Uit Holtens historie dekens en breiwol le\cL Jaarcijfers Centrale Plattelandsbibliotheek voer Overijssel Uitleningen stegen met 20 procent Pracht handen Jeugdpuistjes De WINKELAUTO WOLFEDERATIE Voorlichtingsdag voor de landbouw combineren op de Hoge Veluwe Zaterdag 18 januari 1964 HOLTENS NIEUWSBLAD De gunstige ontwikkeling van de Platte landsbibliotheek voor Overijssel heeft zich ook in 1963 voortgezet. Het uitleencijfer steeg van 1.074.168 in 1962 tot 1.283,793, een vooruitgang met bijna 20%. Het grootste aandeel in deze verhoging leverden de bibliotheken in Balkbrug, Bathmen, Borne, Diepenveen, Enter, Gramsbergen, Den Ham, Hardenberg, Hasselt, Heino, Holten, Ittersum, De Krim, Lutten, Markelo, Nijverdal, Ommen, Rijs- sen, Sint Jansklooster, Vollenhove, Vrie- zenveen, Vroomshoop, Wanneperveen, Westerhaar en Wierden. Van grote invloed blijkt de verbetering van de bibliotheekruimte te zijn getuige de grote vooruitgang in de dorpen waar nieuw bibliotheekgebouwen tot stand kwa men. Zo steeg in Enter het uitleencijfer van 14.586 in 1962 to 2t2.133 in 1963 in Ommen van 50.946 tot 56.576, in Rijssen van 72.562 tot 87.110, in Sint Janskloos ter van 14.567 tot 20.774, in Vriezenveen van 16.663 tot 21.366, in Wanneperveen van 12.588 tot 16.199, in Westerhaar van 17.872 tot 27.180. Het hoogste aantal uitleningen van alle bibliotheken werd in 1963 bereikt in Rijs sen nadat Nijverdal jarenlang de kroon gespannen had. De bibliotheek in Nijver dal leverde wel het leeuwendeel van het uitstekende resultaat in de gemeente Hel- lendoorn. Voor de eerste maal sinds de oprichting van de C.P.B.O. werden in één gemeente in één jaar meer dan 100.000 boeken uitgeleend. De gemeente Hellen- doorn bereikte deze mijlpaal begin decem ber. De bibliotheken in Hasselt en in Vol lenhove, gevestigd in historische gebou wen, bleven niet achter. Hasselt steeg van 38.780 uitleningen in. 1962 tot 45.669 in 1963, Vollenhove van 16.737 tot 21.266. Opvallend is ook de goede start van de nieuwe filialen in Blokzijl (12.652 uitl.), Kerkbuurt (8.930 uitl.) en Rouveen (16.316 uitl.). Het hoogste percentage studieboeken (20% en méér) bereikten Dedemsvaart, Haaksbergen, Hardenberg, Nijverdal en Steenwijk gevolgd door de groep van 15% en méér in Balkbrug, Berkum, Diepen veen, Enter, Heino, Holten, Ittersum, Kerkbuurt, Nieuwleusen, Ommen, Rou veen, Rijssen, Vriezenveen, Vroomshoop en Wierden. De bibliotheek in Rijssen steekt ver bo ven de overige bibliotheken uit in de be langstelling van de jeugd. Uitgeleend wer den 44.239 jeugdboeken. Het totaal aantal uitleningen verdub belde in een periode van zes jaar, in 1958 werden 605,275 boeken uitgeleend, in 1963 totaal 1.283.793. LEZERS. Het aantal lezers schoot omhoog van 18.237 in 1962 tot 20.743 in 1963, verdeeld in 11.987 jeugdlezers en 8.756 volwassenen. Het grootste aandeel in de vooruitgang leverden de nieuw gevestigde bibliothe ken in Blokzijl, Kerkbuurt, Kuinre, Olde- markt en Rouveen alsmede de bibliothe ken in de gemeente Vriezenveen waar het aantal lezers steeg van 498 in 1962 tot 708 in 1963. Het in bibliotheekkringen als ideaal be schouwde cijfer 1 lezer op 10 inwoners werd bereikt in de gemeenten Bathmen, Blokzijl, Gramsbergen, Hasselt, Kuinre, Nieuwleusen, Ommen, Steenwijk, Vollen hove en Wanneperveen. Hasselt had zelfs een verhouding van 1 lezer op 5% inwoner, Blokzijl 1 lezer op 6 inwoners! GEBOUWEN. Nieuw bibliotheekgebouwen werden in 1963 in gebruik genomen in Ommen, Vrie zenveen, Holten, Den Ham, Blokzijl, Kuinre, Oldemarkt