immarkfö
JEUGDSOOS MET VEEL ANIMO VAN START
PRACHTIG UITKIJKPUNT OP DE ZUURBERG
SUIKER-OOM
De tienduizend vol
Schilderende kinderen
Heidewandeltocht
ONMISBAAR bij zomerse genoegens
2
t 5
Si N
De rust is er nog tastbaar
Golf van vakantiegangers
overspoelt Holten
TTOLTENS NTEUWSF.T.An
De heer Kers moet op het ogenblik
„neen" verkopen, maar probeert dan in
de omgeving van Holten de mensen nog
onderdak te brengen. Ook de hotels zijn
op het ogenblik bezet, maar daar komt
nog wel eens een plaatsje vrij, zodat niet
iedereen teleurgesteld behoeft te worden.
In de middag neemt de drukte meestal
wat af, maar ook dan vervoegen zich nog
velen aan de balie.
Dat grote aantal tijdelijke inwoners
geeft ook een zeer druk straatbeeld op
de grote verkeersader door het dorp
de E 8 die toch reeds overmatig belast
is door de bouwvak- en textielvakanties.
Het is vaak moeilijk en het duurt Soms
ettelijke minuten, voordat men uit de zij
straten de Dorpsstraat en de Oranje
straat kan oprijden om zich in het grote
verkeer te voegen. Ook in de winkels
geeft de stroom van zomergasten een
enorme drukte, zodat men bijna handen
tekort komt om ze. tijdig te helpen. Het is
druk in de cafetaria's en gezellig op de
terrasjes van de hotels en café's.
Langs de recrealieweg over de Holte.r-
berg staan talloze auto's aan -de kant
van de weg geparkeerd en is een waar
bermtoerisme ontstaan, dat bij aanhou
dend zonnig weer zeker nog zal toe
nemen. Hetzelfde is het geval bij het- na
tuurbad ..Twenhaarsveld", waar een ge
zellige drukte heerst. De grote zonne
weide heeft een enorme opname-capaci
teit, zodat men daar behalve in het
bad zelf elkaar nog niet zo gemakke
lijk in de weg loopt of ligt, maar de
stroom houdt nog aan. Dè vakanties zijn
pas goed begonnen.
De tienduizend gulden is vol. De reke
ning bij de Coöp. Raiffeisenbank van
het comité „Holten helpt Israël" waax>
mede uiteraard niet onze herv. pre
dikant van die naam bedoeld is wees
donderdagmiddag een bedrag aan van
f 10.026,70. Dat is op enkele centen na
anderhalve gulden per inwoner. Een
groots gebaar van de Holtense gemeen
schap voor het joodse volk, waarvan er
voor de oorlog velen in haar midden
woonden en waarvan nu nog enkele ge
zinnen in haar midden wonen.
Onder toezicht van kunstschilder
Kees Stoop hebben woensdagmiddag in
de recreatiezaal van het vakantiecen
trum „Twenhaarsveld" een groot aantal
kinderen (bijna honderd) het penseel
gehanteerd en geheel naar eigen idee
en inzicht een schilderstukje gemaakt
op een vel papier van plm. 25x25 em.
Er waren door de heheerder van he^.
vakantiecentrum de heer J. H. Baard
een 6-tal prijzen beschikbaar gesteld die
door Kees Stoop werden toegekend aan:
1. Jolanda Pabst, (6 jaar), Rotterdam
2. Niels Pabst (8 jaar) Rotterdam
3. Hans Uitermark (10 jaar) Rotterdam
4. Lennie Fritz (5 jaar) Amsterdam
5. Mar go Groenewegen (5 jaar) Den
Haag - t
6. Remko Jansen (6 jaar) Diemen j
De wandelsportvereniging „De Trek
kers" heeft na een flinke voorbereiding
de inschrijfbiljetten uit laten gaan
voor de Heidewandeltocht, die hier op
zaterdag, 26 augustus gehouden zal
worden. De afstanden bedragen 5, 10, 15;
25 en 40 km. Aanmelding kan nu reeds
geschieden. Na 19 augustus wordt het
inschrijfgeld met 25 cent verhoogd. Het
startbureau zal in het gebouw Irene zijn.
