Lyda Smidt werd
Modinette Almelo 1960
Rijssen buiten de wallen
Filmnieuws
Twents jeugdelftal - Twents zaterdagelftal
vrij matige vertoning
Daarom woorkeur!
RKSV tegen Helios
RIJSSENS
OUDHEDEN
Wedvlucht Postduiven
IVOROL tandpasta geeft
behoud van een gaaf gebit
Jaargang 38. No. 20 (Tweede Blad).
VRIJDAG 20 MEI 1960
Weekblad voor Rijssen
Mevrouw F. Th. B. Ravesloot-Brandts
schoof Lyda Smidt de zilveren Modinet-
te-ring aan de vinger.
Na het reusachtige succes van
de Modinette-avonden van het
vorig jaar, is dit jaar de zilve
ren modinette-ring eigendom
geworden van Lyda Smidt uit
Almelo, die na een spannende
quiz met de winnares van de
eerste avond Siny Geitebeek,
beide Modinettes van de Leeu
warder Textielmaatschappij N.V.
te Almelo, uiteindelijk ais de
winnares uit de bus kwam. Over
vol was beide avonden de zaal
van het Groenendal. Met vlag
getjes werden de kandidaten
naar de felbegeerde Modinette-
titel aangemoedigd.
Rond deze quiz stond een
groep artisten, die allen favoriet
zijn in de Modinette-wereld.
Mieke Telkamp excelleerde in
engeise, duitse en hollandse
liedjes, die alle met een dave
rend applaus beloond werden.
Toby Rix bezorgde met zijn mu
zikale kolder (Toeterix boogie)
de zaal een „slappe lach", terwijl
'n luid gejuich de prestaties van
Willy Aiberti golden. Daarnaast
het fameuze Cocktail Trio, stuk
voor stuk prima musici, die on
der leiding van Ad van der
Gein de solisten begeleidden en
verder liedjes en muziek ten ge
hore brachten. De quiz, die door
Letty Kosterman, radio- en te
levisie-medewerkster, werd ge
leid en op beide avonden door een ver
schillende jury werd beoordeeld, bracht
een verscheidenheid van opgaven, moei
lijke en zeer eenvoudige.
De jury, van maandagavond, be
staande uit de dames H. A. van Schave
ren, onderwijzeres aan de Hofkamp-
school; A. Wijnants, lerares aan de R-K.
huishoudschool en de heer W. J. M. van
Loon, redakteur van het Dagblad van het
Oosten, bestond dinsdagavond uit mej. T.
Schenk, adjunct-directrice van de meis
jesvakschool en de heren J. Vermeer,
hoofd van de Dr. de Visserschool en de
heer G. J. Bruggink, redakteur van de
Twentsche Courant. Moeilijk hadden de
dames en heren van de jury het over het
algemeen niet. Meestal was het zonder
meer duidelijk, wie de winnares was. Op
gaven als rekensommetjes, een halve
minuut een toespraak houden, een pop
als baby verzorgen, met een boek op het
hoofd lopen als mannequin en een man
„de das om doen" werden de een met
wat meer succes dan de ander tot een
goed einde gebracht.
De eerste ronde van maandag werd ge
wonnen door Gerda Snelling (Smits),
Nijverdal; die van dinsdagavond door
Lyda Smidt (ELTEM). De tweede ronde
was maandag voor Dini Kappert (Smits),
dinsdag voor mevr. Haghuis-van Dalen
(ELTEM). In de derde ronde werd Siny
Geitebeek (ELTEM) maandagavond win
nares en kwam Ali Gerrits (ELTEM)
dinsdag met dezelfde titel naar voren.
De voorlaatste ronde bracht Lyda
Smidt, Alie Gerrits en mevr. Haghuis-
van Dalen, alle drie werkzaam bij EL
TEM, op het podium.
Lyda Smidt droeg hier de erepalm
weg. Het grote moment van de Modinet-
te-verkiezing was toen aangebroken. Si
ny Geitebeek, winnares van maandag
avond en Lyda Smidt, beiden bij ELTEM
werkzaam, bonden de vreedzame strijd
aan en het was Lyda Smidt, die de titel
Modinette Almelo kreeg, Letty Koster
man complimenteerde de winnares en
hing haar het Modinettelint om de schou
ders, terwijl zij haar tevens een zak ge
vuld met honderd zilveren guldens over
handigde.
