Uit Holtens historie
In speelgoed heeft de Sint een ruime keus
Ledenvergadering afd. Holten
van Volksonderwijs
'X(d
Grote bazar
in „Irene"
Ledenvergadering Lagere
Technische School te Rijssen
;:'-i 1 - --
- 1 -
a—
iitiWËzSmemBÊSÊ
Zaterdag 2 december 1961
HOLTENS NIEUWSBLAD
pagina 3
De Kerkeraad der Herv. Gemeente en in
het bijzonder de Kerkvoogdij hebben de
verenigingen die regelmatig gebruik ma
ken van het jeugdgebouw „Irene" de huur
kwijtgescholden, die zij telken jare ver
schuldigd waren; echter met de suggestie
dat zij op hun beurt wat zouden doen om
de schuld, die nog op dit gebouw rust, te
delgen.
In verband hiermede hebben deze ver
enigingen een commissie gevormd, die
thans van donderdag tot en met zaterdag
in het gebouw een grote bazar organiseert.
Deze bazar werd donderdagavond door
de voorzitter der commissie, de heer A.
Westerik geopend, waarbij deze in zijn
welkomstwoord, een uiteenzetting gaf van
het besluit der kerkelijke overheid en de
vele schenkers van goederen en produkten
dank bracht voor hun spontane medewer
king. Want bijna alle gemeenteleden, in 't
bijzonder de winkeliers, hebben een steen
tje bijgedragen om de bazar zo goed moge
lijk te doen slagen, zodat er behalve de
talrijke attracties, een paar pi-achtige
verkoopsstands aanwezig zijn.
Verder kan men er schieten, touwtjes-
trekken, bus- en balgooien en zijn er een
bommenwerper, klikkerlicht, en nog tal
van andere attracties waarmede mooie
prijzen te winnen zijn. Voorts is er een
koffie- en theeschenkerij.
Voor de kinderen is er de traditionele
grabbelton, waar zij aardige dingen uit
kunnen grabbelen.
Zaterdagmiddag is een speciale kinder
middag en zal St. Nicolaas aanwezig zijn.
In verband met de zeer slechte weers
omstandigheden was het donderdagavond
nog niet zo druk' en bestond de belang
stelling voornamelijk uit de jeugd, maar
men verwacht vrijdag- en zaterdag een
grote toeloop ook uit de buurtschappen,
welker bewoners eveneens hun bijdrage
hebben geleverd en ook met een bezoek
niet achter zullen blijven.
Woensdagavond hield de Technische
Dag- en Avondschool, die ook leerlingen
uit Holten telt, haar jaarlijkse ledenver
gadering.
De waarnemend voorzitter, de heer Jan
sen, vond het prettig, dat er zoveel meer
belangstelling bestond dan in voorgaande
jaren. Hij deed vervolgens mededeling,
welke bestuursleden zich niet meer be
schikbaar stelden.
'Na deze inleiding vertelde de heer De
Ridder, direkteur der school, in hoeverre
de nieuwbouwplannen waren gevorderd
en. merkte hierbij op, dat het bestuur
sinds 1954 ijverig bezig is deze te verwe
zenlijken.
De huidige huisvesting werd belicht,
zodat de aanwezige leden hiervan een
goede indruk kregen en dat een nieuwe
school geenszins een luxe betekent. Be
gonnen met 42 leerlingen, heeft de school
thans bijna 400 leerlingen en 160 leerlin
gen van het leerlingenstelsel en voortge
zet leerlingenstelsel, die één middag en
twee avonden per week de school bezoe
ken.
Hierna werden de kandidaten bekend
gemaakt, welke nog uit de vergadering
werden aangevuld. Het bestuur meende,
gezien het aantal leerlingen uil de omlig
gende plaatsen, ook enkele nieuwe leden
van buiten de plaats te benoemen. Hier
mede gaat de vergadering akkoord.
Na de stemming wordt het bestuur als
volgt uitgebreid: C. B. J. Landweer, bur
gemeester; J. Leusink en IT. J. Roosink,
allen uit Rijssen; J. Welink uit Enter en
J. Wiggers uit Holten.
Hierna vertelde de architect, de heer J.
ter Haar, aan de hand van de aanwezige
tekeningen, een en ander van de bouw
wijze en indeling van de nieuwe school.
