Geen kans op grote werken in 1964
C.O.C. herdacht 2e lustrum
Soberheid in de gemeentelijke huishouding lijkt geboden
„Vliegtuig vermist" werd verdienstelijk gespeeld
Geen boete betaald
Veldloop
V oetbalprogr amma
Burgerlijke stand
De Film van Holten
Veemarkt Rijssen
eens schudt het leven
je wakker
Zaterdag 8 februari 1964
IIOLTENS NIEUWSBLAD
De gemeentebegroting voor het dienst
jaar 1964, die de raad vrijdagmiddag
heeft behandeld met een vijftal bedrijfs-
begrotingen, biedt maar heel weinig
perspectief voor het uitvoeren van kapi-
taalswerken in het thans lopende jaar.
In dat opzicht biedt zij geen ander beeld
dan de begrotingen van vele andere ge
meenten in Nederland. Zolang het Rijk
niet beter afschuift oi' geen eigen ge
meentelijk belastinggebied van enige be
tekenis gecreëerd wordt, zal hierin ook
weinig verandering komen.
In hun begeleidend schrijven wijzen bur
gemeester en wethouders er dan ook op,
dat voor nieuwe investeringen, welke als
vorige jaren niet in de begroting zijn op
genomen, slechts een gering bedrag be
schikbaar is, zodat een keuze zal moe
ten worden gemaakt uit een lijst van
nog uit te voeren kapitaalswerken, wel
ke de raad zo spoedig mogelijk zal wor
den aangeboden.
Het aanvankelijk ontwerp der begro
ting vertoonde een tekort van rond
f31.000,hetwelk noopte om maatre
gelen te treffen om in ieder geval het
evenwicht tussen inkomsten en uitga
ven te herstellen. Deze maatregelen heb
ben inmiddels bestaan uit het invoeren
van de woonforensenbelasting' en de ver
hoging van de wegen- en rioolbelasting.
De oorspronkelijke raming van f 27.000,-
is wat te optimistisch geweest en dient
te worden teruggebracht tot f 22.800,-.
Met enkele kleine bezuinigingen is thans
een sluitende begroting verkregen met
een post voor „onvoorziene uitgaven'' van
f24.212,59, waarin is begrepen d» be
schikking over 1/30 gedeelte van de saldi-
reserve en de bestemmingsreserve tot
een bedrag van f 10.000,-.
Voof „onvoorzien" dient een minimum
bedrag van f 1,50 per inwoner te wor
den opgevoerd of tenminste 6270 x f 1,50
is f 9.405,-.
Vorenstaande cijfers wijzen er op, dat
voor kapitaalslasten, voortvloeiende uit
investeringen, een bedrag van plan.
f 15.000,- beschikbaar zou zijn.
Met de gewone uitgaven staat het er
niet helemaal zo ongunstig voor, want
een vluchtige blik in de begroting leert
ons, dat b. en w. bij tal van posten reeds
met een verhoging rekening hebben ge
houden.
Een vergelijking met de inkomsten en
uitgaven over 1963 laat bij de uitgaven
de volgende hogere uitgaven zien: jaar
wedden f 59.000,-, subsidie kraamcen-
trum Z.W. Overijssel f 2.400,-, kapitaals-
lasten f70.000,-, verlichting en verwar
ming nieuwe Ulo-school f 4500,-, subsidie
uitleenbibliot'heek f 2000,-, krankzinni
gen zorg, sociale voorzieningen en gezins
verzorging f 16.000,-, subsidie WV f 1600.
Hiertegenover staan hogere inkomsten
van het zwembad f 1000,-, werken voor
derden f 3500,-, diverse belastingen
f 31.800.- en wegens uitkering uit het ge
meentefonds van pl.m. f 100-000,-.
PROVINCIALE WEGEN
Aardig is het te vermelden, dat aan
onderhoudsbijdragen voor de provinciale
wegen, waartegen de raad zich reeds ja
renlang heeft gekant, door een maatre
gel van de Provinciale Staten thans pl.m.
f 9000,- minder kan worden uitgetrokken.
Deze te verwachten vermindering van
de onderhoudsbijdragen houdt verband
met 'het vervallen van de provinciale bij
drage in de kosten der verpleging van
behoeftige krankzinnigen en deze kos
ten zullen straks meetellen bij de bere
kening van de algemene uitkering uit
het gemeentefonds.