Siny Geitebeek, die zeer sportief haar
nederlaag opnam, werd verblijd met een
zak met 50 zilveren guldens. De echtge
note van de burgemeester van Almelo,
mevrouw F. Th. B. Ravesloot-Brandts,
schoof tot besluit van deze feestelijke
avonden de zilveren Modinette-ring aan
de vinger van Lyda Smidt en wenste
haar succes en sterkte bij de Modinette-
avond in Amsterdam, waar het uiteinde
lijk gaat om de titel Modinette-Neder-
land 1960.
De deelneemsters aan de quiz werden
grote dozen bonbons uitgereikt, terwijl
aan de dames juryleden, Letty Koster
man en mevr. Ravesloot-Brandts bloe
men werden overhandigd.
Een na rust beduidend beter spelend
Twents jeugdelftal heeft een verdiende
4-2 zege behaald op het tegenvallend
Twents zaterdagelftal. Voor dit treffen
op het Excelsiorterrein te Rijssen bestond
zaterdagmiddag een behoorlijke belang
stelling.
Vooral voor rust was het een vrij ma
tige vertoning, waarbij beide partijen
Weinig voor elkaar onder deden.
Aanvankelijk domineerde het zaterdag
elftal, maar stopper de Vries (Enschede-
se Boys), vooral in deze periode goed bij
gestaan door rechtshalf Kaihena (Wier
den) slaagden er telkens in het spel te
verplaatsen.
Na 20 minuten nam de Zaterdagploeg
door rechtsbuiten Alkema (Deto) de lei
ding, uit een goed aangegeven bal van
Sprakel Excelsior
Hoewel de jeugdigen aardig combi
neerden, misten de aanvallen de afwer
king, terwijl het vaak ook te peuterig
ging. Na een half uur spelen bracht
rechtsbuiten Wiggers (Vosta) met een
ver diagonaal schot de partijen weer op
gelijke voet.
Na rust nam het Twents jeugdelftal
direkt het spel in handen en rechtsbin
nen Ter Mors, de motor van de aanval
doelpuntte reeds na enkele minuten, uit
een pass van Sschepers, die na rust
linksbuiten Thien verving.
Even kwam de Zaterdagploeg nog te
rug. Haar aanvallen waren vaak te on
nauwkeurig, waarbij het plaatsen te wen
sen overliet. Alleen een penalty leverde
hun in deze periode dit op. Midvoor Van
de Broeke (SVZW) schoot echter recht op
de goed spelende doelman Wooldrink (Tu-
banters).
Na dit korte offensief zette het jeugd
elftal uitstekende aanvallen op, meest
geleid over de rechtervleugel Ter Mors-
Wiggers. Vooral Wiggers' spel was nu
veel beter dan voor rust.
Ook linkshalf Morsink (Heracles) was
uitstekend op dreef.
Na een half uur spelen sloeg de rechts
back van het Zaterdagelftal de bal uit
het doel. Nadat doelman Woudsma (DES)
Zondag houdt de voetbalvereniging
„Helios" in Deventer haar jaarlijkse grote
sportdag in het Sportpark. Bij gelegen
heid hiervan zal de Rijssense voetbalver
eniging „RKSV" een wedstrijd spelen te
gen het eerste elftal van deze vereniging.
De postduivenhoudersvereniging „De
Zwaluw" nam deel aan een wedvlucht
vanaf Andernach. De duiven werden ge
lost om 9.30 uur met kalme N.O.-wind en
bewolkte lucht. Winnaar van de vlucht
werd F. Nijland, die zijn eerst aankomen
de duif constateerde om 12.31.02 uur.
Een gedeelte van de uitslag: 1 F. Nij
land; 2 Bakker; 3 Bos; 4 Geuzendam; 5
Broekhaar; 6 Poortman; 7 Struik; 8
Meijer; 9 Bos; 10 Kienhuis.
DE JONKER, JONKERSZOONTJE
EN DE SCHOOLMEESTER.
De Jonkers zouden weten dat Rijssen
een nieuwe schoolmeester had. Dat ver
telde Lange Mannes, een bejaarde mars
kramer uit de Elzenerstraat, wiens klein
zoon bij de nieuwe meester op school ging.
