REKLAME
IS
WINST
Cross Country Landelijke Rijvereniging
„Bergruiters"
Jan Müller met „Johny" de snelste
VOOR DE BOER
De antibioticawet gaat in werking treden
Onverantwoord gebruik van
bepaalde diergeneesmiddelen verboden
FILMNIEÜWS
D^^cLverkouden
POLÏDAMPO
Schaakcompetitie
Kinderfeest
bestuurdersbond
Schietwedstrijden
VOETBAL
IN6 DIT SLR O
De eerste viool
Zaterdag 5 decem'ber 1964
HOUTENS NIEUWSBLAD
Amazones en ruiters uit Delden, Die-
penheim, Markelo, Rijssen, Zuidwolde
(Drente), De Wijk (Drente) en Hol
ten hebben zaterdagmiddag op hun
vurige rossinanten en pony's over een
parcours van plm. 2600 meter dat
was uitgezet op de Hoge Borkeld ge
draafd in de jaarlijkse cross-country die
door de Landelijke Rijvereniging „Berg
ruiters" werd georganiseerd.
De lengte van het parcours was voor
alle deelnemers gelijk, doch door de com
binaties die in de zware klasse uitkwamen
moest een achttal hindernissen worden ge
nomen.
Jan Müller maakte met „Johny" de
snelste tijd (5.04.06) en hij kwam in het
bezit van de prachtige wisselbeker die 2
maal achtereen of drie keer in totaal ge
wonnen moet worden.
De volledige uitslag luidt als volgt:
Zware cross:1. Jan Müller met „Johny"
5.04.06 min.; 2. T. Beldman Jr. met „Pusta
Koning" 5.19.08; 3. J. Lubberink met „Si-
loma", De Wijk, 5.22.02; 4. J. J. ter Horst
met „Sonja" 5.23.02; 5. E. v. d. Woude met
„Brandy", De Wijk, 5.25.00; 6. W. Har-
geerds m. „Radja", Markelo, 5.29.06; 7. G.
H. J. Meijer m. „Serna", Markelo, 5.38.00;
8. J. H. Luttikhedde met „Ivar", Diepen-
heim, 5.52.04; 9. D. H. Hidders met „Mir-
zam", Markelo, 6.01.08; 10. H. G. Wes met
„Lady", Delden, 6.16.08; 11. G. Beldman
met „Barry" 6.48.04; 12. mevr. Luttikhedde
met „Bino", Diepenheim, 9.34.06.
Lichte cross: 1. G. Brunnekreef met
„Helma", Delden, 5.30.06; 2. H. Reurink
met „Nelly", Diepenheim, 5.33.00; 3. H.
Holterman met „Ruwald", Delden, 5.36.00;
4. G. Bolink met „Hetty" 5.45.04; 5.. A. J.
E. Wes met „Frederike", Delden, 5.49.08;
6. E. ten Kate met „Suzuki", Zuidwolde,
5.51.08; 7. H. Tijmes met „Lola", De Wijk,
6.00.02; 8. H. Buiten met „Roland" Zuid
wolde, 6.02.00; 9. mej. A. Buiten met „Ro
bin", Zuidwolde, 6.07.25; 10. D. Pieffers
met „Bianca" 6.10.02; 11. mej. A. Robaard
met „Favoriet" Zuidwolde, 6.11.00; 12. H.
Santing met „Alfred", Zuidwolde, 6.19.08;
13. H. Schoonvelde met „Frans", De Wijk,
6.20.00; 14. Herman Aanstoot met „Baro
nesse", 6.21.02; 15. W. Sax met „Jupiter",
Delden, 6.22.06; 16. H. Witten met „Sjakie"
Rijssen, 6.24.08; 17. J. Zanting met „Jan-
ny", Zuidwolde, 6.38.06; 18. Annie ten
Bolscher met „Sylva" Rijssen, 6.39.02; 19.
