Zonnig zomeren
W
S. ;v
IliillW'
Hippische demonstratie voor vakantieganger;
De ooievaar ging mee naar Canada
Hl
II
„Pot voor de ton"
Ook Uw
familieberichten
plaatsen wij gaarne
in dit blad
Wedvlucht der duiven
§N DIT BLRD
Zaterdag 20 juli 1963
HOLTENS NIEUWSBLAD
pagina 5
13 juli: Roosendaal, 62 duiven, afstand
136 km.:
1 H. J. Aaftink, 15.46.00 uur, 2 J. Scho-
neveld, 3 G. Veldhuis, 4 Idem, 5 J. Seho
neveld, 6 G. Veldhuis, 7 C- W. Beeves, 8
J. Sehoneveld, 9 Idem, 10 H J. Aaftink,
11 J, Sehoneveld, 12 Idem, 13 Idem, 14
Idem, 15 L. Gazan.
Stand jonge duiven na drie vluchten:
1 J. Sehoneveld 220.6 pt.
2 -H. J- Aaftink 211.4 pt.
3 W. Aaftink 120.0 pt.
4 G. Veldhuis 108.6 pt.
5 C. W. Reeves 108.0 pt.
6 L. Gazan 49.0 pt.
7 G. Steunenberg 31.8 pt.
12 juli: Tours (Fr.), 27 duiven, 682 km.:
1 G. Veldhuis, 15.59.10 uur, 2 Idem, 3
G. Steunenberg, 4 G. Veldhuis, 5 Idem, 6
H. J. Aaftink, 7 G. Steunenberg, 8 H. J.
Aaftink, 9 L. Gazan.
Stand Fond oude duiven na drie vluch
ten:
1 H. J. Aaftink 652.9 pt.
2 G. Veldhuis 558.6 pt.
3 G Steunenberg 453.3 pt.
4 J. Sehoneveld 249.7 pt.
5 C. W. Reeves 212.2 pt.
6 L. Gazan 202-1 pt.
7 W. Aaftink 166.0 pt.
8 W. v. d. Pluym 59.4 pt.
Het was tegen het einde van de barre
winter 1962-1963, dat we getroffen werden
door een volmaakt zomerse etalage, waar
in temidden van kledingstukken van een
onverantwoorde luchtigheid, werd mede
gedeeld, dat men in ruil voor 50 Neder
landse guldens eigenaar kon worden van
een compleet zomerkostuum. Daar men
in Nederland niet meer zo gul is met lage
prijzen en iedere zakenman bereid is om,
luidkeels kankerend op de sluipende geld
ontwaarding, ieder kwartaal enige per
centen „hoger te gaan zitten", drensden
wij aarzelend de winkel binnen. Of we
dat pak van eh was het niet vijftig
gulden? even mochten zien. Tot onze ver
bazing en achterdocht tegelijk deed de
verkoper nog moeite ons het pak te ver
kopen. Nou, compleet was het niet. Er zat
geen voering in, er mankeerde een borst
zak en het had maa'r één binnenzak. Van
onze opmerkingen te dezen keek de ver
koper op.
„Maar mijnheer", zei hij, „dat is expres
zo gemaakt. Het is een lichtgewicht kos
tuum voor de warme dagen. Daarom heeft
het geen voering en is het aantal zakken
ook minder dan gewoonlijk. Maar het is
wel van katoen", zei de verkoper, blijk
baar opgelucht dat hij weer iets positiefs
kon noemen.
„Kun je het dan gewoon wassen?"
vroegen we met het air van kenners. „Dat
ook, mijnheer", deed de verkoper gedul
dig, „maar belangrijker is de luchtigheid
van het kostuum dank zij die katoen. Het
is een mooie stof, het is lekker poreus,
het zit allemaal zo gemakkelijk en
„En het kreukt", zeiden wij bokkig. Toen
kwam de verkoper met zijn gemeenste
wapen. „Ja mijnheer, u moet een katoe
nen kostuum weten te dragen. Het kreukt
meer dan een wollen kamgaren, maar dat
geeft nu juist dat ongedwongene, dat ge
makkelijke, wat we in de zomer zo graag
hebben. En nu moet u niet denken dat
u in de plooi moet lopen. Nee, gewoon
dragen als ieder ander kostuum en u zult
zien dat het enorm meevalt".
Nu zitten we zonnig te zomeren in ons
katoenen, ongevoerde, met minder zak
ken bedeelde lichtgewicht kostuum van
50 gulden. Van de klodder slagroom, die
we er gisteren op hebben gemorst, is niets
meer te zien, want de vlek was er met
wat water zo uitgehaald.
