RAAD RIJSSEN Rijssen buiten de wallen Prachf handen Taptoe Enschede Gevonden voorwerpen Excelsior '31 AVfV Namea-Gclei RIJSSENS OUDHEDEN (Vervolg van pag. 1). De heer Ter Avest maakte duidelijk, om welke reden hij een tegenstander was van het voorstel van b. en w. „Een dergelijk object hoort niet in het dokter Stokkersfonds thuis", meende spr. en noemde het zelfs „vergaand". Bij de uitgaven ten laste van het fonds heeft men altijd nog gehandeld in de geest van de erflater, zoals de zorg voor goed drinkwater en de verfraaiing van de stad. Als men nu de Oosterhof geheel ten laste van dit fonds brengt, blijft er, aldus de heer Ter Avest, geen ruimte over voor andere (verantwoorde) uitgaven, zodat spreker zich niet kon voorstellen, dat dit verantwoord was ten opzichte van de erflater, wiens testament, aldus spre ker, op losse schroeven werd geplaatst. Als men alleen de winst uit het fonds voor de Oosterhof een aantal jaren zou reserveren, kon de heer Ter Avest daar mee accoord gaan, maar volledige in breng bleef spreker afwijzen. De voorzitter zette uiteen, dat b. en w. zich in een moeilijke positie hadden bevonden en dat het een kwestie van ja of nee was geweest, omdat de kwestie door Ged. Staten „op scherp was gesteld". Bovendien meende de heer Goosen dat het testament geenszins geweld werd aan gedaan, omdat het bezit van de Oosterhof toch zeker als een verfraaiing van de stad kon worden gezien. De heer Hodes bracht ter sprake, dat ook de financiële commissie slechts nood gedwongen accoord kon gaan met in breng in het dokter Stokkersfonds. Men wilde de goedkeuring door G.S. daarvan niet laten afhangen. Ook de financiële commissie had volgens spreker van twee kwaden de minst kwade gekozen. De heer Ter Horst gaf ook te kennen, evenmin een voorstander te zijn van dit voorstel van b. en w., maar hij zag het zo, dat men door de omstandigheden wel gedwongen was geweest, hoewel de principiële vraag van voor of tegen in breng als zodanig niet in de financiële commissie was gesteld. De voorzitter deelde mede, dat er pas geleden een bespreking over de verbete ring van de terreinen van de Oosterehof was geweest, met vertegenwoordigers van het Staatsbosbeheer, waarbij bleek, dat de mogelijkheid aanwezig was, een Rijks subsidie te ontvangen voor deze verbete ring. De heer Jansen was van mening, dat men na verloop van een aantal jaren de lasten van de Oosterhof weer terug kon brengen op de gewone begroting. Spreker wees er voorts op, dat het dokter Stok kersfonds in het verleden wel meerdere malen is benut voor verwezenlijking van plannen, die met evenveel recht uit de gewone begroting hadden kunnen wor den bekostigd. Wethouder Otten zei tenslotte, dat ook b. en w. het in principe wel met de op- vattigen van de heer Ter Avest eens wa ren, maar omdat men geen reserves meer kon aantasten en de begrotingspositie niet toereikend was, kon er met geen mogelijk heid een andere oplossing worden gevon den. De raad ging met het voorstel van b. en w. accoord, zij het dat de heer Ter Avest de aantekening wenste tegen het voorstel te hebben gestemd. Het voorstel van b. en, w. tot verkoop van bouwterrein aan de Algemene Bouw vereniging Riessen verkreeg de goedkeu ring van de raad. De heer Kreijkes vroeg of het aantal te bouwen woningen op dit terrein (20) niet vermeerderd kon worden, waarop de voorzitter antwoordde, dat ten aanzien van het toekennen van het bouwvolume nog onvoldoende gegevens ter beschikking stonden. Met het voorstel van b. en w. tot voor lopige goedkeuring van een plan tot ont eigening van 'n klein perceel, gelegen aan de Hagweg, eigendom van de heer Poort man, ging de raad accoord, nadat de heer Haase de vraag