■i
I ASPRO
Uit Holten's historie
m
Een
goede
OOTJE TEEM naar het eiland Orohoma
■■0HUfit/
Jaarvergadering „De Noordpool"
Tracé autosnelweg Twente-West-Nederland
vastgesteld
Herv. Vrouwenvereniging
„Ora et Labora"
Last van zenuwen?
^TBABYDERMSg?3if
Vreemd ongeval met
geheugenverlies
Uitvoering „H.M.V."
advertentie
tOfl
Bescherm U tegen
r" m
Als u zich maar
2 'ISPW'5
even rillerig of onprettig voelt:
Geslaagde uitvoering van Hollens Oemengd
Koor en Kinderkoren
Zaterdag 25 november 1961
HOLTENS NIEUWSBLAD
pagina 2
Afscheid van de heer Snijders
De heer C. Broersma tot voorzitter gekozen
In Holten noordelijker dan aanvankelijk voorgesteld werd
In café „De Waag" (Jan Haverslag) werd
vrijdagavond de jaarlijkse ledenvergade
ring gehouden van de IJsclub „De Noord
pool". Na een kort openingswoord en een
woord van welkom waarbij de voorzit
ter de heer A. J. Snijders zich in 't bij
zonder richtte tot de ere-voorzitter de
heer P. G. Dijkstra, las de secretaris de
heer G. J. Aaftink, de notulen en werd te
vens jaarverslag uitgebracht. Het aantal
leden bedroeg op 31 oktober 146 en de
club had toen 243 donateurs.
Batig saldo
Blijkens het financieel overzicht van de
penningmeester de heer J. Wiggers, be
droegen de inkomsten over het afgelopen
boekjaar f 1186.09 en uitgaven f 1042,08,
zo dat er een batig saldo was van f 144,01.
De commissie voor kascontrole, die be
stond uit de heren H. W. Tulier en G. T.
Jansen had boeken en bescheiden keurig
in orde bevonden, weshalve werd de pen
ningmeester decharge verleend voor zijn
beheer.
Als leden van de kascontrole commissie
1961-1962 werden benoemd de heren H.
W. Tuller en G. J. Breukink.
Met het plaatsen van renteloze aandelen
groot vijf gulden, waarmee in verband met
de uitbreiding van de baan en het plaat
sen van een dure pompinstallatie, het
vorig jaar een begin werd gemaakt, heeft
men bevredigende resultaten geboekt en
binnenkort zal de heer Bosman de ingeze
tenen die nog niet werden bezocht een
bezoek brengen om enkele aandelen te
plaatsen. Door een aandeel te nemen wordt
men tevens lid a f 1,50 per jaar, terwijl
men als donateur f 3,50 per jaar kwijt is.
Bestuursverkiezing.
Bij de gehouden bestuursverkiezing wer
den de heren G. J. Aaftink eni A. Jansen
herkozen, terwijl als baancommissaris
herkozen werd de heer J. A. Jansen Johzn.
Inplaats van de heer A. J. Snijders werd
tot voorzitter gekozen de heer C. Broers-
ma.
De heer P. G. Dijkstra, die vele jaren
voorzitter van de vereniging is geweest
sprak een persoonlijk woord van dank tot
zijn opvolger de heer Snijders, onder
wiens leiding „De Noordpool" tot grotere
bloei kwam.
De heer J. Wiggers sprak namens bestuur
Egbert-Oom op het vrijerspad
Egbert-Oom zou in het knollentrekken
zestig jaar worden, maar dat wilde hij niet
weten. Hij vertelde aan iedereen, dat hij
goed vijftig was.
Egbert-Oom zat er warmpjes bij; naar
Borkeldse begrippen dier dageni dan. Op
de Borkeld was men voor vierhonderd
jaar eni langer geleden, met honderd gul
den, een rijk man.
Maar Egbert-Oom had een eigen boer
derijtje, en een flinke koppel schapen. Hij
had een meid en een knecht. Wildvreemd
volk. De meid kwam van de Markelder
Borkeld en de knecht van Bathmen.