DE RAAPOLIE KWIJLDE
VAN VERBAZING
Knusjes hobbelde de ezelskar door Hol
ten. En Oom Egbert draaide bij. Het
huis naast dat van de schout was de
herberg „De Gouden Varkenskop". Hier
wilde Ègbert-oom Mina tracteren op een
lekkere borrel. Door dag en tijd had hij
op de Borkeld geen drank in huis, daar
was hij veel te schraperig voor. Kiek!
riep de verbaasde Schoutenvrouw, Egbert
van de Borkeld heeft het groot aan. De
Raapolie, een heer met een flinke buik
en hangwangen, zag dat het Mina was,
de weduwe van zijn knecht zaliger, waar
voor hij een man had opgeduikeld, een
zekere Hosman van de Borkeld, en nu
ging dat wijf op eigen gelegenheid een
man zoeken. De Raapolie haalde gauw
een grote linnen zakdoek te voorschijn,
want hij kwijlde van verbazing. Wie is
die man?, wilde Raapolie weten. Oom,
kom binnen, dan zal ik het u vertellen.
En zo vertelde de schout in geuren
en kleuren, wie Egbert eigenlijk was. De
rijkste vrijgezel van de Borkeld. Holter
jongens dronken bier in „De Gouden
Varkenskop". En voordat het avond was,
wist iedereen in Holten dat de bejaarde
Egbert-oom van de Borkeld op 't vrijers-
pad was. De schele tolgaarder van de
Runneboom, bij de Waardenburg, die
altijd op nieuwtjes uit was, haastte zich
naar de schout te lopen om het grote
nieuws uit te bladderen. Maar hij kwam
te laat. Maar kreeg toch als troostprijs
een flinke kom erwtensoep. Bij vele Hol
tenaren at men destijds uit grote aarden
kommen en niet uit borden. Goed verza
digd. maar wel een beetje teleurgesteld,
dat hij deze dag geen goede beurt ge
maakt had, ging de Schele Albert weer
naar zijn post. Egbert-oom had het aan
de tijd. En Mina dronk met smaak vier
lekkere borrels. Zoiets kreeg ze iedere
dag als weduwe zijnde met drie kinderen
n>et. Mina stapte op de ezelskar, galant
geholpen door haar begeleider-boer.
Knusjes sukkelde het ezeltje verder tot
aan de Bathmense molen. Hier moest de
ezel verzorgd worden, beweerde Egbert-
oom. En Mina zou ook wel iets willen
gebruiken en Egbeft-oom had ook wel
trek in een glaasje, het was bepaald niet
voor de ganzen gebrouwen. Egbert-oom
dacht intussen dat hij in geen tien jaar
zoveel tegelijk gedronken had als op deze
dag. Het was al laat op de midadg toen
de ezelskar zich weer in beweging zette.
En in de bosachtige streek van de Ban-
nink sloeg Mina haar arm om de hals
van Egbert-oom en fluisterde: Lievert!
En Egbert-oom raakte er bepaald onder
ste boven van. Hij riep: hu! tegen zijn
ezel en gaf Mina een zoen.
In Deventer daar stonden de zaken
anders. Hosman vond de deur van zijn
kosthuis op slot. Hij had toch Mina ver
keerd begrepen, bedacht hij. Hij beda'cht
zich even en toen schoot hem het mooie
Wierdenge Dient je weer te binnen. Dien-
tje, waar hij zoveel van hield. Hij wilde
er toch naar toe, hij wilde om een of
andere reden meneer Raapolie spreken.
En een reden was gauw - gevonden. Hij
ZOU vertellen, dat Mina hem buitenge
sloten had en dan zou er wat waaien.
Hij begaf zich naar het deftige huis op
het kerkhof, liet de klopper vallen en
het was een verbaasde Dienje, die hem
de deur opende. Nu was Dientje niet
helemaal vies van de Hosman, dus liet
zij hem binnen. Eenmaal binnen, kwam
Hosman wel verder. Hij spelde Dientje
van alles op de mouw. Hosman kwam
in de keuken en smoesde zo mooi met
Dientje, dat hij in de eerste plaats een
kostelijke maaltijd kreeg En daarna
raakten ze aan het liefkozen. De Hosman
kon niet zeggen, hoe lang dat geduurd
had, maar plotseling viel de klopper cn
Dientje maakte zich los uit de omarming
van Hosman en sloop de gang in. Dien
tje kwam heel ontdaan terug. Daar stond
Gijsbert aan de deur, het was vrijers-
avond, had hij verteld. En Dientje had
gezegd, dat ze achter even de buurman
moest uitlaten. Maar in werkelijkheid
sloot zij Hosman in de keukenkast.