had gesteld of met de betrokken eigenaar de laatste tijd nog on derhandelingen waren gevoerd. De voorzitter antwoordde, dat er nog kortgeleden een poging tot overeenstem ming te komen, was ondernomen, even wel zonder succes. De heer Voortman- (SGP) vond, dat b. en w. met de eigenaar „Jobsgeduld" had den gehad. Met de Wed. Smalbrugge-Baan heeft men overeenstemming bereikt omtrent de aankoop van haar woning aan de Boom kamp, waarvan pogingen daartoe herhaal delijk schipbreuk leden, zodat een voor lopig plan tot onteigening reeds de goed keuring van de raad verwierf. Een, bemid delingscommissie uit de gemeenteraad heeft de overeenstemming ter elfder ure alsnog weten te bereiken, zodat b. en w. de Boomkamp en de Molenstalweg kun nen verbreden, waartoe de noodzakelijk heid groot was. De heer Haase wees er op, dat het wen selijk was, de verkoopster te wijzen op de wenselijkheid zonder subsidie te bou wen, want als op subsidie gewacht moet worden, kan het nog jaren duren, aldus spreker. De voorzitter antwoordde, dat getracht zou worden een urgentieverklaring voor dit geval te verkrijgen. De heer Haase: Dan duurt het nog lang. De heer Smeijers was van mening, dat ook zonder de woning op zich aan te tas ten, een belangrijke verbetering kon wor den verkregen. Hierna werd de rondvraag gehouden, waarvan verschillende raadsleden ge bruik maakten. RONDVRAAG Het was de heer Pluimers, die in de rondvraag het eerst het woord vroeg en de aandacht vestigde op het „achterste ge deelte van de Hagen". De plannen, om in de „rommelige" situatie aldaar verbete ring te brengen schijnen al lang te bestaan maar met plannen alleen was de heer Plui mers kennelijk niet tevreden. Moet dat daar zo maar blijven liggen, zo verduide lijkte hij zich. De voorzitter verantwoordde de aanwe- ten was op het moment waarop een be paald aankoopgeval geheel rond was, zo dat men een ingrijpende verbetering zou kunnen aanbrengen. De heer Hodes dacht, dat de mogelijk heid aanwezig was, het eerste gedeelte on afhankelijk van het 2e gedeelte van de Hagen te verbeteren. Er kan toch wel in 2 etappes gewerkt worden meende spr., „het is nu een bende". De voorzitter vestigde er nog de aan dacht op, dat er een belangrijk hoogtever schil zit, in het gedeelte van de Rozen- gaarde naar de Oranjestraat. De gemaakte opmerkingen zouden de aandacht van b. en w. hebben. De heer Siegerink was de aanwezigheid van de pi'ikkeldraadomheining in het plant soen in de Zuiderstraat een doorn in het oog. Kan dat niet weg, zo vroeg hij. De voorzitter verantwoordde de aanwe zigheid van deze omheining als zijnde een beschermende maatregel. Als zou blijken, dat deze maatregel niet meer nodig was, dan zou het prikkeldraad kunnen worden verwijderd. De heer Hodes spuide enige kritiek op het beleid van b. en w. inzake onteigenings procedures, zulks naar aanleiding van het geval Poortman, dat in deze raadsverga dering was besproken. Over het algemeen heeft het college van b. en w. ontzettend veel geduld, maar als toch blijkt, dat een bepaald terrein perse in handen van de gemeente moet komen moet er met meer voortvarendheid wor den gewerkt, aldus spr. Het college moet meer vooruitzien. Als blijkt, dat de mensen geen afstand willen doen van bepaalde terreinen, dan moet men de vereiste maatregelen nemen. Het moet geen jaren duren voor men een bepaald plan pas kan afwerken. Het is het goed recht van de gemeente naren een bepaald standpunt in te nemen, maar het is het goede recht van de ge meente dat ook te doen in het belang van de gemeenschap, aldus spr. De heer Jansen stelde vast, dat vele Rijssenaren er een geheel verkeerde me ning op na hielden wat betreft de moge lijkheid tot