Dagblad van het Oosten ploeg start met volgende renners:
IM Hf
REIZEN EN TREKKEN
De eerste mml
*t Mooiste bruin
Pigrrtaderm.Tube f 2,95
Kopje koffie na de
kerkdienst
0p pare@irs rond bet nieuwe slachthuis
Derde ronde van Holten gaat van start met
sterk rennersveld
TaS van favorieten onder de bijna 90 deelnemers
Zaterdag 10 juli 1965
HOLTENS NIEUWSBLAD
BERT BOOM
.zege in de sprint.
Ureterp (winnaar 1963) Roel Hendriks,
de fietsende schoolmeester uit De Wijk,
Henk Benjamins uit Hollandseveld (vorig
jaar winnaar) Jan Bols, Hoogeveen; An
ne Koster, Leeuwarden; Cees Smouter,
Nieuw-Amsterdam; Harm Smit, Gronin
gen; Bert Boom, Markelo; Jan Boode,
Nijverdal en de gebroeders Freddy en
Corry Niemijer uit Hengelo (O).
Er prijken meer kanshebbers op de
deelnemerslijst!
Een rol van betekenis zullen zeker ook
spelen de Dagblad van het Oosten-ploeg,
die aan de start komt met Gerard v.d.
Berg (Rijssen) Wim Derkink, (Hengelo)
Bennie ten Ilove en Gerrit Lucassen (bei
de uit Nijverdal), Wim Neeskens uit Bor
ne en Bennie Groen uit Steenwijk.
VOORPROEFJE
Als „voorproefje" van de wedstrijd
voor amateurs die om half zeven begint,
zullen 2 wedstrijden worden gehouden,
voor jongens tot 12 jaar en van 13 en
14 jaar. Ook voor deze wedstrijden (10
rondjes) worden prijzen en premies be
schikbaar gesteld.
Er mag alleen aan worden deelgeno
men op fietsen met draadbanden zon
der versnelling.
Jongelui die aan deze wedstrijden willen
deelnemen kunnen zich nog tot en met
zaterdag 10 juli bij de heer H. Brinks,
kantoor Machinefabriek „Universal",
Industriestraat opgeven.
en beschermt tegen zonnebrand
De Nederlandse Jeugdherberg Cen
trale (N.J.H.C.) is een grootscheepse ac
tie begonnen voor het propageren van
het verblijf in haar jeugdherbergen van
jongelui, die willen reizen en trekken. Zij
heeft daarvoor "10.000 dubbelzijdig speel
bare grammofoonplaten laten vervaardi
gen, die gratis beschikbaar worden ge
steld aan ieder die een briefkaart schrijft
aan de N.J.H.C., prof. Tulpstraat 4-6,
Amsterdam-C, met daarop het woord
„Grammofoonplaat".
Er bestaan in ons land 55 van deze
jeugdherbergen en het is eigenlijk een
wonder, dat Holten niet zo'n trekkershuis
heeft, gezien de gezochtheid van onze
omgeving door kampeerders en trekkers.
Men kan aan bovenstaand adres alle
inlichtingen krijgen over het gebruik ma
ken van de jeugdherbergen, maar wij la
ten wij hieronder enkele algemene regels
volgen:
Voor wie zijn jeugdherbergen?
Voor jongeren die zelfstandig buiten de
eigen woonplaats weekend- of vakantie-
tochten willen maken.
In jeugdherbergen is iedereen welkom,
ongeacht godsdienst of politieke overtui
ging, nationaliteit of ras, mits men res
pect heeft en betoont voor de ander.
In Nederland zijn de leeftijdsgrenzen
gesteld op 14-36 jaar. De Nederlandse lid
maatschapskaart is ook geldig in het
buitenland waar soms andere leeftijds
grenzen zijn.
Niet alleen de enkeling, maar ook groe
pen worden gastvrij ontvangen: scholen,
verenigingen en bedrijfsgroepen zijn dus
eveneens graag geziene gasten.
Jeugdherbergen zijn echter vooral be
stemd voor jonge mensen die méér zoe
ken dan alleen bijzonder goedkoop onder
dak: een prettige sfeer en de mogelijk
heid andere jongeren, meisjes zowel als
'jongens, vaak van vele verschillende na
tionaliteiten, te ontmoeten.
Jeugdherbergen en leiding.
