Raadsfracties CHU en AR
nu officieel één
Jubileum mr. Dijksterhuis
Herman Erbé in De Schure
Een avondje „Dicssenplas"
Kinderbril is heel wat anders dan
een verkleinde grote mensenbril
V oorbereidingen
Carnavals-optocht
J. H. Muller
overleden in
Spanje
ën zeker
m
Essilor, grote Franse optiekindustrie, heeft
na Jaren van studie serie echte kinderbrillen
door Henriëtte Mettman
strak
•no
Volgende week crea lieve avond
Onze Hilversumse medewerkster
schrijft ons het volgende:
Gewijzigde aan
vangstijden RONO-
programma's
HOLTENS NIEUWSBLAD 21 JANUARI 1977 PAGINA 5
Er is een tijd geweest dat een kind met een bril in school of
iop straat soms werd uitgelachen. Dat komt nu nauwelijks
meer voor. De tegenwoordige jeugd kijkt niet meer zo op
van een uitzondering. Trouwens: zijn het wel uitzonderingen?
Het aantal kinderen dat een bril draagt is veel groter dan
vroeger. Het wordt geschat op 30 tot 50%. Als we nu weten
dat er in de leeftijdsgroepen van vijf tot en met vijftien jaar
iop dit moment ruim 2,6 miljoen kinderen in Nederland zijn
dan komt dat dus neer op 780.000 tot 910.000 met een bril!
Dat is nogal wat. Toch nog problemen? Ja. Hoe komt dat en
hoe lossen we die op?
Als we stellen dat er op dit
moment zoveel meer kinderen
dan vroeger een bril dragen, dan
behoeft dat nog niet te beteke
nen dat de ogen steeds slechter
worden. Maar wel dat de tech
niek verder gaat en er nu moge
lijkheden zijn die voorheen niet
bestonden. Zo'n zeven eeuwen
geleden geleden kwamen er voor
het eerst brillen in zwang.
Die dienden ter correctie van
verziendheid (presbyopie). Pas
na 1500 verschenen er brillen
voor bijziendheid (myopie), dat
zijn dus degenen die dichtbije
dingen goed kunnen zien. Gelei
delijk aan breidde de kennis van
de oogheelkunde zich uit. Maar
pas de laatste twintig jaar is al
les in een stroomversnelling ge
raakt. Er zijn nu mogelijkheden
die vroeger niet bestonden. Dooi
de veel grotere kennis van de
artsen, de aandacht die er bij 't
onderwijs aan wordt besteed en
door de voorlichting aan ouders
zijn wij nu veel eerder geneigd
om de ogen van ons kind te la
ten onderzoeken als we denken
dat er iets mis is.
Hoe eerder we er bij zijn hoe
beter. Er wordt nu gewerkt aan
de mogelijkheid bepaalde oogaf-
wijkingen al in de eerste levens
maanden op te sporen. Aan som-
mige daarvan moet zo vlug mo
gelijk iets gedaan worden. Zoals
bij het ,luie oogje'. Daaraan moet
het kind voordat het zes jaar is
worden geholpen. Daarna is het
meestal te laat.
We letten beter op
j Vandaag de dag letten we be-
ter op onze kinderogen. Soms is
het gemakkelijk. Neem scheel-
zien. Dat heeft 3 pet. van de kin-
deren. Dat valt ons wel op. Maar
j er zijn andere euvels die we niet
1 direct kunnen plaatsen. Dan is
Op 10 januari 1977 is tijdens
een vakantieverblijf in het
Spaanse Benidorm plotseling
overleden onze plaatsgenoot, de
heer Johannes Hendrik Müller,
direkteur van het reisbureau
„Apeldoorn" in Den Haag.
De heer Müller was een ach
terkleinzoon van ds. J. G. P.
Müller, van 1830-1885 hervormd
predikant in Holten. Hij aan
schouwde in 1908 het levenslicht
te Neede als eerste zoon van
Hendrik Jan Müller, stations
chef, en Frederika Bekkink, bei
den geboortig uit ons dorp.
Müllers broer Hendrik Diderik
overleed in 1928 op 18-jarige
leeftijd te Berkel en Rodenrijs.