J. Wever met „Tante Puck", Zuidwolde,
6.41.02; 20. mej. Lubberink met „Mariska",
De Wijk, 6.58.02; 21. H. Boomkamp met
„Palma", Delden, 7.15.00; 22. mej. G. Vink
met „Zwartje", Rijssen, 7.16.00; 23. Mar-
tineke Jansen met „Candy" 7.17.04; 24.
Gerrit Velten m. „Corry", Rijssen, 7.39.00;
25. Mieke Teela met „Witje", Rijssen,
7.50.02; 26. mej. A. Boomkamp met „Ma-
riandel", Delden, 8.07.08; 27. Pita Voge
laar met „Canza" 8.54.06; 28. Henk Bakker
Zondag kunnen de vele liefhebbers en
niet te vergeten liefhebsters van veel
spanning en sensatie hun hart weer eens
heerlijk ophalen in „Irene".
Vertoond zal dan n.l. worden de sterk
opwindende wildwestfilm in kleuren ge
titeld „De vier van Texas" met in de
hoofdrollen de alom bekende sterren
Frank Sinatra, Dean Martin, de betove
rend mooie Anita Ekberg en vele ande
ren.
Deze film begint imposant, namelijk
met een geweldige schietpartij, ze ein
digt met een gevecht van man tegen man
waaraan uiteindelijk de hele stad deel
neemt. Een kleurrijk avontuurlijk ver
haal, dat zich afspeelt in een woest
maar fraai getint rotsachtig woestijn
landschap.
„De vier van Texas" is een film waar
van de jeugd met volle teugen zal ge
nieten.
Vermelding yerdient voorts het uit
stekend verzorgde bijprogramma.
met „Jonny", Rijssen, 9.11.04; 29. Ankie
Ketting met „Morningstar", 9.16.06; 30. H.
Slaghekke met „Jonnie", Rijssen, 9.58.00;
31. G. de Wilde met „Roland", Rijssen,
10.06.04 min.
PRIJSUITREIKING
De prijzen die bestonden uit gebruiks-
en kunstvoorwerpen werden in 't café
„De Poppe" door de voorzitter van de
Bergruiters, de heer H. Beldman uitge
reikt. In de vorm van een fraaie fruit
schaal was er een bijzondere attentie voor
de heer en mevrouw Luttikhedde uit Die
penheim die beiden in de zware cross
startten resp. op „Ivar" en „Bino".
De heer Beldman sprak verder een
woord van dank tot dierenarts J. War-
rink (veterinaire dienst), tot de heren H.
J. Bouwhuis en J. Wiggers die als tijd-
waarnemers fungeerden, tot de dames en
heren die met de controle in het parcours
waren belast, tot de eigenaren van de
gronden waarop het parcours was uitge
zet en tot de deelnemers die zelfs uit
Drente kwamen om aan deze cross deel
te nemen.
De heer J. H. Meijer te Markelo die als
vertegenwoordiger van de Kon. Federatie
van Land. Rijverenigingen dit evenement
bijwoonde sprak een woord van dank tot
het Bergruiter-bestuur voor het organi
seren van de cross en het deed hem bij
zonder deugd dat de wedstrijd zo per
fect was verlopen.
GEVONDEN EN
VERLOREN VOORWERPEN
Gevonden: schooletui met inhoud; een
rozenkrans; kinderwantje; dameshand
schoen (bruin leer); rood gebreid wollen
handschoentje; zwarte damesportemon-
naie met inhoud; gele das.
Verloren: blauw jongensjasje; wieldop
van Opel; meisjes-kinderfiets, zwart; een
blauw gevoerde want; mohair herendas
(alle kleuren); doublé damespolshorloge.
Komen aanlopen: duits staande kort-
harige jachthond.
Inlichtingen dagelijks aan het Groeps-
bureau der Rijkspolitie, Dorpsstraat 22 te
Holten, tel. 352 (doch alleen tussen 8-12
en 14-22 uur).
De leden van de schaakclub „De Pio
niers" speelden donderdagavond in hun
clublokaal, hotel Holterman, een aan
tal wedstrijden voor de onderlinge club
competitie. De uitslagen waren als volgt:
A. J. C. BrandsMevr. Hol 10, P.
Poll JonkerH. D. Grobben 01, F. J.
