tpü tjtanb
DE NIEUWE ULO-SCHOOL
Landelijke Ruiters hielden jaarvergadering
Fümnieuws
Holten, 21 februari 2064
Personeelsavond was
gezellig
In de greep van het
oerwoud
Voetbal
r.
Mannus Scholman won
boskop
Schakers verloren met 4-6
eens schudt het leven
je wakker
Zaterdag 22 februari 1964
HOLTENS NIEUWSBLAD
Aanstaande maandag is voor de leer
lingen van de ulo-school te Holten een
belangrijke dag. Zij zullen dan hun
nieuwe schoolgebouw in de Gaarden
gaan betrekken.
De bevolking van ons dorp en de be
langstellenden uit de ('omgeving zullen
over enkele weken in de gelegenheid ge
steld worden dit hypermoderne school
gebouw te bezichtigen. Om straks ten
volle te kunnen profiteren van de be
zichtiging, vermelden wij alvast enige
typische bijzonderheden die dit ultra
moderne schoolgebouw kenmerken.
Wat de oplettende bezoeker van deze
school onmiddellijk opvalt, is de aanwezig
heid van een groot rechthoekig bord, voor
zien van een 30 kleine lampjes, dat in elk
lokaal rechts aan de muur is aangebracht.
Dit z.g. „vingerbord" correspondeert met
een op elke bank aanwezige knop, die
door simpel indrukken op het „vinger
bord" een rood lampje doet branden. Elk
lampje heeft een nummer, dat overeen
komt met een nummer op het bord voor
de klas, zodat de onderwijzer onmiddellijk
kan zien welke leerling de knop heeft in
gedrukt.
De betekenis hiervan is de volgende:
Zoals u weet geven de kinderen op school
door een eenvoudig vingeropsteken te ken
nen dat zij het antwoord op een vraag we
ten, of dat zij door moeder natuur worden
gedwongen het klasselokaal te verlaten.
Welnu, het N.B.M.O.S. (Nederlands Bu
reau voor Medisch Onderzoek op Scholen)
heeft zich reeds jarenlang met dit z.g.
vingeropsteken beziggehouden. Het is tot
de conclusie gekomen, dat door het verti
caal gesterkt houden van de arm een te
grote hoeveelheid bloed uit de vingers
stroomt. Dit heeft tot gevolg een te grote
concentratie van het bloed in de andere
lichaamsdelen, tengevolge waarvan sto
ringen in 't fysische fenomeen kunnen
optreden. Het N.B.M.O.S. dringt er dan
ook bij de leiders van onderwijsinstellin
gen op aan, het invoeren van dit „vinger
bord" te bevorderen.
Een tweede opvallende bijzonderheid is
de aanwezigheid van z.g. helium-accumu-
latoren. Dit is een Russische vinding,
waarover de laatste tijd druk wordt ge
sproken. Opgemerkt dient te worden dat
't geheel zich nog in een experimenteel
stadium bevindt. Des tc groter is daarom
de voldoening voor de gebruikers van dit
schoolgebouw, dat zich in deze school
reeds een groot aantal van deze accumu
latoren bevindt.
Wat is hiervan de bedoeling? Op zon
nige dagen zijn de accumulatoren in
Het personeel van de Verenigde Bak
kerijen „De Halm" was zaterdagavond in
het restaurant „De Wielen" enkele uren
gezellig bijeen tijdens de jaarlijkse per
soneelsavond, die geopend werd door de
voorzitter van het bestuur, de heer D. J.
Wansink, die een hartelijk woord van wel
kom sprak, waarbij hij zich in het bij
zonder richtte tot de heren W. Beldman
en G. Bulsink, die van ziekte zover her
steld waren, dat ze deze avond aanwezig
konden zijn. Helaas moesten enkele per
soneelsleden wegens ziekte verstek laten
gaan, een feit, waarover de heer Wan
sink zijn spijt uitdrukte. De mededeling
dat de zieken werden verrast met een
fruitmand ontlokte een spontaan applaus.
