Bronchi letten
Duivensport trekt nieuwe
beoefenaars
Holten kon het doel niet
vinden
Afdeling Alg. Bond van
Bejaarden opgericht
Schaken
Plattelandsvrouwen
Dijkerhoek
Dia's van Joegoslavië
Bescherming Bevolking
op de Hoge Veluwe
Herdenkingsdienst in de Geref. Kerk
Zaterdag 23 november 1963
110LTENS NIEUWSBLAD
In de dezer dagen in café Kalfsterman
gehouden vergadering van de postduiven
vereniging „De Bergvliegers" heeft de
voorzitter, de heer L. Gazan, in het bij
zonder welkom geheten een aantal nieuwe
leden. De vereniging telt thans 17 duiven
sportbeoefenaars hetgeen betekent, dat
de belangstelling voor deze sport toe
neemt.
Hij reikte aan de kampioenen de prij
zen uit en overhandigde hen een mooie
beker. Het beste resultaat bereikte de
heer H. J. Aaftink, die het totaal-generaal
veroverde, met welk succes de voorzitter
hem extra gelukwenste.
Aan de heer M. Kalfsterman werd een
prachtige rollade overhandigd als dank
voor het gebruik van diens schuur om de
duiven in te manden.
Nadat nog verschillende zaken voor het
seizoen 1964 waren besproken sloot de
voorzitter de bijeenkomst met dank aan
de leden voor de goede opkomst.
EERSTE PRIJS BIJ HET SCHIETEN
Bij de op 13 dezer in zaal V'osman ge
houden schietwedstrijden van de groepen
Goor, M^rkelo en Holten der reserve-
rijkspolitie behaalde de reserve-wacht
meester I-I. J. Vorkink van de groep Hol
ten de eerste prijs, beslaande uit een
kunstvoorwerp.
VOORGOED .VRIJGESTELD
De dienstplichtige der lichting 1962, H.
J. Wansink, Look 27, is voorgoed vrijge
steld wegens persoonlijke onmisbaarheid.
De talrijke bezoekers, die zondagmid
dag het Sportdal bevolkten, hebben met
de ontmoeting van Holten tegen het
Ootmarsumse KOSC een soms wat har
de, maar overigens sportieve en vaak
zelfs spannende strijd te zien gekregen,
met aan weerszijden tal van gemiste
kansen. Het pechduiveltje was er ook
niet helemaal vreemd aan, dat de wed
strijd in een 00 gelijkspel eindigde.
Erg jammer was het, dat ongeveer 10
minuten voor het einde de Holtense
linksback, Gerrit Bannink, een been brak
en naar het St. Geertruiden Ziekenhuis
in Deventer vervoerd moest worden. De
beenbreuk is echter meegevallen, zijn
toestand is vooruitgaande en als de krant
verschijnt is hij misschien al weer thuis,
al zal hij nog wel geruime tijd rust moe
ten houden. Wij wensen hem gaarne van
harte spoedige beterschap.
Een vermakelijk incidentje deed zich
in deze wedstrijd voor toen scheidsrech
ter Slaa plotseling de wedstrijd affloot
en niemand begreep, welke overtreding
er begaan was. Het bleek, dat de referé
zijn stopwatch verloren had, die echter
spoedig werd teruggevonden toe beide
elftallen aan het zoeken gingen.
In de eerste helft deden zich geen bij
zonderheden voor. Aan beide zijden wer
den snelle aanvallen opgebouwd, waarbij
goed gecombineerd werd en beide doelen
beurtelings in gevaar kwamen. Beide'
defensies ruimden tal van ballen op. Op
het zware terrein was het voor de doe
len moeilijk schieten. Eén minuut voor
de pauze bracht de paal redding toen
KOSC op de linkervleugel doorgebro
ken was.
Na de pauze namen de Holtenaren ge
ruime tijd het spel in handen, al bleven
de aanvallen van KOSC uitermate ge
vaarlijk. Toen er 20 minuten gespeeld
was, miste Mans Klein Velderman, de
Holtense rechtsbinnen, die op de linker
vleugel doorgebroken was, een pracht
kans om zijn club de leiding te geven
door naast te schieten toen hij zelfs de
Ootmarsumse doelman gepasseerd was.