Mirakels geleerd was de meister! Dat on
dervond de Jonker van de Oosterhof ook,
die ongehoorzaam was, in schooltijd, en
deswege met de plak een klap voor de
broek kreeg, die aankwam. De heer van
de Oosterhof liet zijn zoon ontkleden en
het loog er niet om: de billen waren flink
rood. Daar moest wat aan gedaan wor
den. Ook de Vrouwe van de Oosterhof
jammerde ,dat de beul, De Voogd, haar
kind aan gruizelementen sloeg. De heer
van de Oosterhof stuurde een huisknecht
naar de predikant en naar twee burge
meesters. De heren kwamen en de Jonker
maakte, in 't bijzijn van zijn vrouw, zijn
ernstig beklag over het mishandelen van
zijn zoon. Het mishandelde voorwerp in
tussen stond veilig tegen moeders stoel
geleund en volgde met belangstelling het
gesprek. Toen een der burgemeesters de
opmerking maakte, dat de jonge heer er
stralend uitzag, riep mevrouw het kinder
meisje. En het meisje maakte andermaal
de billetjes bloot, zodat de heren zich kon
den overtuigen. De oudste der beide bur
gemeesters, die niet te best meer zag,
legde zijn pet op het vloerkleed, ging op
de knieën liggen, zette de bril op, voor
een singuliere inspectie. Zijn conclusie
luidde: Asse zo allemaole een keer wat
vuur 't gat kreeg'n, dan kon iej ze ge-
broek'n! Dat v/as mallepraat, vond de
Vrouwe van de Oosterhof. De vlegel had
het kind wel dood kunnen slaan. Dan was
ik al veertig jaar begraven geweest, inter-
ruppeerde de tweede burgemeester. Het
oordeel van de predikant was ook niet
mis. Aan de hand van de bijbel toonde
deze aan, dat de opvoeder de roede niet
moet sparen. Intusen, de klap voor de
broek kam in Rijssen de straat op. De
schooljongens gekten er mee en de groten
lachten zich krom. De schoolmeester ver
telde het ook aan Janna. En deze was niet
weinig verstoord over het gedrag van
haar aanstaande man. De Oosterhof was
een goede klant van haar en mevrouw
had haar steeds geholpen en zich uitge
sloofd om haar te helpen. Maar ik heb ook
niets tegen mevrouw, vergoelijkte Hen
drik, een pijp stoppend. En terwijl zij zo
zaten te praten over het werk van Janna
en het werk op school, diende zich de
Vrouwe van de Oosterhof aan. Zij had
haar man voorgesteld om Janna op de
hoogte te brengen van hetgeen er op
school was voorgevallen. Zij vroeg of zij
te onpas kwam. Gut nee!, riep Janna, me
vrouw is altijd welkom. De hoge kasteel-
vróuwe zag de koster-schoolmeester zit
ten. Deze stond op en maakte een hoffe
lijke buiging. Dit laatste scheelde al stuk
ken, die man wist toch wel hoe het moest.
Maar dat nam niet weg dat zij Janna
graag alleen wilde spreken. Mevrouw van
Ittersum, is het om mij soms?, sprak de
schoolmeester met de hoed in de hand,
dan ga ik wel. Janna zat in tweestrijd. De
man, waaraan ze haar hart verpand had,
hij was zo knap en zo fier. En sinds een
paar dagen zeer populair in Rijssen, om
dat hij mepte zonder aanzien des per-
soons. De meeste huisvaders geloofden
het wel, wanneer de meester klappen uit
deelde. De klappen, die meester uitdeel
de, hoefden de vaders niet te geven. Maar
de Vrouwe van de Oosterhof sprak: blijf
maar, het gaat om u. Daarop pakte me
vrouw los over het schandalig slaan, dat
de schoolmeester De Voogd had gedaan.
Toen mevrouw was uitgesproken, schotel
de Hendrik haar de schoolartikelen voor,
aan de hand waarvan hij de Jonker een
klap met de plak had gegeven. Kinderen
van adellijken bloede behandelt men met
onderscheiding, riep de hoge vrouwe, rood
van woede. Inderdaad, was de repliek van
de schoolmeester, wanneer zij het verdie
nen. Mevrouw nam afscheid, zij kon niet
meer. Zij fluisterde Janna in, dat ze gauw
eens terugkwam.
De volgende dag kwam de Vrouwe van
Eversberg bij Janna, ook voor rouwkle
ding, want haar vader was immers dood.
Janna besprak ook met haar het geval
van de jonge Jonker van Ittersum van
de Oosterhof. En deze gaf de schoolmees
ter groot gelijk. Rijk of arm, edel of on
edel, als er gestraft moest worden, dan
moest dat gebeuren. Zij kende Hendrik
veel te goed, hij was een rechtschapen
mens. Was de Vrouwe van de Oosterhof
kwaad, goed, dat ging wel weer over.