Het beheer van de jeugdherbergen is
vrijwel steeds toevertrouwd aan een echt
paar: de jeugdherbergouders. Een titel,
die wil onderstrepen dat de jeugdherber
gen, méér nog dan een gastvrij onderdak,
zijn een werkelijk „thuis op de tochten".
Men is vrij deze titel al dan niet te ge
bruiken.
De inrichting.
In alle jeugdherbergen zijn de dagver
blijven de centrale ontmoetingsplaats,
waar tevens gemeenschappelijk de maal
tijden worden gebruikt. Iedere jeugdher
berg heeft een eigen sfeer die vooral in
het dagverblijf sterk tot uitdrukking
komt. Er is lectuur en spelmateriaal voor
regenachtige dagen.
De slaapvertrekken zijn doorgaans over
dag gesloten. De meeste jeugdherbergen
zijn uitgerust met z.g. stapelbedden, twee
éénpersoonsbedden boven elkaar. De bed
den zijn merendeels voorzien van goede
ahatrassen en kussens van het modernste
materiaal en bovendien twee wollen de-
Lakens en slopen worden niet verstrekt
en men dient daarom in het bezit te zijn
van een slaapzak, d.i. een lakenzak van
katoen of linnen, waaraan het sloop vast
zit. De slaapzak kan men bij de N.J.H.C.
kopen of zelf vervaardigen volgens model
dat in de jeugdherggids staat aangegeven.
Het spreekt vanzelf dat de slaapvertrek
ken voor meisjes en jongens gescheiden
zijn, evenals dit het geval is met de was-
en toiletgelegenheden.
Gang van zaken.
Het spreekt vanzelf, dat een gemeen
schap van een groot aantal gasten enige
spelregels noodzakelijk maakt. Men dient
de aanwijzingen van de jeugdherberg
ouders te willen aanvaarden. Van de gas
ten wordt b.v. verlangd, dat zij bereid
zijn bij lichte huishoudelijke werkzaam
heden de helpende hand te bieden. In de
Nederlandse jeugdherbergen worden ont
bijt en warme maaltijd gezamenlijk .ge
bruikt en ,men dient hiervoor dus op tijd
te zijn. 's Avonds dient men op een be
paalde tijd aanwezig te zijn, waardoor de
nachtrust van mede-bezoekers verzekerd
is.
Bij goed weer kunnen de jeugdherber
gen overdag tijdelijk gesloten zijn; bij
slechte weersomstandigheden blijven zij
steeds open.
In de jeugdherbergen zelf dient men
zich te overtuigen van de ter plaatse gel
dende spelregels.
De V.V.V. zal u gaarne helpen als u
nader inlichtingen wenst.
In het vakantieseizoen passen de ker
ken in onze gemeente zich aan bij het
drukker kerkbezoek en doen predikanten
en andere ambtsdragers hun best om hét
de zomergasten zo gemakkelijk mogelijk
te maken. In de Geref. Kerk worden dan
twee morgendiensten gehouden, terwijl
de Herv. kerkeraad de vreemdelingen uit
nodigt na de tweede kerkdienst, die om
10.15 uur begint, in het gebouw Irene
een kopje koffie te komen drinken en
kennis te maken met de dienstdoende pre
dikant. Men is dan geen vreemden meer
voor elkaar, zoals dat in dit milieu ook
behoort. Er wordt van deze gelegenheid
in elk seizoen steeds een druk gebruik
gemaakt.
KAMPDIENSTEN
Vanaf volgende week zondag worden
tot 22 augustus in de kantine van het bun
galowpark „Twen haars veld" interkerke
lijke kampdiensten gehouden, uitgaande
van de Herv. en Geref. kerkeraden, wel
ke om 10.45 uur aanvangen.
Om 12 uur is er dan een R.K. kamp
dienst.
HENK NIEUWKAMP
.weer winnaar?.
GERARD VAN DE BERG
BENNIE GROEN WIM DERKINK BENNIE TEN HOVE GERRIT LUCASSEN WIM NEESKENS
Nieuwkamp uit Borne, die dit seizoen
heeft getoond tot de allersterksten te
behoren. Hij ging dit seizoen reeds acht
keer als eerste over de streep en hij
won o.a. in Rijssen, Enschede en Vaas-
sen.
Op het parcours rond het nieuwe
slachthuis zullen de amateurs 80 kilo
meter te verwerken krijgen, verdeeld
over 80 ronden.