onteigening en de eventuele rechten, die daaraan zijn te ontlenen. In dit verband was spr. van mening, dat een goede voorlichting van uitzonderlijk be lang zou kunnen zijn; dan zou men wel licht meer begrip kunnen opbrengen voor de stappen, die de gemeente verplicht is te nemen. Er heerst een geheel verkeerde opvat ting, het verloop van de protesten die naar aanleiding van de baat en aanlegbelas- tingsverordeningen zijn ingediend, heeft vaak een verkeerde mening nog versterkt. Daarom was spr. er van overtuigd, dat een goede voorlichting veel narigheid zou kunnen voorkomen. De voorzitter wilde ook deze gemaakte opmerkingen gaarne in overweging ne men. De heer Haase vestigde de aandacht op de gewenstheid om het terrein aan de Oos terhofweg, dat ter verbetering van de vee markt is aangekocht, te verharden, zodat dit terrein als parkeerterrein kan dienen. De heer Voortman (SPG) had vernomen van de projectie van een weg over het ter rein van de speeltuin in de Vennekesgaar- den. De vereniging heeft nog bouwplannen aldus spr., naar aanleiding waarvan hij vroeg, of er geen wijziging in de projectie kon worden gebracht. De voorzitter zou deze kwestie onder zoeken. Aan de grote militaire taptoe, die zater dagavond, 10september in het stadion „Diekman" te Enschede wordt gehouden, zullen de volgende korpsen medewerken: De Marinierskapel der Kon. Marine met tamboers en pijpers; de Kapel van de Kon. Luchtmacht met tamboerkorps; de Johan Willem Frisokapel met tamboer korps; de Matrozenkapel der Kon. Marine. Ook zal het exercitie-peloton der Kon. Luchtmacht, elk jaar één der hoogtepun ten van de Taptoe-Delft, aan de uitvoering deelnemen. Vanuit Rijssen gaat de O.A.D. met extra bussen naar deze taptoe. Voor bijzonderheden verwijzen wij U naar de advertentie in dit nummer. Goudpijlhennetje; badhanddoek met zwembroek; dames-portemonnaie; kof fersleutels; zwarte vulpen; rijwielsleutel; 3 muntbiljetten van f 2,50; herenglacé's benzinedop van bromfiets; blauw jasje met capuchon; combinatietang; regenkap je; portemonnaie met inh.; witte hand- fietspomp; muntbiljet f 2,50; bruine siga rettenkoker; sleutel; portemonnaie met inh.; grijs metalen fietspompje; kinder tasje; autoped (rood); kluwen vlieger touw; zilveren halsketting; plastic bal; BACO-sleutel; Berini bromfiets zonder motor; pop; grote huissleutel; duimstok; pedaal; bankbiljet f 25,duif; zwarte Bouvier; zwart damesvest; zakmes; rode portemonnaie; dolkmes in schede; vlees popje; witte fietspomp; herenportemon- naie; zwarte hond; grijze ceintuur; grijze portemonnaie; bruine gabardine regenjas; zilveren broche; twee jongensjasjes; Phoenix-herenrij wielherenportemonnaie lipssleutel; bal; actetas, inh. zwempak; damesportemonnaie; blauwe portemon naie; blauwe werkkiel; plaat lood; gou den trouwring; zakmes; jongensjasje; he renblouse (grijs-groen); doublé halsket ting; suède jasje met rits; zwarte gebrei de das; shawl (grijs met wit); kinder schopje; dubbel stel kralen; 2 rijwielsleu- T ube 95 ct Het is de Hamumelis die 't 'm doet „PARKGEBOUW" RIJSSEN. Woensdag de film: „Aparte tafels" De inhoud van aparte tafels is hier niet onbekend sinds de Nederlandse Comedie dit stuk van Terence Rattigan heeft opgevoerd. Nu kan men met de film versie van deze geschiedenis kennis ma ken. De auteur zelf heeft het draaiboek samengesteld en Delbert Mann heeft de film geregisseerd. Hij is er uitstekend in geslaagd, de sfeer van het stuk in beel den vast te leggen en het toneelmatige element uit de dialogen te bannen. Rattigan heeft de eenzaamheid van de ze figuren, wier mens-zijn door het gebrek aan kontakt met andere individuen niet ontplooid kan raken, zeer goed getekend. De regisseur