HolC. van Geerestein 10, W. D.
KoopmanF. Groenewoudt 1—0, J.
BroereG. J. Hoeve 10 en H. H. J.
StukkerC. van Geerestein 10.
De NVV-bestuurdersbond organiseert
ter gelegenheid van St. Nicolaas op
maandag a.s. om 4 uur in café Maats een
middag voor de kinderen van de leden.
Behalve dat er getrakteerd wordt, zal
er ook een filmprogramma gedraaid
worden. De -bestuurdersbond heeft deze
organisatie van de afdeling ANB (de
bouwvakbond) overgenomen.
Bij de vorige week vrijdag in zaal
Vosman gehouden schietwedstrijden van
de schietvereniging „De Eendracht"
werd weer raak geschoten. De uitslagen
van de competitiewedstrijden en van de
vrije baan luidden als volgt:
Competitie windbuks: J. Haan 93 pt,;
H. Paalman 92 pt.; G. Jansen 91 pt.
Competitie vuurbuks, groep A: A.
Lensink 42 pt.; J. Haan 41 pt.
Groep B: G. Jacobs 44 pt.; G. Brands
42 pt.
Windbuks vrije baan: J. Haan 36 pt.;
A. Schuppert 36 pt.; H. Paalman 35 pt.;
G. Bannink 35 pt.
HOLTEN I—DTO 1 5—1.
Een herboren Holten speelde zondag in
het Sportdal een zeer goede en vaak
spannende wedstrijd tegen DTO uit En
schede. Er werd goed gecombineerd en
toen beide partijen wat op elkaar inge
speeld waren kregen de Holtenaren in
de gaten, dat zij met dieptepasses de ver
dediging van de tegenpartij in verwarring
konden brengen. Opvallend waren de goe
de combinaties van W. en D. Nijenhuis,
waarbij de laatste vaak als een stuwende
kracht achter de voorhoede aansloot. Zon
der 't werk van de andere spelers te kort
te doen kan worden gezegd, dat ook Hom
mes en Rini de Heijer een uitstekende
wedstrijd speelden. De Holtense verdedi
ging had niet veel moeite met de DTO-
aanvallen, hoewel de Enschedeërs vaak
hele goede combinaties lieten zien en ze
ker niet ongevaarlijk waren. De wedstrijd
moest in de tweede wedstrijd nog eerst
28 minuten oud worden voordat J. IJs-
peerd het enige doelpunt scoorde. De Hol
tenaren hadden toen echter al een solide
voorsprong van 40.
In het eerste half uur van de ontmoe
ting ging de strijd vrijwel gelijk op en
neer, waarbij de Holtense aanvallen al
lengs gevaarlijker werden. In de 38ste mi
nuut juichte het publiek al voor 'n doel
punt toen Veneklaas een hard schot, in
zond, waarbij de bal via de paal in de han
den van de DTO-doelman sprong. Het
was uitstel van excecutie want drie mi
nuten later gaf Hommes met een prachtig
schot zijn club de leiding (1—0). Twee
minuten later gevolgd door een prachtig
doelpunt van Paalman. (2—0). Met deze
stand ging de rust in.
Het spel was na de hervatting nog geen
zes minuten oud toen Veneklaas opnieuw
het doel wist te vinden (3—0).Steeds kwa
men de Holtenaren terug met verre pas
ses. In de 16e minuut bracht Jonkman
uit een vrije trap de bal prachtig voor
de voeten van Rini den Heijer, die geen
seconde aarzelde en met een onhoudbaar
schot de DTO-doelman het nakijken gaf.
Even verslapte daarna de Holtense verde
diging van welke gelegenheid IJspeerd
gebruik maakte om een tegenpunt te
scoren (41).
Geen minuut later lag de bal, door Ri
ni den Heijer, op de borst meegenomen
en ingeschoten in het andere doel. (5—1)
Het spel bleef op en neer golven maar
er werd niet meer gescoord.