en Lemele. Vergun ning werd verleend voor de bouw van bi bliotheken in Dedemsvaart, Balkbrug, Dalfsen en Westenholte. In voorbereiding kwam nieuwbouw in Bergentheim, Kloos terhaar, Lutten, Mariënberg, Giethoorn, Lemelerveld en Zwartsluis. en nimmer ruw of schraal Nesmea-Gelei VERGELIJKENDE STATISTIEK PER GEMEENTE 1962 1963 uitleiningen 1962 1963 1962 1963 1962 1963 Avereest 8718 8994 958 908 66007 67953 Bathmen 2130 2450 252 265 14820 17333 Blankenham 175 175 20 25 422 462 Blokzijl 1300 2135 103 225 1607 12652 Borne 3383 3773 279 306 21143 27083 Dalfsen. 2563 3075 271 287 17837 18588 Delden (Ambt) 100 100 22 15 311 198 Diepenheim 2136 2139 224 199 14586 13015 Diepenveen 3875 4202 488 516 35902 40917 Giethoorn 300 300 52 59 1495 1678 Gramsbergen 5862 6528 548 566 37012 41021 Haaksbergen 4221 4145 399 374 28195 26928 Den Ham 6928 7905 961 990 67661 72813 Hardenberg 12220 13287 1467 1475 87239 92333 Hasselt 3564 3858 465 496 38780 45669 Heino 2552 2929 294 301 22143 23144 Hellendoom 11197 12093 1747 1693 97062 106154 Holten 3587 3967 448 483 29327 31663 Kuinre 350' 1694 74 113 5223 5020 Markelo 3176 3468 305 324 19040 20577 Nieuwleusen 3648 4180 677 696 40223 38752 Oldemarkt 300 2290 33 185 1807 4930 Olst 350 350 71 66 1663 1561 Ommen 7865 10133 1464 1515 67957 75362 Raalte 3751 4011 418 353 25967 24065 Rijssen 5595 6255 1073 1173 72562 87110 Staphorst 2025 2377 94 261 4921 16316 Steenwijk 1288 69773 Steenwijkerwold 210 2313 42 225 1087 10223 Tubbergen 2404 2746 141 123 6773 7747 Vollenhove 5602 6421 501 587 31304 42040 Vriezenveen 7454 8331 498 708 35545 50241 Wanneperveen 2477 2851 195 239 12588 16199 Wierden 7521 8029 612 701 38309 47937 Wijhe 3990 4175 383 370 26311 24962 IJsselmuiden 175 175 29 27 604 575 Zwollerkerspel 8895 9748 957 980 67740 70855 Schoolbibliotheken 2885 2905 1672 1626 32995 29944 totaal 143484 164507 i) 18237 20743 1074168 1283793 U deze telling moet nog gecompleteerd worden met het aantal boeken van Steen wijk. DE NIEUWE COMMANDEUR j Toen Jonker Derk van Holten op een morgen ging kijken bij de Waardenborg zag hij daar een vreemdeling. Op zijn vraag: wat moet dat?, riep de vreemde ling, dat de Jonker daar niets mee te maken had. Ik hen door het hoge stads bestuur van de rijksstad Deventer tot commandeur van Holten benoemd. Mij is opgedragen schoonschip te maken in Holten. Alle zigeuners en andere baron nen moeten zo snel mogelijk ophoepelen! Begrepen? Anders slaan wij ze Holten uit. - Maar als het volk van Holten dan in verzet komt?, wilde Jonker Derk we ten. - Alle verzet wordt in de kiem ge smoord. Om elf uur staat op de Waar denborg een spiksplinternieuwe galg, en degene, die de huidige staat van zaken niet aanstaat kan er om twaalf uur al hangen. - Jonker Derk kreeg een aan vechting om het zwaard te trekken. Hier op zijn bloedeigen grond, die door zijn voorvaderen veroverd was, op wie, dat kon Jonker Derk niet zeggen, want het bestaande charter had zijn zuster mee genomen, vanwege de onzekere tijden. Waar zij het geborgen had wist hij ook niet, maar de toenmalige rentmeester van de bisschop van Utrecht, Karei met de grote Balg, had het met hetbisschop- schoppelijk zegel bekrachtigd. En nu was er een burgerman gekomen, een zekere Jan Krijgsman. Die naam ontleende hij aan het feit, dat hij een onbehouwen krijgsman was. Zijn vader was maar een gewoon schaddensteker geweest van de stad Deventer en zijn moeder een bijwijf van een zekere Noordenbergvaarder. Deze had zich (de man heette Jacob Traankoker) over