De derde zoon van het echtpaar
Müller-Bekink, Franciscus Mari-
nus, stierf in 1971 te Apeldoorn,
waar zijn echtgenote, mevrouw
Müller-de Brake, nog woonach-
tig is. Twee zusters van de thans
overleden Müller, Egbertha Hen-
drika Johanna en'Frederika Hen
riëta, beiden geboren te Berkel
en Rodenrijs, zijn gehuwd met.
respectievelijk P. A. Overduin en
C. Kromhout. Zij wonen onder
scheidenlijk in Zeist en Leiden.
J. H. Müller trouwde in 1934
met de aldaar geboren Elise
Gaedtke. Het reizen en trekken
is de Müllers niet vreemd ge-
weest. De bet-overgrootvader
van J. M. Müller kwam vanuit
het Duitse Schwebheim (bn
Schweinfurt) naar Leiden, waar
hij stadsbode werd. Zijn over
grootvader kwam uit de sleutel
stad naar Holten om er predi
kant te worden en er ruim zes
tig jaar te wonen. .Grootvader
Johannes Hendrik Müller koos
de agrarische sector. Vader Hen
drik Jan Müller werd stations
chef en heeft als zodanig ook
het reizigersvervoer gediend. In
die funktie was hij genoodzaakt
meermalen te verhuizen.
De heer en mevrouw Müller
Gaedtke hadden één zoon, Hen
drik Friedrich Wilhelm, geboren
in 1937 te Leiden en op 27 no
vember 1954 overleden op zee.
ter hoogte van Landsend.
Het stoffelijk overschot van
Johannes Hendrik Müller werd
woensdag j.l. op de begraaf
plaats aan de Oude Deventerweg
te Holten ter aarde besteld.
het zaak de husiarts en de oog
arts te raadplegen.
Als de kinderen wat groter
zijn, boven zeven of acht jaar,
dan kunnen zij zelf wel aange
ven wat er misschien aan schort.
Maar voor de kleintjes en voor
al de kleuters en de peuters gaat
dat niet. Voor hen is er de ob
jectieve onderzoekmethode. De
dokter kijkt in het oog en kan
vaststellen of er een afwijking is
en zo ja welke. En dan is er nog
wel eens de schrik als er gezegd
wordt: uw kind moet een brille
tje hebben. Schrik bij de ouders
dan wel te verstaan. Want om
een of andere reden vinden wij
het niet zo leuk als ons kindje
moet gaan brillen. Ten onrechte.
Want niet ontdekte oogafwijkin
gen kunnen later veel narigheid
veroorzaken.
Hoe vaak is het niet voorgeko
men dat een „lastig kind" dat op
school zo vaak over hoofdpijn
klaagde en slecht oplette wat
meer naar achteren in de klas
werd gezet waardoor 't nog min
der op 't bord kon zien. Zo wor
den goedwillende kinderen in
derdaad „lastig" als er niet aan
gedacht wordt dat het gezichts
vermogen niet honderd procent
is. Hoe merken wij nu dat de
ogen van het kind wat minder
of anders zijn? Daarvoor zijn
veel methoden. Let u maar eens
op of ze erg veel moeite hebben
met priegelwerk als kraaltjes rij
gen of kleine vlakjes kleuren
terwijl leeftijdsgenootjes er geen
probleem in zien. En sterke ge
zichtsstoornissen komen natuur
lijk altijd diudelijk naar voren.
Als we maar opletten en onze
aandacht niet laten verslappen.
Als vader' en moeder de bril
hebben geaccepteerd dan doet 't
kind dat eigenlijk vanzelf. Hele
kleintjes aanvaarden de bril veel
al zo maar zonder sputteren.
Maar is het kind er een beetje
afkerig van dan zijn er allerlei
spelletjes te bedenken. Als bij
voorbeeld de lievelingsbeer ook
een poppebrilletje op krijgt is 't
leed meestal gauw geleden.
Zelf aanwijzingen
geven
Zijn ze wat ouder, boven zes
tot acht jaar, dan gaat het veel
gemakkelijker. Dan kunnen de
kinderen ook zelf meehelpen en
zijn zij voor rede vatbaar. Als 't
niet om een beetje minder ge
zichtsvermogen gaat maar om
grotere afwijkingen weest u dan
blij dat u in onze verguisde tijd
leeft waarin zoveel zaken vol
gens sommigen helemaal fout
zijn. De zorg voor degenen die
niets of bijna niets kunnen zien,
de blinden, is eigenlijk altijd al
voortreffelijk geweest. Maar
voorkomen is beter. En om te
voorkomen moet je achter de
oorzaken zien te komen. De ken
nis is vooral na 1959 met reuzen
schreden vooruit gegaan na de
publikatie in dat jaar van dr. J.