Uitslagen:
Afdeling Twente:
Eerste klasse A:
Haarlese Boys-Rood Zwart
4—4
RKSV-Unisson
0—3
Bon. Boys-Victoria
3—0
Holten-DTO
5—1
VSV-SOS
2—5
Holten 2-Tubantia 4
1—4
Holten 3-Rietvogels 3
2—3
Bornerbroek 3-Holten 4
1—2
SDOL a-Holten a
2—4
Holten b-DES d
3—1
Enter c-Hoiten c
1—5
r de goede wedstrijd van
zondag
zijn de Holtenaren weer een paar plaat
sen naar boven gekomen op de ranglijst.
Deze ziet er nu als volgt uit:
1 A:
Victoria
12
9
1
2
19
34-19
Unisson
12
9
0
3
13
38-16
Haarlese Boys
12
6
2
4
14
31-20
Rood Zwart
12
5
3
4
13
23-25
Bon. Boys
12
5
2
5
12
21-20
SOS
11
4
3
4
11
21-18
Holten
11
4
2
5
10
16-17
RKSV
12
4
2
6
10
18-30
DTO
12
3
3
6
9
27-43
VSV
12
0
2
10
2
12-33
Programma:
Zondag:
Holten 1-Bonifac. Boys 1 2.30 uur
Almelo 5-Holten 2 2.30 uur
RV 2-Holten 3 12.30 uur
Holten 4-Omhoog 3 12.uur
(Door een fout onzerzijds werd dit
programma de vorige week reeds opge
geven).
De zogenaamde Antibioticawet, officieel
geheten, de „Wet van 1 augustus 1964,
houdende regelen met betrekking tot de
handel in antibiotica, hormoonpreparaten,
thyreostatica en chemotherapeutica, be
stemd of mede bestemd voor aanwen
ding bij dieren", zal op 1 januari aan
staande in werking treden.
Het doel van de wet is, het onverant
woorde gebruik van deze moderne dier
geneesmiddelen tegen te gaan, door de
handel, ook de import ervan, in contro
leerbare kanalen te leiden.
De centrale figuur bij de toepassing
van deze Wet wordt de dierenarts. Hij
vormt het enige kanaal, waarlangs eige
naars van dieren de middelen kunnen ver
krijgen. In beginsel mogen de middelen
aan alle dierenartsen worden verkocht.
Echter alleen de dierenarts, die de dier
geneeskunde als vrij beroep uitoefent,
door de betrokken eigenaar of verzorger
van dieren is geraadpleegt, en plaatselijk
praktijk pleegt uit te oefenen, mag aan
deze eigenaar of verzorger de middelen
leveren.
Dierenartsen die „landelijk praktijk"
zouden wensen uit te oefenen mogen de
middelen dus niet aan de veehouder ver
strekken. De betekenis hiervan is duide
lijk: afgifte van middelen zonder diag
nose is in strijd met het doel van de wet,
nl. het ongecontroleerde gebruik van de
middelen tegen te gaan.
Wat houdt de nieuwe wet in?
De Antibioticawet regelt aan wie de
middelen mogen worden verkocht en
waar zij niet aaanwezig mogen zijn ;in
verband met een en ander bevat de wet
ook een voorschrift voor de invoer.
De wet staat alleen toe, dat de midde
len worden verkocht (waaronder begre
pen: afgeleverd, of te koop of in ruil aan
geboden) aan o.a.:
dierenartsen en apothekers;
de bevoorradende groothandel, mits
voorzien van een legitimatiebewijs;
eigenaren of verzorgers van dieren
(ook kleine huisdieren), voorzover de
verkoop geschiedt door de plaatselijk
praktiserende dierenarts of op diens
recept door een apotheker;
veeverloskundigen en castreurs, al
leen voor wat betreft bepaalde anti
biotica en hormoonpreparaten, voor
welke zij een aankoopvergunning
hebben verkregen;
geregistreerde mengvoederindustrie-
en, voor wat betreft middelen waar
van verwerking in veevoeder is toe
gestaan op grond van de betreffende
verordening van het Produktschap
voor Veevoeder.
