winst.
Verzekeringspüeht niet-gekentekende
motorrijtuigen per 1 januari 1965
DE SINT KOMT
ie duizendgaldenslag is begonnen
Jaarlijkse bijeenkomst Holtense Kunstclub
MEMMME
IS
Voetbal
Schietwedstrijden
Boeiende lezing over schilder Pieter Brueghel
Flinke deelname
aan cross country
eens schudt het leven
je wakker
Zaterdag 28 november 1964
hot/tans NWJUWSBLATV
Niet alleen voor vracht- en personen
auto's, motorrijwielen, scooters en brom
fietsen geldt met ingang van 1 januari
1965 een wettelijke verplichting tot het
sluiten van een w.a.-verz.; deze uit de Wet
Aansprakelijkheidsverzekering Motorrij
tuigen voortvloeiende verplichting is even
zeer van kracht voor alle andere motor
rijtuigen (in de ruimste betekenis van het
woord).
Volgens de bepaling van de Wet Aan
sprakelijkheidsverzekering Motorrijtui
gen (afgekort W.A.M.), vallen alle ge
motoriseerde voertuigen onder de verze
keringsplicht.
In artikel 1 van deze Wet wordt het
begrip „motorrijtuig" als volgt omschre
ven: „Alle rij- of voertuigen, bestemd om
anders dan langs spoorstaven over de
grond te worden voortbewogen uitslui
tend of mede door een mechanische
kracht, op of aan het rij- of voertuig
zelf aanwezig dan wel door electrische
tractie met stroomtoevoer van elders; als
een deel daarvan wordt aangemerkt al
hetgeen aan het rij- of voertuig is ge
koppeld of na koppeling daarvan is los
gemaakt of losgeraakt, zolang het nog
niet buiten het verkeer tot stilstand is
gekomen".
Dit betekent, dat de z.g. „ijzeren hon
den" (de gemechaniseerde voertuigen,
waarvan met name bakkers en melkhan
delaren zich bedienen) evenzeer vallen
onder de bepalingen van de Wet Aan
sprakelijkheidsverzekering Motorrijtui
gen als bijvoorbeeld gemotoriseerde bak
fietsen, motorlorries, vorkheftrucks, drag
lines, rijdende kranen, tractoren (o.a.
landbouwtraetoren), bulldozers, wegwal-
sen en andere zelfrijdende wegenbouwma-
chines, gemotoriseerde landbouwwerk
tuigen, gemotoriseerde grasmaaimachi.
nes, gemotoriseerde invalidewagentjes,
trolleybussen, enz.
Volgens artikel 2 van de W.A.M. mogen
motorrijtuigen slechts aan het verkeer
deelnemen wanneer een w.a.-verzekering
overeenkomstig de bepalingen van deze
Wet is gesloten.
Aan het begrip „verkeer" wordt in de
W.A.M. een ruimere strekking gegeven
dan in de Wegenverkeerswet. De WAM is
niet alleen van toepassing op wegen, als
bedoeld in artikel I, lid 1, van de Wegen
verkeerswet, maar verstaat onder „ver
keer" voorts: „terreinen die toeganke
lijk zijn voor een zeker aantal personen die
het recht hebben om er te komen".
Het is van zeer groot belang, dat par
ticulieren en bedrijven die motorrijtuigen
in de zin van de W.A.M. gebruiken, deze
zo spoedig mogelijk, doch in ieder geval
vóór 1 januari 1965 voor verzekering
overeenkomstig de bepalingen van de
W.A.M. bij het verzekeringsbedrijf aan
melden.