Schappert-Kimmijser („De blind
heidsoorzaken in Nederland"),
de eerte grote, samenvattende,
wetenschappelijke publikatie in
ons land. Daarna is alles sneller
gegaan. Er worden nu al afwij
kingen opgespoord bij kinderen
die jonger zijn dan negen maan
den. Voorkómen, preventie: dat
is 't streven. En als ons kind on
verhoopt zulke afwijkende ogen
heeft dat het op de gewone scho
len niet mee kan dan zijn er de
laatste tien jaar (ja, zo kort
pas!) de speciale dagscholen voor
geestelijk normale, slechtsziende
kinderen gekomen. De groep is
gelukkig maar klein, maar er is
veel zorg voor.
En hoe komt het kind nu aan
een bril? Van de opticien. Dat is
vanouds de vakman die tegen
woordig bepaald niet met lege
handen staat. Hij heeft 'n prach
tige keus voor de kinderen.
Vroeger kregen zij een soort ver
kleind model van een bril voor
volwassenen. Denkt u er maar
eens aan wat er gebeurde als
zo'n zwaar wiebelding van dat
kleine kinderneusje afzakte.
Het kind is ontdekt. De be
kende Franse optiekfabriek Es
silor heeft zelfs een echte, speci
aal ontworpen kindercollectie ge
maakt die in Nederland onder
de naam Logo verkrijgbaar is.
Men is er van uitgegaan dat dat
een kind niet alleen klein is
maar een „onderontwikkelde"
neus heeft. Daardoor kan 't dra
gen van een ongeschikte bril
een kwelling zijn.
Essilor heeft dat probleem on
derkend. Het werd tijd. Want
tenslotte zijn 15 tot 20 pet. van
alle brillen dus van alle dra
gers, van jong tot oud en dat
is de helft van de Nederlandse
bevolking) in ons land bestemd
voor kinderen. Dat is niet niks!
Essilor moedigt de opticiën
aan een apart kinderboekje in te
richten in de winkel met moder
ne meubeltjes op kleine schaal,
een taboeret, een stoeltje, een
tekenbord, wat speelgoed. Dat is
een speelse aanpak. Ongemerkt
komen de kleintjes op hun ge
mak en mogen zij de speciaal
voor hen ontworpen monturen
passen.
Voornaamste kenmerken
daarvan: goed passend op het
neusje, licht van gewicht (me
taal of kunststof) en in vrolijke
opgewekte kleuren zonder dat zij
„kinderachtig" worden. 'Boven
dien kunnen de monturen wor
den voorzien van Orma kunst
stof lenzen die obsoluut splinter-
vrij en onbreekbaar zijn. Zij zijn
van helder polycarbonaat ver
vaardigd, 250 keer sterker dan
zogenaamd pantserglas en zeer
licht in gewicht. Die zijn opti
maal veilig voor een robbedoes.
Dat wordt dan begeleid door
eén welvarend konijntje dat op
stickers en op een affiche is af
gebeeld. Natuurlijk krijgen ze
die sticker mee of een brillen-
kwartet-spelletje. En zo is een
kinderbrilletje een kinderspelle
tje geworden. Nou ja, niet hele
maal. Laten wij er van uitgaan
dat zo'n kinderbril echt wel no
dig is. En dat zo'n montuur niet
op een regenachtige middag i3
ontworpen. Essilor is niet voor
niets een der grootste optiekfa-
brieken ter wereld en heeft ja
ren nodig gehad, gevuld met we
tenschappelijke proeven in sa
menwerking met duizenden kin
deren om zo'n verschrikkelijk
gecompliceerd probleem terug te
brengen tót een spelletje!