Het is verboden de middelen aanwezig
te hebben op agrarische ondernemingen,
tenzij het gebruik voor daar aanwezige
dieren door de dierenarts is voorgeschre
ven. Dit betekent dus, dat vanaf 1 janu
ari 1965 van elke op genoemde bedrijven
aanwezige hoeveelheid antibiotica, enz.
moet kunnen worden aangetoond, dat de
plaatselijk praktiserende dierenarts deze
heeft voorgeschreven.
Het is voorts verboden de middelen aan
wezig te hebben in winkels en andere pu
blieke verkoopplaatsen (uitgezonderd
apotheken). Dit houdt in, dat o.a. winke
liers en marktkooplieden vanaf 1 januari
1965 de middelen niet meer in hun bedrijf
mogen hebben.
Eveneens is het verboden de middelen
aanwezig te hebben op terreinen, in ruim
ten of vervoermiddelen van hen, die be
paalde onderdelen van de diergenees
kunde mogen uitoefenen en van hen die
als pluimveeselecteur of voederadviseur
werkzaam zijn. Op dit verbod geldt een
beperkte uitzondering voor de veeverlos
kundigen en castreurs.
Waarom de Antibioticawet?
De laatste jaren moest een snel toene
mende willekeurige toepassing van de
middelen door veehouders en pluimvee
houders worden geconstateerd. Deze on
oordeelkundige toepassing zou indien
niet geremd zodanige proporties kun
nen gaan aannemen, dat gevaren voor de
gezondheid van mens en dier en econo
mische nadelen moeten worden gevreesd.
Bij ongecontroleerde toepassing dreigt
nl. het gevaar, dat ziekteverwekkende
bacteriën ongevoelig worden voor ge
neesmiddelen, met als gevolg moeilijk
heden bij de bestrijding van dierziekten
en ziekten van de mens.
Verder zouden bij steeds omvangrijker
toepassing onze dierlijke produkten, 'als
bv. vlees en melk, steeds meer kans lo
pen achterblijvende sporen van bedoelde
middelen te bevatten. Op den duur zou
den dergelijke achterblijvende sporen ge
vaar voor de gezondheid van de mens
kunnen betekenen.
De economische gevaren, die uit de
snel groeiende toepassing door leken zou
den kunnen voortkomen, zijn vooral ge
legen in de daardoor toenemende kans
op de aanwezigheid van antibiotica in de,
melk. Daardoor zouden voor de kaas- en
yoghurtbereiding noodzakelijk aanwezige
bacteriën belet worden, hun werk te doen,
met als gevolg, dat in toenemende mate
het bereidingsproces zou mislukken. Een
ander economisch gevaar zou de afzet in
het buitenland van onze dierlijke pro
dukten kunnen bedreigen. Het ligt voor,
de hand, dat het buitenland uit het oog
punt van volksgezondheid, uiteraard
weinig is gesteld op de aanwezigheid van
b.v. antibioticasporen in produkten, die
uit ons land worden betrokken.
De nieuwe „Antibioticawet" beteugelt
deze als voorbeeld genoemde gevaren
van de ongecontroleerde, onverantwoorde
toepassing van de middelen. Door het in
werkingtreden van de wet worden de be
langen van de veehouders (nl. de gezond
heid van hun veestapels) gediend, maar
evenzeer van de volksgezondheid, van de
zuivelindustrie en van onze omvangrijke
agrarische export. Daarnaast schept deze
wet een situatie, die zich beter laat aan
passen aan de over enige tijd te verwach
ten E.E.G.-regeling op dit gebied.
Antibiotica waaronder het bekende
penicilline zijn stoffen, die reeds in
uiterst kleine hoeveelheid, bacteriën in
hun groei kunnen belemmeren of doden
en die zelf door levende micro-organis
men (schimmels b.v.) kunnen worden ge
maakt.
Hormoonpreparaten zijn produkten, die
uit de klieren met inwendige afscheiding
van geslachte dieren kunnen worden ge
maakt. Met dergelijke preparaten kunnen
bij dieren b.v. bronst worden opgewekt,
of worden onderdrukt en bij de verlossing
de weeën worden aangezet.