de zoon van Schad- den-Berend ontfermd. De jongen had de beste school te Deventer moeten bezoe ken. Schadden-Wolter dus had een voor zijn doen behoorlijke opvoeding gehad. Daar had hij al vroeg gebruik van ge maakt om een der Deventer burgemees ters in de goot te slaan. De Noordenberg vaarder Jacob Traankoker had in De venter flink wat in de melk te brokken. Zo uit zijn vestzak had hij de Utrechtse bisschop zesduizend Carolus guldens ge geven. En had daarvoor het visrecht op de IJssel gekocht, tot Whije. Maar die van Whije hadden hem uitgelachen en toen rie'p hij zijn pupil, Schadden Wol ter. Zeun, zo riep hij, hier is geld! Werf mannen aan en ga naar Whije en sla er alles kort en klein. Nu, dat was gebeurd. En toen Wolter met eer en roep beladen, weer in Deventer kwam, werd hij tot commandeur van Holten aangewezen. Dan zijn wij van de kwast af, had bur gemeester Rodebaard van Deventer ge roepen. En zo stond Schadden Wolter op een vroege morgen in Holten en sloeg Beesten Berend, de dikke kastelein van de herberg De Vergulde Boer, achter de tapkast ter aarde, toen deze weigerde bier te geven zonder betaling. Beesten Berend was weer opgekrabbeld en was naar de schout gelopen om zijn beklag te doen. Nu was Beesten Berend een der eerste burgers van Holten, door een nij vere handel in vee en bier groot gewor den. En nu liep hij naar de schout. Had hij het maar niet gedaan, want meteen, dat hij bij de schout binnenstapte, was Schadden Wolter juist bezig de schout aan het verstand te brengen dat hij zo gauw mogelijk op moest hoepelen, wan neer hij tenminste niet om twee uur aan de nieuwe galg wilde hangen. Nu was de schout een man, die in Deventer goed gezien was. De schout koos de wijste par tij en wilde op staande voet vertrekken. De vrouw van Jonker Derk, Johanna Hol lot Heuvelstein, had haar maatrege len al genomen. Drie Holter voerlieden waren al aangenomen om haar zoon en haar man weg te brengen naar de Veluwe. De schout liet ook een wagen aanrukken. Beesten Berend wilde te Holten blijven. Bij de schout in huis had Schadden Wolier hem eigenhandig voor de broek geschopt en hem gedreigd dat hij twaalf uur aan de galg zou hangen. Maar Berend had schuimbekkend van woede geroepen: waar ik kom te han gen kunnen er meer hangen. Gelukkig kwam Mizaantje in het dorp. Het was voor haar maar een koud kunstje om Schadden Wolter op een andere tekst te brengen. Maar de Gloeperd, ook niet van gisteren, was al bezig de drost van Salland te waarschuwen. Deze hoogwaar digheidsbekleder had gloeiend tandpijn. Hij wilde wel tien gulden geven wan neer de pijn gestild werd. De Gloeperd dient zich aan. Ondanks de kiespijn ont ving de drost hem. De baron Neuzeman klaagde bitter. En de Gloeperd bood aan iemand te halen die de zere kies kon trekken. De Gloeperd liep naar Kalver Evert, in de Beuzeberg. Evert durfde eerst niet mee. Iemand als de drost, een ridder, die liet de tanden trekken door een Deventer tandentrekker, een deftig man. Schiet op, Evert! Heer droste ver gaat van de pijn. Tegen half twaalf kwa men ze bij Arckelstein. Jan met de bende was Holten uitgevlucht. Om half twee, had de commandeur geroepen, maar on- dertusen ging het feest niet door. De rid der Ravita, gewaarschuwd door Mi zaantje, was met zijn zigeuners naar Holten gesneld en begonnen op de man nen van de commandeur in te slaan. De Holtenaren, voorzover ze geen luiken voor de ramen hadden, begonnen scho ven stro voor de glazen te zetten. Want zij vermoedden het al. Het oproer zou zich