Nadat voorziter Wansink de personeels
leden en hun dames een prettige avond
had gewenst, droeg hij de leiding over
aan de directeur van „De Halm", de heer
J. Hospers, die op onderhoudende en
leuke manier zorgde voor een vlot ver
loop van het programma. Er werden tal
van leuke spelletjes gedaan en de kennis
zowel van dames als heren werd op de
proef gesteld in een quiz, waarmee aar
dige prijzen waren te winnen.
De heer F. Hospers gaf met accordeon-
muziek aan de geslaagde avond een fees
telijk tintje.
staat de geproduceerde zonnewarmte te
bewaren, om ze op niet zonnige dagen in
de lokalen te verspreiden. Het grote voor
deel hiervan springt onmiddellijk in het
oog: de kachels behoeven alleen maar te
branden als de „voorraad zonnewarmte"
is uitgeput. Een enorme besparing van
de brandstof.
Op 't ogenblik branden de twee grote
kachels voor de centrale verwarming, die
zich in de kelder van het gebouw bevin
den, nog op olie, maar het zal door een
eenvoudige ingreep mogelijk zijn de ka
chels om te bouwen, zodat ze op kern
energie kunnen branden. De aandachtige
lezer zal het intussen niet ontgaan zijn
dat de z.g. „aardgas-fase" wordt overge
slagen.
Het is niet onze bedoeling alles aan de
reeds nieuwsgierig geworden lezers te ver
klappen, maar één ding willen we u be
slist niet onthouden.
Zoals op elke school gebruikelijk is, wor
den het begin en het eind van de lessen
aangekondigd door een zoem-, bel-, of
hoorngeluid. Aanvankelijk gingen voor
deze school de gedachten uit naar een
zoemgeluid, maar men 'heeft het weder
om aan het N.B.M.O.S. te danken, dat deze
school het nieuwste op dit gebied gekre
gen heeft.
Het onverwacht veroorzaken van ge
noemde geluiden veroorzaakt bij kinde
ren, vooral in de leeftijd van 12-16 jaar,
schrikeffecten. Het is daarom dat de keus
is gevallen op de z.g. „musical-player",
vrij vertaald: de muziekspeler.
De kinderen zullen door het laten ho
ren van een bekend melodietje, geatten
deerd worden op het feit dat de les begint
of eindigt. Om sleureffecten te voorko
men, en het zogeheten schrikeffect niet
weer op te roepen, beschikt de school over
een uitgebreide hoeveelheid bekende lied
jes. Elke maand zal een ander wijsje ge
bruikt worden.
Wij laten het hierbij. Veel is nog onver
meld gebleven. U zult t.z.t. in de gelegen
heid worden gesteld dit met eigen ogen te
aanschouwen. (Zie agenda).
Op uitnodiging van de gezamenlijke
vrouwenverenigingen in deze gemeente
sprak de bekende ontdekkingsreiziger en
voordrachtkunstenaar Loode van Gent
donderdagavond in Amicitia over het on
derwerp: „In de greep van het oerwoud".
De avond werd geopend door de pre
sidente van de afd. Espelo van de Bond
van Plattelandsvrouwen mevrouw Hol-
Groothoff, die er in haar begroetings
woord op wees, dat de causerie van de
heer Van Gent zeker actueel zou zijn,
omdat Afrika momenteel wel zeer in de
belangstelling staat.
Loode van Gent vertelde vervolgens
zijn gehoor, dat hij ieder jaar met het
oog op zijn wetenschappelijk werk en
kele maanden in de oerwouden van Afri
ka vertoeft en dat dit jaar zijn bezoek de
pygmeeën gold in het Itoeriwoud, een
dwergvolk, dat nog in het stenen tijd
perk leeft. Om met deze kleine mensjes
op goede voet te leven bracht hij ge
schenken mee. Het zijn hele goede oli
fantenjagers, maar zij worden uitgebuit
door de negers, aan wie zij hun buit voor
een appel en een ei verkopen.
De heer Van Gent liet de dames een
paar messen zien, die deze dwergmensjes
hadden vervaardigd van spijkers, en toch
goed bruikbaar bleken te zijn.
Aan de hand van heel veel dia's ver
telde spreker van de negerkunst, bestaan
de o.a. uit de vervaardiging van maskers
en bekers van hout en ivoor, ingelegd
met schelpen en parels.