Met nadruk wordt erop gewezen, dat
de bedoelde motorrijtuigen, ook al zijn
zij verzekerd op een polis voor w.a.-be-
drijfsverzekering, een w.a.-landbouwver-
zekering 'of een transportverzekering,
niet automatisch zijn verzekerd in de zin
van de Wet Aansprakelijkheidsverzeke
ring Motorrijtuigen. Volgens de Wet rust
op de eigenaar van deze motorrijtuigen
de plicht tot verzekering. Het is dus voor
de betrokken particulieren en bedrijven
van zeer groot belang, ook déze motor
rijtuigen vóór 1 januari a.s. uitdrukkelijk
en welomschreven aan te melden voor
verzekering krachtens de W.A.M. Hun
wordt dringend aangeraden, zorgvuldig
na te gaan, of voor deze motorrijtuigen
een dekking overeenkomstig de bepalin
gen van de W.A.M. tot stand is gekomen.
Verzekeiingsmaatschappijen en assuran
tie-tussenpersonen zijn op de hoogte van
de procedure welke met betrekking tot
de verzekering van deze categorie motor
rijtuigen moet worden gevolgd.
Het niet-nakomen van de verzekerings
plicht houdt voor de betrokkenen grote
risico's in. In de eerste plaats blijven
zij persoonlijk aansprakelijk voor de scha
de die door hun schuld aan derden wordt
toegebracht. Deze aansprakelijkheid kan
zeer ernstige financiële gevolgen hebben.
Ook strafrechtelijk blijft het niet-nako
men van de verzekeringsplicht niet zon
der gevolgen. Als strafsancties vermeldt
de WAM voor deze wetsovertreding een
gevangenisstraf van ten hoogste drie
maanden, of een geldboete van hoogstens
1.000,terwijl als bijkomende straf de
storting van een bedrag van ƒ.3.000,
in het Waarborgfonds Motorverkeer kan
worden opgelegd.
Eerste klasse A:
VSV-Haarlese Boys
SOS-RKSV
Rood Zwart-Victoria
Unisson-Holten
DTO-Bon. Boys
05
1—2
3—6
1—0
2—4
Holten 3-Haarlese Boys 2 42
Holten 4-Wierden 3 11
Holten a-Haarlese Boys b 91
SDOL b-Holten b 04
Holten c-Haarlese Boys e 21
Door de nederlaag van Holten 1 tegen
Unisson 1 zijn de Holtenaren nu afgezakt
naar de op één na onderste plaats.
De stand is nu in IA:
Victoria
11
9
1
1
19
34-16
Unisson
11
8
0
3
16
35-16
Haarlese Boys
11
6
1
4
13
27-16
Rood Zwart
11
5
2
4
12
19-21
Bon. Boys
11
4
2
5
10
18-20
RKSV
11
4
2
5
10
18-27
SOS
10
3
3
4
9
16-16
DTO
11
3
3
5
9
26-33
Holten
10
3
2
5
8
11-16
VSV
11
0
2
9
2
10-28
Unisson-Holten 19.
Halverwege de tweede helft werd We
vers van Unisson door een Holten-speler
getrapt. De Bockeloër kon zich niet be
heersen en betaalde zijn aanvaller met
gelijke munt. Er bleef scheidsrechter B.
A. Reinink uit Hengelo, die het eerste
feit niet, maar het tweede feit wel op
merkte, maar één keus over en dus moest
de altijd bijzonder faire Wevers voor het
eerst in zijn voetballoopbaan het veld
verlaten.
Vóór dit incident had Unisson in de
vijfde minuut door een afstandsschot van
linkshalf Maas de leiding genomen en
waren de aanvallen van de bezoekers te
onbesuisd om succes te hebben. Na de
pauze kreeg het duel een onvriendelijk
karakter en in de vijfde minuut mocht
Wevers een strafschop nemen. Hij richtte
echter onzuiver, zodat het niet meer dan
een hoekschop opleverde. Hierna had bo
venvermeld voorval plaats en hoewel
Holten nog wel probeerde de gelijkmaker
te forceren, hield Unisson met tien man
stand. („Tubantia").
Programma:
Zaterdag:
SDOL a-Holten- a
Holten b-DES d
Enter c-Holten c
2.45 uur
2.45 uur
2.45 uur
GeVonden: linker kinder want (blauw
wit); .regenbroek; grijze leren dames
handschoen (linker); rode handschoen
met zwart afgezet (linker); plastic kin-
derportemonnee zonder inhoud; grijze ge
voerde heren-handschoen (rechter).