Sinds Deventer kermis was de Hosman
korzelig en ongenietbaar. Niets kon Mina
hem voor dank doen. En Gijsberts Janz
en hij waren rivalen. De eerste steeg in de
achting van de Raapolie.. Het Wierdense
Dient je verdiende bij mevrouw Raapolie
één keer zoveel als bij de Schout. Zij was
bekwaam, gewillig en knap. Maar me
vrouw hield haar man in de gaten, want
als het er op aankwam waren mannen,
mannen. Maar ook de Hosman werd niet
vergeten. En meneer liet doorschemeren,
dat wanneer Hosman maar éénmaal met
Mina getrouwd was, dan werd het pas
goed. Maar Hosman dacht aan het vlotte
en knappe Wierdense Dientje, waar Eg
bert-Oom hem aangeholpen, en die loe
ris van Gijsbert Janz, hem weer afgehol
pen had. Mina was de wanhoop nabij. Het
had nu zo mooi kunnen worden, zij met
haar drie kinderen en de Hosman als haar
man. Maar in plaats van op zaterdag
avond bij haar te blijven, ging hij naar de
pompgang en ging met andere gezellen
zitten kaarten bij Foezeljannes. Zij had er
de Raapolie al op attent gemaakt, maar
deze had gezegd, een man als Hosman,
moest geen huishen zijn.. En giftig was
Mina uitgevallen dat alle mannen hetzelf
de waren. Toen was de Raapolie vies uit
de slof geschoten en had geschreeuwd, dat
als Mina de mond niet hield, dan trok hij
voorgoed de handen van haar af. Mina
had een week lopen denken en toen was
zij er. Haar kinderen werden toever
trouwd aan haar zuster, en Mina zou met
VélBats, een felle kerel op de kar meerij
den tot aan de Borkeld. Het was voor
Mina geen aangenaam gezelschap. Maar
haar zuster had haar verzekerd, dat Vèl
Bats een goed kalf van een kerel was,
waar haar niets mee overkwam. Het enige
bezwaar was dat Bats zo akelig stonk.
Mina werd er onder het rijden soms mis
selijk van. Te Holten zag zij de schouten
vrouw voor de deur staan. „Gasterd",
dacht zij bij zichzelf.
Op de weg van Holten naar Markelo
vroeg Bats, haar waar ze moest wezen.
Op zo'n vierhonderd pas afstand van het
huis van Egbert-Oom stapte zij van de
kar. Zij wilde niet dat de boer-vrijgezel,
zou zien dat zij bij de Vilder op de kar
had gezeten. Zij bedankte de voerman
vriendelijk en stapte naar het erf van
Egbert-Oom. Een middelgrote heemhond
sloeg een paar maal aan, besnuffelde Mi
na eni sprong toen steeds tegen haar op.
Egbert-Oom keek nieuwsgierig achter
de deur heen. Het behoorde op de Borkeld
tot de grote zeldzaamheden dat er vreemd
bezoek kwam. Toen Egbert-Oom zag dat
er een dame op hem afkwam stevenen,
snorde hij het losse huis door en de weef
kamer binnen. Daar had hij zijn kleer-
en geldkist staan. Onder op de bodem der
en leden een woord van dank en grote
waardering tot de heer Snijders, die sinds
25 november 1955 als voorzitter veel en
belangrijk werk voor „De Noordpool"
heeft gedaan.
Hij bood de scheidende voorzitter een
kleine attentie aan. In zijn woord van af
scheid zei de heer Snijders o.m. getroffen
te zijn door de woorden van lof en waar
dering, doch de bereikte resultaten zijn
mede een gevolg van goede Samenwerking
en vriendschap tussen de bestuursleden
en de baancommissarissen.
Ik heb aan „De Noordpool" niet anders
dan genoegen eit plezier beleefd en ik
In gebouw „Irene" gaven de gemengde
zangvereniging „H.G.K." en de kinder
koren zaterdagavond onder leiding van de
heer J. K. Warmink te Goor hun jaarlijk
se uitvoering waarvoor een goede belang
stelling bestond.
De avond werd geopend door de voor
zitter van H.G.K. de heer D. Aaftink die
zich in zijn woord van welkom in 't bij
zonder richtte tot de afgevaardigden van
enkele plaatselijke vereniging en de ge
mengde zangvereniging „Ons Genoegen"
te Bathmen.
In zijn openingswoord gewaagde de heer
Aaftink van een goed jaar voor het koor.