heeft de sfeer van het to neelstuk bekwaam gehandhaafd zonder de eisen, die een film stelt, te verwaarlozen. David Niven typeert uitstekend de per soon van de majoor. Voortreffelijk laat hij in zich de verandering voltrekken van een stoere majoor tot een schuchter man netje, dat zijn scherm doorbroken weet. Vrijdag en zaterdag de meeslepende avonturenfilm: „Freddy und die Melodie der Nacht." De avond valt over de miljoenenstad de polsslag van het jachtende leven wordt zwakker. Maar Freddy, de jonge taxi chauffeur, is voorlopig nog niet aan rust toe. Als zoveel andere nachten zal hij ook deze nacht eenzaam achter het stuur van zijn wagen doorbrengen. Maar juist op deze nacht steekt het noodlot een vinger naar hem uit deze nacht zal niet zo rustig voor Freddy eindigen als zij be gon. Zojuist heeft hij een vrachtje naar het vliegveld gebracht en ook voor de te rugweg heeft hij meteen weer 2 klanten gekregen. Merkwaardig overigens dat die twee knapen ver voor het adres dat zij tels; R.K. kerkboekje; kindervest; ge streept badpak met dito handdoek; wit kinderschoentje; plastic regenjas (licht grijs); zwart-witte hond; spatlap van So lex; jonge windhond; grasparkiet; huis sleutel; zilveren armband; grijze porte monnaie; nozemhangertje; groene solda tenjas; witte dameshandschoen; blauw groene capuchon; ring met sleutels; werk tekening; 2 koffersleutels; broche; bood schappennetje; rechter dameshandschoen; oliepeiler van vrachtauto; 1 paar blauwe kindergymschoenen, armbandje van kra len; grijs damesvest; nikkelen wieldop van Volkswagen; 1 paar witte gymschoenen; plastic steunzooltje; rode zwembroek met handdoek; 1 bril. Inlichtingen betreffende voormelde voorwerpen aan het Groepsbur. der Rijks politie te Rijssen1, alleen tussen 18 en 20 uur op alle werkdagen. Telefonisch wor den geen inlichtingen verstrekt. HENDRIK DE VOOGD, VOOR DE TWEEDE MAAL SCHOOLMEESTER TE RIJSSEN, WORDT BEHEKST. Hij was teruggekomen naar Rijssen, de schoolmeester De Voogd. De buren hadden de kosters- en schoolmeesterswoning schoongemaakt en er vuur aangelegd, ten teken van welkom. Wat hadden ze gezwoegd, die naobervrouwen, en wat hadden ze een schik gehad. Maar een voorval in het schoolmeestershuis was niet mooi. Bij het reinigen van een der bedsteden hadden de vrouwen een, hek- senkrans gevonden. En zij hadden dit aan dominee verteld, maar dominee was niet naar de krans komen kijken, en had be volen hem in het vuur te gooien. Nu, dit deden de naobervrouwen. Maar toen de krans verbrandde, had deze zulk een vre selijke stank gegeven, dat het binnens huis niet te houden was. Dominee kwam later op de middag bidden voor het be houd van het huis en het gezin De Voogd. Devotelijk sloten allen tijdens het gebed de ogen. Daarvan nu maakte Hilda de schone Wikster gebruik om ongestoord en geruisloos naar binnen te wapperen, greep de as van de krans uit de vuur- kolk en gaf de predikant een flinke draai om de oren, zodat de man languit op de grond viel. Er was natuurlijk grote con sternatie. Want alle aanwezigen hadden de klank van de oorvijg en daarna de val gehoord. De predikant vond het gedrag van de naobers gemeen, om hem onder het ge bed een mep te geven. Maar ras bleek hem, dat het hier geen zuivere koffie was, maar hij verzocht de aanwezigen hun mond te houden over het gebeurde. Men zou eens afwachten of er nog meer gebeurde. Er gebeurde nog meer. Het gezin De Voogd was weer te Rijssen. En het geloop bij Janna was de eerste dagen geweldig. Iedereen was blij dat het gezin De Voogd terug was. De burgemeesters vrouwen kwamen nu ook bij de school- meesterse over de drempel, dat hadden zij vroeger nooit gedaan. Maar tegen het naar bed