Verloren: bruine portemonnee met
overslagsluiting met inhoud; rode gebrei
de wollen kinderwant (rechter); aan-
trappedaal van een Lambretta-scooter;
bruine portemonnee met inhoud; een
paar donkergrijze dameshandschoenen;
een rechter wollen lichtgrijze hand
schoen.
Komen aanlopen: zwarte poedel met
rode halsband.
Inlichtingen dagelijks aan het Groeps-
bureau der Rijkspolitie te Holten. Uit
sluitend tussen 8-12 en 14-22 uur.
Bij de op 13 en 20 november in de zaal
van hotel Vosman gehouden schietwed
strijden van de schietvereniging „De
Eendracht" werden voor de verschillen
de onderlinge competities de volgende
resultaten geboekt:
13 november: Competitie vuurbuks,
groep A: J. Haan 46 pt.; G. Tuitert 45 pt.
Groep B: G. Brands 43 pt.; F. Sluiter 40
pt.
Competitie windbuks: H. Paalman 92
pt. J. Haan 91 pt.; G. Tuitert 91 pt.; G.
Jansen 90 pt.
Windbuks vrije baan: G. Jansen 35 pt.;
J. Bouwhus 35 pt.; G. Tuitert 34 pt.: II.
Paalman 34 pt.
20 november: Competitie vuurbuks,
groep A: A. Paalman 46 pt.; J. Haan 44
pt. Groep B: J. ten Dam 40 pt.; J. A.
Aanstoot 40 pt.
Competitie windbuks: A. Schuppert 93
pt.; J. Bouwhuis 91 pt.: J. Haan 91 pt.
Windbuks vrije baan: G. Jansen 36 pt.;
J. Haan 35 pt.; A. Vincent 34 pt.: J. Bouw
huis 33 pt.
Zondag:
Holten 1-Bon. Boys 2.30 uur
Almelo 5-Holten 2 2.30 uur
RV 2-Holten 3 12.30 uur
Holten 4-Omhoog 3 12.uur
Woensdag is de winkelweek, welke de
Holtense winkeliers onder het motto
„DuizendguJdenslag" ter gelegenheid van
het Sint Nicolaasl'eest organiseren van
start gegaan. Aan deze St. Nicolaasactie is
een attractie verbonden waarvan de hoofd
prijs duizend gulden aan waardebonnen
bedraagt en waaraan nog tal van ande
re mooie prijzen in de vorm van waar
debonnen verbonden zijn. Zij duurt tot
en met zaterdag 5 december vijf uur.
Voor elke in deze periode besteedde
gulden ontvangt de koper een bonnetje.
Twintig van deze bonnetjes geven recht
op een deelnemerskaart, waarop men het
gewicht van acht der deelnemende win
keliers kan invullen, die, vrij goed on
herkenbaar gemaakt, op een foto in dit
blad zijn afgebeeld.
Voorts zijn er in de etalages van de
deelnemende winkeliers delen van een
lint geplaatst, waarvan men de totale
lengte moet schatten en op een bon in
vullen. Aan deze wedstrijd, welke voorna
melijk voor de jeugd bedoeld is, zijn even_
eens fraaie prijzen verbonden.
Gevulde etalages, verlichte gevels
De winkeliers hebben reeds grote voor
zorg besteed aan hun etalages en ver
schillende van hen hebben een aardige
gevelverlichting aangebracht.
Maar het voornaamste is wat achter
die etalages en gevels schuilgaat. En dan
mag gezegd worden, dat daar heel wat
te vinden is, want de Holtense winkeliers
zijn over het algemeen uitstekend gesor
teerd en - naar elders gerekend - niet
duur, zodat men voor een St. Nicolaasca-
deau zeker niet naar de stad hoeft te
gaan.
Hun motto is dan ook nog altijd „Koopt
elders niet, wat eigen plaats u biedt".
Als U begrijpt wat zij bedoelen.
Komst St. Nicolaas.