EGBERT-OOM EN DE RAAPOLIE
Rustig sjokte de ezel van Egbert-oom
voort. Mina had zich rustig tegen hem
aangevleid. De borrels deden hun werk.
Een half uur gaans achter de ezelskar
reed het rijtuig van de Raapolie, met
vier paarden bespannen. Tussen lijk zijn
op de Borkeld en rijk zijn in de stad
Deventer was nog wel enig verschil. De
een was rijk met een ezel. De ander met
een vierspan. Maar dit was ontegenzeg
gelijk waar, Egbert-oom op de ezelskar
voelde zich op dat moment veel rijker
dan de Raapolie. De oude boer van de
•Borkeld had op dat moment de dag van
zijn leven. Hij vrijde met een Juffer en
dat had bij zijn weten nog niemand van
de Borkeld gelapt. Daar stonden zij voor
het huisje van Mina in de Kapelsteeg.
Het was er donker, net als op de Borkeld
en de steeg was zeer morsig en zo smal,
dat de ezelskar er niet in kon keren.
Mina noodde Egbert-oom mee naar bin
nen. Klompen uittrekken, gebood zij. Dat
kan ik niet, riep Egbert-oom, mijn sok
ken zijn niet heel. Moet toch. gebood
Mina. En toen Egbert-oom aarzelend de
klompen uittrok, sloeg Mina de handen
van verbazing voor het gezicht. Aan de
ene sok zat haast geen voet meer. En
vuil waren die voeten, grondeloos vuil.
Mina bleef staan met de deur in de hand.
Egbert, zei ze, het is te laat, kom spoe
dig een hele dag' terug. Dag lieverd! En
met een smak ging de deur dicht. Eg
bert-oom was nog aan het laveren in de
smalle steeg. Hij had willen draaien,
maar had zich vastgewerkt, en vloekte,
dat hij op zijn oude dag nog zo gek was
geweest om achter die sloerie van een
wijf aan te lopen. O, was hij maar op de
Borkeld thuis gebleven. Morgen zouden
de meid en de knecht hem achter de rug
uitlachen. Eindelijk raakte de kar los.
En Egbert-oom maakte dat hij de Berg-
poort uitkwam. Bij een boerenherberg
in Colmschate gaf hij zijn ezel extra
voer. En nam zelf nog de nodige borrels.
Bij het wegrijden vlijde hij zich op de
ezelswagen, gooide zich een deken over,
en zei: hort! tegen-de ezel. En Egbert-
oom sliep in. Hij droomde van Mina en
van smerige voeten en van grote gaten
in de sokken. De ezel wist de weg en
deze sukkelde naar de Borkeld.
VAN COEVERDEN.
Laatste aandelen kleuteronderwijs inwisselbaar
Op dinsdag 28 november j.l. werd
een ledenvergadering van de afdeling
Holten van Volksonderwijs gehouden
in een lokaal van de openbare school.
De voorzitter, de heer B. H. Brouwer,
heette alle aanwezigen welkom en wees
er op, dat de afdeling in de laatste tijd
gelukkig geen strijd behoefde te voe
ren, maar dat de vereniging Volkson
derwijs nog geregeld op verschillende
plaatsen in ons land de belangen van
de openbare school meet verdedigen,
omdat voorstanders van bijzonder en
derwijs haar trachten terug te dringen.
Hij wees daarbij o.a. op een. propagan-
dablaadje van „De Unie een School met
de Bijbel", dat hier en daar in 't land
v/erd verspreid. Hij deelde verder mede,
dat het aantal leerlingen van de open
bare school te Holten weer stijgende is.
Bij de nu volgende bestuursverkie
zing werden de aftredende leden, de
heren H. J. A. Koldeweij en G. Weijl,
bij acclamatie herkozen, terwijl in de
plaats van de heer H. Klein Velderman,
die wegens drukke werkzaamheden
niet voor herbenoeming in aanmerking
wilde kernen, werd gekozen de heer H-
■J. Beltman. Deze meende echter te moe
ten bedanken wegens gebrek aan tijd.
Na een nieuwe stemming bleek de heer
P. Viet te zijn gekozen. Deze nam zijn
benoeming aan.