Het wordt ons, mannen van deze tijd
zoals het in de advertenties heet
wel gemakkelijk gemaakt. En beslist niet
alleen de mannen, want wat maken ze
tegenwoordig niet van katoen! Kijk er
de genieters van een zonnige dag maar
eens op aan. Voor de dames en de kin
deren, voor de jongelui die zich „tiener"
noemen en voor hen, die reeds aardig
op leeftijd raken is er een volledige ka
toenen garderobe, modieus, kleurig en
zorgeloos draagbaar voor iedere zomerse
dag, die het Nederlandse klimaat maar
aan ons wil afstaan.
PAUL VANDER.
door het aktie-comité een 7-tal fleurig
aangeklede „potten" -geplaatst, waarin de
werkers en de bewoners van de kazernes
regelmatig een restje van koffie- en si-
garettengeld deponeren onder het motto:
„alles helpt".
Zoals bekend, is de eerste stoot van
militaire zijde al gegeven door het elftal,
bestaande uit dames van onderofficieren
van het garnizoen Deventer, die op 30 en
31 augustus spaarpotten huis aan 'huis in
Deventer zullen verspreiden.
Natuurlijk doen alle militairen stuk
voor stuk mee aan de grote aktie, maar
ciat is een huiselijke erekwestie.
Het plaatsen van een „bedrijfspot voor
de ton" is in elk geval een idee, dat na
volging verdient.
LANDMEETKUNDE
Aan de Hogere Technische School te
Utrecht slaagde dezer dagen onze plaats
genoot, de heer W. G. Koopman, voor de
afdeling Landmeetkunde".
De tegenwoordige strandensembles van een katoenen stof behoeven
niet alleen aan het strand te worden gedragen. Ze zijn zo gemaakt, dat
men er ook in andere vakantie-oorden en zelfs thuis - in de tuin bij
voorbeeld plezier aan beleeft.
Het linker model heeft een pantalon met een Amerikaanse voorsluiting
en ceintuur, schuine insteekzakken en splitjes onder aan de pijpen. In
dezelfde kleur heeft het hesje een streepdessin. Het rechtse model
heeft een bloes met boothals en voorsluiting. (Modellen van Sturka)
De landdlijke rij vereniging „Bergrui-
ters" gaf woensdagavond in „Kalfster-
mansweide" in het kader van het VVV-
vakantieprogramma een hippische de
monstratie waarvoor ruim 200 bezoekers
voor het merendeel vacantie gasten - -
belangstelling toonden.
Nadat dc amazones en ruiters op de
muziek van de „Posthoorn galop" een
openingsnummer hadden gereden sprak
namens de Bergruiters de heer J. Wig-
gers een woord van welkom en werd het
programma waarbij de voorzitter-instruc
teur de heer H. Beldman via de geluids
installatie van radio ter Harmsel een
toelichting gaf vlot afgewerkt en werden
ondanks het feit dat het terrein doordat
voor de te plaatsen tent reeds een grote
vloer was gelegd aan de kleine kant was
goede prestaties geleverd.
Equipe spring (totaal 24 hindernissen
per equipe).
1 equipe „Sehoneveld": Hettie Krekel
met „Kartoes" (9)H. Sehoneveld met
„Invasie" (13); G. Beldman met „Bar
ry" (0). Totaal 22 punten.
2 Equipe „T. Beldman": Jan Muller
met „Sjonnie" (1); G. Bolink met „Hettie
(2); T. Beldman Jr. met „Amigo Deu"
(8). Totaal 11 punten.
3 Equipe „W. Aaltink": T. Beldman
Jr, met „Toeska (2); Jan Jacob ter Horst
met „Poesta Koning" (3); W. Aaltink
met „Wuzello" (5). Totaal 10 punten.
4 Equipe „I-I. Aanstoot": Dinant Pief-
fers met „Sultan" (0); H. Aanstoot met
„Ronnie (0)Wim Derksen met „Voske"
(8). Totaal 8 punten.
Springen (1.30 m.)
1 H. Sehoneveld met „Invasie" 0 fout; 2
J. Müller met „Sjonnie" 0 fout; 3 J. J.
ter Horst met „Poesta Koning" 1 fout; 4
W. Aaltink met „Wuzello" 4 fouten.
Plet nummer aangekondigd als „Ga
ook eens rijden" was een soort voltige
nummer dat werd gebracht door de rui
ters T. Beldman, W. Derksen en H. Vru-
wink. Het paard „Hettie" van G. Bolink
liep rustig zijn rondjes en gaf het drie
tal gelegenheid om enkele vrij goede
staaltjes van acrobatiek en licnaamsbe-
heersing te tonen.
Dorus (met snor, bril en stofjas) boei
de als ruiter minder dan T.V.-artist en
wanneer men het publiek op komisch
gebied iets wil brengen dat de lachspie
ren in beweging brengt zal men het toch
in iets heel anders moeten zoeken.