Er is een verplichte rust van een half
uur, die gehouden wordt in de zaal van
café De Poppe".
Op de maandag j.l. te Rijssen gehou
den veemarkt waren aangevoerd 51 run
deren, 538 varkens en 95 ponies.
De prijzen van melk- en kalfkoeien be-,
liepen van f950 tot f1200, pinken van
f 700 tot f 925, graskalveren van f 450 lot;
f600, drachtige zeugen f425 tot f500 en
biggen f 72 tot f 85, alles per stuk.
De handel in rundvee was redelijk en
de prijzen staande, evenals voor zeugen
met een kalme handel. Biggen werden'
kalm verkocht tegen iets lagere prijs. De
handel in ponies was vlot en geanimeerd.
Orga-800 en Orga-Ripet
zijn onschadelijk voor mens en dier.
VRAAG DE DROGIST!
z z
LU LU
^Z
Q -
2 LU
m n
LU Z
I- LU
CO C5
LU G
LH
O
_J
CQ
Zaterdag 8 juli 1967
Men bericht ons:
Vorige week donderdagavond vond in
gebouw Irene een evenement plaats dat
de aandacht verdient. Een aantal jonge
ren organiseerde, er een bijeenkomst om
hun plan, het oprichten van een jeugd
soos, in het operjbaar te bespreken.
Van te voren»was er behoorlijk wat
publiciteit voor gemaakt. De aankondi
ging in 't Holtens; Nieuwsblad. de hon
derden gestencilde' vlugschriften en de
tientallen originele affiches (op oude
kranten gesjabloneerde teksten) wisten
ruim honderd merendeels jeugdigen naar
Irene te lokken.
Organisator Henk Pinkert heette de
aanwezigen welkom en zette vervolgens
in het kort de bestaande plannen uiteen.
Hij deed een beroep op iedereen die met
hem van mening is, dat er een eigen
ruimte voor jongeren moet komen, zijn
naam en adres op te geven, om een aan
het gemeentebestuur te richten schrijven
kracht bij te kunnen zetten. Van de aan
gekondigde gastën, Max Arag en Frits
Grim, moest de eerste helaas af laten
weten. De door hem mee te brengen films
lagen nog bij de V.P.R.O. in Bussum.
Hiervoor in de plaats werd een kleine
teach-in gehouden met als onderwerp
„Jeugdsoos". Het belangrijkste deel van
deze teach-in zóu na de pauze van start
gaan. Want de plotseling uit Deventer
arriverende kersverse beatband „Upside
Down" had slechts veertig minuten voor
het Holtense gebeuren kunnen vrijma-
ken.
Niettemin was haar korte aanwezigheid
een verrassing omdat zij in het geheel
niet op het programma vermeld stond.
„Upside Down" bleek een sensatie voor
het jonge publiek, er werd enthousiast
gedanst en geapplaudiseerd en menigeen
sprak de wens uit binnenkort eens een
hele avond te genieten van de bijzondere
sound van Jan Rietman en zijn metge
zellen.
Na hun vertrek was het aan Frits Grim
zijn dirigeertalent te demonstreren. Hij
wist zijn publiek niet alleen te boeien
door zijn uiterst bewegelijke manipula
ties, maar ook bleek hij in staat te zijn
na enige instructies een soort van „ge
luidshappening" in de zaal tot stand te
brengen.
Op een gegeven moment was in de zaal
zo'n eenheid van ritmisch handgeklap,
dat de argeloze laatkomer de stellige
indruk kreeg dat een of ander koor na
vele repetities een uitvoering (gaf van
een zeer modern repertoirstuk.
Niet ongezegd kan blijven dat Grim,
die een faam geniet, die al. ver buiten de
Nederlandse grenzen reikt, een avantgar-
de vertegenwoordigt die zich voor „le
ken" soms moeilijk laat verstaan. Ook in
Irene hadden verscheidene aanwezigen
het wat moeilijk met Grim's „moderne
gedoe".