Het ledental steeg en in de afgelopen zo
mer werd op het concours te Eerbeek een
kist lag een linnen zakje met geld er in,
en' boven op lagen de kleren. Egbert-Oom
was, zo hij er bijliep, niet in staat bezoek
te ontvangen.De onderbroek en boven
broek waren niet meer dan vodden. Maar
de boer vond, dat hij die op de Borkeld
best af kon dragen.
Mina kwam binnen achterdochtig be
groet door Dika de dienstbode. Ook Luuks
de knecht keek met een lange hals tussen
de koeiem dooi*, wie of daar was. Dika
sloeg met een gore handdoek over de zit
ting van een der stoelen, en riep: Juffer
ga zitten! Want de Juffer zou wel moe
zijn, want zij kwam bepaald niet uit de
buurt. Mina raapte al haar moed bij el
kaar en vroeg of meneer ook thuis was.
Bedoel iej de boer?, wilde Dika weten.
Ja, dat zou wel; Mina wilde de baas spre
ken. Dika schreeuwde achter de deur van
de weefkamer: Baas, doar is volk veur
ow! N'en juffer!
Een grommend geluid bewees dat de
baas het verstaan had. Het was een kruis,
wanneer er des morgens zo vroeg bezoek
kwam, en nu deed het scheermes het nog
zo sleciït. De meid zette de bezoekster
een kom méé voor. (Dit was een honing
drank). Mina dronk er smakelijk van. Wat
een wonen anders, dacht Mina. Koeien,
kippen, varkens, katten en eenden liepen
over de vloer als gewone mensen. Einde
lijk was Egbert-Oom klaar. Hij begroette
Mina, en kon al raden wie het was. Hij
stuurde de meid en knecht voor een tijdje
naar het land, en toen had de Juffer gele
genheid om uit te pakken! over Hosman.
Egbert-Oom luisterde en keek.
Toen Mina uitgesproken was, sprak Eg
bert-Oom, och hij is zijn levenlang zo ge
weest, als ik in zijn plaats was, dan had
ik allang toegeslagen.
Met grote ogen keek Mina hem aan.
Hosman had verteld, dat zijn Egbert-Oom
een rijke stinkerd was, waar de hele fa
milie op de duur wel van zou erven. Al
hield de suffert, zo had Hosman gezegd,
alle neven en! nichten op een afstand. Hos
man had ook nog in het geheim aan Mina
verteld, dat die oude draak nog gek ge
noeg was om een vrouw aan de haak te
slaan, wanneer er een passende vrouw
kwam. En Egbert-Oom bekeek Mina, en
hij werd er dadelijk verkikkerd op. Hij
vroeg of de Juffer wilde blijven eten. Ja,
als het niet te veel moeite was. O nee,
niks geen moeite!
Hij liep naar de deur, en floot Dika. Zij
moest dadelijk beginnen te koken. En Eg
bert-Oom deed nu, wat hij maar zelden
deed. Hij haalde een ham uit de wiem en
sneed er een hoek af, dat het liefhebberij
was. De meid vertelde stiekum tegen de
knecht, dat die oude kanis nog kuren had.
Na een overvloedige maaltijd spande Eg
bert-Oom de ezel voor de kar en reed
naar Deventer. Hij had de meid en de
knecht extra op het hart gedrukt geen
babbelegeesjes te maken, en niemand van
de familie binnen te laten. Nou, op beiden
kon hij vertrouwen, want Dika had al ja
ren verkering met de Toreninke uit Rijs-
seri en dat was een goede partij voor haar.
En Harm de knecht, was een vrouwen
hater. Dus dat was wel in orde.
De ezelskar hobbelde door Holten en de
Raapolie was juist op visite bij de schout.
De schoutenvrouw maakte Oom Raapolie
er op attent, dat zijn beschermelinge Mina
het ook groot aan had.
Van Coeverden.
hoop van harte dat het de club onder lei
ding van mijn opvolger de heer Broersma
goed mag gaan, zo besloot de heer Snij
ders.
Wedstrijden
IJs en weder dienende, zullen in ieder
geval de wedstrijden om het Schoolkam-
pioenschap en het kampioenschap van
Holteni voor dames en heren worden ge
houden, terwijl in principe werd besloten
tot het organiseren van een groot gekos
tumeerd avondfeest.