Bij behandeling van de ingekomen stukken maakte burge
meester mr. W. H. Enklaar, tijdens de jl. maandagavond
gehouden raadsvergadering bekend dat de raad een brief heeft
ontvangen van de raadsfracties CHU en ARP, alsmede van
wethouder J. Rietberg, waarin deze berichten vanaf heden in
CDA-verband in de raad te zullen optreden en dat de heer
H. J. Westerik hiervan fractievoorzitter zal zijn. Aan dit
bericht kleefde ook een praktische consequentie. Genoemde
fracties namelijk hadden beide afgevaardigden in de diverge
commissies van advies en bijstand, waarvan de nieuwe samen
stelling tevens op de agenda stond. De heer H. J. Westeri.<
wees hier zelf al op met de opmerking dat de CDA-fractie
bereid was de consequentie te nemen door èèn afgevaardigde
uit elk der bestaande commissies terug te trekken. De overige
raadsfracties verklaarden echter dit niet nodig te vinden en
stelden voor de CDA-leden in de commissies te laten tot de
volgende gemeenteraadsverkiezingen, waartoe werd besloten.
Namens het CDA dankte de heer Westerik de andere partijen
voor dit gebaar, hetwelk hij omschreef als: tekenend voor de
onderlinge verhoudingen binnen de raad.
Over vier weken is het weer zover dat de jaarlijkse Holtense carna
valsoptocht wordt gehouden. De optocht heeft de laatste jaren een
sterk stijgende belangstelling gekregen. De deelnemers aan de
optocht zijn in grote lijnen in drie groepen te verdelen, te weten:
1 loopgroepen (groot-klein) gekostumeerde kinderen,
2 verenigingen en volwassengroepen,
3 praalwagens groot en klein.
Velen gaan zeer binnenkort in schuren, garages en andere beschik
bare ruimtes beginnen een praalwagen op te tuigen.
De jaarlijkse carnavalsoptocht gaat zo langzamerhand een traditio
neel gebeuren voor de Holtenaren worden, waar jong en oud zich
mee ontspant. Ieder die met een praalwagen aan de optocht deel
neemt dient zich, juist nu de organisatorische voorbereiding veel
tijd kost, tijdig op te geven bij:
J. Luesink, Oranjestraat 61, telefoon 2861,
E. D. Vincent, Dorpsstraat 3, telefoon 1964,
Foto Ten Velde, Dorpsstraat 44, telefoon 1850.
De gemeentesecretaris van
Holten kreeg medio januari
1952 versterking in de per
soon van mr. R. C. Dijkster
huis, toen pas afgestudeerd
als jurist aan de rijksuniver
siteit van Gruno's oude veste.
Het gemeentebestuur had be
sloten de heer Dijksterhuis
in de gelegenheid te stellen
zich ook praktisch in het (ge
meente) recht te bekwamen.
Niet zozeer de financiële si
tuatie van de gemeente, als
wel het toenmalige toezicht
van het provinciaal bestuur
belette de toekenning van
een bezoldiging, omdat de
personeelsformatie niet zo
maar op elk willekeurig mo
ment mocht word enuitge-
breid.
Mr. Dyksterhuis heeft goede
contactuele eigenschappen. Ook
het personeel ter secretarie had
er weinig moeite mee om hem
in zijn midden op te nemen. Een
pension was gauw voor hem ge
vonden. En wat voor één! Pen
sion Ruimzicht van W. Beumer
in het Neerdorp, waar hij als 'n
eigen zoon uiteraard tegen
betaling werd opgenomen.
Ook de buren hebben meneer
Dieksterhuis als Neerdorper
aanvaard. Beurtelings hebben
zij elkaar als noaber meermalen
bezocht en dan bleef het niet bij
koffie drinken. Ondanks de goe
de ontvangst in Holten, ter se
cretarie. als babyziter aan de
Jeurlinksweg, als sportsman, als
buur, of als wat dan ook. de
heer Dijksterhuis verwisselde
Holten na een klein half jaar
voor de gemeente Franekera-
deel. 1
Aangezien was overeengekomen,
dat mr. Dijksterhuis geen pecu
nia in Holten zou ontvangen,
bood het gemeentebestuur bij
monde van burgemeester mr.
Enklaar hem een royaal cadeau
aan, nl. een abonnement op een
boekenreeks van de vereniging
van Nederlandse gemeenten.
Door de snelle ontwikkelingen
op het overheidsterrein zijn
slechts enkele deeltjes van de
geplande reeks verschenen.
In de zomer van 1953 werd het
Friese Franeker al weer inge
ruild voor Almelo, waar hij se
cretaris werd bij de dienst van
openbare werken, die toen on
der de directie stond van ir. W.
H. Enno van Gelder.
Op 1 december 1956 verliet de
heer Dijksterhuis Twente om
secretaris der directie van de
dienst publieke werken (ruim
600 personeelsleden te Hilver
sum te worden. Deze dienst
wordt thans geleid door een di
recteur, bijgestaan door twee ad
junctdirecteuren, een technische
en een economische.