In het kader van deze winkelweek zal
St. Nicolaas op zaterdag, 28 november
In de donderdagavond in zaal „Amici-
tia" gehouden bijeenkomst van de Hol
tense Kunstclub „HKC" heeft de heer
Joh. Jongenelen, leraar kunstgeschiedenis
en tekenen aan het Lyceum te Utrecht,
een boeiende lezing gehouden over de be
roemde schilder Pieter Brueghel, de schil
derende volksverteller!
De heer Jongéneléh vertelde aan de
hand van prachtige kleurendia's over
Brueghel's meesterwerken: Jagers in de
sneeuw, De spreekwoorden (94 spreek
woorden en zegswijzen in één werk), De
Boerendans, De Torénbouw van Babel,
De blindent en een reeks van prenten.
Hij gaf verklaring van de diepe bete
kenis welke Brueghel deze werken mee
gaf, het leven van de laat-middeleeuwse
mens in zijn verbondenheid met de aar-
de, in zijn gemeenschap met de mede
mens.
Brueghel schilderde dit alles voor het
eerst in de geschiedenis der beeldende
kunst en zo gerekend is Brueghel een
mijlpaal in onze cultuurgeschiedenis,
doch ook een kostelijk „verteller".
Voor velen is Pieter Brueghel slechts
een plezante schilder van het laat-mid-
deleeuwse boerenleven, doch wie deze
Boeren-Brueghel wat nader beschouwt,
ontdekt in hem historisch gezien, aller
eerst een belangrijk vernieuwer.
Zijn schilderijen geven een boeiende
reportage van de mens in zijn verbonden
heid met deze wereld en wie aandachtig
toeziet, ontdekt in Brueghel's bespiege
lingen ook het gelaat en de gedragingen
van de mens vannu!
Dokter J. P.. Nagelhout was ongetwij
feld de tolk van allen toen hij de heer
Jongenelen hartelijk dankte voor zijn
buitengewoon boeiende lezing.
Vóórdat de heer Jongenelen zijn lezing'
hield, sprak hij een woord van dank tot
dokter Nagelhout, die in de loop der ja
ren zo veel voor de kunstschilders heeft
gedaan. Wat hier in Holten gebeurd is,
is geweldig en wat dokter Nagelhout en
de kunstclub hebben bereikt, is een uni
cum in ons land. Wat hier gebeurde mag
als voorbeeld worden gesteld, zo besloot
de heer Jongenelen, die dokter Nagelhout
inviteerde om te zijner tijd voor de
Raad voor de Kunst in Utrecht eens een
lezing te houden over zijn werk en het
bereikte resultaat.
VERLOTING
Na de pauze had de gebruikelijke ver
loting plaats van kunstwerken, t.w. drie
tekeningen en twee etsen van de Holtense
kunstschilder Kees Stoop, een schilderij
van de kunstschilder Gardenier en twee
mozaïeken van de Holtense pottenbak-
ster mevr. Ans de Mik-de Boer.
De eerste tot en met de achtste prijs
werden gewonnen door de heren J. War-
rink en J. Wiggers, mevr. Koldewey en
de heren G. Mensink, A. J. Kevelam Sr.,
G. A. Heck, W. Beijers en I-I. Fransen.
een bezoek brengen aan Holten. De Sint
arriveert om 14.57 per trein en zal zijn
feestelijke intocht houden begeleid dooi
de muziekvereniging „H.M.V." en de drum
band. De ouders zijn verzocht met de
kinderen aanwezig te zijn om 14.30 uur
omdat aan de kinderen vlaggetjes zullen
worden uitgereikt om Sinterklaas spon
taan te kunnen toejuichen en toewuiven.
De route welke de Sint zal volgen vindt
men elders in dit blad.
Dijkerhoek.
Op dinsdag 1 december zal Sinterklaas
een bezoek brengen aan Dijkerhoek, waar
bij H.M.V. en de drumband weer voor
de muzikale begeleiding zullen zorgen.
Van de dorpskern, aldaar, gaat het met
muziek naar 't Bonte Paard.