Bij de vorengenoemde hogere uitgaven
aan jaarwedden is nog geen rekening ge
houden met de per 1 januari 1964 in wer
king getreden uniforme loonsverhoging
van 10 procent. Deze zal worden gecom
penseerd door een verhoging van voren
genoemde uitkering uit het gemeente
fonds.
KAPITAALSLASTEN
De boekwaarde van de nog niet afge
schreven kapitaalsuitgaven bedroeg per
1 januari 1964: f 11.515.376,04 (1 januari
1963f 8 339 225,19dit is per inwoner
een bedrag van rond f 1.838,- (vorig jaar
f 1-412,-).
De stijging van deze bedragen wordt
voornamelijk veroorzaakt door de vol
gende investeringen:
a bouw Ulo-school
b aanleg toeristenweg
c bouw slachthuis.
Voor de financiering van de investe
ringen beschikt de'gemeente over de vol
gende middelen:
vaste geldleningen f 10.124.632,57
eigen kapitaal - 69.263,24
reserves - 939.627,56
waarborgsommen - 67.142,39
Totaal f 11.200.665,76
De totale kapitaalsuitgaven van deze
investeringen bedragen f831.563,60 (vo
rig jaar f640.365,54); dit is per inwoner
f 132,60 (vorig jaar f 102.10).
Ten aanzien van de toekomst wijzen b.
en w. in hun brief nog op de in voorbe
reiding zijnde regelingen ter verruiming
van de gemeentelijke inkomstenbronnen
t.w. a. een billijke regeling voor de we
genfinanciering en b. een behoorlijke uit
breiding van het plaatselijk belastingge
bied.
In hoeverre dit op de uitkomst van cle
begroting voor het dienstjaar 1965 nog
van invloed zal zijn, daaromtrent bestaat
op dit moment nog geen zekerheid.
Resumerend zegt het college, dat het
met het oog op de loon- en prijsstijgin
gen, welke in het begin van dit jaar zijn
opgetreden, vooralsnog geboden blijft de
uitgaven nauwlettend in het oog te hou
den en de nodige soberheid in de gemeen
telijke huishouding te betrachten.
INGEZONDEN
(Buiten verantwoordelijkheid v. d. red.)
Een bericht in een dagblad als zou Van
Schooten of familie uit Holten de boete
betaald hebben en daarna in vrijheid zijn
gesteld, is bezijden de waarheid.
Van Schooten is in het Huis van Be
waring meermalen gevraagd zijn boete te
betalen, maar heeft dit tot de avond toe
geweigerd. Ooi? een halve boete, die ze
hem wilde laten betalen en dan vrij laten,
weigerde hij.
Tenslotte vroeg de Officier van Justitie
of hij een rekwest aan de Koningin wilde
tekenen, waarmede hij accoord is gegaan.
Hij heeft dat getekend en is zonder
boete te betalen op vrije voeten gesteld.
's Avonds om 8 uur is hij per bus in
Holten aangekomen.
De fam. H. W. van Schooten.
Door enkele jongens van de Borkeld
werd zaterdagmiddag op de Borkeld in
de omgeving van de boerderij van de
heer H. Beldman een veldloop georgani
seerd, waaraan door zes jongens en vijf
meisjes werd deelgenomen. Er moest zo
wel door de jongens als door de meisjes
pl.m. 1000 meter worden gelopen. De
jongens hadden een iets zwaarder par
cours, omdat ze door een zandkuil moes
ten.
De chronometers 'gaven de volgende
tijden: 1 Gerrit Nijland 3 min. 27,4 sec.;
2 Geert Beldman 3 min. 32,8 sec.; 3 Har
ry Reterink 3 min. 34,6 sec.; 4 Gerrit
Leetink 3 min. 48.8 sec.; 5 Herman Kap-
pert 3 min. 53,2 sec.; 6 Mientje Stegeman
3 min. 59,4 sec.; 7 Gerrie Reterink 4 min.
3 sec:; 8 Ria Prins 4 min. 13,2 sec.; 9 Man-
nie Deijk 4 min. 14 sec:; 10 Marinus Kap-
pert 4 min. 25 sec.; 11 Janna Nijland 4
min. 27 sec.