Uit zijn rijke ervaring deed hij een
greep en vertelde van de vele negerstam
men, waarvan de kleinste mensen 1.23 m
en de grootste 2.30 meter lang zijn.
De presidente van de Herv. Vrouwen
vereniging, mevr. Israël-Hofmeijer, zeide
aan het slot van de avond zeker de tolk
te zijn van alle aanwezigen, als zij Loode
van Gent dank bracht voor de prachtige
avond, die hij de dames geboden had.
Holten speelde slechte wedstrijd.
In een zeèr matig gespeelde wedstrijd
heeft Holten op eigen terrein in R.S.C.,
waarvan zij 'bij het begin van de compe
titie in Rossum met 5-2 won, haar meer
dere moeten erkennen. Het werd, dank
zij een paar .blunders van de Holtense
doelman, 3-4, maar uit alles bleek, dat
de .bezoekers veel betere uit de gedwon
gen rustperiode, die .inmiddels twee
maand heeft geduurd, zijn gekomen dan
de thuisclub. Het rammelde bij de Holte
naren van alle kanten en wij hebben ze
in deze competitie nog niet zo'n slechte
wedstrijd zien spelen. Toch was het spel
van de Rossumers, die onder aan de rang
lijst staan, ook niet >zo bijzonder, maar zij
waren veel trapvaster en beschikten over
een ibetere balcontrole, zodat hun aan
vallen veel gevaarlijker waren.
Met de vrij sterke en ijzige wind in de
rug wist middenvoor J. Wiger, na twin
tig minuten spelen, van een fout van de
Holtense doelman te profiteren en zijn
club te leiding te geven (0-1). Nog geen
twee minuten later zond G. Meijer een
ver schot in, dat Ab Vincent volkomen
verraste, zodat de bal via de binnenkant
van de paal in het doel belandde (0-2).
Nu gingen de Holtenaren inzien, dat
het ernst begon te worden en er werd
harder aangepakt met het gevolg, dat er
tal van corners moesten worden gegeven,
die echter niets opleverden, omdat het
spel van de voorhoede te onsamenhan
gend was. Na 34 minuten gelukte het
Jansen uit een scrimmage voor het Ros-
surnse doel het eerste tegendoelpunt te
scoren, maar de vreugde was van korte
duur, want bij een aanval van R.S-C. be
landde de bal via de voet van linksback
Westerik in eigen doel (1-3).
Na de hervatting leek het er op, dat de
Holtenaren toch nog kans zouden zien
om de wedstrijd te winnen. De bezoekers,
die waarschijnlijk afgesproken hadden
hun voorsprong te verdedigen, werden
een tijdlang ingesloten, maar dit maakte
het voor de aanvallers des te moeilijker
om door die verdediging heen te breken.
Een penalty wegens hands in het straf
loos in de touwen gejaagd en zes minu
ten later was het Nijenhuis, die een over
treding op de rand van het strafschopge
bied benutte door met een prachtig
schot langs een muurtje van spelers de
partijen op gelijke voet te brengen (3-3).
De spanning bij publiek en spelers her
leefde, want de vraag was nu: wie zal het
winnende doelpunt scoren? Wiger van
R.S.C. maakte, door een slechte afweer
van de Holtense verdediging, aan alle
onzekerheid een eind door zijn club weer
de leiding te geven (3-4). Hoe de Holte
naren zch de laatste miputen ook inspan
den, in deze stand kwam geen verande
ring. Scheidsrechter Van Klaveren had
de wedstrijd, waarbij het nog wel eens
fel toeging, op uitstekende wijze geleid.
7
Geboren: Nicolaas Johannes Paulus, zv
H. J. Deten en J. G. Kolkman, Dijker-
hoek nr. 88 Petra Marie, dv B. Span
en T. M. van den Berg, Gaardenstraat 23.
Jolanda Gerharda, dv J. Broekmaat
en H. C. Schlahmilch, Look 43. Jan
Johannes, zv G. H. Aanstoot en J. Beld
man, Diessenplasstraat 5.
Overleden: H. J. Stukker, oud 7 weken,
Oranjestraat 70, overleden te Deventer.
Gehuwd: H. Stam, 30 j., Holten, en J.