gaan verklaarde meester De Voogd dat het klaarloeder niets dan nieuwsgierigheid was van dat vrouwvolk. De schoolmeester De Voogd hoorde de torenklok negen uur slaan, het was bed tijd. Hij moest voor het naar bed gaan buiten achter de heg van zijn tuin nog een klein karweitje verrichten, dat deden bijkans alle Rijssenaren voor het naar bed gaan. Toen hij daarmee bezig was, werd hij plotseling door een paar poezige handen omhelsd en op iedere wang ge zoend. En: lieveling, werd er in zijn oor gefluisterd. Nu was De Voogd bepaald iemand, die aan één vrouw genoeg had. Daarom nam hij er niet de tijd af om zijn kleren in orde te brengen. En met de broekflap aan één zijde nog open rende hij het huis binnen en greep het geladen geweer en wilde de deur uit rennen. Maar Janna hield hem een ogenblik tegen en met een,: man, wat stink iej raar!, ging ze achteruit. Hendrik snelde de deur uit, het geweer in de aanslag. Ha! Daar zag hij de knappe verschijning, die hem te pakken had gehad. Telkens, wanneer hij Hilda, de jonge heks, onder schot kreeg, riep zij: heisa lieveling! En maakte zich onzichtbaar. Tegen elf uur in de avond keerde De Voogd terug in huis, als een gebroken man. Zijn heksenjacht was tevergeefs geweest. Het schot zat nog op het geweer. Hij was totaal van streek. De Jonker van de Oosterhof hoorde het een paar dagen later en ging eens naar de schoolmeester toe. Totaal behekst!, want De Voogd zat met de parapluie op in 't bed. De heer van de Oosterhof had een particuliere bode, een man die de gehele dag allerlei boodschappen deed. Die bode had familie in Haaksbergen. Nu was het in die dagen algemeen bekend, dat Haaksbergen het centrum was van heksenbezweerders en duivelbanners. Het waren goede banen, die deze heren hadden, want heel Twente wemelde van duivels, heksen en spoken. Waar voor Rijssen nog bij kwam, dat de heksen van de Vriezenberg, moeder en dochter, het steeds op mannen voorzien hadden. De bode van de Oosterhof, Fik-Jans genaamd, ging graag naar Haaksbergen. Fik-Jans was nog een jonge kerel en helemaal weg van Klavermientje, een, schoon kind vol gens het zeggen van Fik-Jans. Nu kwam hij onverwacht bij het meisje zijner keuze. Maar met een gebroken hart en een bedroefd gemoed moest Fik- Jans constateren dat een schneidige Pruuse hem de plaggen uit de vaalt had gemaaid. Siene diende al in Duitsland. Plechtig bezwoer de bode van de Ooster hof bij Knollen Berend, een heksenbanner, dat hij nooit weer naar vrouwen wilde omkijken. Knollen Berend nam zijn ge reedschap mee en reisde onmiddellijk met de bode terug. Het was hooguit avond toen zij de volgende dag te Rijssen op de Oosterhof arriveerden. De heer van de Oosterhof vond de waggelende gang van zijn huisbode en de heksenmeester min of meer verdacht. Maar Knollen Berend gaf tekst en uitleg. Een heksenmeester moest het vlees de gehele dag onder de pekel houden om de heksen de baas te kunnen blijven. Nu, en Berend die gul van aard was, had de Oosterhofbode ook mee laten snoepen. De stad Rijssen moest het immers toch betalen, het kwam er op een gulden minder of meer niet op aan. Knollen Berend moest eerst Hendrik de Voogd ontheksen, en daarvoor moest Janna de deur uit. Berend werkte heel geheimzinnig in het duister1. Niemand mocht weten hoe hij met zijn patiënten omsprong. Geheimzinnigheid was ook het idool, waarmee zich Hilda de heks omgaf. Zij had vernomen dat Fik-Jans de heksen bezweerder had opgehaald. Daarom op gepast. En het lot was haar gunstig. Zij vertoefde temidden van het Elsenerveen toen zij de bode van de Oosterhof zag naderen. Deze jongeman was een niet te versmaden buit. De boze heks besloot de heer van de Oosterhof te laten zien, dat