Zondag 9 februari:
Holten 3—Heracles 5 11.00
Holten 4Omhoog 2 12.45
Holten 2—MVV 4 14.45
Geboren: Willem Herman, zv W. Aal
pol en J. G. Stevens, Beuseberg 113.
Jan Gerrit, zv H. W. Ren sen en A. Reij-
link, Espelo 79. Gerard Johan, zv G. J.
Bekkernens en G. J. Groteboer. Borkeld
2. Pieter Adam, zv G. Baan en W. Mul
ler, Zwartepad 3.
Ondertrouwd: H. Stam, 30 jr., Holten
en J. Veldhuis, 28 jr., Rijssen.
BEVOLKING:
Ingekomen: M. G. Twellaar van Die
penveen naar Dijkerhoek 102.
Vertrokken: J. Roelvink en gezin van
Holterbroek 65 naar Rijssen.
Zoals eerder gemeld werd, zal de film
van Holten, opgenomen door de Ned.
Blindenbond, te Dijkerhoek en Holten
vertoond worden op respectievelijk 2'8 en
29 februari. Hoewel de bovengenoemde
bond nog een circulaire in de vorm van
een krantje huis aan huis zal laten be
zorgen met allerlei gegevens en bijzon
derheden, volgen hier al enige medede
lingen, die verschillende personen of ver
enigingen van dienst zullen zijn.
De filmvoorstellingen zijn aldus ge
pland:
a. vrijdagmiddag, 15.30 uur, voor
schoolkinderen te Dijkerhoek en
Espelo;
b vrijdagavond om 8 uur voor ver
dere belangstellenden te Dijker
hoek (en desgewenst Espelo). Bei
de voorstellingen vinden plaats in
de zaal ,,'t Bonte Paard",
c Zaterdagmorgen, 10.45 uur, voor
leerlingen der o.l. Dorpsschool en
der openbare Kleuterschool,
d Zaterdagmiddag, 13.30 uur, voor
leerlingen van de School met de
Bijbel, de Chr. Kleuterschool, de
Landbouwhuishoudschool en de
Ulo-school,
e Zaterdagmiddag, 15.45 uur, voor
bejaarden, voor personen, die 's
avonds moeilijk kunnen 'komen en
voor scholieren, die te Holten wo
nen, maar elders onderwijs ontvan
gen (ambachtsschool, HBS enz.),
f Zaterdagavond, 18.45 uur, voor ver
dere belangstellenden,
g Zaterdagavond, 20.30 uur, voor ver
dere belangstellenden.
Alle voorstellingen te Holten worden ge
houden in het gebouw „Irene".
Om praktisch iedereen in de gelegen
heid te stellen de film van Holten te gaan
zien en mede daardoor de Ned. Blinden
bond te steunen, wordt de film zeven
keer gedraaid. De toegangsprijs is ge
steld op f 1,50 voor volwassenen, op f 1,-
voor bejaarden, mits ze als groep 'komen
(en dan als vrij grote groep), voor scho
lieren op f 0,40, als ze in schoolverband
komen.
Bejaarden, die niet als groep komen,
betalen f 1,50. Scholieren, die niet in
schoolverband komen, betalen f 0,50.
Scholieren, die naar de avondvoorstel
lingen gaan, betalen f 1,50. Om de zaal
niet overbelast te krijgen, behoren
schoolkinderen naar de voorstelling te
gaan, die voor hen gepland is. Om 's
avonds één van beide voorstellingen niet
overbelast te krijgen, worden kaarten in
voorverkoop gegeven in verschillende
kleuren, op tijd en plaats als in het huis-
aan-huis-krantje zal worden vermeld.
Mocht er nog een kwartier verschuiving
plaats vinden bij één der genoemde voor
stellingen e of g, dan ziet men de defini
tieve aanvangstijd in genoemd krantje te
zijner tijd.
Aangevoerd 742 stuks vee, runderen 39,
varkens 703.
Prijzen: 32 melk- en kalfkoeien van
f 900,tot f 1200,per stuk. 7 pinken
van f 700, tot f 850,per stuk. 7 drach
tige zeugen van f 500,tot f 600,per
stuk. 696 biggen van f 80,tot f 95,per
stuk.
Overzicht handel: rundvee: handel vrij
vlot, prijzen hoog. Zeugen: handel vlug,
prijzen hoger. Biggen: handel vlot, prijzen
wederom hoog.