Thyreostatica zijn de middelen die de
werking van de schildklier doen afnemen.
Dit heeft invloed op de gehele stofwisse
ling van het dier en dus ook op de kwa
liteit van de produkten.
Chemotherapeutica zijn langs chemische
weg bereide geneesmiddelen, die evenals
antibiotica, kunnen worden gebruikt om
micro-organismen te bestrijden. De Wet
noemt enkele van deze chemolherapeuti-
sche middelen en opent de mogelijkheid
andere, nieuwe middelen in deze groep
op te nemen.
door
L. VAN SCHOOT EN
Hoofdstuk I
DE BRIEF
Sandra stond voor het raam en zag de
brievenbesteller naderen. Nu ging hij de
voortuin in. Ze hoorde de plof van post
stukken in de bus. Ze haastte zich naar
de voordeur.
Ze had dat nooit afgeleerd, dat ver
wachtingsvol uitkijken naar de post.
Soms bracht hij niets bijzonders; een
paar tijdschriften, enkele drukwerken, en
dan zuchtte ze teleurgesteld.
En nu?
Ah... een brief van de Vereniging van
Huisvrouwen. Over de tentoonstelling,
natuurlijk. Sandra zat in de organisatie
commissie. Een brief van ...'s kijken, dat
kloeke handschrift in paarse inkt... dat
moest van mevrouw Harinxma—Muiier
zijn, die ze gevraagd had voor een lezing
voor de Kunstkring. Convocatie voor de
vergadering van het Rode Kruis... hm
hm... kon weer spannend worden na die
ruzie met Saskia Bergman. En 'n brief
voor Jos. Uitgeversmaatschappij de Diet
se Libryc Amsterdam. Wat kon Jos heb
ben met de Dietse Librye? 't Ging mis
schien over schoolboeken. Ze zette de
brief in de standaard, trok met haar eigen
oogst naar de diepe fauteuil.
Sandra van Santen stond midden in het
leven.
Zij voelde niets voor een huisvrouwen
bestaan, altijd maar opgesloten in dit
mooie, maar toch kleine Meerlo. Als je
maar zocht, dan vond je genoeg te doen.
Meerlo lag een kilometer of vijf van
de stad. De laatste jaren was het uitge
breid met enkele mooie villawijken. Het
werd zo langzamerhand een echte foren
sengemeente. Daar lagen tal van mogelijk
heden voor een vrouw, die beschikte over
organisatietalent, zich overal thuis voelde
en haar woordje wist te doen.
Sandra's vader was rector geweest aan
het Coornhert Lyceum. Het had haar al
tijd gespeten, dat hij het niet verder had
gebracht. De Cranenburghs vormden een
geslacht van studiozen. De grote Cranen-
burgh, de beroemde hoogleraar in de oog
heelkunde, was haar grootvader. Een an
dere Cranenburgh doceerde bosbouw in
Wageningen. De bekende literator Felix
Cranenburgh was haar volle neef. En als
vader een beetje doorgezet had, wie weet
was hij ook wel professor geworden.
Maar vader voelde daar niets voor. „Ik
ben in m'n hart een schoolmeester" had
hij gezegd „ik zit graag Lussen de jon
gens." En hij was er in geslaagd, zijn
lyceum te maken tot iets méér dan een
bijenkorf, waar de zwerm de honing der
kennis kwam puren. Hij wist er zijn
docenten van te doordringen, dat hun leer_
lingen geen nummer waren. Als pedagoog
had hij de reputatie verworven, die hem
misschien als hoogleraar zou zijn ont
gaan. Nu ja, zuchtte Sandra, dan maar
geen professor, Dr. Cranenburgh was
toch in de kringen van het middelbaar
onderwijs een topfiguur geworden.