hoofdzakelijk bepalen lot het in slaan van glazen bij de dorpsbevolking. Maar Schadden Wolter, de nieuwe com mandeur, had zijn intrek genomen in De Vergulde Boer van Beesten Berend, die met zijn gezin vanwege de nieuwe galg, de benen had genomen en met Jon ker Derk en de schout, elk met zijn ge zin, naar Deventer was gevlucht. Bij de Bathmense molen ontdekte Beesten Be rend dat hij in de haast zijn geldbuidel vergeten had. Die zat in een holle stijl. De schout en Jonker Derk wezen hem op het gevaar van de galg. Maar Berend riep in wanhoop: liever aan de galg dan mijn geld kwijt! En hij reed zonder be denken terug naar Holten. Bij De Ver gulde Boer aangekomen, zag hij een ta fereel om nooit te vergeten. Buiten op straat stond de baron. Vier zijner man nen waren bezig de commandeur door het stuk geslagen raam te trekken. Drie mannen waren bezig om de commandeur weer naar binnen te trekken. Hij be dacht zich geen ogenblik. Op gevaar af aan het mes geregen te worden, liep hij naar de deel. En jawel, zijn beestenknup pel hing er nog. Het was nog een erf stuk van zijn vader. Een flink stuk eikenhout met een riem er door. Hij greep het van de haak, sloeg een dei- mannen, die hem in de weg trad, naai de andere wereld. De commandeur lag met zijn buik in de vensterbank. De twee helpers trokken hun zwaarden om Beesten Berend het hoofd van de romp te scheiden. Maar Berend riep: Om dat te doen moet je vroeger opstaan! In Hol ten doen wij dat zo! In drie klappen had hij de beide vechtjassen buiten gevecht gesteld. Ondanks dat hij onder het bloed van zijn vijanden zat, stroopte hij dc mouwen op en riep naar buiten: zachtjes aan! Wat er toen gebeurde hopen wij de volgende keer te vertellen. VAN COEVERDEN. drogen in met Purolpoederfi.60enft- JOODSE FEESTEN Over dit onderwerp zal mevr. Samuël uit Deventer woensdag 22 januari, a.s. spreken in een huiskamerbijeenkomst van de Jonge Kerk ten huize van de fa milie Overbeek, Haarstraat 15. De bijeen komst begint om half acht. Men ver zoekt ons de leden op te wekken deze samenkomst niet te verzuimen. VAN DE komt weer bij U in de buurt met een GROTE SORTERING Dinsdag 21 januari a.s.: HOLTEN: Landbouwvereniging 10.00-12.00 uur DIJKERHOEK: Landbouwvereniging 1.15-2.00 uur ESPELO: Krikkink, E 34, 2.15-2.45 uur WINKEL: Nieuwe Haven 10 - Zwolle Telef. 05200-12074 De besturen van de O.L.M.afd. en de Bedrijfsverenigingen Holten en Dijker- hoek hebben besloten dit jaar een voor lichtingsdag te organiseren op vrijdag 24 januari a.s., 's morgens om 10.45 uur in hotel Holterman. Het programma ziet er als volgt uit: 10.45 uur Opening door de Weledele Heer Mr. H. W. Enklaar, burgemeester. 11.uur: Inleiding door de Weledele Heer F. Bikker van het Bedrijfschap voor Vee en Vlees over: „De afzet van Vee en Vlees in het raam van de E.E.G.". 12.uur: Gelegenheid tot. het stellen van vragen over dit onderwerp, waarna deze direct zullen worden beant woord. 12.30 uur: Gezamenlijke koffiemaaltijd. 1.30 uur: Inleiding door de Weledele Heer Rouwenhorst, staffunctionaris van het Bedrijfschap voor Pluimvee en Eieren, over: „Is er toekomst voor de Pluimveehouderij in de E.E.G.?" 2.30 uur: De heer Rouwenhorst zal de vragen beantwoorden, die naar aan leiding van zijn causerie worden ge steld. 