk sloten allen tijdens het gebed
de ogen. Daarvan nu maakte Hilda de
schone Wikster gebruik om ongestoord
en geruisloos naar binnen te wapperen,
greep de as van de krans uit de vuur-
kolk en gaf de predikant een flinke draai
om de oren, zodat de man languit op de
grond viel. Er was natuurlijk grote con
sternatie. Want alle aanwezigen hadden
de klank van de oorvijg en daarna de val
gehoord.
De predikant vond het gedrag van de
naobers gemeen, om hem onder het ge
bed een mep te geven. Maar ras bleek
hem, dat het hier geen zuivere koffie
was, maar hij verzocht de aanwezigen
hun mond te houden over het gebeurde.
Men zou eens afwachten of er nog meer
gebeurde. Er gebeurde nog meer. Het
gezin De Voogd was weer te Rijssen. En
het geloop bij Janna was de eerste dagen
geweldig. Iedereen was blij dat het gezin
De Voogd terug was. De burgemeesters
vrouwen kwamen nu ook bij de school-
meesterse over de drempel, dat hadden
zij vroeger nooit gedaan. Maar tegen het
naar bed gaan verklaarde meester De
Voogd dat het klaarloeder niets dan
nieuwsgierigheid was van dat vrouwvolk.
De schoolmeester De Voogd hoorde de
torenklok negen uur slaan, het was bed
tijd. Hij moest voor het naar bed gaan
buiten achter de heg van zijn tuin nog
een klein karweitje verrichten, dat deden
bijkans alle Rijssenaren voor het naar
bed gaan. Toen hij daarmee bezig was,
werd hij plotseling door een paar poezige
handen omhelsd en op iedere wang ge
zoend. En: lieveling, werd er in zijn oor
gefluisterd. Nu was De Voogd bepaald
iemand, die aan één vrouw genoeg had.
Daarom nam hij er niet de tijd af om zijn
kleren in orde te brengen. En met de
broekflap aan één zijde nog open rende
hij het huis binnen en greep het geladen
geweer en wilde de deur uit rennen. Maar
Janna hield hem een ogenblik tegen en
met een,: man, wat stink iej raar!, ging
ze achteruit. Hendrik snelde de deur uit,
het geweer in de aanslag. Ha! Daar zag
hij de knappe verschijning, die hem te
pakken had gehad. Telkens, wanneer hij
Hilda, de jonge heks, onder schot kreeg,
riep zij: heisa lieveling! En maakte zich
onzichtbaar. Tegen elf uur in de avond
keerde De Voogd terug in huis, als een
gebroken man. Zijn heksenjacht was
tevergeefs geweest. Het schot zat nog
op het geweer. Hij was totaal van streek.
De Jonker van de Oosterhof hoorde het
een paar dagen later en ging eens naar
de schoolmeester toe. Totaal behekst!,
want De Voogd zat met de parapluie op
in 't bed. De heer van de Oosterhof had
een particuliere bode, een man die de
gehele dag allerlei boodschappen deed.
Die bode had familie in Haaksbergen. Nu
was het in die dagen algemeen bekend,
dat Haaksbergen het centrum was van
heksenbezweerders en duivelbanners.
Het waren goede banen, die deze heren
hadden, want heel Twente wemelde van
duivels, heksen en spoken. Waar voor
Rijssen nog bij kwam, dat de heksen van
de Vriezenberg, moeder en dochter, het
steeds op mannen voorzien hadden. De
bode van de Oosterhof, Fik-Jans genaamd,
ging graag naar Haaksbergen. Fik-Jans
was nog een jonge kerel en helemaal weg
van Klavermientje, een, schoon kind vol
gens het zeggen van Fik-Jans.
Nu kwam hij onverwacht bij het meisje
zijner keuze. Maar met een gebroken
hart en een bedroefd gemoed moest Fik-
Jans constateren dat een schneidige
Pruuse hem de plaggen uit de vaalt had
gemaaid. Siene diende al in Duitsland.
Plechtig bezwoer de bode van de Ooster
hof bij Knollen Berend, een heksenbanner,
dat hij nooit weer naar vrouwen wilde
omkijken. Knollen Berend nam zijn ge
reedschap mee en reisde onmiddellijk met
de bode terug. Het was hooguit avond
toen zij de volgende dag te Rijssen op de
Oosterhof arriveerden. De heer van de
Oosterhof vond de waggelende gang van
zijn huisbode en de heksenmeester min
of meer verdacht. Maar Knollen Berend
gaf tekst en uitleg. Een heksenmeester
moest het vlees de gehele dag onder de
pekel houden om de heksen de baas te
kunnen blijven. Nu, en Berend die gul
van aard was, had de Oosterhofbode ook
mee laten snoepen. De stad Rijssen moest
het immers toch betalen, het kwam er
op een gulden minder of meer niet op
aan. Knollen Berend moest eerst Hendrik
de Voogd ontheksen, en daarvoor moest
Janna de deur uit. Berend werkte heel
geheimzinnig in het duister1. Niemand
mocht weten hoe hij met zijn patiënten
omsprong.