De voorzitter uitte zijn dank voor het
vele werk. dat de heer Klein Velderman
voor de afdeling heeft verricht.
Uit het vei'slag van de secretaris over
het 'afgelopen jaar bleek, dat het leden
tal ongeveer gelijk is aan dat van het
vorige jaar.
De penningmeester, de heer G. Weijl,
gaf daarna een overzicht van de stand
van de financiën vain de afdeling. De
eerste ontspanningsavond in 1961 ge
houden. leverde een batig saldo, maar de
tweede was financieel minder gunstig.
Er moest een nadelig saldo worden ge
boekt. Toch was het saldo over het af
gelopen boekjaar zo groot (f457,31), dat
op voorstel van het bestuur kon worden
besloten de resterende renteloze aande
len van de vroegere kleuterschool in-
v. 'sse'baar te stellen.
Blijkens een aankondiging in dit num
mer zijn de aandelen inwisselbaar bij de
Coöp. Boerenleenbank te Holten.
De kascontröleccmmissie, bestaande
uit de dames W. E. Wolters en H. W. de
Vrieze, deelde mee alles in orde te heb
ben bevonden, zodat de penningmeester
decharge kon worden verleend.
Bij 'de rondvraag werd door ier.lkele
leden de wenselijkheid uitgesproken om
middelen te beramen tot versterking
van de kas der afdeling.
Nadat de aanwezigen op een kopje
koffie of thee plus koekje waren getrac-
teerd, werden enige kleurenfilms ver
toond, n.l.: a. Paleontologie; b. Het meer
van Maracaibo; en c. De vijand (ziek
ten) in ons midden. Deze films vielen
zeer in de smaak.
14. Daar gaan ze!
Ootje Teur bleef eerst een poosje liggen,
toen hij op zijn kin gevallen was. Hij had
een zwaar gevoel in zijn hoofd, net, of hij
er een harde klap op had gehad. Hij kon
zijn mond nauwelijks open en dicht doen
en hij had het idee, dat zijn ogen als knik
kers door zijn hoofd rolden. Bovendien zag
hij met die ogen allemaal sterretjes, zodat
het weinig nut had, ze open te doen.
De kapitein brulde, er werd met huisraad
gesmeten en het geluid van rinkelend glas
werd af en toe onderbroken door het doffe
geplof van een vuist op een gelaat.
„Oeijoei!" dacht Ootje Teur, die lang
zaam weer begon bij te komen. „Dat gaat
vast niet goed daar binnen! Bram Steng
kan nooit tegen twee inbrekers tegelijk op!
Ik moet hem gaan helpen!"
Hij trachte op te staan, maar bemerkte
dat zijn bewegingen erg traag waren. Nu
hoorde hij binnen een klap en een bons,
alsof er iemand viel. En meteen daarna
schoten twee gedaanten voorbij.
„Daar gaan ze!" schoot het door het zwa
re hoofd van Ootje Teur.
De staatssecretaris D. Itoolvink van so
ciale zaken heelt het nieuwe gebouw van
de stichting IVIO aan de Koninginneweg
te Amsterdam geopend. Het IVIO (Insti
tuut voor Individueel Onderwijs) bestaat
dit jaar 25 jaar. De staatssecretaris open
de het gebouw door een sloplieht voor de
ingang op groen te schakelen. Op de
foto v.l.n.r.: I). Roolvink, Prof. Dr. Ph. J.
Idenburg (voorzitter) en C. .1. .1. Wied-
haup (directeur van de stichting).
Het is weer haast zover: Sint Nicolaas!
De speelgoedzaken zijn bevoorraad en
verbeiden met spanning de komst van de
knechten van de Sint. Die zullen het dit
maal gemakkelijk en moeilijk tegelijk
hebben. Gemakkelijk omdat de binnen- en
buitenlandse speelgoedfabrikanten voor
een ongekend grote verscheidenheid van
artikelen hebben gezorgd, moeilijk omdat
het niet eenvoudig zal zijn uit zo'n gigan
tische hoeveelheid moois een keuze te ma
ken.