Veldhuis, 28 j„ Rijssen.
BEVOLKING
Ingekomen: J. Sanders en gezin van
Gouda naar Zomerhuisjesterrein F 3b.
J. W. Hulsman van Emmen naar Dijker-
hoek 84.
Vertrokken: H. Wansink van Look 28
naar Hellendoorn. A. M. Rietberg van
Neerdorp 78 naar Amersfoort.
De leden van de Landelijke Rijvereni-
ging „Bergruiters" kwamen woensdag
avond in hotel „Vosman" in jaarvergade
ring bijeen onder voorzitterschap van de
heer H. Beldman, die deze goed bezochte
vergadering opende met een hartelijk
woord van welkom.
De secretaris de heer E. Aaltink las
hierna de notulen en hij bracht tevens het
jaarverslag uit waaruit o.m. bleek dat de
vereniging op 31 december j.l. 21 wer
kende (rijdende) leden telde w.o. enkele
dames.
Het jaar 1963 bracht voor de Bergrui
ters weer een aantal mooie successen en
op verschillende concoursen en wedstrij
den werden de edele viervoeters van Berg
ruiters met het ere-lint getooid.
Op het concours hippique te Enter wist
het achttal beslag te leggen op de eerste
prijs en een bijzonder fraai succes werd
behaald op de provinciale kampioenschap
pen te Raalte. Het achttal werd hier re
serve-kampioen in de klasse dressuur M
met slechts 2 punten achterstand op het
kampioens-achttal van de Delta-ruiters uit
Kampen.
Individueel werden ook mooie resulta-
ten behaald. Henk Vruwink bezette met
„Still Better" een zeer eervolle 4e plaats
op het Internationaal Concours „C.H.I."
te Enschede en verder werden in Dalfsen
en Hellendoorn eerste prijzen behaald door
Wim Aaltink, Teun Beldman Jr en Jan
Müller.
In het kader van het VVV-Vakantie-
programma werden een 2-tal demonstra
ties gegeven in „Kalfstermansweide"
waarvoor helaas maar matige belangstel
ling bestond.
Bestuursverkiezing
Bij de gehouden bestuursverkiezing
werd inplaats van de heer Joh. Brons
voort, die zich wegens drukke werkzaam
heden niet herkiesbaar had gesteld, ge
kozen mevr. N. Brouwers-Vosman. De
heer Bronsvoort die drie jaar als pen
ningmeester fungeerde werd door voor
zitter Beldman hartelijk dank gezegd voor
het vele en belangrijke werk dat hij voor
de vereniging verrichtte. Als opvolger
van de heer Bronsvoort werd benoemd de
heer G. Bolink.
Financiën
Uit het door de penningmeester gelezen
financieel overzicht over het afgelopen
jaar bleek dat de boeken konden worden
afgesloten met een voordelig saldo van
2246,—.
De controlecommissie die bestond uit
de heren H. W. Veneklaas, A. H. Vruwink
en J. Wiggers verklaarde bij monde van
'Door enkele jongens van de Borkeld
werd zaterdagmiddag op de Borkeld in
de omgeving van het pluimveebedrijf van
de heer Barvelink een bosloop georgani
seerd, waaraan door 20 jongens en meis
jes werd deelgenomen.
De kleine prijsjes beschikbaar 'ge
steld door de Holtense winkeliers wer
den als volgt gewonnen:
1 Mannus Scholman 4 min. 26,2 sec.
2 Geert Beldman 4 min. 31 sec.
3 Herman Smit 4 min. 31 sec.
4 Egbert Beldman 4 min. 57 sec.
5 Tonny Prins 4 min. 59 sec.
6 Theo Beldman 5 min. 06 sec.
(20 sec. handicap)
7 Hans Pr-ins 5 min. 14,8 sec-
(20 sec. handicap)
8 Gerrit Nijland 5 min. 12,8 sec.
9 Henk Achterkamp 5 min, 17,2 sec.
(20 sec. handicap)
10 Henk Ebrecht 5 min. 19,6 sec.
(20 sec. handicap)
11 Truusje Aanstoot 5 min. 20 sec.
12 Gerry Klein Nagelvoort
5 min. 23 sec.