Zo gingen trouwens aan beide zijden
door slecht schieten kansen verloren. Het
was net of er ook niet gedoelpunt mocht
worden, want aan de kracht van de
beide defensies lag het beslist ook niet.
Of zou het gebrek aan schotvaardigheid
van de voorhoedes geweest zijn? Het is
soms moelijk te zeggen, want bij alle
techniek blijft voetbal toch ook nog vaak
een kansspel. De kans om raak te schie
ten.
De overige uitslagen in IA waren:
TwenteNij verdal 24, SOSRV 02,
UD—RSC 4—2, KSCV—Langeveen afge
last, zodat de competitiestand luidt: Nij-
verdal 9—18, Holten 10—12, SOS 10—11,
KSCV 9—10, KOSC 10—9, Langeveen
9—8, RV 10—8, UD 10—8, RSC 9—6,
Twenthe 106.
HET PROGRAMMA:
Zaterdag:
RKSV aHolten a 2.30 uur
Holten cNij verdal b 3.00 uur
Zondag:
Holten 1Langeveld 1 2.30 uur
La Première 4Holten 2 11.00 uur
Holten 4Bornerbroek 2 12.00 uur
Op initiatief van het Rayonbestuur voor
Overijssel is op een onlangs in het gebouw
Irene gehouden vergadering van bejaar
den een afdeling van de Algemene Bond
van Bejaarden opgericht, welke o.m. be
oogt de materiële belangen van do be
jaarden te behartigen.
Er is een voorlopig bestuur gekozen,
dat als vólgt is samengesteld: D. Schöp-
pers, voorzitter, mevr. Sprokkereef, se
cretaresse en J. Traanman, penningmees
ter.
De afdeling belegt op woensdag 27 no
vember een bijeenkomst in het gebouw
Irene voor alle bejaarden van 55 jaar en
ouder. Een aankondiging in dit nummer
verschaft nadere bijzonderheden.
De donderdagavond en hotel Holterman
gespeelde 7e ronde van de onderlinge
schaakcompetitie van „De Pioniers" le
verde de volgende uitslagen op:
F. J. Hol—W. D. Koopman VzVz
P. M. v. Walraven—H. D. Grobben afgebr.
H. StukkerJ. Steenbergen 01
A. J. C. Brands—H. H. J. Stukker 1—0
A. M. MuddeJ. Broere VzV2
G. W. Knapenmevr. Hol 01
I-I. I-I. Koopman- A. Stukker afgebr.
Het tiental van „De Pioniers" spoelde
maandagavond te Hardenberg een wed
strijd voor de 3e klasse A van de Twentse
Schaakbond tegen het 2e tiental van de
schaakclub „Hardenberg", welke door de
Holtenaren met 4Vz514 gewonnen werd.
De uitslag daarvan luidde
M. JoninkP. M. v. Walraven 01
I-I. ReitsmaF. J. Hol Vz-Vz
K. W. HovingG. A. Brands VzVz
L. van Eppingen -J. Broere 01
H. J. VogelsanghG. J. Hoeve 10
J. MeinderinkH. H. J. Stukker 01
J. W. Banismevr. Hol VzVz
A. J. van DeldenA. J. C. Brands VzVz
A. BornemanA. Stukker VzVz
A. BrandsmaJ. Steenbergen 10
Hoestdrank in tab lef vorm. 95 ct
Dinsdag, 12 november, kwamen de plat
telandsvrouwen van Dijkerhoek bijeen in
café „Het Bonte Paard". Deze avond sprak
mevrouw Jonkhans-Steenbergen over het
onderwerp: „De vrouw in proza en poë
zie".
De spreekster vertelde dat wij allen, net
zoals wij hebben kunnen leren breien,
kunnen leren genieten van wat we lezen.
Deze avond zou het, wat dat lezen betreft,
dus gaan over de vrouw. De vrouw als het
onderwerp door vele dichters bezongen én
als schrijfster. Mevrouw Jonkhans las ver
schillende gedichten voor, van Nijhof, Ge-
zelle e.a. Daarna kwamen verschillende
vrouwelijke auteurs aan do beurt; Annie
M. G. Schmidt en Ina v. d. Beugel o.a.
mevrouw Jonkhans liet ons genieten van
vele vormen van humor, ze las kinderge
dichten, maar ook ontroerde ze ons met
meer serieus werk.