Espelo en Neerdorp.
Na het bezoek aan Dijkerhoek zal HMV
diezelfde avond nog een bezoek brengen
aan Espelo. bij de smederij van de fa.
B. J. Nijland en aan het Neerdorp, bij de
winkel van de heer A. Paalman, Neerdorp
54. Of de grijze kindervriend ook mee
komt? Dat is nog niet zeker, want hij
heeft dan een vermoeiende dag gehad. We
zullen er het beste maar van hopen, clan
valt het altijd wel mee.
Muziek.
Op verschillende avonden in deze week
waarop de publieke belangstelling zich
voornamelijk richt op het winkeltjeskij-
ken en inkopen doen, zal er muziek zijn
in het dorp.
Schoolbezoek.
St. Nicolaas is voornemens in de mor
gen van vrijdag, 4 december met zijn
zwarte knechten persoonlijk een bezoek
te brengen aan de kleuterscholen en la
gere scholen. Omdat er reeds een intocht
heeft plaats gehad voor die datum zal
de Sint niet worden opgehaald door de
schooljeugd, maar zal hij rechtstreeks
naar de scholen gaan. Hier volgt dan de
gebruikelijke kennismaking van de kin
deren der laagste klassen met de grijze
kindervriend, waarbij ook de ouders met
de kleuters, die nog niet naar school
gaan van harte welkom zijn. En verder
zang, voordrachtjes, tractaties, filmvoor
stellingen enz., zodat het een echte feest
dag voor de jeugd zal worden.
Aan de cross-country, die de Lande
lijke Rijvereniging „Bergruiters" zater
dag 28 november (heden) zal houden op
de Hoge Borkeld, zullen amazones en rui
ters deelnemen uit Markelo, Diepen-
heim, Goor/Delden, Zuidwolde (Dr.),
Wierden en Holten.
In deze 16de bijeenkomst van de Hol
tense Kunstclub werd aan alle leden het
door de bekende kunstkritikus Oharles
Wentinck geschreven en prachtig ge-
illustreerde boekje over de Holtense
kunstschilder Kees Stoop uitgereikt.
door
Leida Graafland
„Vertel me eens wat nieuws." Ze boog
zich weer naar hem toe en beroerde even
zijn arm. „Jij... wij kennen elkaar nu
vrij goed, nietwaar? Over het algemeen
kunnen we het goed met elkaar vinden.
Als... als ik nu eens niet de zo ontzet
tend gerespecteerde, goed gesitueerde we
duwe was, die ik ben, maar een gewone
vrouw... Neem nu eens één ogenblik aan,
dat we maatschappelijk op dezelfde voet
staan, jij en ik. En er was geen ander,
alleen maar jij en ik. Wat deed jij dan,
Tom?"
Hij keek haar aan en loosde weer een
diepe zucht. „Roelie... op zoiets kan ik
toch geen antwoord geven?"
Ze schudde gedecideerd haar hoofd,
„Dat hoeft ook niet. Zet de wagen aan
de kant en demonstreer het dan. Dan
weet ik tenminste wat, begrijp je?"
Lange tijd was het stil. Toen vroeg
hij: „Meen je dit echt?"
Ze knikte een paar keer. „Zeer beslist.
En wees niet bang of schuchter... lange
tenen heb ik allang niet meer. Trouwens,
ik gaf je al toestemming om me te kus
sen, als je dat wilt. Nou?" Ze zocht met
haar voet de zijne en toen ze hem ge
vonden had, haalde ze hem van het gas
pedaal en schoof hem naar de rem. Lang
zaam stuurde hij de wagen naar de kant
en toen hij stilstond, draaide Roelie met
een het kontaktsleuteltje om.
„Ga je gang... geneer je niet... op het
moment bestaan alleen maar jij en ik
en die ik is niet de rijke mevrouw Bur
ger, maar gewoon Roelie, zonder meer
Roelie, begrepen?"