De Chr. Ontspanningsclub „C.O.C."
heeft vrijdagavond in gebouw „Rehoboth"
het feest herdacht dat 10 jaar geleden,
om precies te zijn op 8 december 1953, de
vereniging werd opgericht en bij gelegen
heid van dit jubileum op verdienstelijke
wijze over het voetlicht gebracht, Wim
Dumond's spannende spel „Vliegtuig ver
mist"
Deze avond waarvoor flinke belang
stelling bestond in 't bijzonder van de zijde
van de jeugd werd door de voorzitter
de heer Js. Beldman met gebed geopend.
Na een hartelijk woord van welkom, waar.
bij de heer Beldman zich in 't bijzonder
richtte tot ds en mevr. Hoogkamp, tot de
afgevaardigden van de kerkeraad der
Ger. Kerk, de ontspanningsclub „O.C.H."
de Chr. Oranjevereniging en de Vereni
ging van Bejaarden te Hulzen, ging het
doek open voor het eerste bedrijf van
„Vliegtuig vermist".
Zoals reeds is gezegd werd het stuk
verdienstelijk gespeeld doch men heeft de
mogelijkheden die er waren om een maxi
mum aan spanning te brengen niet geheel
benut. Ook vonden we de keuze van de
costuums niet altijd even gelukkig. Lie
ver hadden we de chef van de luchthaven
in een licht grijs pak gezien met in z'n
vestzak een gouden horloge met dito ket
ting. Dat mej. D. Stam (de moeder van
le piloot Kareis) een dame op leeftijd en
van goede huize was, kwam beslist on
voldoende in haar kleding uit. Al met al
een uitvoering die door de plm. 200 bezoe
kers zeer werd gewaardeerd en met spon
taan applaus dat na elk bedrijf werd ge
bracht, was volkomen verdiend.
De regie was bij de heer Js. Beldman in
goede handen, al moet het gezegd, we
hadden graag in het geheel wat meer
vaart gehad.
Kapper Drent was met z'n grime goed
geslaagd, geluidsverzorging en lichteffec
ten van de fa. Joh. Aanstoot demonstreer
den vakmanschap evenals de toneelaan
kleding van fa. Gebr. Schuppert.
KORTE INHOUD
Op de Vlieghaven „Gelre" heerst veel
bedrijvigheid. Vliegtuigen vertrekken en
landen, alles onder de straffe leiding van
de chef van de luchthaven, van Maarle-
veld (J. Aanstoot).
Twee van de beste piloten, do marco
nist en de stewardes, die we onder meer
op deze luchthaven aantreffen zijn trouwe
vrienden. De oorlog bracht hen samen, en
vanuit Engeland hebben ze schouder aan
schouder helpen strijden voor de vrijheid
van land en volk.
In die vriendschapsverhouding hebben
ze hun werk in het vrije vaderland aan
vaard. Alleen de le piloot Dolf Kareis (H.
Landeweerd) is een desillusie rijker, want
zijn verloofde, Rie van Maarleveld (Gerrie
Rietman) heeft dit lange wachten niet
kunnen opbrengen en heeft gespeeld met
de zuivere liefde die Dolf voor haar had.
De verloving werd verbroken.
Onder deze omstandigheden begint de
schrijver Wim Dumont zijn stuk op te
bouwen. Er is een prachtige nieuwe ma
chine bijgekomen, de „Gibson". Deze ma
chine moet een paradevlucht maken. Wie
zal hem moeten vliegen. Algemeen wordt
verwacht dat hiervoor Dolf de aangewe
zen persoon is. Doch in stilte bepleit Rie
bij haar vader ook Dick Haverlaar (G. H.
Aanstoot) een kans te geven, om zo
doende de verbroken verloving met Dolf
te wreken.
Van Maarleveld vind deze test gerecht
vaardigd en besluit hen allebei een proef
vlucht te laten maken. Degene die dan
volgens het oordeel van de chef het best
met het vliegtuig overweg kan krijgt het
commando.
Hoewel Dolf dit een waanzinnig idee
vindt om twee vrienden in een proefvlucht
tegen elkaar uit te laten komen, besluit
hij op nadrukkelijk aandringen van zijn
chef, hierop in te gaan.