3.uur: Sluiting. Zoals reeds eerder gebruikelijk is ge weest zullen de gezamenlijke veevoeder- handelaren en landbouwcoöperaties de vergaderingbezoekers een broodmaaltijd aanbieden. Daarvoor is het nodig, dat men zich vóór woensdag 22 januari a.s. opgeeft bij een van de onderstaande bestuursleden. G. J. KI. Hegeman, Dijkerhoek; A. v. d. Brink Dijkerhoek; E. Voordes, HBK 56; J. A. Kolkman, B 29; H. Landeweerd, L 96; J. W. Wesseldijk, Lichtenberg; H. Landeweerd, L 78; H. J. Slruk, E 3; J. H. Veneklaas Slots, E 81; A. J. Pekkeriet, B 91; J. W. Hulsman, B 136; J. H. Aan stoot, B 67; H. Vosman, Schoolstraat 3. Voor jong en oud lijkt ons dit een be langrijke bijeenkomst, nu met de land- bouwintegratie in de E.E.G. hoe langer hoe meer vorderingen worden gemaakt en het steeds meer aankomt op de be- drijfstechnische ontwikkeling van de boer. door oan c^teeóioyh Ze loosde een diepe zucht en kwam overeind. „Ja, dat zal wel moeten. Ik vind het zo heerlijk bij jou." „We gaan spoedig trouwen, mijn schat- Voor een huisje zorg ik wel. En dan hebben we elkaar altijd. Dag en nacht, mop. Ik verheug me er zo op, vind je dat gek?" Ze kuste hem. „Jij bent altijd zo lief en ik was vaak zo lelijk tegen je. Maar ik wist echt niet, wat ik er mee aan moest. Ik had toen Gerrit nog en dus eigenlijk geen keuze- Gerrit had mijn woord. We hadden immers afgesproken, dat we ons dit najaar zouden verloven en dan, als hij gevaren had als vierde, zouden we gaan trouwen. Hij wilde in Rotterdam gaan wonen, dicht bij de ha ven. Ook daar heb ik wel eens tegen op gezien. Ik kan zo slecht hier weg, van de Veluwe. Alsals we getrouwd zijn, Karei, waar gaan we dan wonen?" „Jij mag het zeggen, mop. In Ede of hier, in Otterlo. Net wat je wilt-" Ze knikte. „Heerlijk. In Ede vind ik het ook goed. Kareiik heb nog wat. „Zeg het maar, moppie." „Ik kom niet met lege handen, hoor? Ik heb ook gespaard- Op de Hoge Ve luwe verdienen we goed, met tip en zo. Ik ben altijd zuinig geweest en wat ik gespaard heb.ik dacht altijd: als ik met Gerrit trouw, wil ik mooie spulle tjes van mezelf hebben en dan moet ik niet op een paar gulden moeten kijken. Maar nuhet is allemaal voorbij. Misschien is het maar goed, dat ik al niet eerder wat gekocht heb." Hij kuste haar rustig, „Lieverd, je mag je huisje zelf inrichten, naar je eigen smaak- Ik verheug me er al op, als ik straks van m'n werk thuis kom en een liefhebbende vrouw wacht me op met het eten. Dan zullen we fijn samen aan tafel zitten, dicht naast elkaar. Dan heb je een klant voor het leven, Stien, om te bedienen." Ze drukte zich tegen hem aan. „Ik zal je lekker verwennen, apekop.reken maar." Doch meteen kwam ze weer overeind- „Toe jo, we moeten naar huis." Hij keek op het klokje. „Alle.al kwart over tien. En ik hoop, dat je va der en moeder nog op zijn, mop." Hij startte en reed weg. Ze ging ge makkelijk zitten en keek hem aan- „Waarom?" „Om te vragen, of ze het goed vinden, dat we ons gaan verloven." Ze dacht na. „Zou je dat nu al doen, Karei?" Hij reed rustig over het kruispunt Wekerom en gaf toen meer gas. „Liefje, nu moet je eens even luisteren. Ik houd krankzinnig veel van je en ik wil een nette jongen blijven, zie je? Maar er gens is een grens. Ik heb lang moeten wachten, voor de lieve, serieuze Stien van Essen mij haar jawoord gaf- Ik heb ellenlang geduld gehad. Maar nu de ko gel door de kerk is, zeg ik: we gaan spoedig trouwen. Waarom zullen we onszelf langer pijnigen?" Ze bloosde in het donker en legde haar hand op zijn arm. „Ik begrijp je, Karei. Je bent een zeldzame schat. Goed, zeg het dan maar-" Huize van Essen stond een kwartier later op z'n kop. Hoewel vader van Es sen op het punt stond om naar bed te gaan, begreep hij wel, dat 'r nu maar een uurtje aan vastgeknoopt moest worden. Karei