Maar Janna moest zich niet in de hoek
laten drijven door een Sallandse dame. En
de Vrouwe van Eversberg had net als haar
moeder veel noten op haar zang, maar
beknibbelde nooit op het loon. En zij be
loofde bij het heengaan dat haar man
aan de zijde stond van Hendrik de Voogd.
En de laatste kende zijn mensen ook. Hij
wist dat hij bij mevrouw van Heerdt een
potje kon breken. En dat hij bij een groot
deel van Rijssens burgerij de man was.
De burgemeesters, in comité-generaal bij
een, lachten er om.
DE HEER VAN DE OOSTERHOF
KLAAGT BIJ DE DROST.
Nee, hij liet zich niet voor de gek hou
den. Door een slampamper van een school
meester niet, door geen burgemeesters of
predikant, er zou recht geschieden. En
de drost toog op onderzoek uit. Eerst bij
de burgemeesters. Die schoven de benoe
ming op de heren edelen. Zij hadden ge
kozen uit de nominatie. Toen liet de heer
drost de schoolmeester komen en deze
verweerde zich zo goed, dat de drost er
geen vinger tussen kon krijgen. Maar toch
kreeg hij een vermaning.
EN RIJSSEN ZELF!
Wanneer des avonds na gedane arbeid
de Rijssenaren aan de deur zaten, bespra
ken zij met elkaar de toestand van het
dorp en naaste omgeving. Zij wachten
meestal op de Schild tot de postwagen op
Deventer kwam. Op een mooie avond
vroeg een der burgemeesters of er nog
nieuws was. De postiljon, die een grapjas
was ,zei: Nou, nieuws, nieuws, o ja, toch
nog: de koning van Engeland is gebar
sten, riep de postiljon. Alle halzen rekten
zich. Sprak die man daar zo over een ko
ning van een bevriende natie? En toch
sprak de man waarheid. Koning George I
had op zijn doorreis naar Osnabrück zo
veel gegeten op Twickel te Delden, dat
hij gedurende de verdere reis de hoek
omging. En de schoolmeester De Voogd,
die zeer knap was, tekende in de school
een kaartje in het ruige, en daarop de
weg, die deze monarch had afgelegd. En
het werkte aanstekelijk op Je Rij sense
jeugd. En weldra zag men jongens in alle
straten van Rijssen rijden met kruiwagens
met een jongen er in. En als oude. be
daagde mannen vroegen: wat moet dat?,
dan riepen de jongens: Gauw, gauw, naar
Osnabrück. Koning George is dood. En
toen gebeurde het, dat de jonge Jonker
van de Oosterhof ook mee deed. De Vrou
we zelf schrok zich een foefel, toen ze in
de laan van de Oosterhof een vijftal jon
gens zag. Jan van Varken Roolf was ko
ning George, met een dikke nummer elf
onder de neus. En haar zoon, smerig en
vuil, schoof de kruiwagen en riep zo hard
hij kon: Naar Osnabrück, naar Osna
brück! Zij hield hem staande en streng
vroeg ze hem: Wat zegt meester daar
van? En de Jonker antwoordde: Vandaag
was een ander voor de plak aan de beurt.
VAN COEVERDEN.
niet erg op dreef, het schot van mid-
'voor Visser (Sportclub Enschede) had
gestopt, moest de strafschop worden
overgenomen. Ter Mors maakte nu geen
fout.
Rechtsbinnen Sprakel (Excelsior) re
duceerde de achterstand voor zijn ploeg
tot 2-3 na een fraaie voorzet van Braak
man (Vr. Boys) uitstekend in te kop
pen.
Ter Mors echter verrichtte vlak voor
afloop de hattrick door een. der vele kan
sen, die de aangeslagen Zaterdag-verde
diging gaf te benutten.
Vrijdag en zaterdag de film:
„EN BAT WE TOFFE JONGENS ZIJN"
Norman Truscott, werkzaam in een sto
merij, heeft een mooie zangstem en hij
hoopt nog eens een populair zanger te
worden. Er is echter één grote hinder
paal. Hij kan geen noot uitbrengen als
Judy, die hem op de piano begeleidt, niet
aanwezig is om hem moed in te spreken.