Vorige week vrijdag vierde mr.
Dijksterhuis zijn 25-jarig jubi
leum in overheidsdienst. Te zij
nen huize Tesselschadelaan 19a
in radio- en tv-stad hield hij met
zijn echtgenote mevrouw Dijk-
sterhuis-Lijfering en hun beide
kinderen Joke en Peter een re
ceptie, waarvoor grote belang
stelling bestond, zowel van col
lega's als uit de kringen van de
Nederlandse draf- en rensport,
in welke tak van sport de heer
Dijksterhuis al jarenlang met
kennis van zaken actief is als
lid van het draverscomité en de
commissie voor geschillen, als
ook als jurylid. Als gebruikelijk
ging de belangstelling gepaard
met goede woorden, cadeaus en
bloemen.
Hoewel de jubilaris slechts kor-
De Amsterdamse zanger
gitarist Herman Erbé zal za
terdagavond 22 januari, voor
de vierde maal, een optreden
verzorgen in jeugdsociëteit
„De Schure". In de eerste en
de tweede „Schure" trad hij
al op tijdens „Schuredagen".
Maar verweg zijn léukste
herinneringen gaan uit naar
de tegenwoordige 3e „Schu
re", waar hij, nu al weer an
derhalf jaar geleden, het hele
gehoor met zijn meedeiners
op z'n hand wist te krijgen.
De lyrische kritische liedjes, die
hij hoofdzakelijk zelf schrijft,
zijn volgens hem, onmogelijk in
een bepaald hokje te plaatsen.
Het werk dat hij ten gehore
brengt, neigt naar het cabareske
luisterliedje, voor het overgrote
deel in onze moerstaal en in het
Engels.
In 't najaar van 1975 verscheen
de debuutelpee ,.De Potsenma
ker", van Herman, waarop vele
songs, uit zijn repertoire, te be
luisteren zijn. Nationale bekend
heid verwierf hij door een
roemrucht tv-optreden 'in het ta
lentenjachtspektakel „Rodeo",
en door radio, in programma's
als „De Theo Stokking Show"
en ..van Twaalf Tot Twee". De
..onthaarde" Herman Erbé (je
kent hem haast niet weer),
hoopt in april 1995 zijn debuut
te maken in de Amsterdamse
schouwburg „Carré" Het begint
allemaal zo rond de klok van
half negen en de toegang kan
men zich verschaffen door als
lid f 2,- en als niet-lid f 3,50 op
tafel te leggen.
CREATIEVE AVOND
Volgende week vrijdag 28 janu
ari organiseren wij weer een
zogenaamde „Creatieve Avond"
waarop iedereen (jong en oud)
zijn talenten kan tonen. Het is
namelijk de bedoeling dat er in
„De Schure" enkele „stands"
zijn ingericht, voor het beoefe
nen van de meest uiteenlopende
handvaardigheden. Zo is er on
der andere gelegenheid voor:
a) solderen; b) kleien; c) col
lage maken m.b.v. waardevol
materiaal zoals stof, behangpa
pier. flesdoppen enz. (iedereen
werkt samen aan één grote col
lage); d) tekenen met houtskool;
e) weven en macramé (knup-
pen); f) glasmozaiek.
Vanaf.half negen kan men kos
teloos aan één of meerdere
vaardigheden gaan werken. Tot
ziens.
Vrijw. „De Schure"
De buurtvereniging Churchill-
straat Vrijheidslaan heeft don
derdag 13 januari in de recrea
tiezaal van het bejaardencen
trum „Diessenplas" een gezellige
avond georganiseerd met mede
werking van de direktie van het
bejaardencentrum en met in
stemming van het bestuur van
de bewonerscommissie.
Aan het begin van de avond
werd eerst een kopje koffie of
thee met een plak cake geser
veerd.
Om ruim 20 uur werd namens
de bewonerscommissie de bij
eenkomst geopend door mevr.
Sprokkereef. Zij heette de meer
dan 80 gasten hartelijk welkom.