Langzaam schoof hij zijn arm om haar
schouder en trok de vrouw naar zich
toe. Even keek hij in het donker naar
haar gezicht, hetzelfde ogenblik bereik
ten zijn lippen de hare. „Roelie..." zei
hij met gesmoorde stem... „verwijt me
later alsjeblieft niets, want je hebt er
zelf om gevraagd en een man zou wel
van steen zijn, als hij... als hij..." Op
nieuw kuste hij haar, terwijl ze haar bei
de armen om zijn hals sloeg.
Enige tijd lag ze zo in zijn armen en
begon toen zijn kussen te beantwoorden.
Ze streek hem over zijn haren en hals
en trok hem nog eens dicht naar zich
toe. Tenslotte zei ze zacht: „Tom, idiote
lieveling van me, begin je nu iets te be
grijpen? Of nog niet?"
Hij duwde haar even van zich af en
keek in het duister naar haar gezicht,
dat hij in het duister nauwelijks kon on
derscheiden. „Bedoel je, dat... dat..."
„Ga verder mijn knappe ridder, ik
wacht op je liefdesverklaring."
„Dat... houdt jij van me, Roelie?"
„Wat dacht jij dan? Zal ik jou eens
wat vertellen, heer in 't kwadraat? Toen
ik jou daar in Tilburg weghaalde en je
bij me in ons zomerhuisje had, toen wist
ik het al: die volgende dag, toen je weer
behoorlijk gekleed was cn je zo voor de
spiegel stond te draaien, toen had ik het
te pakken. Herinner je je niet meer,
aai ik je toen zei: Ik heb je nodig, Tom.
Weet jedat nog? En dat was om de"
drommel niet alleen voor de zaak. Ik
wilde je hebben voor mezelf. En jij? Zeg
nou eens wat... zoenen is geen kunst...
overigens, dat kun je wel. Hoe is het?
Heb ik een klein plekje in jouw hart?"
„Roelie... meid... ik ben stapel op je...
maar..."
„Maar de nette Tom Talingen dacht;
ja, ik ben daar gek, ik heb toch zeker
geen schijn van kans? Als ik het waag
haar te vragen, schopt ze me de deur
zo uit. Zo was het wel ongeveer, niet?"
Hij knikte. „Ik kan het me nog niet
helemaal goed realiseren. Zeg, droom ik,
of..."
Ze kneep hem stevig in zijn arm. „Voel
je het?"
„Au! Nou, en of. Zeg, jij hebt stevige
knuisten, hoor. Bedoel je... wil je met
me trouwen, Roelie?"
„Hè, hè, het hoge woord is er eidclijk
uit. Het antwoord is; ja, Tom Talingen,
ik ben gek op je en daarom wil ik je he
lemaal hebben, niet alleen als directeur,
maar als mijn man, mijn echtgenoot, hoor
je dat? En als de vader van mijn kinde
ren, onze kinderen. Bof jij even, dat ze
stuk voor stuk, Jan ende meisjes,
weglopen met Oom Tom?" Ze nestelde
zich weer in zijn armen, trok zijn hoofd
naar zich toe en drukte een lange zoen
op zijn mond. „Zo nu heb ik eindelijk
een man waar ik stapel op ben, mijn
aanstaande man."
Hij kuste haar terug, maar opeens riep
hij verschrikt uit: „Maar Roelie, die an
der..."
Ze knikte duidelijk. „Ja, die ander. Wat
doen we daar nu mee, hè?"
„Ken ik 'm? Wie is het?"
Ze leunde, genietend van de voorpret,
in zijn armen en antwoordde op kalme
toon: „Ja, ik geloof wel, dat je 'm kent.
Hij heeft een leidende functie in ons dorp.
Is directeur van een vrij groot bedrijf,
een knappe jongen en eigenlijk ben ik
dol verliefd op hem."
Talingen, die nog steeds niets begreep,
herhaalde: „Directeur van een groot be
drijf in ons dorp... wie kan dat zijn? De
bedrijven, fabrieken cn grote zaken bij ons
hebben allemaal getrouwde directeuren
en bazen bij mijn weten... Hoe heet-ie
dan?"