Wel zeer voldaan trok iedereen na afloop
naar huis.
De leden van de afdeling Espelo van de
Ned. Bond van Plattelandsvrouwen heb
ben woensdag. 13 november genoten van
de reisverhalen van hun presidente mevr.
II. J. IIol-Groothoff en van de door haar
vertoonde dia's. Dit geschiedde, nadat men
voor de pauze de huishoudelijke zaken
had afgehandeld.
Mevr. Hol maakte met haar echtgenote
een vakantietocht door Joegoslavië en
was tijdens de aardbeving, die de stad
Skolpje bijna geheel verwoeste, ongeveer
20 km daarvan verwijderd, nadat men er
eerst gelogeerd had.
Op boeiende wijze vertelde zij van de
leefgewoonten in dit land en 09k van de
armoede, die ze er gezien had. Het was
een prettige avond waarvan allen zeer ge
noten hebben.
Het is gebleken dat enkele dames die
de vorige winter verhinderd waren om de
cursus „Bescherming bevolking" te volgen
thans nog graag aan deze cursus zouden
willen deelnemen. Bij voldoende deelname
zal op een nader te bepalen avond een
'cursus die uit twee lessen bestaat worden
gegeven.
Dames die willen deelnemen worden
verzocht zich 7.0 spoedig mogelijk op te
geven bij mevr. Assink-Schutten, Dorp
straat 37, tel. 597 of mej. A. Stam, Bor-
keld, tél. 595.
#WVA/WWWWVWWV/WVWWWtAtVlff«fl/WWWVV\ (VVVWWWWWW
door "3-tenk oan V-l&e&wi
Leuk hè?"
Ze sloot de deur achter zich en liep
naar hem toe. Ze legde een arm om zijn
hals en trok een stoel bij en toen hij niet
reageerde, trok ze zijn handen weg en
nam hem in haar armen. „Wat men ook
van je gezegd heeft, Karei, ik geloof in
je, hoor je? Jij bent geen misdadiger,
jij bent mijn lieve knul." En ze drukte
een lange zoen op zijn lippen.
Hij keek haar even aan en lachte
grimmig. „O ja, dat is waar ook: be
dankt voor je advies. Ik heb je raad op
gevolgd en het museum op nrn gemak
bekeken. Nou, echt de moeite waard,
hoor! En dat voor één kwartje. Mooi
Mariabeeldje bijvoorbeeld. En dat schil
derijtje van Jan Steen, die pijproker,
ook bijzonder interessant. Ik zou het je
kunnen aanraden, alleen is er nu de
moeilijkheid, dat die dingen er niet
meer zijn, zie je? Gestolen."
Ze schudde hem door elkaar. „Dat ga
je nu allemaal van je af zetten, ver
staan? Niet meer over piekeren. Dat is
achter de rug. Die schilderijen en dat
beeldje komen wel terecht. En de da
ders krijgen ze ook wel. Jij hebt het in.
ieder geval niet gedaan, dat is het be
langrijkste en jij kunt iedereen recht in
de ogen kijken. Net zo goed als ik."
„O ja? Dacht je, dat ik dat allemaal
zo maar nam? Ik ga morgen naar een
advokaat en laat hem een klacht indie
nen. Wegens onwettige vrijheidsbero
ving of hoe dat dan ook heet. Eens kij
ken, of dat allemaal maar zo mag en wie
er nu aan het langste eind gaat trek
ken."
„Dat doe je niet, Karei,"
„Dat doe ik wel."
„Nee. Luister nu eens, eigenwijze ape-
kop, wat schiet je er mee op? Nou? Kom
je juist in het openbaar daglicht te
staan. Wat heb je aan al die publiciteit?
Je hebt geen werk. Als je straks weer
aan de slag komt, weet men in een wip,
dat jij die man bent, die ze van de mu
seumdiefstal verdachten. En je weet,
hoe de mensen zijn. Die oordelen zelf en
gaan dan zeggen: nou, er zal toch wel
wat aan de hand geweest zijn, anders
zouden ze hem toen niet opgepikt heb
ben. En dan moeten ze niets van je heb
ben. Heb je daar wat aan? Je hebt meer
aan orders. Laat lopen. Er gebeurt da
gelijks zoveel onrecht in de wereld en
daar trok jij je nooit wat van aan. Nu
ben je een keer zelf het slachtoffer en
meteen sta je op je achterste benen.