Als eerste start dan Dick. Hij maakt
echter een slechte beurt, hij kan het toe
stel niet tijdig genoeg van cle grond krij
gen waardoor hij veel te lang zeer laag
blijft vliegen. Een beroerde start voor
Dick die ook niet ontgaan is aan de me-
cano Stef van Beers (D. Bosschers). Hij
mag Dolf niet, want Dolf wijst hem meer
malen, op zijn plichtsopvattingen, die vaak
ver te zoeken zijn. Daarom stelt hij aan
Dick voor met medeweten van Dick's va
der Haverlaar Sr <G. Stam), om de ma
chine voordat Dolf moet starten in zoverre
onklaar te maken, dat ook Dolf een mis
lukte start zal krijgen.
Hoewel Dick eerst hiervan niets wil we
ten, weet Stef op een listige wijze de va
der hiervoor warm te maken en zo vat te
krijgen op Dick.
Dan moet Dolf starten, zijn chef wenst
met een handdruk hem een goede start,
wat gevolgd wordt met de handdruk van
de stewardes Ellen de Graaf (mej. Jo
Stam), die niet alleen hem een goede
start wenst maar hem ook zegt dat als
hij terugkomt zijn verloofde op hem
wacht. Met deze wetenschap klimpt Dolf
vol moed in cle cockpit, niet vermoedend
van wat zich in die korte tussentijd in de
machine heeft afgespeeld.
De start is in één woord af, maar nog
maar nauwelijks in de lucht zwenkt het
toestel, en komt met een smak aan de
grond.
De woede van de havenmeester kent
dan geen grenzen, en wordt nog groter
als Dolf spreekt van knoeierij aan het
toestel. De slag is gevallen, Dick wordt be
noemd tot gezagvoerder van de „Gipson".
Enkele weken later maakt het toestel
zijn eerste vlucht. Het geraakt daarbij in
bar slecht weer en de gezagvoerder over
weegt een noodlanding. Het weer wordt
zo slecht dat deze noodlanding onvermij
delijk wordt, daarbij komt nog dat alle
contacten verbroken zijn en cle marconist,
Niek van Gemert (A. Meijerink), geen
enkel contact meer kan krijgen.
Wie moet de „Gibson" zoeken? De chef
van de luchthaven weet dat Dolf dit zou
kunnen, doch hij is er niet toe te bewegen,
om zijn vrienden, door wie hij zo gemeen
is behandeld, de hand der redding toe te
steken, zelfs niet als zijn moeder (mej. D.
Stam) dit van hem vraagt..
Koppig houdt hij vol, dat hij daar geen
enkel belang meer bij heeft. Is niemand
of niets dan in staat' hem tot deze daad
van opofferende liefde over te halen? Ja,
toch! Als Mieke (mej. M. Reinink), de se
cretaresse van de havenmeester, in haar
nood en zorg om haar verloofde, de 2e
piloot Han Peters (E. Beldman)), die ook
in dit toestel zit, smeekt om op te stijgen,
dan breekt bij Dolf het verzet en snelt hij
naar een snelle jager en vliegt door het
noodweer naar de plaats van de ramp.
Doordat hij z'n jager in brand steekt
wijst hij andere zoekende vliegtuigen de
weg naar het wrak, en daalt zelf per para
chute op een kokende zee. Het wrak wordt
clan spoedig gevonden en cle mannen die
nog in leven zijn worden snel gered.
Alleen over het leven van Dolf is men
nog in het onzekere. De spanning wordt
tenslotte verbroken als de R.A.F. Dolf be
houden terugbrengt op 'de luchthaven
„Gelre".
Wat dan nog volgt laat zich gemakke
lijk verklaren. Aan Dolf wordt in sobere
bewoordingen excuus aangeboden voor de
gemene daad, die men jegens hem, heeft
aangedaan. En daarmee is Dolf in zijn
oude eer en recht hersteld.
Aan het einde van het 2e bedrijf kregen
de afgevaardigden gelegenheid om hun
gelukwensen aan te bieden en achtereen
volgens werd het woord gevoerd door de
heer J. Oosterkamp, namens „O.C.H."
door cle heer D. Beldman namens de ker
keraad der Geref. Kerkeraad, en door de
heer J. Kroon namens de Chr. Oranjever
eniging.