deze niet ongestraft een heksenbanner kon laten komen om haar het leven zuur te maken. De heer van de Oosterhof zou weten dat men een heks niet ongestraft vervolgde. Zij ontmoette Fik-Jans en met zoet gekweel voerde ze hem naar de ver- radelijke vengaten, ging daar op een stil en afgelegen plekje met de niets vermoe dende jongeman liggen vrijen en koeren, tot Hilda er genoeg van had, na hem weer een ander. Was het wonder dat het meis je in Haaksbergen hem de hakken had laten zien. Juist wilde de boze wikster haar sinister plan uitvoeren, Fik-Jans in een van die veenkuilen verdrinken, of daar verscheen te rechter tijd de heer van Raesfelt van Eisen op de vlakte. Hij was op de eendenjacht in het veen. Hilda zag hem en verdween geruisloos. Dat is tweemaal!, riep hij woedend. De derde maal zal zij met haar moeder levend ver brand worden op de brink te Eisen! Fik- Jans ging zijn boodschap doen op de Stoe- velaar. Hij was nog diep onder de indruk van de minnekozerij. Op de Stoevelaar vonden de dienstboden dat de herenknecht van de Oosterhof een heerlijke geur ver spreidde. MEESTER DE VOOGD GENEZEN. De heksenbanner had succes. Het was een zwaar karwei geweest. Maar Hendrik de Voogd had nu voorgoed het nieuws van Rijssen af. De baan was in Ameron- gen nog open, zo deelde hij de landjonkers en de burgemeesters mee. En zo lang er in de contreien van Rijssen heksen wa ren, was de stad voor hem taboe. De knecht van de Oosterhof kwam terug en vertelde aan zijn heer wat hem overkomen was. Knollen Berend moest ook Fik-Jans bemeesteren. En het resul taat was, dat ook deze knecht een andere baan zocht. De heer van Raesfelt had een vierjarig dochtertje, dat op een nacht plotseling verdwenen, was. Huis en omgeving wer den grondig afgezocht. Dag en nacht speurde men voort. Maar niets werd ge vonden. Maar des nachts om één uur kwam Hilda de heks de heer van Eisen mededelen, dat zij uit wraak diens doch ter gestolen had. VAN COEVERDEN. noemden uitstapten. Maar Freddy staat daar niet lang bij stil, zijn klanten doen wel eens meer vreemd. Eenmaal terug op zijn standplaats ontmoet hij Ilse. Ook zij begint nu met haar werk: ze is bloe- menverkoopstertje in de bars en dat heeft het voordeel dat zij elkaar 's nachts veel ontmoeten. Dan eens hier, dan weer daar overal waar hun wegen elkaar toeval lig kruisen. En ze zijn het toeval van die ontmoetingen allebei erg dankbaar. Karl Bachman en Willie Bremer, de zonderlinge klanten van Freddy, willen Berlijn zo snel mogelijk verlaten, want de politie zoekt hen vanwege een mislukte roofoverval. Over twee uur gaat het laat ste vliegtuig en voor het zover is moeten ze het geld voor de tickets bij elkaar heb ben, koste wat het kost. Wanneer Anka, de vriendin van Bremer, hen niet kan hel pen, besluit Bachman tot een nieuwe ge welddaad. Tijdens een taxirit overvallen ze Freddy's vriend en collega Paul Kalin- ke en beroven hem. Maar het laatste vlieg tuig naar Düsseldorf halen ze niet meer. Het is na middernacht. Ergens in het duister van de wereldstad slenteren twee misdadigers. Bachman heeft zich met een schok herinnerd, dat hij tijdens de eerste taxirit in de wagen van Freddy -het magazijn van zijn pistool heeft verloren. Een fout, die hem, nu hij de stad niet kan ontvluchten, terecht verontrust. Freddy, die het magazijn inderdaad gevonden heeft, staat er niet lang bij stil. Voorlopig tenminste niet. Hij onmoe Use, die aan de worstjeskraam van moeder Bremer een kop koffie drinkt en hij overreedt haar samenl met hem naar een bruiloftsfeestje van zijn baas te rijden. Juist wanneer de twee jongelui afscheid nemen van moeder Bremer met wie ze erg bevriend zijn komen Bachman en Willy, de