JOHAN PLUIMERS
.kampioen van Overijssel.
Gerrit Zwienenberg uit Almelo, Jan Fran
sen, Plalfweg, Nico Lute uit 's Grave-
land verdienstelijke prestaties in de Tour
de l'Avenir, Frankrijk) Henk Hoekstra uit
Holten staat op woensdagavond 14 juli
weer in het teken van de wielersport. En
hóe! Het Braderiecomité heeft in nauwe
samenwerking met de bekende amateur-
wielrenner Bert Boom uit Markelo en on
ze plaatsgenoot Henk Brinks (oud-wiel
renner) de 3de ronde van Holten geor
ganiseerd waarvoor bijna 90 renners uit
het gehele land hebben ingeschreven.
Dank zij de medewerking van de plaat
selijke middenstand en particulieren kon
den de organisatoren een prachtige pre-
mielijst samenstellen. Een en ander gaat
dus zeer interessant worden. Tussentijds
kunnen de wielersportliefhebbers dus ten
volle aan hun trekken komen bij de tal
rijke premiesprints temeer, omdat op de
deelnemerslijst de namen van tal van
sprinters prijken.
Via de geluidsinstallatie zal de beken
de wielercommentator Dick van Berkum
uit Zwolle het publiek op de hoogte hou
den van het verloop van de wedstrijd. Hij
fungeerde als reporter reeds bij meer dan
750 wedstrijden, kent nagenoeg alle ren
ners en verstaat de kunst leven in de
wielerbrouwerij te brengen.
FAVORIETEN
Plet zou te ver voeren de namen te
noemen van alle deelnemers en daarom
beperken we ons tot de favorieten voor
de eindzege.
Dit zijn ongetwijfeld de strijdlustige".
Piet Schreur uit Wolvega, Johan Pluimers
(kampioen van Overijssel!) uit Enter,
Op de deelnemerslijst vinden we de
namen van tal. van amateurs die mo
menteel aan de top staan, o.a. Henk
door
L. VAN SCHOOTEN
32)
Gedurende de rit spraken ze verder geen
woord, maar Sandra merkte dat de anders
zo voorzichtige dokter Goverts zich nu
aan geen enkele snelheidsbeperking stoor
de. De wagen vloog over de weg. En toen
stonden ze voor de grote deur van het
ziekenhuis.
„Ik ben mevrouw van Santen", zei ze
tot de zuster, „mijn dochter...." maar
Goverts stond al achter haar, leidde haar
met zachte drang door gangen die ver
vuld waren van de ziekenhuislucht die
haar bijna deed stikken. Sandra liep als
in een trance. Yvonne Yvonne o
God o God néé alstublieft
bad ze woordeloos.
En toen stonden ze in de hoge witte
kamer. Een scherm voor een bed.
„Mevrouw", zei Goverts, toen ze met
een naar het bed wilde toelopen, „u moet
u moet niet
Ze schudde het hoofd, liep naar het
bed.
„Yvonne
Doktor Goverts stond achter haar,
hoofdschuddend. Hij was veel gewend,
deze dokter, maar tegen deze boodschap
had hij bergenhoog opgezien.
„Yvonne meisje", ze keek om, ang
stig, als een opgejaagd hert „dokter
dokter.." ze zag niet de verpleegster die
opgerezen was, niet de ziekenhuisdokter,
die in zijn witte jas haastig binnenkwam.
Toen scheurde een snerpende gil door
de stille kamer.
„Ze was me te vlug", verweet de zieken
huisdokter zichzelf, „ze was al dóór
ik had haar moeten opvangen."
„Wat geeft het", zei dokter Goverts
moedeloos, „het kind is dood. Of ze dat
nu weet of twee minuten later. Ik had
nog hoop
„Ze was al overleden toen ze in het
ziekenhuis kwam", knikte de dokter.
„Dat wist u natuurlijk nog niet."
„Nee, gelukkig maar. Kan ik hier even
haar vader bellen?"
Erika van Wittem tuurde naar die éne
plek in de krant waar de zwartgerande
advertentie stond.
„Onze innig geliefde jongste dochter.,
noodlottig ongeval Yvonne van Santen
teraardebestelling
Ze staarde zo lang tot haar sigaret haar
bijna de vingers schroeide.
Och, die arme Jaap.