Voor zover ook u tot dc trouwe mede
werkers van de Sint behoort, hebben wij
voor u op een verkenningstocht door
speelgoedland een aantal waardevolle er
varingen opgedaan. Zo vonden wij een
enorme vooruitgang in de schaalmodellen
van auto's. Aanvankelijk waren het eigen
lijk slechts vrij nauwkeurig op echte au
to's gelijkende omhulseltjes. Vorig jaar
kregen deze auto-miniaturen, echte raam
pjes; dit jaar bereiken de Gorci Toys de
grens der volmaaktheid. Men brengt een
serie van vier nieuwe modellen: een Con
sul waarvan door een druk op het dak de
motorkap opengaat en een „echte" motor
zichtbaar wordt; een Corvair met zonwe
ring, een Fiat 2100 met koplampen en een
Bentley met automatische besturing, on
afhankelijke voorwielvering, voorlampen,
stoplichten en een reservewiel.
Al even opzienbarend is de ontwikkeling
in de spoortreinen. Uit Frankrijk komt een
elektrische trein met grote locomotief en
drie wagons; men zou kunnen zeggen: vol
wassen modellen, die toch geheel op HO-
schaal zijn vervaardigd. Dit in tegenstel
ling tot de Duitse fabrikanten die zich be
perken tot kleinere typen. De Franse trein
kost geen 30 gulden en kan worden op
gebouwd door te beginnen met een op-
windbare trein. Deze is later zonder meer
om te zetten in een elektrische tx*ein op
batterijen of met transformator. Door de
mogelijkheid ondei-stations op de ti'ansfor-
mator aan te sluiten woi'dt het zelfs mo
gelijk drie treinen tegelijk te laten rijden.
In houten speelgoed - vooral Sio - is
het aanbod uitermate kleurig. Er zijn
weer prachtige blokkendozen voor ver
schillende leeftijden; bij de monlagedozen
treffen wij attractieve aanvullingssets en
zelfs een geheel nieuwe, viei'de doos aan.
Spelletjes zijn er te kust en te keur. Op-
Goedkope elektrische treinen
Geperfectioneerde automodellen
«BW»
•saj^
vallend is het eigentijdse karakter. De ge
zellige huisvader met pijp is van de eti
ketten verdwenen en heeft plaats gemaakt
voor modernere illustraties. Aan bestaan
de spelen als Ganzebord en Vlooienspel
zijn weer nieuwe toegevoegd, zoals bijv.
Vrolijke Knopen en Kat en Muis. Het zo
populair geworden kamperen vinden wij
terug in het spel Camping. Voor de scrab-
'ble-liefhebbers, en dat zijn er langzamer-
nog smakelijk óók. Vraag ze bij Uw apo-
hand al heel wat. is er verheugend nieuws:
een scrabble-spel voor op reis, een ver
kleinde praktisch uitgave die ook heel
goed gebruikt kan worden, op bed.
Een goede beurt maakt dit jaar ook het
land van de Sint zelf. Zo treffen wij aan
Spaans speelgoed in de eerste plaats
prachtige speelpaarden, ezels en fantasie
figuren aan, zowel rijdend als hobbelend,
in een zeer natuurgetrouwe uitvoering,
vervaardigd van echte dierenhuiden. Bo-
venidien fabriceerde Spanje prachtige wa
gons voor modeltreinen, alsmede daarbij
uitstekend te gebruiken, schattige minia-
tuui'-auto's. De prijs van al dit schoons
loopt natuurlijk sterk uiteen en waarbor
gen daardoor een goede 5 dec. voor iedere
beurs.
Voor f 1.95 kan men reeds een aai'dig
spel, een lampje voor een spoorweg-em
placement, een set blokken of een goede
verfdoos kopen; voor f 3,25 tot f 5,50 beel
dige schaalmodellen van de nieuwste au
to's; en voor f 29,90 is er reeds een juweel
van een elektrische trein. Nóg liggen al
deze begeexTijke dingen in de bakken en
vitrines der speelgoedmagazijnen. Via de
schoen en de pakjesmand zullen zij bin
nenkort echter stellig hun weg naar de
NedeiTandse kindei'kamers (en huiska
mers) weten te vinden.
In modeltreinen vraagt een zeer voordelige
Franse elektrische trein de aandacht; ook
de verzamelaars van miniatuur-auto's
kunnen de 5e december vol verwachting
tegemoetzien, dankzij vier unieke, nieuwe
corgi-modellen.
Sint Nicolaas heeft de keuze uit vele
nieuwe, aantrekkelijke spelen, zoals
bijv.: het handige reis-scrabble (ook goed
te gebruiken in bed), en Vrolijke Knopen.
Voor de jetigdige knutselaars opent een
aanvullingsdoos bij sio-montage geheel
nieuwe mogelijkheden.