Allen deden hun felicitatie vergezeld
gaan van een enveloppe met inhoud. Dooi
de vereniging van Bejaarden te Hulzen
werd een krentenbrood aangeboden. De
geslaagde uitvoering werd, nadat de heer
Beldman in dankgebed was voorgegaan,
besloten met het zingen van het eerste
couplet van het Wilhelmus, dit ter ere van
prinses Beatrix die deze dag jarig was.
GESLAAGD
De heer A. Kruissink, onderwijzer aan
de „School met de Bijbel", is te 's-Gra-
venhage geslaagd voor de akte Wiskun
de L.O.
door
Leida Graafland
Dan had Grand zelf moeten beslissen,
of hij alleen wilde doorgaan met zijn
zaak of samenwerken met Dolf. Maar
nu stond Roelie alleen op de wereld en
waar wilde ze van leven? Wat kon ze?
Roelie moest er maar eens rustig over
nadenken- O ja, er waren nog wat
schulden te betalen, maar die zou Dolf
wel voor zijn rekening nemen. Daar kon
Roelie van opaan, als ze met hem
trouwde.
Roelie Grand dacht er precies tien da
gen over. Reeds de dag, volgende op
het aanzoek van Dolf, was ze naar de
pastoor gestapt en had gevraagd, wat
hij er van dacht- Ze zette de hele situ-
tié uiteen en erkende, dat er geen geld
meer was om voorraden in te slaan. En
Dolf kende ze immers al zoveel jaren?
Jawel, maar dat was een moeilijke op
gaaf voor meneer pastoor. Hij mocht
die hardwerkende Dolf Burger wel, die
altijd nog kans had gezien om in de
donkere oorlogswinter een paar zakjes
kolen op de pastorie te bezorgen. En die
een flinke schep geld geschonken had
voor het bouwfonds van het Dorpshuis-
Burger behoorde langzamerhand tot de
notabelen van het dorp en daar moest je
rekening mee houden. Als het inder
daad zo was, dat de oude Grand niet
veel meer had nagelaten dan een eigen
huis en wat schulden, dan zou dit een
prachtige oplossing zijn voor Roelie.
Waarbij nog kwam, dat ze uit maat
schappelijk oogpunt bezien een schitte
rend huwelijk deed. Goed, laat die Bur
ger heel wat jaartjes ouder zijn, maar
de pastoor wist wel van meer huwelij
ken met een groot leeftijdsverschil, die
toch goed waren-
Hij had zorgvuldig zijn woorden ge
kozen, toen hij tenslotte antwoordde:
„Kind, ga je hart te rade. Houd je van
hem? Vergeet niet, dat in een huwelijk
veel dingen nodig zijn: wederzijds be
grip voor elkaar, aanpassingsvermogen,
het verdragen van eikaars ondeugden
en gebreken, en er moet genegenheid
voor elkaar zijn. Je kent hem lang ge
noeg, want ik herinner me nog, dat hij
je vaak meenam, toen je nog maar een
peuter was. Op de bok van de wagen-
Misschien ken je zijn fouten en gebre
ken en goede hoedanigheden veel beter
dan ik. Overweeg dit alles maar eens
rustig en baseer dan daarop je besluit.
Want rals het moet, zullen er ook wel
andere wegen voor je zijn-"
Roelie Grand had het advies van de
oude pastoor opgevolgd. Dagenlang
overwoog ze alle voor- en nadelen, en
was tenslotte van mening dat, alhoewel
ze niet bepaald verliefd was op de grote
Dolf Burger, ze hem altijd graag mocht
lijden en goede vrienden met hem was.
En misschien gaf het feit, dat hij de
enige in het dorp was, die zich haar lot
aantrok en haar wilde helpen, wel de
doorslag. Want Dolf had geld en ze was,
hoewel niet bepaald straatarm, toch wel
zo ongeveer zijn tegenvoeter- Maar dat
had hem niet weerhouden haar ten hu
welijk te vragen.