13 Jacob van Lindenberg 5 min. 25-2 sec.
14 Mannie Deijk 5 min. 36,2 sec.
15 Herman Kappert 5 min. 41 sec.
16 Mientje Leetink 5 min. 42,8 sec.
17 Ria Prins 5 min. 53,2 sec.
18 Gerrit Leetink 5 min. 58 sec.
19 Herman Beldman 6 min- 44 sec.
20 Dini Scholman 7 min 4 sec.
laatst genoemde boeken en bescheiden in
orde te hebben bevonden. In de controle
commissie 1964 werden benoemd de he
ren G. S. E. Vegter, A. H. Vruwink en J.
Wiggers.
Werkplan 1984
Bij het bespreken van het „Werkplan
1964" verklaarde de vergadering zich con
tent met de aanvrage van het bestuur om
op 22 juli in samenwerking met de pony
club te Rijssen een groot concourship-
pique te Rijssen te houden. Verder zal
worden deelgenomen aan de Provinciale
Kampioenschappen en mogelijk aan een
streekconcours.
Gezien de geringe belangstelling voor
de demonstraties in het kader van het
vakantieprogramma van de VVV „Holtens
Belang" werd hierover geen definitief be
sluit genomen. Verschillende leden staken
hun mening niet onder stoelen of banken
maar verklaarden ronduit tegen het ge
ven van demonstraties te zijn doch ande
ren zouden er mee door willen gaan om
dat de jongere leden bij zo'n evenement
de kans krijgen om hun kunnen te tonen.
Gevonden: ballpoint; portemonnaie m.
inhoud; jongensdas.
Verloren: handschoen (want); porte
monnaie met inhoud; een paar •glacé-he-
renhandschoenen; sjaal; dop van benzi
netank; pet; vulpen; loonzakje met inh.
Inlichtingen dagelijks aan het Groeps-
bureau der Rijkspolitie te Holten tussen
8 en 22 uur, doch niet tussen 13 en 14 u.
Donderdagavond werden in hotel Hol-
terman de twee partijen uitgespeeld, die
bij de ontmoeting tussen „De Pioniers"
en de Goorse Schaakclub voor de com
petitie van de 3e klasse A van de Twent
se Schaakbond op 6 februari j.l. waren
afgebroken. De voorlopige uitslag was
toen 3%4Yz.
De uitslagen waren G. A. Brands
H. J. Reef 01 en P. M. van Walraven
J. Caudron Vs'a. Dit betekende dat
Goor de wedstrijd won met 46.
Enkele afgebroken partijen van de on
derlinge clubcompetitie eindigden als
volgt: F. GroenewoutH. H. Koopman
01, P. M. van WalravenW. D. Koop
man 10 en F. J. HolJ. Steenbergen
1—0.
In Gebouw „Irene" draait deze week
zondagavond de grote en dolle klucht
„Jerry als huisknecht", met in de hoofd
rol de wel bijzonder populaire ster Jerry
Lewis. Een kolderfilm bij uitnemendheid.
Want de dwaasheden van Jerry, de Ko
ning van de Hollywood Komieken, die
verzeild raakt in een pension met bij
zonder knappe meisjes, veroorzaken zo
veel hilariteit om zelfs de meest ver
stokte zuurpruim aan het lachen te bren
gen. Want Jerry als enig mannelijk per
soon in een hotel met zo'n dertig beeld
schone meisjes zet de hele boel op z'n
kop, doet natuurlijk alles precies ver
keerd, zodat situaties ontstaan die der
mate lachwekkend zijn, dat de zaal meer
malen op haar grondvesten zal dreunen
van het lachen. „Jerry als huisknecht"
is een waar feestprogramma van de lach,
waarvan de jeugd ongetwijfeld heerlijk
zal genieten.
VOOR DE T.B.C.-BESTRIJDING
De door de Holtense Bestuurdersbond
door middel van enkele meisjes .georga
niseerde collecte voor het N.V.V.-t.b.c.-
fonds „Zonnestraal" heeft f 135,15 opge
bracht.
door
Leida Graafland
Dat begreep hij dan ook al heel spoedig.