Anderen daarentegen vonden zijn ex
perimenten zeer de moëite waard en
spraken de hoop uit hem na zijn reis
naar Polen (voor welk land hij een film
van muziek zal voorzien) weer eens in
Holten te ontvangen.
Na de pauze werd er dus „geteachind".
Het idee voor de jeugdsoos vond zoveel
bijval dat besloten werd gezamenlijk het
gemeentebestuur te vragen om een ge
schikte ruimte. Voorlopig gaat de „jeugd
soos" alvast van start met" als ontmoe
tingstijdstip: elke donderdagavond, en als
ontmoetingspunt: Bij deze of gene aan
huis totdat er een permanente ruimte
gevonden is.
Tevens werd voorgesteld in Cafetaria
Hartsuiker een ideeënbus te plaatsen.
Toestemming hiervoor is inmiddels al
verkregen. In deze bus kan iedereen zijn,
ideeën, invallen, plannen (of financiële
bijdragen!) deponeren. Elke donderdag
avond zal de bus in het bijzijn van de
,,op de soos" aanwezigen geopend wor
den.
Hoewel sommigen nog wat onwennig
stonden tegenover wat in Irene te berde
gebracht werd, kan zonder meer gesteld
worden, dat er in Holten iets op gang
begint te komen, wat heilzaam voor de
eenheid onder de plaatselijke jeugd kan
zijn. Hier dient immers noch politieke,
noch godsdienstige gebondenheid als
toegangsbewijs, maar zal de deur voor
ieder die maar komen wil open staan.
|Als tekenend /voor de gezonde >nen»
taliteit die de in Irene verzamelde jon
geren bezielde, moet nog vermeld wor
den het uit volle borst meezingen van
het „Lang zal hij leven" ter ere van
Z.K.H. Prins Bernhard's verjaardag.
zicht krijgt op het Holterbroek met Dij-
kerhpek op de achtergrond.
Een Rotterdams echtpaar, dat hier
van de wandeling uitrustte, was van me
ning dat de man, die dit plekje gevonden
had, wel een compliment moest hebben.
Die man is (dat mogen wij rustig ver
klappen) de heer Bets Nekkers, die als
eigenaar van een eenmans taxibedrijf al
heel wat zomergasten door I-Ioltens
schone omgeving gereden heeft en als
Een ongekende golf van vakantiegan
gers heelt zich over Holten uitgestort en
maakt dat haar inwonertal meer dan ver
dubbeld is. En nog steeds komen aan
vragen om pension en nachtverblijf op
het V.V.V.-bureau binnen. De heer Kers,
de administrateur, staat de hele morgen
aan de balie om de toeristen, die inlich
tingen komen vragen, te woord te staan.
Hij wordt daarbij nog geassisteerd door
zijn vrouw en een logé, die de vakantie
bij de familie Kers doorbrengt.
De telefoon staat niet stil, want velen
willen weten welke mogelijkheden er op
het moment nog zijn, nu het weer zich
zo bijzonder gunstig laat aanzien, terwijl
anderen informeren of op een latere da
tum nog zomerhuisjes, kampeerboerde
rijen, pensions of plaatsen op de campings
vrij zijn.
Op de glooiende helling van de Zuur-
berg aan de rand van de Lokerenk, met
haar golvende korenvelden, heeft de al
tijd actieve Holtense V.V.V. een uitzicht
punt laten aanleggen, dat een prachtig
uitzicht biedt op deze esgronden met op
de achtergrond het dorp Holten en de
zoom van de Holterberg.
Met overtollige grond, vrijgekomen
door de woningbouw in het Kolplan, heeft
de dienst van gemeentewerken hier. op
de plaats die de boeren als stortplaats
gebruikten, een soort terp van aarde ge
maakt, waar nu een paar prachtige ban
ken en een pick-nick-tafel staan van
beton-elementen, waarvan de houten leg
gers tijdens de winter kunnen worden
afgenomen. Ze zijn aangeschaft uit het
z.g. bankenfonds, dat gevormd werd bij
het gouden jubileum van de V.V.V. „Hol-
tens Belang".