De aanwezigen kwamen uit het
bejaardencentrum met de daar
bij behorende flatjes, alsmede
de bewoners van de bejaarden
woningen aan de Vrijheidslaan
en Churchillstraat.
te tijd in Holten heeft gewoond
en gewerkt, onderhoudt hij nog
relaties met inwoners van het
(Neer)dorp. Het is een bewijs
dat er steeds een goede wissel
werking is geweest.
praktische tips
voor fotografen
in de vorm van
een foto-drieluik
Laatst haddertwe Karei op bezoeK Doorzijn vrienden wordt te meestal Deze foto Met m'n natte handen vol afwasschuim Nou is Karei met alleen een akttef fotograaf maar
de fotograaf genoemd, omdat hij het fotograferen met kan laten En stond ik hem, direkt daarna, te bekijken 'l Is een gelukkig ook een goeie afwasser Hit heeft me dan
nm „veVef Tl r' 7 7 TT ondeTOerPen hebben wonderlijk gezicht als je langzaam de kleuren uit het ook met in de steek gelaten en me geholpen Waarbij
ZT, f dlskussier<;nlf B|J da' laatf bczofk «as 'rou««a go- donker ziet opkomen. "Kijk", zei de fotograaf "dat ik er op stond, ook van hem een foto te maken En
sprekstofgenoeg. want Karei had een kamera hij zich, waarmee je van is „ou het voordeel van zo'n kamera: je kunt er direkt even later kon Karei zich niet bedwin-en toen de
niet ahiid nrateTe S, HelJ1,s' ,,een hu'S™<,« j™ ,ets roee doen Ik heb h]er heerlijk gegeten, maar met kinderen voor het keukenraam met zo'n emte spring-
nr-n ein iol h h g'kookt «orden Vnjgezel Karei bleef eens een bloemetje voor mijn gastvrouw Mag ik je bal speelden En zo kreeg ik ook deze foto van een
graag eten, toen we hem uitnodigden. En zo stond tk na het eten meteen daarom deze foto aanbieden? attente gast die iets terug wilde doen voor znn east
aanrecht vol afwas toen Karei tneens riep. "Kijk s event" Hij stond Kun je later zeggen: "O ja. dat was die keer toen vouw
achter me en toen ik omkeek maakte hij met z'n nieuwe kamera een Karei de fotograaf bij ons is blijven eten
foto.
genoeg foto's van haar kinders heeft.
Hierop was het de voorzitter
van de buurtvereniging, die een
overzicht gaf van de diverse eve
nementen, die in 1977 op het
programa staan.
Vervolgens werd door mevr.
C. P. K. Enklaar-van Andel op
zeer duidelijke wijze een uiteen
zeting gegeven over het „Open
Bejaardenwerk". Zo is er b.v.
de mogelijkheid om voor hen,
die niet in het bejaardencentrum
wonen, warme maaltijden te be
trekken via „Tafeltje Dekje".
Hierna werd een kleine pauze
gehouden om nog een kopje kof
fie of thee te drinken.
Toen kwam de heer Schmets
aan de beurt, die met de aan
wezigen het grote bingo-spel
ging spelen. Dit werd een gewel
dig succes, waarbij een groot
aantal prijzen kon worden uit
gedeeld. De bejaarden waren erg
,kien", voral ook doordat de heer
Schmets het spel op vakkundige
en geestige manier leidde.
Om kwart voor elf dankte de
voorzitter van de buurtvereni
ging allen, die door hu mede
werking en inzet deze avond
hebben doen slagen.
Tenslote dankte mevr. Sprok
kereef, namens de gasten, voor
deze gezellige en bijzonder ge
slaagde avond en verzocht de
buurtvereniging zo spoedig mo
gelijk terug te komen voor een
avondje .Diessenplas".
Op 8 februari gaan een groot
aantal leden van de buurtver
eniging naar Hengelo, om van
de operete „Schwarzwald-Ma-
del" te genieten.
De steeds voortschrijdende pro
grammatische splitsing van de
Regionale Omroep Noord en
Oost (RONO) heeft tot een wij
ziging van de uitzendtijden op
zondag geleid. Sedert 9 januari
wordt via de zender Markelo een
zelfstandig sportprogramma uit
gezonden. De zenders Hoogezand
en Irnsum blijven gekoppeld en
zenden ook een sportprogram
ma uit. Beide sportprogramma's
zullen worden uitgezonden na
het nieuws van 18 uur en eindi
gen rond 18.50 uur.
Het programma „Boekenbu
wordt als vanouds uitgezonr
via de drie RONO-zenders.
programma begint echter
18.50 uur en eindigt om 19