„Op de personeelsstaat vind je hem ge
noteerd staan als Tom Talingen. Je kent
hem toch?"
Eindelijk begreep hij haar. „Was ik het
dan?"
Ze schaterde het uit. „Natuurlijk, ban
ge aanbidder, wie anders? Daarom pro
beerde ik je een zetje te geven, maar jij.,
slome... je krabbelde iedere keer terug."
En ze imiteerde: „Maar Roelie, wat ver
wacht je eigenlijk van me? Ik ben een
heer..." Dat heer-zijn van je waardeer
ik natuurlijk geweldig, anders was ik
niet verliefd geworden. Maar je moogt
ook wel eens een uitzondering zijn. Die
uitzonderingen bevestigen immers de re
gel?"
„Roelie... geraffineerde vrouw... ik ver
lang er naar je met kussen te bestraf
fen..."
„Waarom doe je het dan niet mijn min
naar?"
Het was al laat, toen ze eindelijk huis
waarts reden, dicht tegen elkaar, rustig
rijdend. Nabij de overweg voorbij Deurne
zei Tom op droge toon: „Ik heb achterin
de wagen een stuk touw zien liggen. Als
je me soms nog wilt vastbinden op de
rails?"
Ze kneep hem in zijn arm. „Over niet
al te lange tijd bind ik je wel vast, aan
mezelf. Ik wil je niet meer kwijt. Wat
denk je? Zul je tevreden kunnen zijn met
je bijna veertigjarige bruid? Moeder van
vijf grote kinderen?"
„Roelie, schat, ik aanbid je. Ik heb al
tijd van je gehouden.;."
Ze knikte. „Ik las het in je ogen jongen.
Nu ben ik er dankbaar voor."
Vlak voor het dorp stopte hij even. „Roe
lie, we zullen samen gelukkig zijn, hè?"
Ze knikte. „Heel erg gelukkig, jongen."
Hij dacht na, terwijl hij haar even kus
te. „Wanneer denk je, Roelie, dat we..."
Ze pakte met haar beide handen zijn
gezicht en met het hare vlak bij hem
antwoordde ze: Hoe laat gaat morgen
ochtend het gemeentehuis open? Half
negen? Wel, dan staan we om één mi_
nuut over half negen voor de ambtenaar
van de burgerlijke stand, begrepen?"
Hij lachte. „Ja baas".
Ze legde haar hoofd tegen het zijne.
„Weldra ben ik je baas niet meer, dan
ben jij het, helemaal. Mijn aanstaande
heer en meester, mijn gemaal..."
„Roelie... ik ga rijtuigen bestellen, met
witte schimmels er voor en palfreniers er
achterop, en koetsiers in mooie unifor
men. En jij krijgt een mooie witte bruids
japon met bruidsjonkers en -meisjes en
een grote bruiloft en daarna een huwe
lijksreis naar vreemde landen..."
Stil lag ze in zijn armen. „Zeg dat nog
eens... Tom..." vroeg ze zacht.
„Het hele dorp zal uitlopen om je te
zien in je bruidsjapon met lange sleep,
opgehouden door je eigen kinderen als
je wilt, in mooie pakjes. En ik zal zor
gen, dat alles gefotografeerd wordt... de
lange stoet rijtuigen met fiere witte paar
den ervoor, en de koetsiers met hun ver
sierde zwepen... en over de bruiloft zal
nog dagenlang gesproken worden en on
ze huwelijksreis zal dan tenslotte de be
kroning zijn van al je jeugddromen,
•vant ik wil alleen maar een heel geluk
kige vrouw, omdat ik het voorrecht zal
hebben wat goed te kunnen maken,
wat je in je leven tekort bent gekomen."
Ze trok zijn hoofd naar zich toe en
kuste hem heftig. Met gesmoorde stem
zei ze: „Dank je jongen... wat vind ik
dat ontzettend lief van je..."
De torenklok liet twaalf slagen horen,
toen de auto eindelijk voor huize Burger
stopte.