Ook zullen dit seizoen op de banen van
..De Noordpool" de langebaan-wedstrijden
worden gehouden om het clubkampioen
schap, waaraan 6 heren en 4 dames zullen
deelnemen van de club's „Rowinkel" te
Larensebroek, „Diekingsriet" te Groot
Dochteren en „De Noordpool".
„Diekingsriet" zal dit jaar de fraaie wis
selbeker moeten verdedigen die gewon
nen werd in het seizoen 1958-1959.
prachtige eerste prijs behaald en dit bete
kende promotie naar de „Superieure" d.i.
de hoogste afdeling.
De financiële zorgen die er waren kon
den dank zij de koffieschenkerij op de
deze zomer gehoudenj Braderie worden
weggewerkt.
Ook met de beide kinderkoren loopt het
aardig al zouden in 't bijzonder op koor
A een aantal jongens en meisjes hartelijk
welkom zijn.
Elk die graag zingt, zullen wij bij „H.G.K."
en de kinderkoren met open armen! ont
vangen', zo besloot de heer Aaftink.
Afwisselend programma
Het programma, dat deze avond werd
geboden, mag zonder meer afwisselend en
populair worden genoemd.
Dat dirigent en koor „voorliefde" heb
ben voor het zingen in duits en latijns
bleek deze avond weer duidelijk al willen
we er direct bij voegen dat dit niet ging
ten koste van de kwaliteit. Integendeel.
De uitspraak was goed verzorgd en alle
liederen kregen! een goede vertolking. Er
wai-en wel enkele „smetjes" maar die
hebben aan het geheel van de uitvoering
geen afbreuk gedaan.
Het koor opende met de beide concours
nummers „Lauda Sion" een compositie
van Hendrik Altink en „Exultate Deo"
van Scarlatti. Vooral het tweede nummer
kreeg een zeer gave vertolking.
Van de liederen; die verder gezongen
werden noemen we het bekende „Die Fo-
relle" van Schubert; „Viel schoner blu-
melein" van Joh. Scheln (uitgevoerd door
de dames) en een tweetal minneliedjes
„Als ik u vinde" en „Een meisken zuiver-
lijk".
Besloten werd met „O, pepita" van A.
Muller een' werkje dat zangtechnisch aan
de uitvoerenden niet al te hoge eisen stelt
maar wat ritme betreft van begin tot
einde van alle partijen het uiterste vraagt.
De heren-koorleden brachten op zeer
verdienstelijke wijze het bekende „Old
black Joe" en „When Jhonny comes
marching home."
Cor Sprokkereef zong in beide nummers
de bas-soli en hij deed dit zuiver en be
heerst. Ook de beide kinderkoren zagen
hun optreden vele malen met een spon
taan applaus beloond. Van de liedjes die
ze zongen noemen we „Gilde broeders
maakt plezieren", „Als ik eens mocht doen
wat ik wou", „Als de lente weer voorbij
is" en „Een kip imiteren".
De 12-jarige Ineke Wansink Md. zong
met begeleiding van de heer Warmink op
keurige wijze het bekende „Schlafe mein
Prinzchen schlaf' ein" van W. A. Mozart.
Uitstekend toneelspel
Na de pauze bracht een toneelgroep die
bestond uil de koorleden mevr. Sprokke-
reef-Slotman( als mevr. Augustina E. G.
van Peppelkonen) J. Wegstapel Jzn (Haba-
kuk, haar man), mevr. Oolbekkink-Keve-
lam (hulp in de huishouding), G. T. Jan
sen (Ernst hun schoonzoon) en mej. T.
Wegstapel Ed. (Angelie zuster van Ernst),
op zeer verdienstelijke wijze het blijspel
„O, die mannen" voor het voetlicht. Het
stuk - van A tot Z kolder - ontlokte aan
de zaal bij het vallen van het doek een
stormachtige ovatie.
Aan het slot van de geslaagde avond
Zoals men in de dagbladen heeft kun
nen lezen; en op situatietekeningen heeft
kunnen zien, is thans eindelijk het tracé
van de autosnelweg, die Twente met het
westen des lands moet verbinden - de
vóór zijn aanleg reeds bijna vermaard ge
worden E-8 - eindelijk door de Minister
van Verkeer en Waterstaat vastgesteld.
Reeds meer dan een jaar geleden werd
de voorlopige situering van deze weg,
die op den duur als autosnelweg Am-
sterdam-Berlïjn-Warsehau-Moskou moet
dienen, aan de betrokken gemeentebestu
ren en andere instanties voorgelegd.