Denk wat je wilt. Gedachten zijn tolvrij.
En lach er verder om. Je ouders kennen
je en zijn ervan overtuigd, dat jij vol
komen onschuldig bent. Ik ken je en ik
denk er net zo over. En de rest is onbe
langrijk. Laat ze allemaal ontploffen.
Wij hebben elkaar en dat is toch zeker
het voornaamste?"
Hij keek haar aan en streek over haar
wang. „Je bent een schat, Stien. Het
mankeerde er nog maar aan, dat ze jou
oók opgepikt hadden."
Ze verblikte noch bloosde, toen ze
antwoordde: „Zeg dat wel, Karei. Dat
mankeerde er net nog aan. Hoe heb je
het gehad?"
„O, reusachtig. Een eigen zit-slaapka-
rner en vrij licht overdag. Leuke ge
sprekken met prettige mensen, die hoop
volle toekomstplannen voor me had
den."
Ze greep zijn hand en liefkoosde die,
terwijl ze hem opmerkzaam aankeek.
„Ze hebben je toch zeker niet geslagen
of zo?"
Hij keerde met een ruk zijn hoofd
naar haar toe. „Hadden ze het lef eens
moeten hebben. Ik geloof, dat ik me
dood gevochten had."
Ze trok zijn hoofd naar zich toe en
omarmde het. „Stil maar, apekop, dat
is nu allemaal voorbij. Niet meer aan
denken. Je hebt mij toch zeker? Of niet
soms?"
Zijn trekken verzachtten en hij keek
naar haar omhoog, terwijl hij begon te
lachen. Hij trok haar hoofd naar zich toe
en drukte een kus op haar lippen.
„Stien je bent een zeldzame schat. Hoe
wist je, dat ik vast zat?"'
„Dat was op de Hoge Veluwe al gauw
bekend," antwoordde ze voorzichtig. „Ik
heb al die tijd aan je gedacht. En van
daag is het door de radio gekomen, dat
ze je in vrijheid gesteld hebben. Ik ben
na m'n werk meteen door gereden hier
heen."
„O Stien, zullen ze bij je thuis dan
niet ongerust zijn?"
Ze schudde haar hoofd. „Ik heb opge
beld. Ze begrepen best, dat ik naar jou
wilde."
Hij trok opnieuw haar hoofd naar zich
toe. „Stien, je maakt me stapel. Je
moest eens weten, hoe gek ik op je
ben.
Tegen half elf zei het meisje, terwijl
ze de haren begon te kammen: „Heb je
hier radio? Misschien is er wel nieuws."
Hij haalde onverschillig zijn schouders
op. „Kan me totaal niet schelen."
„Zoals je wilt, jongeman," ant
woordde ze koel. „Ik dacht alleen aan
jou."
„Aan mij? Waarom?"
„Nou? Iemand moet het toch gedaan
hebben, nietwaar? Ze hadden geen poot
jes, die schilderijen, vanzelf tippelden ze
het museum niet uit. Met jou waren ze
op het verkeerde spoor. Misschien heb
ben ze wat anders ontdekt. Je kunt
nooit weten."
Hij stond langzaam op. „Laten we dan
maar naar de voorkamer gaan. Daar
zijn vader en moeder ook. En daar staat
de radio. Jeetje, Stien, ik heb er hele
maal niet aan gedacht, dat je wel een
kop koffie zou lusten...."
Ze kwam ook overeind en greep zijn
arm. „Loop heen met je koffie-, dat drink
ik de hele dag al. Kom op, we gaan naar
voren. Ze zouden er wonderwat van
kunnen denken, dat we hier zo lang
hebben gezeten."
Bij de deur hield hij haar staande en
nam haar in zijn armen. „Wat bijvoor
beeld, Stien?"
„Hè? Wat bedoel je?"
„Nou, wat zouden de oudjes gedacht
kunnen hebben?"
Ze gal' hem speels een tik tegen zijn
wang. „Apekop, daar mag je heel niet
aan denken."