Bij het pyramide rijden waarbij „Wuzel
lo" „Sultan" en „Kartoes" een 5 tal (3
zittend en 2 staand) ruiters op hun rug
kregen werd uitstekende rijkunst ge
toond. Een mooi slot van "het hippisch
evenement vormde het o.l.v. instructeur
Beldman uitgevoerd carrousselnummei\
Al met al een geslaagde avond die met
een dankwoord tot de Bergruiters en de
wens voor een prettige vacantie voor de
vele gasten door de heer J. Wiggers als
vestuurslid van de VVV „Hollens Belang"
werd besloten.
liet garnizoen Deventer (loet mee!
De militairen van het garnizoen Deven
ter zijn vastbesloten om zich niets te la
ten ontgaan van de aktie „Poli voor de
ton" voor het nieuwe Rode Kruis cen
trum, op 30 en 31 augustus a.s.
In de Boreelkazerne te Deventer en in
de Westenbergkazerne te Schalkhaar zijn
Nederlandse kraamverpleegster Nel van
Beek reeds verschillende malen naar
verre, vreemde streken. Na geruime tijd
in Australië, Indonesië en Engeland te
hebben doorgebracht, oefent zij thans in
Vancouver aan de westkust van het on
metelijke Canada haar menslievend be
roep uit.
Toen ik onlangs na een treinreis van
vierentwintig uur uit de Canadese prai-
riestad Calgary in Vancouver arriveer
de, hoopte ik kraamverpleegster Nel van
Beek, die ik vanuit Nederland mijn komst
per luchtbrief had aangekondigd, op het
station aan te treffen. Nadat de lange
trein tot stilstand was gekomen en een
negerbediende de automatische deurtrap
had laten zakken, stapte ik met mijn
twee koffers het perron op. Een kruier
bromde „Good morning, sir", en wees
mij op de hoge roltrap die naar de uit
gang van het enorme station leidde.
Hoewel het pas half acht in de ochtend
was, stond een grote groep mensen in
de hal van het gebouw de aankomst van
de trein af te wachten. Ik had Nel van
Beek nooit eerder gezien. Van een rela
tie had ik vlak voor mijn vertrek uit Ne
derland haar adres gekregen en op goed
geluk had ik haar geschreven. Ik zette
mijn koffers op de grond en liet mijn
ogen over de wachtenden gaan. Vergeefs
zocht ik naar iemand in verpleegsters
uniform. Opeens trok een vrouw met
kort grijzend haar en vriendelijke bruine
ogen, die wat achteraf bij een pilaar
stond, mijn aandacht. Onze blikken ont
moeten elkaar en ineens wist ik: dat is
Nel van Beek, de Nederlandse kraamver
pleegster met trekkersbloed, die een jaar
geleden in Vancouver was neergestreken.
Ik stevende op haar af en vroeg: „Bent
U
„Ja, ik ben Nel van Beek, prettig U
te zien. Maar hoe wist U, dat ik het
was?"
„Niet zo moeilijk", antwoordde ik.
„U ziet er nog zo Europees uit. De oude
wereld heeft een onuitwisbaar stempel
op U gedrukt".
Even later liepen Nel en ik door de
zonnige straten van Vancouver naar mijn
wolkenkrabbex-achtig hotel in het cen
trum van de stad. Ik nodigde mijn on
dernemende landgenote uit het ontbijt
met mij te gebruiken en onder het ver
orberen van een kaasommelet vertelde
Nel Van Beek over haar wex-kzaam le
ven, waarin de ooievaar zo'n voorname
rol speelt.
„Ik ben geboren in Zundert. U weet
wel, het Zundert van Vincent van Gogh.
Later verhuisden we naar Breda, waar
ik met mijn ouders en zeven zusjes in
een oud, machtig huis wooxxde, dat de
romantische naam „Casa Togenesa"
droeg. Mijn vader was eexx humoristisch
man en van hem heb ik de zwerflust ge-
erfd. Na de mulo en de huishoudschool
werd ik leerling-verpleegster in Roosen
daal. Ik was toen xxet zeventien eix ver
wachtte nog alles van het leven. Het
vak van kraamverzorgster trok mij erg
aan. Na mijn verpleegstersdiploma te
hebben behaald, ging ik in Heerlen een
cursus volgen op de vroedvrouwenschool.
Ja, lxet was toen een heel andex'e tijd. Ik
kreeg een zakgeld vaix tien gulden per
maand. Maar als je iels brak, een bord
of eexx koortsthermometer, werd dat in
rekening gebracht. Er bleef dus niet veel
Duiven van de vereniging „De Berg-
vliegers" namen deel aan de volgende
wedvluchten, met de daarachter vermel
de resultaten:
29 juni; Den Bosch, 85 duiven, 101 km.:
1 J. Sehoneveld, 13.46.37 uur, 2 L. Ga
zan, 3 W. Aaftink, 4 G. Steunenberg, 5 H.