Volgens die plannen zou de weg even
ten noorden van café „De Poppe" onder de
gemeente Markelo, de rijksweg Holten-
Markelo overkruisen en wat verder het
territoir van de gemeente Holten bereiken
om dit bij de boerderij „Jan van Bath
men" langs de Schipbeek weer te verla
ten.
Natuurbeschermers en andere instanties
hebben echter weten gedaan te krijgen,
dat de Rijkswaterstaat een ander tracé
ontwierp, veel noordelijker gelegen, dat
op zijn beurt ernstige bezwaren opriep o.a.
bij het gemeentebestuur van Holten, wel
ke bezwaren gedeeld werden door Gede
puteerde Staten onzer px*ovincie.
Met name burgemeester Enklaar heeft
zich veel moeite getroost om aan te tonen
dat het nieuwe tracé niet alleen voor het
natuurschoon in de omgeving van het zo
merhuisjesterrein, maar ook voor de land
bouw funest zou zijn in verband met een
veel grotere versnippering van landbouw
gronden en een grotere mate van ongerief
voor de boeren in de in twee delen te
snijden buurtschap Beuseberg.
Wij hebben de indruk, dat het nieuwe,
door de minister vastgestelde tracé noch
het-eerste, noch het tweede ontwerp gaat
volgen.
Het nieuwe tracé zal waarschijnlijk het
bungalowpark „De Haspel" niet onge
moeid laten, maar daarna meer gaan in
de richting van het oude tracé om het ma
ken van kunstwerken voor het passeren
van de nog maar vrij kort door de ge
meente verharde Langstraat en Gagelweg
zoveel mogelijk te vermijden.
Overigens is het door de Minister vast
gestelde tracé nog maar een globale lijn,
die pas zijn definitieve vorm zal krijgen,
wanneer alle belangen nauwkeurig tegen
elkaar zijn afgewogen. Men wil vooral
vermijden dat veel dure kunstwerken
moeten worden gebouwd, terwijl ook zo
veel mogelijk met de landbouwbelangen
rekening zal worden gehouden.
Gezien de aard van het dijk- en weg-
lichaam, dat een kruinbreedte van 45 me-
Op donderdag 16 november kwamen de
leden der Hervormde Vrouwenvereniging
weer bijeen in „Irene". De presidente
mevr. Israël, heette de gast van deze
avond, de heer J. Kroon, hartelijk wel
kom. De heer Kroon besprak het boek
van Anne de Vries: „De man in de jacht
hut". Op boeiende wijze werd dit boek
weergegeven; vooral de verhouding tus
sen man en vrouw en de jachttaferelen
werden prachtig weergegeven.
De presidente dankte de heer Kroon,
die reeds voor de vijfde maal een boekbe
spreking voor de Vrouwenvereniging
hield en bood hem als dank een boeken-
bon aan.
Hierna volgden nog enkele huishoude
lijke mededelingen.
Mijnhardt's Zenuwtabletten
helpen U eroverheen
sprak de heer Aaftink een hartelijk woord
van dank tot de dirigent, de heer Warmink
die in het afgelopen jaar „H.G.K." en de
kinderkoren weer op eminente wijze leid
de. Hij bood de heer Warmink een roker
tje aan, terwijl bloemen werden aangebo
den aan mevr. Warmink.
Aan mej. W. H. Vrieze, die iedere
week assistentie verleent bij de repetities
van de kinderkoren werd een boekenbon
overhandigd. Een hartelijk woord van
dank - dat hij vergezeld deed gaan van
een krentebrood - sprak de voorzitter
tenslotte nog tot de heer en mevr. Wolters
die spontaan hun medewerking verleenden
bij het beschikbaar stellen van het ge
bouw „Irene" - toen wegenp omstandighe
den de uitvoering niet in zaal „Amicitia"
gegeven kon worden.
ter zal krijgen, kan men rustig aannemen,
dat niettemin heel wat vruchtbare cul
tuurgrond verloren zal gaan. Zijn wij goed
ingelicht dan zal de aanleg van de weg
gepaard gaan met een ruilverkavelings
plan, waarbij misschien dan ook nog weer
iets goeds uit de bus zal komen.