Het is een uniek plekje in een prachtig
brok natuur, die Zuurberg heet. De Hol
terberg geniet alom in den lande grote
bekendheid. Op de Zuurberg heerst nog
de landelijke rust, die men momenteel in
grote delen van de Holterberg tevergeefs
moet zoeken. Men kan er komen langs
landelijke weggetjes tussen korenvelden
door en er een heerlijke wandeling ma
ken. De V.V.V7. is voornemens een derge
lijke wandeling in druk te laten verschij
nen.
De Zuurberg herbergt op het erve „Ju-
leke" een diepe put, die omstreeks de
eeuwwisseling gegraven moet zijn om de
bewoners aan drinkwater te helpen en
waai'aan de mannelijke inwoners van
Holten in de vorm van „hand- en span
diensten" van gemeentewege hebben
moeten helpen om haar te graven. Deze
welput is meer dan twintig meter diep.
Het is de bedoeling het erve „Juleke" in
de wandelroute op te nemen.
Het plekje waar de banken geplaatst
zijn nodigt de wandelaar om er lange tijd
te toeven en te genieten van het uitzicht.
Bij helder weer ziet men in oostelijke
richting de contouren van de Friezen-
berg, de Apénberg en de Rijsserberg, de
heuvelrug, die zich tussen Rijssen en
Markelo uitstrekt. Het plan bestaat om
aan de westelijke zijde een doorkijkje vrij
te maken, waardoor men ook een uit-
bestuurslid van de V.V.V. een propagan
dist bij uitstek is voor de ideële kant van
het vreemdelingenverkeer en voor hot
Overijssels natuurschoon.
Op een andere plek op de Zuurberg is
een wat eenvoudiger bank geplaatst en
van daar kijkt men in de laagte op de
boerderij van de fam. Aanstoot, op het
erve „Bolderjan".
De Zuurberg noodt U tot een bezoek.
Feuilleton door
Tom Lodewijk
15)
Ze dacht dikwijls aan die mogelijk
heid en nu ze hem daar zo zag zitten,
was haar opeens die vraag over de
lippen gekomen. Simon Kolberg glim
lachte en keek de kring eens rond.
Anna vroeg dat zo ronduit. Hij was
ervan overtuigd, dat verschillende le
den van het gezelschap die vraag ook
wel hadden willen stellen, als ze maar
gedurfd hadden.
„Nee," zei Simon bedaard in de stilte
die opeens gevallen was, „daar heb je
gelijk in meid. Dat is ook niks voor mij.
Al moet ik zeggen dat Thea en Janny
beste gastvrouwen zijn geweest."
Jannie! Jeanne's gezicht verstrakte.
Hij had afgeleerd om Doortje tegen
haar schoonzuster te zeggen, maar
Jeanne kwam hem niet over de lippen.
Enfin, Jannie was altijd nog beter dan
Sjaan, dacht ze spinnig.
„U bent ons niets teveel oom," zei
Thea liefjes. Anneke trok stiekum een
grimas misschien was het óóm soms
teveel?
„Nou ja," vervolgde oom Simon," dat
vind ik erg fijn natuurlijk, maar ik kan
jullie niet altijd tot last blijven. En
daarbij, ik zal toch op de een of andere
manier es moeten zien aan de kost'te
komen..
Pieter keek de kamer rond. De ge
zichten waren een studie Jeanne staar
de of ze het ergens hoorde onweren.
Thea's gelaat was volkomen nietszeg
gend. Herman Weezenaar verschoof op
zijn stoel en Ben staarde zijn oom met
open mond aan. Ben had nooit het ver
mogen zijn gedachten te verbergen,
dacht Pieter vermaakt. Anneke, die
snaak, had stil plezier, dat zag hij maar
al te goed en moeder Anna keek heel
sereen, als was wat haar broer gezegd
had de gewoonste zaak van de wereld.