De volgende dag ging zo naar Meerlo
in haar kleine sportwagen, zette die er
gens in de buurt van de begraafplaats
neer, bleef zitten wachten. In de achter
uitkijkspiegel zag ze ze komen.... de
zwarte mannen, gewende rouwdragers,
maar zelfs hun gemoed geraakte door dit
drama, dat heel Meerlo vervulde, die vro
lijke, blije, jonge Yvonne, die nu werd
uitgedragen naar haar laatste rustplaats.
„Ik ween om bloemen in de knop ge
broken", dacht Erika. Zou Kloos ooit ge
weten hebben wat het was, te wenen om
een bloem die in de knop gebroken was?
Als schimmen schoven de donkere wa
gens met de gesloten gordijntjes langs
haar heen.
Toen stapte ze uit, volgde langzaam,
alleen.
Daar stonden ze in een stille hoek van
het kerkhof, verwezen bijeen. Kinderen
van de klas met witte gezichten, schuw
kijkend naar het gat in de grond, toege
dekt met groene dennetakken, waarboven
de dragers nu met ongewone tederheid
blanke kist plaatsten, één palmtak met
witte aronskelken er op.
Daar stond Jaap, zijn gezicht één grau
we ellende, zijn arm om was dat San
dra? Was dat de trotse, vrolijke, knappe
Sandra, deze vrouw met dat uitgebluste
gezicht, die gesloten ogen die niet wilden
zien? Sander en Olga, dicht naast elkaar,
elkander vastgrijpend, starre gezichten,
krampachtig beheerst.
Er werd niet gesproken. Een jonge do
minee las met bevende stem het Onze
Vader, de laatste woorden waren nauwe
lijks te verstaan. En toen zongen de kin
deren, zo zwak, zo weifelend, de jongens
probeerden dapper vol te houden .Yvon
ne, hun geliefde kameraad, de vrolijkste
van de klas daar ging ze.
Toen de dragers hun hoge hoeden af
namen en de kist langzaam begon te da
len, keerde Erika zich bruusk om. Ze
reed naar huis. Ze pakte haar koffers,
zocht haar pas. Een week later zat ze in
Spanje met haar schildersezel en een
heerlijk uitzicht over een baai maar
voor haar ogen dansten nog de bleke ge
zichten rond het graf in Meerloo.
HOOFDSTUK XIII
Diagnose
Het leven herneemt zijn rechten.
Het leven in huize van Santen ging
voort.
Maar over alles lag een domper.
Sandra had zich met ijzeren wilskracht
heengezet over haar diepste depressie. Het
huishouden marcheerde als altijd. Zelfs
was ze langzamerhand weer begonnen
met de vervulling van haar verschillende
taken in de Meerioose gemeenschap.
Maar ze deed het allemaal als routine.
De interesse, de animo waarmee ze
vroeger van alles had ondernomen, was
verdwenen.
Wat zij gevreesd had, die vreselijke
morgen, dat langzaamaan haar leven leeg
zou worden als straks ook haar jongste
dochter het ouderlijk huis zou verlaten,
was met één klap werkelijkheid gewor
den. Yvonne had het huis voorgoed ver
laten.
De eerste weken waren verschrikkelijk
geweest.
Allerlei dingen, gewoonten, voorwerpen
herinnerden Sandra aan haar jongste. Ze.
dekte de tafel en zette oudergewoonte
vijf borden neer om dan dat éne weer
weg te nemen. Er hing nog een jasje van
Yvonne aan de kapstok dat hoefde daar
niet meer te hangen. Yvonne's kamer
ze durfde er nauwelijks binnen gaan.
Haar ogen bleven droog, maar in haar
hart was het één jammerklacht, één el
lende, één leegte. Ze hoefde 's middags
niet meer op haar lievelingsplaatsje in
de erker te staan uitkijken, zoals die vre
selijke middag. 1-Iet was niet meer nodig
te vragen „is je huiswerk al af?" of naast
dat blonde hoofdje gebogen, mee te puzze
len op de problemen van algebra en han-
delsrekenen. Er kwamen geen vriendin
nen meer aan de deur en er viel geen
rommel meer op te ruimen. Zoals Yvon
ne's aanwezigheid nimmer onopgemerkt
bleef, haar vrolijkheid, haar levenslust
het hele huis doortrilde, zo was thans
haar weg-zijn als een stage, trage doods-
klokgalm, nimmer ophoudend, in Sandra's
oren.
(wordt vervolgd)