zoon van mevrouw Bremer, bij de kraam. Bachman heeft Freddy op het eerste gezicht her kend en hij besluit hem te volgen. De jonge taxi-chauffeur is ten slotte de enige, die hem deze nacht heeft gezien en dus gevaarlijk voor hem kan worden. Zaterdag j.l. hebben de Rood-Witten het sterke Enschedese Boys II niet onverdien stelijk partij gegeven. Uiteraard waren de Enschedeërs zowel technisch als tactisch beter dan onze plaatsgenoten, maar door het sterke moreel van het Excelsior-team werden wij, vooral na de rust, gedwongen in een hoog tempo te blijven spelen. De achterhoede deed het ook deze keer niet slecht, al hebben de debutanten op de rechtshalfplaats tijdens de oefenwed strijden ons Karei Munneke niet doen ver geten. In de voorhoede zal het binnentrio wel op een vaste plaats in het elftal mo gen rekenen, maar ook in deze partij werd het vleugelprobleem niet opgelost. Indien Kappert beschikbaar is, zal men in Niein- wenhuis op de vleugel tenminste één goe de kracht krijgen. Dit houdt natuurlijk niet in dat Goorman, Baan en Gerritsen ge faald hebben, want ondanks de zware te genstand wisten zij door hun enthousias me toch nog een redelijk niveau te berei ken. In het begin van de wedstrijd gingen de partijen aardig tegen elkaar op, maar al gauw werden de aanvallen der gasten ge vaarlijker. Na een kwartier verkeek doelman Ten Hove zich op een hard laag schot van midvoor Stuivenberg, 01. Kort hierop wist de snelle rechtsbuiten Van Raalte een fout in de Rood-Witte de fensie af te straffen, 02. De aanvallen van Excelsior waren ook niet ongevaarlijk, doch zowel Nieuwenhuis als Schuiterd vonden, na doorgebroken te zijn, de uitstekende Boys-keeper op hun weg. Nog voor rust wist linksbinnen Luiten een korte combinatie tussen Nijland en Harbers te onderbreken en doelman Ten Hove kansloos te passeren, 03. Na de rust speelden de Rood-Witten be ter en waren meer in de aanval. Links buiten Gerritsen kreeg enkele kansen, maar keeper Bijl wist zijn doel schoon te houden. Na 20 minuten schoot rechtsbui ten Baan de bal keihard in. Aan de andere kant voorkwam doelman Ten Hove met een meesterlijke sprong het vierde doelpunt der gasten. Excel sior gooide er nog een schepje boven op, maar het duurde tot 5 minuten voor het einde eer midvoor Schuiterd een goede pass van Smalbrugge kon afronden, 2—3. Hoewel er nog even fel gevochten werd voor de gelijkmaker, slaagden de.Ensche deërs er in om hun voorsprong te. behou den. Morgen beginnen de Rood-Witten de competitie met de zware thuiswedstrijd tegen de kampioen van vorig jaar, SVZW uit Wierden. Vorig seizoen hadden de Zwa luwen de sterkste achterhoede en op DE- TO na de schotvaardigste voorhoede der afdeling. De defensie hebben zij het ko mende seizoen nog kunnen versterken met de bekende DOS-stopper Nijkamp, terwijl hun aanvoerder, Van de Broeke, nog altijd een schutter van formaat telt. Door het ontbreken! van Munneke, Kap pert en Sprakel is Excelsior er niet ster ker op geworden. Hier staat natuurlijk weer tegenover, dat de Zwaluwen er vo rig jaar beide keren niet in slaagden te winnen in eigen huis, zelfs een nederlaag kregen van een geladen Rood-Witten team. i Weet Excelsior nu deze eerste wedstrijd reeds hetzelfde enthousiasme en dezelfde teamgeest op te brengen dan tijdens de hoogspanningsperiode in het vorig seizoen, dan kan het de ontmoeting met een ge rechtvaardigd vertrouwen tegemoet zien. Rood-Witten, wij rekenen hierop! De opstelling van het elftal is: Doel: Ten Hove; achter: Harbers en Poortman; midden Goorman, Nijland en Baan; voor: Gerritsen, Kappert, Schui terd, Smalbrugge en Nieuwenhuis.

Erfgoed Rijssen-Holten

Weekblad voor Rijssen | 1960 | | pagina 8