had gezegd, dat hij en Stien graag toestemming zouden willen hebben om te trouwen. „En," besloot hij, „als u en moeder van Essen ghen bezwaar hebben, willen we ons volgende week gaan ver loven." Kees lachte. „Die vertegenwoordigers zijn toch allemaal voortvarende mensen- Nou, vader, wat denk je van dit jochie?" „Jochie?" herhaalde Stien veront waardigd. Ze greep Karel's arm, die ze door de hare haalde en keek de kring der broers rond. „Als jullie kwaad van hem zgt, krijg je met mij te doen." „En dan is het grootste gevaar wel geweken," meesmuilde Wi.m, maar hij dook toch ineen, toen zijn zuster drei gend haar hand tegen hem ophief. Van Essen keek naar zijn vrouw en lachte. „Wat denkt moeder ervan?" De oudere vrouw zat aan de tafel met de handen in de schoot- „We hebben zeven kinderen," zei ze zacht, meer tot zichzelf dan tot de anderen, „één doch ter en zes zoons. En het is juist de doch ter, die het eerst het ouderlijk huis wil verlaten- Maar als onze Stien van Karei houdt, zoveel dat ze met hem wil trou wen, dan mogen wij geen „neen" zeg gen." Wim grinnikte. „En hier in huis is in de regel moeders wil wet. Nou, lang zul len ze leven, hè? In de gloria!" Er volgden handdrukjes en zoenen en toen iedereen een beurt gehad had, zei Van Essen, op de klok kijkend: „Nou het is wel laat, maar daar drinken we nog een kop koffie op- Vooruit, Stien, daar moet jij maar eens voor zorgen. Kan je aanstaande man controleren, of je ze net zo lekker kunt klaarmaken, als je ze op de Hoge Veluwe serveert." Het werd middernacht, voor Karei naar buiten stapte om naar huis te rij den. Gearmd met zijn aanstaande vrouw liep hij het hek uit. Ze gaf hem een por. „Vooruit," fluisterde ze, „ik kruip nog twee minuten bij je in de wagen- De buren behoeven het niet te zien." Hij schoof lachend achter het stuur. „De buren.die slapen al lang. Maar wat mogen ze niet zien, mop?" Ze ging naast hem zitten, trok het portier dicht en legde haar slanke ar men om zijn nek. „Dit, apekop. Nu moet ik je weer een hele dag missen- En bij al die jongens thuis kan ik dit toch niet doen?" „Dat kan best, mop." „Ga nouwe hoeven er geen open bare voorstelling van te maken." Ze kusten elkaar lang en innig. „Tot morgen, aanstaande man." Hij trok haar heftig naar zich toe. „O, Stien, wat maak je me gelukkig: aan staande man- Wat klinkt dat heerlijk, hè?" „En wat ben ik van jou?" Hij liefkoosde haar wang. „Mijn zeld zaam lieve mop. De toekomstige moeder van mijn kinderen. Ze maakte zich los en gaf hem een klap op zijn wang. „Gekzoiets mag je niet eens denken. „O, Stien!" „Wat is er?" „Je hebt me geslagen. En we zijn nog niet eens verloofd!" „Moet je daarvoor dan eerst verloofd zijn?" Ze boog zich over hem heen en drukte haar zachte lippen op zijn wang. „Zo goed, lieveling?" Hij knikte voldaan- „Nog te weinig routine, maar dat komt wel. Als begin niet slecht." „Zwamneus." Ze opende het portier en stapte uit. Hij startte de motor en draaide het x-aampje open. „Zeg, Stien „Ja-" „Hoe heet je moeder eigenlijk van haar voornaam?" „Zeg, het is nog geen Sinterklaas. Eefje. Eva. Wat dan?" „Wat zou je ervan denken, als we onze eerste dochter zo noemen?" Ze stond even vei'baasd te kijken. Toen zei ze: Moe'k nou lachen?" Hij wuifde en schatex-de het uit, ter wijl de wagen optrok en snel de Potho- venlaan uitreed. „Onze eei'ste dochter Eva...." fluis terde ze in zichzelf, toen ze terug liep naar huis- „En onze eerste zoon Ka- rel...." EINDE

Erfgoed Rijssen-Holten

Holtens Nieuwsblad | 1964 | | pagina 2