Geheimzinnigheid was ook het idool,
waarmee zich Hilda de heks omgaf. Zij
had vernomen dat Fik-Jans de heksen
bezweerder had opgehaald. Daarom op
gepast. En het lot was haar gunstig. Zij
vertoefde temidden van het Elsenerveen
toen zij de bode van de Oosterhof zag
naderen. Deze jongeman was een niet te
versmaden buit. De boze heks besloot de
heer van de Oosterhof te laten zien, dat
deze niet ongestraft een heksenbanner
kon laten komen om haar het leven zuur
te maken. De heer van de Oosterhof zou
weten dat men een heks niet ongestraft
vervolgde. Zij ontmoette Fik-Jans en met
zoet gekweel voerde ze hem naar de ver-
radelijke vengaten, ging daar op een stil
en afgelegen plekje met de niets vermoe
dende jongeman liggen vrijen en koeren,
tot Hilda er genoeg van had, na hem weer
een ander. Was het wonder dat het meis
je in Haaksbergen hem de hakken had
laten zien. Juist wilde de boze wikster
haar sinister plan uitvoeren, Fik-Jans in
een van die veenkuilen verdrinken, of
daar verscheen te rechter tijd de heer
van Raesfelt van Eisen op de vlakte. Hij
was op de eendenjacht in het veen. Hilda
zag hem en verdween geruisloos. Dat is
tweemaal!, riep hij woedend. De derde
maal zal zij met haar moeder levend ver
brand worden op de brink te Eisen! Fik-
Jans ging zijn boodschap doen op de Stoe-
velaar. Hij was nog diep onder de indruk
van de minnekozerij. Op de Stoevelaar
vonden de dienstboden dat de herenknecht
van de Oosterhof een heerlijke geur ver
spreidde.
MEESTER DE VOOGD GENEZEN.
De heksenbanner had succes. Het was
een zwaar karwei geweest. Maar Hendrik
de Voogd had nu voorgoed het nieuws
van Rijssen af. De baan was in Ameron-
gen nog open, zo deelde hij de landjonkers
en de burgemeesters mee. En zo lang
er in de contreien van Rijssen heksen wa
ren, was de stad voor hem taboe.
De knecht van de Oosterhof kwam
terug en vertelde aan zijn heer wat hem
overkomen was. Knollen Berend moest
ook Fik-Jans bemeesteren. En het resul
taat was, dat ook deze knecht een andere
baan zocht.
De heer van Raesfelt had een vierjarig
dochtertje, dat op een nacht plotseling
verdwenen, was. Huis en omgeving wer
den grondig afgezocht. Dag en nacht
speurde men voort. Maar niets werd ge
vonden. Maar des nachts om één uur
kwam Hilda de heks de heer van Eisen
mededelen, dat zij uit wraak diens doch
ter gestolen had.
VAN COEVERDEN.
noemden uitstapten. Maar Freddy staat
daar niet lang bij stil, zijn klanten doen
wel eens meer vreemd. Eenmaal terug op
zijn standplaats ontmoet hij Ilse. Ook zij
begint nu met haar werk: ze is bloe-
menverkoopstertje in de bars en dat heeft
het voordeel dat zij elkaar 's nachts veel
ontmoeten. Dan eens hier, dan weer daar
overal waar hun wegen elkaar toeval
lig kruisen. En ze zijn het toeval van die
ontmoetingen allebei erg dankbaar.
Karl Bachman en Willie Bremer, de
zonderlinge klanten van Freddy, willen
Berlijn zo snel mogelijk verlaten, want de
politie zoekt hen vanwege een mislukte
roofoverval. Over twee uur gaat het laat
ste vliegtuig en voor het zover is moeten
ze het geld voor de tickets bij elkaar heb
ben, koste wat het kost. Wanneer Anka,
de vriendin van Bremer, hen niet kan hel
pen, besluit Bachman tot een nieuwe ge
welddaad. Tijdens een taxirit overvallen
ze Freddy's vriend en collega Paul Kalin-
ke en beroven hem. Maar het laatste vlieg
tuig naar Düsseldorf halen ze niet meer.
Het is na middernacht. Ergens in het
duister van de wereldstad slenteren twee
misdadigers. Bachman heeft zich met een
schok herinnerd, dat hij tijdens de eerste
taxirit in de wagen van Freddy -het
magazijn van zijn pistool heeft verloren.