Ze zaten nauwelijks in de ruime voor
kamer, toen de nieuwsberichten begon
nen en over de schilderijenroof vertelde
de nieuwslezer:
„De directie van het Rijksmuseum
Kröller-Müller heeft medegedeeld, dat
in de loop van de avond de ontvreemde
schilderijen van Jan Steen en Breitner,
alsmede het Vlaamse Mariabeeldje
teruggeplaatst zijn in het museum. De
drie kunstvoorwerpen, die eergisteren
werden vermist, zijn door drie studen
ten van de Amsterdamse' Vrije Univer
siteit per auto op de Hoge Veluwe
teruggebracht. De kunstvoorwerpen ble
ken onbeschadigd.
Nader vernemen wij, dat de drie stu
denten inmiddels zijn aangehouden en
ondervraagd. Het bleken eerstejaars
studenten te zijn, die in het kader van
de ontgroening opdracht gekregen had
den om twee schilderijen en een beeldje
uit het rijksmuseum Kröller-Müller weg
te halen en te deponeren in de sociëteit
van de studenten. Woensdagsmiddags
zijn zij pér auto op het Nationaal Park
gearriveerd, bezochten het museum en
hebben kans gezien praktisch onder de
ogen der suppoosten de drie meerge
noemde kunstvoorwerpen los te haken
en ze onder hun kleding mee te smokke
len naar buiten. Dit is omstreeks kwart
over vier in de middag geschied. Men
i.s daarna terstond het Park uitgereden
naar Amsterdam en heeft daar de schil
derijen en hel beeldje bij de studenten,
die daartoe opdracht gegeven haddon,
afgeleverd.
(Wordt vervolgd)
bestaan moet gericht zijn op het feest van alle tijden.
De wereld gaat in Christus' naam naar de verrijze-
nis. Of er geen zorgen zijn en problemen, die ons
benauwen. Zeker. Zeer vele. Het antwoord op heel
veel grote vragen blijft uit. Het probleem van blank
en bruin vraagt om oplossing. De verdeeldheid der
kerk, rassendiscriminatie, honderdduizenden sterven
door gebrek aan voedsel, enz. enz.
Allemaal dingen, die ons benauwen en die wij als
jeugd van heden aan moeten pakken. Met het con
stateren van feiten zijn we niet klaar.
Zullen wij in de toekomst in staat zijn tot grote
dingen? Ongetwijfeld. Maar dan zullen we moeten
vertrouwen op die God, die droeg ons voorgeslacht
in tegenspoed en kruis. Hij wil dan ook voor ons een
gids zijn in storm en nacht en eeuwig ons tehuis.
De herdenkingsavond waaraan op zeer gewaar
deerde wijze medewerking werd verleend door het
zangduo „Diana's" uit Nijverdal, die zichzelf op de
gitaar begeleidden werd besloten met het zingen
van Gezang 46 (Dankt, dankt nu allen God).
Receptie.
Na de herdenkingsdienst recipieerden de besturen
van de 90-jarige in gebouw „Rehoboth" en velen
kwamen hier hun gelukwensen aanbieden.
Namens de Geref. kerkeraad werd het woord ge
voerd door ouderling G. W. Rietman. Hij herinnerde
aan het 50-jarig bestaan van de vereniging in 1923.
Prof. J. Waterink hield toen de feestrede en hij
sprak o.a. zijn blijdschap uit over de bloei van de
vereniging en de warme belangstelling, die door de
jongelingen werd getoond. Het is jammer, dat we dit
vanavond niet kunnen zeggen, integendeel, we moe
ten constateren, dat het met de J.V. niet zo goed
gaat. De kerkeraad weet zeer wel dat veel jongeren
moeten studeren of door andere belangrijke zaken
in beslag worden genomen, maar de daling van het
ledental is met deze argumenten beslist niet ver
klaard. In de toekomst wil de kerkeraad graag reke
nen op meer medewerking. Wat o,p de jongelings
vereniging werd geleerd, is van groot persoonlijk
belang en heeft ook voor de kei-k grote waarde.
De heer G. Landeweerd, die namens de oud-voor
zitters een enkel woord sprak, herinnerde aan het
verleden, toen elke gereformeerde jongeling niet al
leen lid was van de j.v. maar ook trouw de weke
lijkse vergadering bijwoonde. Ongetwijfeld heeft een
groot deel van de jeugd veel meer aan het hoofd
dan 20 of 30 jaar geleden, maar is het misschien
momenteel ook niet zo, dat men heel gauw een
reden heeft om maar weg te blijven.