Norman neemt spraak- en zanglessen
van een kolossale, hartelijke vrouw,
Dymphna Dobson. genaamd. Zij spreekt
klare taal en is resoluut in haar optre
den en zij beslist dat- Norman een suc
ces zal worden. En misschien wordt hij
dat ook wel als Judy er maar is om hem
terzijde te staan. Zij is 'een knap, lief
meisje, maar zij is invalide en rijdt in een
wagentje. Vernon Carew stapt op een
dag Norman's zaak binnen om zijn pan
talon te laten oppersen. Hij is 'n zanger
wiens charme, haar, populariteit en bank
saldo aan het verminderen zijn.
Carew voelt zich gevleid als Norman
hem herkent en hij geeft hem een kaartje
voor zijn show. Tijdens de voorstelling
brengt Norman, zonder het te willen, het
optreden van Carew in de war. Deze is
razend. Norman probeert het goed te ma
ken en krijgt het publiek aan het zin
gen. Alles gaat prachtig, maar langzaam
sterft het gezang weg en Norman zingt
alleen fantastisch goed.
Maar dan realiseert hij zich dat hij al
leen staat en hij kan geen noot meer uit
brengen. Carew heeft echter een idee ge
kregen. Met de stem van Norman en zijn
gepolijste charme kan hij een grote
„comeback" maken.
Vernon Carew nodigt Norman uit bij
hem thuis onder voorwendsel dat hij hem
wil opleiden tot „zanger". Hij en zijn
agent, Franklyn, nemen stiekum de stem
van Norman op terwijl deze staat te zin
gen en Carew brengt de stem uit onder
zijn eigen naam.
Carew neemt Norman in dienst. Maar
hoe Norman te laten zingen zonder Judy?
„Heel eenvoudig", zegt Carew. „Een man
zingt altijd in bad". En als Norman in de
badkamer gaat zingen, wordt zijn stem
op de band vastgelegd.
Een grammofoonplaten-maatschappij is
opgetogen. Zij arrangeren voor Carew 'n
T.V.-show.
Opgewonden, omdat zijn baas op de
T.V. te zien is, zit Norman met Judy en
Miss Dobson naar de uitzending te kij
ken. Hij denkt dat hij Carew's stem hoort
en hij vindt het geweldig. Maar de an
dere twee laten zich geen zand in de
ogen strooien. Ze kennen die stem. Nor
man gaat naar een feestje van Carew om
daar te bedienen. Ook Miss Dobson is
aanwezig om Carew te ontmaskeren. Zij
vertelt aan zijn vrienden dat het de stem
van Norman is op de grammofoonplaten.
Carew is echter niet uit het veld gesla
gen. Wetend dat Norman zonder Judy of
zonder badkamer geen noot kan uitbren
gen, nodigt hij hem uit te zingen en het
wordt een mislukking. Vernon Carew's
ster stijgt en hij voelt zich oppermachtig
Hij zal optreden in het Palladium. Maar
rekent buiten Miss Dobson.
In zijn kleedkamer in het Palladium
drijft zij hem met een revolver in een
hoek en laat hem zijn fraude bekennen.
Daarna slaat ze hem knock-out.
Norman, gekleed in Carew's kleren,
neemt zijn plaats op het toneel in. Hij
wordt echter overmeesterd door het uit
bundige licht, het publiek en het orkest.
Carew's costuum is hem te groot en als
hij buigt springt het frontje er uit. Zijn
zangdebuut wordt een luidruchtige ko
medie. Het publiek brult van het lachen.
Carew, die in zijn kleedkamer was op
gesloten, weet zich vrij te maken en rent
het toneel op. Norman trekt zich terneer
geslagen terug. Carew begint vol bravour
met het lied Norman's lied „Follow
a Star". Maar plotseling zwijgt de mu
ziek Miss Dobson heeft de plaat stuk
gegooid. Voor de tweede maal is Carew
knock-out, thans echter figuurlijk. Het is
Judy die de situatie redt. Met haar gaat
Norman het toneel op en zingt zonder
nerveus te worden. Het publiek is opge
togen. Norman's naam is gemaakt
Stilletjes verlaat Judy het Palladium.
Maar Norman rent haar achterna. Zij
gaf hem niet alleen de moed om te zin
gen, maar ook de moed om haar thans
ten huwelijk te vragen.
GESLAAGD
Te Den Haag slaagde voor het examen
hengelsportwinkelier de heer A. Tusveld.
ZONDAGSDIENST ARTSEN
Zondag a.s. neemt dokter Zillinger Mo
lenaar door dokter Kousemaker waar.