Iedere beslissing, die hij nam, moest ge-
sanctionneerd worden door „de" baas
en in de meeste gevallen volgde Dolf
de adviezen van zijn bedrijfsleider, al
of niet gewijzigd op. Dolf had een
scherpe kijk op iedere nieuwe mogelijk
heid, en als Talingen met een of ander
plan op de proppen kwam, bekeek en
overdacht Dolf het kort of lang en gaf
dan doorgaans zijn fiat er op- Na een
half jaar wist Dolf, dat hij met Talin
gen een goeie gooi had gedaan.
Roelie had aanvankelijk nauwelijks
een daadwerkelijk aandeel aan de
maatschappelijke stijging van haar man.
Slechts zelden vergezelde ze hem, als
hij ergens uitgenodigd was aan een
diner of een belangrijke bijeenkomst en
Dolf vond het dan ook alleen maar goed,
als ook andere vrouwen uitgenodigd
waren. Voor de rest hoorde de vrouw
thuis, was zijn oordeel- Daar had ze ge
noeg te doen.
Dit laatste was inderdaad waar, want
ruim een jaar na de geboorte van de
kleine Jan schonk Roelie het leven aan
een welgeschapen dochter en Dolf gaf
haar bij de burgerlijke stand op als An
nie Burger. Ook ditmaal protesteerde
Roelie, omdat ze graag haar moeder,
Leontien, had vernoemd, maar Dolf had
haar hartelijk uitgelachen en gezegd:
„Mens, zeur niet over een naam. We be
ginnen gewoon bij het alfabet, dan komt
jouw naam ook wel een keer aan de
beurt- En als we bij de Z. zijn, zien we
wel verder."
Op zulke ogenblikken haatte Roelie
haar man, hoewel ze nooit iets van haar
gemoedstoestand ten opzichte van hem
liet merken. Had ze vroeger misschien
wel enige genegenheid gehad voor de
oude knecht van haar vader, de fy
sieke vernederingen, die hij haar op re
gelmatige tijden liet ondergaan, had
tenslotte geen enkele plaats meer over
gelaten voor een greintje sympathie. Ze
was zijn vrouw, dat wist ze, en als zo
danig zou ze zich gedragen- Maar voor
de rest had ze langzamerhand een eigen
wereldje gevormd, waar ze haar man
geheel buiten liet. In huis zwaaide zij
de scepter, onverbiddelijk. Na lang
aanhouden had Dolf er tenslotte in toe
gestemd, dat ze een meisje voor hele
dagen in dienst mocht nemen, omdat ze
het met twee kinderen nu behoorlijk
druk had. En hoewel ze in menig op
zicht haar man nog onderdanig was,
wist ze geleidelijk aan een zekere macht
te veroveren, als het haar huishouden
en de woning betrof- Als hij al eens aan
merkingen maakte op de steeds hoger
wordende kosten, die zij moest maken,
dan antwoordde ze kort en bondig: „Je
bent een man van aanzien in ons dorp
en heb je vorige week niet vijfhonderd
gulden gegeven aan de Missiepaters?
En wil jij dan op twee tientjes meer in
de maand gaan beknibbelen? Of ben ik,
als je vrouw, minder dan die paters?"
Tegen zoveel logica was Dolf in de re
gel niet bestand en mopperend ver
hoogde hij het maandelijkse huishoud
geld.
Een keer had hij geopperd, dat ze
een huishoudboekje zou aanleggen, zo
dat hij haar uitgaven zou kunnen con
troleren, maar ze had hem hoofd
schuddend aangekeken en geantwoord:
„Voor zover ik weet, ben ik niet
bij je in dienstbetrekking. Als je je
eigen vrouw niet vertrouwt, zeg het dan
en geef het geld voortaan aan Mientje-
Dan kan zij iedere maand rekening en
verantwoording aan je afleggen. Moet
je eens opletten, hoe gauw ze dat in het
dorp te weten zullen komen. Burger
vertrouwt ziin eigen vrouw niet meer
met het geld voor de huishouding-
Nou?" Zodat Dolf daar wijselijk nooit
meer over sprak.