Kees van Bruggen, die kwam gelukwensen namens
het Chr. Jóngeren Verbond, wees op de goede sa
menwerking tussen de gereformeerde en hervormde
jeugdverenigingen. Als christen jongeren kunnen en
moeten we samenwerken en ernstig proberen elkaar
te aanvaarden. De oecumene moet betracht worden,
waar we ook staan in het leven.
Aan het einde van de receptie dankte de voorzitter,
de heer Joh. Aanstoot, voor de gelukwensen en ge
schenken, die werden aangeboden.
De besturen van de 90-jarige J.V.
op G.G. „Prediker 12 la".
Zittend van links naar rechts:
J. Stam Jzn., D. Kruimelaar Joh.-
zn., Joh. Aanstoot Azn. en II.
Stam G.Jzn.
Staande van links naar rechts:
J0I1. Meijerink, J. Kolkman, E.
Stam Ilzn., G. Beldman Dzn., D.
Bosscliers, J. Dijkink en H. Bos-
schers.
In de Geref. Kerk die door het ongunstige weer
maar voor een deel was bezet is vrijdagavond het
feit herdacht, dat 90 jaar geleden de Jongelingsver
eniging op Gereformeerde Grondslag „Prediker 12
vers la" werd opgericht.
De herdenkingsavond werd door de algemeen voor
zitter. de heer Joh. Aanstoot, geopend met gebed,
nadat staande waren gezongen het 1ste en 5de cou
plet van het Bondslied.
Na het lezen van enkele gedeelten uit de Heilige
Schrift die werden afgewisseld met samenzang
hield de ere-voorzitter der vereniging, Ds. R. A.
Hoogkamp, een meditatie over de naam, die bij de
oprichting Werd gekozen: „Prediker 12:1a" (Gedenk
dan aan uw Schepper in de dagen uwer jongeling
schap).
Een passende naam voor een vereniging van jon
geren, want ze worden er met name in genoemd,
jè Het is ook een naam om wel even stil van te worden,
§g in het bijzonder wanneer we even letten op het ver-
H band.
jl In hoofdstuk 11 vers 9a zegt de Prediker: „Ver-
heug u. o jongeling, in uw jeugd en laat uw hart
V vrolijk zijn in uw jongelingsjaren: ja, volg de lust
van uw hart en wat uw ogen aanschouwen, maar
f weet: om dit alles zal God u in het gericht doen
i komen".
Het eerste gedeelte van deze tekst wordt nog wel
eens aangehaald als bijbelse grondslag voor de uit
spraak „je bent maar eenmaal jong".
Men moet van het leven genieten en overal van
proeven, want als je ouder wordt komen er veelal
moeiten en zorgen.
Zo staat het er echter niet. Mag men dan niet
van zijn jeugd genieten? Ja zeker, zegt de Prediker,
maar denk er aan dat God eenmaal rekenschap
vraagt. Ook bondelingen mogen van hun jeugd ge
nieten, maar als kinderen Gods.
Hoe? Daar licht de bijbel ons over in. Maar om
te weten wat God er van zegt, moet de bijbel gekend
worden. Daarvoor is de J.V. een uitnemend middel
geweest en is zij het nog. Op deze avond danken wij
God voor de rijke zegen, in de J.V. geschonken, en
vragen wij Hem of Hij dit werk wil bestendigen tot
in lengte van dagen, zo besloot Ds. Hoogkamp zijn
meditatie.
Jeugd en toekomst.
Ds. K. A. Schippers, oud-voorzitter van de afd.
Overijssel van de Bond van J.V. op G.G., sprak, hierna
over het onderwerp: „Jeugd en toekomst". Ds. Schip
pers vergeleek de toekomst met een vergezicht vanaf
de Holterberg. Om deze tijd van het jaar, nu de bo
men bijna kaal zijn en de akkers zonder gewas, is
het verschil bij een vergezicht vanaf de berg in het
voorjaar wel enorm groot. Zo is het ook met de
toekomst. Zij stemt misschien vandaag hoopvol en
morgen is alles donker. Voor hen, die in Christus
geloven, is de toekomst een feestelijke zaak. Voor
christen-jongeren moet de toekomst een levende zaak
zijn. Onze toekomst is open naar Jezus. Het aardse