Jawel, dacht Pieter. Nu zouwen jullie
allemaal graag vragen hoe dat dan toch
wel zat, met die miljoenen? Maar zoiets
kon men niet doen, zeker Thea en
Jeanne niet, die zo goed wisten wat al
of niet te pas kwam. En het zou lijken
of ze oom Simon zo gastvrij ontvangen
hadden, omdat ze meenden, in hem een
suikeroom te begroeten! Als dat zo was,
juist wannéér dat zo was, zouden ze dat
nooit kunnen laten merken. De situatie
was erg moeilijk, dacht Pieter en knip
oogde naar zijn vrouw. Hij wist, precies
wat Anneke nu dacht. Zijn moeder zag
de knipoog en glimlachte.
Herman, de diplomaat van de familie,
vond de woorden.
„Maar oom," zei hij, „op uw leeftijd?
We dachten dat u nu zo zoetjes aan wel
eens rust kon gaan nemen. Tropische
jaren tellen dubbel!"
„Het liep daar in die tropen, zoals jij
dat noemt, best los, Herman. Het zijn de
zorgen en niet het harde werken, die
een mens doen slijten, en veel zorgen
heb ik in m'n leven niet gekend. Je natje
en je droogje op z'n tijd, daarmee moet
een mens tevreden zijn. In de bijbel
staat het iets plechtiger, maar ik ben
het er goed mee eens."
„Nu ja," zei Ben, die ook zijn spraak
teruggevonden had, „het is maar wat je
onder werken verstaat. U bedoelt mis
schien dat u een eh interesse in het
leven wilt hebben, ergens bij betrokken
zijn, een zaak of zoiets."
Jeanne zag hem waakzaam aan. Ben
had geen souplesse, vond ze. Zij voelde
best aan waar hij naar toe wilde. Het
geld van oom Simon in zijn bedrijf, en
c'at zou daar heel welkom zijn. Maar zo
iets te zeggen met de hele familie er bij!
Ze zag hoe Thea de oren spitste. Stom!
„Ik weet niet of het op onze weg ligt,"
zei Herman, om oom Simon in deze
advies te geven." Jeanne was het dit
maal met hem eens. Te gevaarlijk, in
deze kring.
„Maar u hoeft toch niet te werken om
aan de kost te komen?" boorde Thea
nog eens het onderwerp aan. Ze moest
er haring of kuit van hebben.
„Wie niet werkt zal ook niet eten," zei
oom Simon geheimzinnig. „Ik ben nog
lang geen ouwe vent met m'n acht en
vijftig jaren, ik ben nog niet aan m'n
AOW toe, zoals jullie dat hier zegt. Stil
zitten is niks voor mij. Ik wil niet teren
op andermans zak en voortdurend an
dermans gastvrijheid gebruiken, ook al
hebben jullie daar blijkbaar geen be
zwaar tegen. Ik heb, dank zij die gast
vrijheid, de tijd gehad om hier en daar
es rond te kijken en ik heb een baantje
gevonden dat me aanstaat."
„Een baantje gevonden!" riep Jeanne
uit.
Ja, op een klein scheepswerfje."
Pieter zat te grinniken. Voor hem was
het geen nieuws.
„Hebt u een scheepswerf gekocht?"
vroeg Jeanne.
„Gekocht? Welnee kind, waar denk je
an! Plet is maar een heel klein een
mansbedrijfje, wat jachlenreparatie en-
zo. Maar ik hou van dat werk, ik hou
van alles wat verband houdt met varen,
heb zelf gevaren trouwens. Nou, die man
kon er wel iemand bij gebruiken."
„Dus u", Jeanne moest het even ver
werken", gewoon werken als knecht op
een werf?"
„Als je met je tweeën bent" zei oom
Simon, „praat je niet zo van baas en
knecht. Sjoerd zegt Ome Simon tegen
me, en ik zeg Sjoerd."
Ome Simon! Tja, dacht Thea, en ze
bezag hem met andere ogen, hij is toch
maar gewoon een burger mannetje ge
bleven.
Op weg naar huis begon ze er al in de
auto over.
(wordt vervolgd)