Ja, zoals het aanzien van Dolf Burger
in het dorp groeide, zo werd Roelie
langzaam maar zeker de alleenheerseres
in huis. Met zijn zaken bemoeide ze zich
in het geheel niet. Dat het hem in ieder
opzicht goed ging, interesseerde haar in
zoverre, dat ze voor zichzelf en de huise
lijke aangelegenheden steeds hogere
eisen kon gaan stellen- Voor de rest kon
het haar niets schelen. Als andere vrou
wen haar feliciteerden, omdat Dolf weer
eens in een of andere vereniging tol be
stuurslid was benoemd, dan lachte ze
vriendeliik en antwoordde: „Ja, hij
heeft altijd moeilijk iets kunnen weige
ren. Zo is hij nu eenmaal." Dat hij er
doorgaans ook wel de capaciteiten voor
bezat, daarover zweeg ze-
Na de geboorte van het derde kind,
door Dolf Maria genoemd, waarbij Roe
lie dacht: hij slaat gelukkig een heel
stuk van het alfabet over, bleef ze lang
zwak. Een verpleegster kwam overhuis,
omdat Mientje al genoeg te doen had
in de keuken en Roelie zelf halve dagen
moest liggen. In augustus 1948 werd
Maria geboren en het duurde tot het
voorjaar van 1949, voor Roelie weer wat
opgeknapt en aangesterkt was. Toen
verdween' ook de verpleegster weer,
maar Roelie nam, ditmaal zonder haar
man er in te kennen, een tweede meisje
aan, die haar hielp met de kinderen-
Per slot van rekening was een huis
vrouw geen molenpaard, dat maar dag
en nacht kon werken, als dat zo uit
kwam. Ze was vast van plan het zich
wat gemakkelijker te maken, omdat ze
wel begreep, dat het bij dit drietal niet
zou blijven.
Twee dagen, nadat Dolf Burger met
grote meerderheid gekozen werd alls
wethouder, werd zijn gezin uitgebreid
met twee dochters en Dolf, die zo in de
wolken was met zijn tweeling, vond het
ditmaal goed, dat een der meisjes ge
noemd werd naar Roelie's moeder:
Leontien. De ander werd ingeschreven
als Liesbc'th:
Veertien dagen was de verpleegster
overhuis, toen maakte deze plaats voor
een derde meisje, terwijl Mientje ge
promoveerd werd tot kindermeisje, wat
ze maar al te graag aanvaardde.
Vijf kinderen in precies vier jaar tijd.
Roelie vond het welletjes en vertelde
dat rustig, doch op besliste toon op een
avond aan haar man. Voor het eerst in
hun huwelijk gaf Dolf haar wel een
beetje gelijk- Hjj lachte verlegen en ant
woordde grinnikend: „Wat zul je er
aan doen? Je komt er vlugger aan als
aan de honderdduizend." Waarop Roelie
droog pareerde: „Met jou weet ik dat
zo net nog niet. Ik neem aan, dat je in
die vier jaren wel meer als een half
miljoen gemaakt zal hebben, of niet?"
Dat antwoord zat slecht. Dolf werd
rood, keek haar onderzoekend aan en
beet haar toe: „Wat bedoel je daar
mee?"
„Precies wat ik gezegd heb," ant
woordde Roelie, die al lang niet meer
bang voor haar man was- „Mij dunkt,
over een paar jaar ben je de eerste mil
jonair in het dorp."
Het bleef bij dit vijftal, dat het hele
huis vervulde van gelach en gehuil, van
lawaai en bedrijvigheid. Want er was
nu ook geen enkel kind, dat in enig op
zicht de natuur had van de rustige moe
der. Allen leken meer op Dolf dan op
haar cn vooral Jan ontpopte zich bij het
groeien der jaren als een echte stam
houder- In vrijwel alles leek hij op zijn
vader: hij commandeerde Mientje en de
beide andere meisjes en soms zelfs zijn
moeder. Roelie trok er zich doorgaans
niet veel van aan, lachte een beetje en
als hij het haar al te bont maakte, pakte
ze hem kort en bondig beet en gaf hem
dan bij hoge uitzondering een tik, want
slaan stond niet in het opvoedingspro
gramma van Roelie. Dat vond ze ouder
wets en onnodig.
(Wordt vervolgd).