Een fout, die hem, nu hij de stad niet kan
ontvluchten, terecht verontrust. Freddy,
die het magazijn inderdaad gevonden
heeft, staat er niet lang bij stil. Voorlopig
tenminste niet. Hij onmoe Use, die aan
de worstjeskraam van moeder Bremer een
kop koffie drinkt en hij overreedt haar
samenl met hem naar een bruiloftsfeestje
van zijn baas te rijden. Juist wanneer de
twee jongelui afscheid nemen van moeder
Bremer met wie ze erg bevriend zijn
komen Bachman en Willy, de zoon van
mevrouw Bremer, bij de kraam. Bachman
heeft Freddy op het eerste gezicht her
kend en hij besluit hem te volgen. De
jonge taxi-chauffeur is ten slotte de enige,
die hem deze nacht heeft gezien en dus
gevaarlijk voor hem kan worden.
Zaterdag j.l. hebben de Rood-Witten het
sterke Enschedese Boys II niet onverdien
stelijk partij gegeven. Uiteraard waren de
Enschedeërs zowel technisch als tactisch
beter dan onze plaatsgenoten, maar door
het sterke moreel van het Excelsior-team
werden wij, vooral na de rust, gedwongen
in een hoog tempo te blijven spelen.
De achterhoede deed het ook deze keer
niet slecht, al hebben de debutanten op
de rechtshalfplaats tijdens de oefenwed
strijden ons Karei Munneke niet doen ver
geten. In de voorhoede zal het binnentrio
wel op een vaste plaats in het elftal mo
gen rekenen, maar ook in deze partij werd
het vleugelprobleem niet opgelost. Indien
Kappert beschikbaar is, zal men in Niein-
wenhuis op de vleugel tenminste één goe
de kracht krijgen. Dit houdt natuurlijk niet
in dat Goorman, Baan en Gerritsen ge
faald hebben, want ondanks de zware te
genstand wisten zij door hun enthousias
me toch nog een redelijk niveau te berei
ken.
In het begin van de wedstrijd gingen de
partijen aardig tegen elkaar op, maar al
gauw werden de aanvallen der gasten ge
vaarlijker. Na een kwartier verkeek
doelman Ten Hove zich op een hard laag
schot van midvoor Stuivenberg, 01.
Kort hierop wist de snelle rechtsbuiten
Van Raalte een fout in de Rood-Witte de
fensie af te straffen, 02.
De aanvallen van Excelsior waren ook
niet ongevaarlijk, doch zowel Nieuwenhuis
als Schuiterd vonden, na doorgebroken te
zijn, de uitstekende Boys-keeper op hun
weg.
Nog voor rust wist linksbinnen Luiten
een korte combinatie tussen Nijland en
Harbers te onderbreken en doelman Ten
Hove kansloos te passeren, 03.
Na de rust speelden de Rood-Witten be
ter en waren meer in de aanval. Links
buiten Gerritsen kreeg enkele kansen,
maar keeper Bijl wist zijn doel schoon te
houden. Na 20 minuten schoot rechtsbui
ten Baan de bal keihard in.
Aan de andere kant voorkwam doelman
Ten Hove met een meesterlijke sprong
het vierde doelpunt der gasten. Excel
sior gooide er nog een schepje boven op,
maar het duurde tot 5 minuten voor het
einde eer midvoor Schuiterd een goede
pass van Smalbrugge kon afronden, 2—3.
Hoewel er nog even fel gevochten werd
voor de gelijkmaker, slaagden de.Ensche
deërs er in om hun voorsprong te. behou
den.
Morgen beginnen de Rood-Witten de
competitie met de zware thuiswedstrijd
tegen de kampioen van vorig jaar, SVZW
uit Wierden. Vorig seizoen hadden de Zwa
luwen de sterkste achterhoede en op DE-
TO na de schotvaardigste voorhoede der
afdeling. De defensie hebben zij het ko
mende seizoen nog kunnen versterken
met de bekende DOS-stopper Nijkamp,
terwijl hun aanvoerder, Van de Broeke,
nog altijd een schutter van formaat telt.
Door het ontbreken! van Munneke, Kap
pert en Sprakel is Excelsior er niet ster
ker op geworden. Hier staat natuurlijk
weer tegenover, dat de Zwaluwen er vo
rig jaar beide keren niet in slaagden te
winnen in eigen huis, zelfs een nederlaag
kregen van een geladen Rood-Witten
team. i
Weet Excelsior nu deze eerste wedstrijd
reeds hetzelfde enthousiasme en dezelfde
teamgeest op te brengen dan tijdens de
hoogspanningsperiode in het vorig seizoen,
dan kan het de ontmoeting met een ge
rechtvaardigd vertrouwen tegemoet zien.
Rood-Witten, wij rekenen hierop!
De opstelling van het elftal is:
Doel: Ten Hove; achter: Harbers en
Poortman; midden Goorman, Nijland en
Baan; voor: Gerritsen, Kappert, Schui
terd, Smalbrugge en Nieuwenhuis.