Sandra had groot respect voor topfigu
ren, en het speet haar dat zij zelf daar
toe niet kon behoren. Maar al was Sandra
intelligent en bijdehand genoeg, de echte
zin voor studie zat er niet in. Ze was
voor1 alles praktisch, de theorie vond ze
maar „grauw". Voor een klas staan leek
haar niet, tot sociaal werk voelde ze zich
niet geroepen. Nu was ze vrouw en moe
der van drie kinderen, nu zat ze in Meer-
loo, en warempel... in Meerlo althans
was ze aardig op weg een topfiguur te
worden. Want er kon in Meerlo „geen
poes miauwen", zoals Yvonne plagend zei,
„of mamma had hem eerst aan zijn staart
getrokken."
Sandra schrok op uit haar lectuur door
het slaan van de grote Friese klok. Twaalf
uur! En het was woensdag vandaag. Ze
hadden vanmiddag allemaal vrij, geen
mens bleef in de stad. Yvonne kwam
thuis, natuurlijk, maar ook Olga van 't ly
ceum en Sander, en Jaap, vanzelf. Die
hoefde vanmiddag geen les te geven.
Jaap, haar man, was onderwijzer aan
de ulo in de stad. Leraar zei Sandra. Dat
klonk beter. En dat zou hij ook makke
lijk kunnen zijn, hij zou best de nodige
diploma's kunnen halen. Maar Jaap was
veel te indolent. Hij had het best naar
zijn zin op de school, had een veel nau
wer contact met leerlingen en collega's
dan op een hbs of lyceum, en een „drs"
of „dr" voor zijn naam liet hem koud.
Sandra met haar voorliefde voor topfi
guren, moest nu juist een man trouwen,
die er beslist niets voor voelde, ooit een
topfiguur te worden.
Daar was Yvonne al, haar blonde ha
ren glanzend in de zon, één voet op de
grond, de andere op de trapper, in druk
gesprek, soms proestend van het lachen,
met een vriendin. Dat werd me weer een
verhaal. „Kéét gehad, moeder... gelachen
mamma..." Dat kind ging lachend door
't leven en kwam evengoed met goede
cijfers thuis.
Ze hoorde het tingelen van de fietsbel
op het tuinpad, in de keuken een geluid
alsof er een lawine naar beneden kwam.
Met een zware bonk viel een tas onder
de kapstok, de deur vloog open, de
stormwind brak los.
„Ha mams! Kéét gehad..."
Sandra glimlachte. Natuurlijk. Kéét ge
had, gelachen..."
En hoeveel strafwerk?"
„Oh, twee themaatjes maar, die maakt
Rinie vóór me."
„Ziet meneer Baas dat dan niet? Want
aar was het zeker weer, hè?"
„Meneer Baas zei tegen me," haar ge
zicht vertrok koddig-plechtig „Yvonne
van Santen, wanneer zul jij toch eindelijk
eens een beetje ernst met je werk gaan
maken! Die gekke Klos."
„Dié gekke Klos... ik veronderstel dat
dat meneer Baas is?" Sandra meende, in
tjes. Hebt u niks? Ik rammel."
derwezen hoog te moeten houden.
„Ja, dat zei ik toch. Maar hij moest
zelf lachen hoor, ik zag het aan zijn ogen.
En daarom kreeg ik maar twee themaa
tjes Hebt u niks? Ik rammel."
„Ja, dat hoor ik." Glimlachend dook
Sandra de kast in, op zoek naar de snee
krentenbrood die ze voor haar altijd hon
gerige dochter had bewaard. Niemand
kon ooit echt kwaad worden op Yvonne.
Ze zat vol ondeugende streken, maar
nooit was ze gemeen, stiekum. Wanneer
op een schoolavond de onderwijzers zich
over haar dochter beklaagden, wat ze
zonder uitzondering deden, moesten ze
moeizaam hun gezicht in een ernstige
plooi houden. Altijd omzwermd door
vriendinnen, op de beste voet met de leu
ke jongens van de klas, met een diepe
verachting voor „slomen" en „uitslovers",
begon iedere dag voor haar als een nieuw
avontuur. Gretig hapten haar witte tan
den in de krentenbroodsnee, terwijl ze, de
mond vol. poogde te vertellen van de
„keet" die ze gehad hadden.
(Wordt vervolgd)