Na tien dagen stemde ze toe. Dolf
Burger had haar rustig gekust en ge
zegd: „Mooi, Roelie, dan gaan we mor
gen aantekenen en naar mijnheer pas
toor." En dat was gebeurd-
De huwelijksdag zelf was voor haar
een bittere teleurstelling. Alles zo ver
schrikkelijk eenvoudig, dat zelfs de dor
pelingen er over spraken. Dolf was, na
haar toestemmend antwoord, degene
geweest, die alles besliste: geen bruiloft,
geen drukte met deftige kleren en zo,
want daar waren de tijdsomstandighe
den niet naar- Geen reisje, dat kon later
altijd nog. Geen rijtuigen, want dat was
maar weggegooid geld. Ze woonden bei
den op een steenworp afstand van het
gemeentehuis en de kerk. Ze gingen ge
woon lopen- En na afloop een eenvoudig
etentje in „De Koene Boer" bij Ties
Verdaasdonk, de enige hotelhouder van
het dorp. Met een paar kennissen en
toevallig gekomen familieleden. En
's avonds gewoon naar huis. De oorlog
en het overlijden van de oude Grand
vormden goede excuses en enerzijds kon
Roelie dit ook wel begrijpen- Ze was
toch immers ook nog in de rouw?
In hun woning had Dolf voor het
eerst zijn vróuw onstuimig beetgepakt
en een gloeiende zoen op haar mond ge
drukt. Ze was zo overrompeld, dat ze
verder geen enkele tegenstand bood.
Doch toen Dolf al lang in een diepe
slaap was verzonken, lag Roelie Grand,
die zich zoveel van het- huwelijk had
voorgesteld, nog lange tijd zacht te hui
len.
HOOFDSTUK 2
Het leven gaat verder en de zuinige
trouwerij van Burger met de dochter
van Grand was alweer vergeten. In
deze na-oorlogse maanden, waarin het
economische leven weer op gang ge
bracht moest worden, zijn er tal van fei
ten en voorvallen, die belangrijker zijn.
De busdienst kwam weer op gang, zij
het dan ook in een omgebouwde leger
wagen, maar er was tenminste weer een
verbinding met de beide steden, waar
ook de treinen weer reden. Weliswaar
met een samenraapsel aan materiaal,
half Duits, half Nederlands, met soms
een gammele locomotief ervoor, maar
het reed weer-
Dolf Burger kocht zijn tweede auto en
nam een knecht in dienst. Een maand
na zijn huwelijk met Roelie was hij naar
zijn vrouw gekomen met enkele papie
ren. „Teken dit even," had hij kort en
bondig gedicteerd. „Het zijn de beschei
den voor de verkoop van je huis- We
zullen er een zo hoog mogelijke prijs
voor zien te krijgen, wat wel zal luk
ken, nu er zo'n woningnood is."
Roelie keek even naar de documen
ten en toen naar haar man. „Mag ik
het niet eerst lezen?" vroeg ze bedeesd.
Dolf haalde ongeduldig zijn schouders
op- „Ik heb weinig tijd. Natuurlijk mag
je het lezen, maar wat heeft het voor
zin? Het meeste begrijp je toch niet.
Het behelst alleen, dat je je toestem
ming geeft tot verkoop van je huis.
Apropos, dat geld krijg jij natuurlijk. Ik
heb het niet nodig- Ik zet het wel op
een spaarbankboekje voor je. Kun je er
mee doen, wat je wilt."
En Roelie had getekend: vier docu
menten. Dolf had ze netjes afgevloeid,
dichtgevouwen en in zijn zak gestoken-
„Met een paar weken is de zaak wel
beklonken," veronderstelde hij.
De woning bracht meer op dan ze
verwacht had: Dolf legde op een mid
dag tijdens de maaltijd het spaarbank
boekje bij haar neer. „Ik heb het geld
al gestort. Het is natuurlijk geheel voor
jou-"
Roelie keek het boekje in en kreeg
een kleur van het grote bedrag. Zoveel
had ze niet verwacht: 23.000 gulden.
Daar kon ze heel wat mee doen- En dat
was allemaal alleen voor haar. Dolf had
geld genoeg, die had het hare niet no
dig.
Ja, dat dachten de dorpelingen ook al,
dat Burger wel goed in zijn slappe was
zat. Want wat geen mens in dit eerste
na-oorlogse jaar voor elkaar kreeg,
lukte hem: Hij mocht zijn schuur uit
breiden en er een garage aanbouwen
voor zijn wagens- Hij had sedert korte
tijd een knecht en nam er nu nog één
in zijn dienst. Bovendien kocht hij van
de militairen een luxe wagen, waarmee
hij nu de klanten afging, alleen maar
orders noteerde en de knechten voerden
ze dan uit. Zelf deed Burger niet veel
werk meer, of het moest erg druk zijn.
(Wordt vervolgd).