J Aaftink, 6 Idem, 7 W. Aaftink, 8 Idem,
9 Idem. 10 J Sehoneveld, 11 idem, 12
Idem. 13 Idem, 14 W. Aaftink, 15 J. Seho
neveld, 16 H. J. Aaftink, 17 J. Sehoneveld,
18 C. W. Reeves, 19 H. J. Aaftink, 20 J.
Sehoneveld, 21 G. Veldhuis.
Noyon, 46 duiven, afstand 385 km.:
km-:
1 L. Gazan, 12.06.29 uur, 2 H. J. Aaf
tink, 3 J. Sehoneveld, 4 L. Gazan, 5 Idem,
C H. J. Aaftink, 7 G. Steunenberg, 8 G.
Veldhuis, 9 Idem, 10 H. J. Aaftink, 11 G.
Steunenberg.
6 juli: 23 duiven, Corbeil, afstand 495
1 I-I. J. Aaftink, 13.39.47 uur, 2 Idem, 3
G. Veldhuis, 4 L. Gazan, 5 G. Veldhuis, 6
G. Steunenberg.
Stand Mid-fond:
1 H. J. Aaftink 612.3 pt.
2 G. Veldhuis 520.5 pt.
3 L. Gazan 392.4 pt-
4 G. Steunenberg 336.5 pt.
5 J. Sehoneveld 310.6 pt.
6 C. W. Reeves 143-4 pt.
6 juli: Breda, 82 duiven, afstand 136
km.;
1 H. J. Aaftink, 13.47.17 uur,' 2 Idem., 3
J, Sehoneveld, 4 W. Aaftink, 5 C, W. Ree
ves, 6 .J. Sehoneveld, 7 Idem, 8 W. Aaf
tink, 9 C. W. Reeves, 10 Idem. 11 J. Seho
neveld, 12 C. W. Reeves, 13 W. Aaftink,
14 H. J. Aaftink, 15 W. Aaftink, 16 J.
Sehoneveld. 17 Idem, 18 Idem, 19 C. W.
Reeves, 20 H. J- Aaftink.
„Ik geniet van de ruige grootsheid
van dit land...
Nel -van Beek (links) met een jong
echtpaar, alwaar zij geholpen heeft de
baby ter wereld te brengen.
over. De hoofdzaak was echter, dat ik
het „ooievaartje" haalde.
Nel van Beek nam eerst een slokje van
haar zwarte koffie, voor zij verder ver
telde. „De oorlog bracht ook in mijn le
ven een grote, ik mag wel zeggen beslis
sende omwenteling. Want eigenlijk be
gon al in 1940 mijn grote zwerftocht
over de globe.
Mijn met zoveel moeite verworven Ne-
dex-landse diploma's hebben in Canada
geen enkele waarde. Dat is jammer maar
begrijpelijk. Ik moest hier dus van voren
af aan begimxen en dat viel echt niet mee.
Maar wat kaïx me gebeuren? Ik ben xxu
zo zachtjes aan veertig jaar. En wordt niet
altijd beweerd, dat lxet leven pas met
veertig begint? Als ik over enige tijd
volledig ben ingeburgerd, ben ik overal
welkom en kan ik niet zo maar op straat
worden gezet. De vakbonden waken daxx
over je en dat is een hele geruststelling.
Het is zaak, dat je als emigrant de eer
ste twee jaar in het zadel komt, anders
haal je het niet zo gemakkelijk meer. Je
moet je daarvoor wel alles ontzeggen en
alles is een heleboel! In dit land vindt je
niemand die je redt, wanneer je op het
punt staat te verdrinken. Dat klinkt mis
schien hard, maar 't is zo. Toch houd ik
van Canada. Ik heb me aangepast aan de
omstandigheden en al mis ik soms de in
timiteit en de vriendschappelijke omgang
zoals men dat in Nederland gewend is,
toch wox-d ik niet verteerd door heim
wee.
Het boeiendste van dit land is voor mij
de grote uitgestx-ektheid. Sommige Euro
peanen hebben juist de angst voor de
onmetelijkheid van Canada. Ik niet!
Stx*aks wil ik naar het noorden trekken
naar de provincies Muokon of Alaska.
Toen ik later met Nel van Beek in het
beroemde Stanley park wandelde, voelde
ik mij in de ban van de eeuwenoude to-
i'enhoge bomen. Ze zei: „Ik zie Canada
met een Europees oog. Ik geniet van
de ruige grootsheid van dit land, waar
comfort helaas een levensbehoefte is ge
worden. Wie alleen maar achter de dol
lar aanholt, is een arm mens, want die
heeft geen tijd wilde orchideeën te gaan
zoeken in de bergen of te luisteren naar
de snavelroffel van ec-n rode specht".