Het thans vastgestelde tracé mondt in
Twente uit op de bestaande rijksweg Bor-
ne-ITenjgelo en zal ten zuiden van Deven
ter de IJssel overkruisen ter hoogte van
de meelfabrieken van Noury en van der
Lande.
Het zal echter nog heel wat jaren duren
voordat dit weggedeelte in gebruik zal
kunnen worden genomen. Op de begroting
van Verkeer en Waterstaat voor 1962 zijn
nog maar de gelden uitgetrokken voor
grondaankoop.
Met het oog op de steeds groter wor
dende behoefte aan een rechtstreekse ver
binding van Twente met het Westen des
lands zou het van groot belang zijn, in
dien ook de gelden voor de wegaanleg zo
spoedig mogelijk ter beschikking konden
worden gesteld.
U«aJd»* Voor het Ier»
Baby-huidje
De heer S. van der Veen, kaasmaker
bij de Coöp. Zuivelfabriek „De Vrijheid"
is een ongeval overkomen, zonder dat hij
zich kan hei'inneren hoe dit heeft plaats
gevonden. Bij terugkeer van een bezoek
aan de heer S. op de Holterberg vervoeg
de hij zich donderdagavond bij dokter
Rietdijk met de vraag of er een dokter in
de buurt was. Deze zag aan verwondin
gen in diens gelaat, dat de heer v. d. V.
een ongeluk had gehad en achtte het
raadzaam hem per ambulance naar het
St. Geertruiden Gasthuis in Deventer te
laten overbrengen in verband met een
hersenschudding. De getroffene kon zelf
geen enkel uitsluitsel geven van hetgeen
hem overkomen zou kunnen zijn. Zijn rij-,
wiel noch kleding waren noemenswaar
dig beschadigd. Zijn toestand was don
derdagavond vrij redelijk. Het herinne
ringsvermogen was echter nog niet te
ruggekeerd.
REPETITIE-AVOND
HERVORMD KERKKOOR
Men verzoekt ons te berichten, dat in
verband met de bazar in „Irene" de a.s.
repetitie-avond van het Hervormd Kerk
koor dinsdag a.s. zal worden gehouden in
de School met de Bijbel.
De Holtense Muziekvereniging „HMV"
zal tijdens de op zaterdagavond 25 no
vember (heden) in gebouw „Irene" onder
leiding van haar dirigent Jan Diepenveen
te Glanerbrug te geven uitvoering de vol
gende nummers ten gehore brengen:
1 Charmain Fox, mars
P. B. Bisselink.
2 La Rosière du Village,
petite ouverture H. Goitre.
3 De twee kleine Vinken H. Kling.
4 ..Houdt Gij mijn handen beide",
paraphrase Jan Zuidema.
5 „Lucie de Lammermoor",
opera-potpourri G. Donnizetti.
6 Carmen Sylvia, wals J. Ivanovici.
7 De Rossinanten, mars J. Ros.
Na de pauze zal worden vertoond de
komische film „De Jantjes".
doet
„wonderen"
voor de
verkoop!
13. Een verraderlijk touw.
„Wat plan!" brulde Bram Steng. „Niks te
plannen! Een zeeman maakt geen plannen
als het er op aankomt een inbreker te ge
ven wat hem toekomt! Een zeeman gaat
recht door zee, meneer!" Hij maakte de
deuir van zijn hut open en stormde naar
binnen.
„Maar het is veel beter, om eerst een
plan te maken!" riep Ootje Teur, die hard
achter Bram Steng aanholde. „Je kunt
nooit weten, wat er allemaal kan gebeu
ren! Je moet
Maar ja, je kon wel zien, dat onze schrij
ver nog maar zelden aan boord van sche
pen was geweest, want dan had hij gewe
ten, dat zeelieden altijd erg slordig zijn met
touwen en emmers en zo. Zo'n touw rol
len ze op en dat leggen ze dan ergens neer,
in de hoop dat degene, die er langs komt,
het zal zien en er omheen lopen. Maar
Ootje Teur had het te druk om uit te kij
ken waar hij liep. Hij raakte met een voet
in het touw verward en het geval wilde
ook nog, dat 'er 'n zwaar takelblok aan vast
zat. 1-Iij struikelde dus volgens alle regelen
der kunst en kwam met zijn kin op een
bijzonder onzachte wijze met het dek in
aanraking.
