ma
Uit Holten's historie
m
Ipl
E
IC©
1©
H
EK
0
2 mSPüO's -enfit.'
OOTJE TWJJH naar hat ailand Orohoma
Tienjarig bestaan Hervormde Vrouwengroep
!50ra et Labora"
Bij botsing om ?i leven
gekomen
Wijziging R.K. kerkdiensten
Rijssen
Prachtige opbrengst
In het stamboek
hengelo
De schietsport
in nieuwe banen
Eerste dag enveloppen
Kinderpostzegels
Opleiding
gezinsverzorgsters
Vergadering Plattelands
vrouwen afd. Dijkerhoek
Voorkom
f k
m J
Welke dag wordt bij U
benendag?
Zaterdag II november 19bl
UUJLlXiJNIS JNIEUWSBJLAJLJ
pagina z
Donderdagavond j.l. was de Hervorm
de Vrouwengroep „Ora et Labora" in
feestelijke vergadering bijeen. Dit jubi
leum werd in intieme kring gevierd met
een gezamenlijke broodmaaltijd.
De presidente, mevr. Israël, opende de
avond en gaf een kort overzicht over:
„Hoe het in hst verleden was en hoe het
in het heden is". Enige dames zorgden
voor een bijdrage in de vorm van een
voordracht of gedicht. Bij het gedicht
werd de presidente een prachtige voor
zittershamer aangeboden. Aan het eind
van deze avond hield Ds. Israël een cau
serie over: ,,De oecumene".
Zondagmorgen is onze plaatsgenoot, de
heer G. J. Meilink van de Borkeld op
tragische wijze om het leven gekomen.
Toen hij op weg was naar zijn aanstaan
de vrouw, die bij de „Drie Kieften"
woont, is hij op het kruispunt van de
Dorperdijk en de Doorlopende Dijk met
zijn bromfiets op een bestelauto gereden
van de heer Fr. H. uit Laren (G.). De
botsing kwam hard aan, waardoor het
slachtoffer ernstig aan het 'hoofd werd
gewond en met een schedelbasisfractuur
per ziekenauto naar het St. Geertruiden
Gasthuis te Deventer moest worden ver
voerd, waar hij zondagavond aan zijn
verwondingen is bezweken. Het ongeluk
geschiedde omstreeks half elf. Dokter
Rietdijk verleende de eerste hulp.
De bestelauto kwam uit de richting van
de Deventerweg de Doorlopende Dijk af
rijden. Meilink is blijkbaar er.g in gedach
ten geweest en heeft de bestelauto, die
hij voorrang moest verlenen, te laat opge
merkt met het bovenstaand 'noodlottig
gevolg. Het uitzicht op deze overigens
stille weg is ter plaatse goed. De brom
fiets werd vernield, de auto licht bescha
digd.
De begrafenis van het slachtoffer heeft
donderdagmiddag plaats gehad op de
nieuwe begraafplaats.
Mej. Ter Beek dankte mevr. Israël voor
hetgeen ze voor de vereniging had ge
daan en ze bood haar een bloemstuk aan.
waarna Ds. Israël deze mooie avond sloot.
Wij vestigen er op verzoek gaarne de
aandacht op, dat de R.K. kerkdiensten te
Rijssen op zon- en feestdagen zijn gewij
zigd en nu als volgt worden gehouden:
de eerste Mis om half acht, de tweede
Mis om negen uur en de Hoogmis is om
half elf.
De Dankdagcollecte, die tijdens het
Dankuur voor het Gewas en Arbeid op
Dankdag in de Geref. Kerk werd gehou
den, heeft f 1247,44 opgebracht (vorig
jaar f 1122,60).
Door de inspecteur van 't Ned. Rund
vee Stamboek, afd. Zwartbont, de 'heer
E. Mastenbroek, werden de volgende
runderen in 't Stamboek ingeschreven:
Cornelia 8 met b76 p., eig. D. J.
Bronsvoort; Liesje 5 b77 p., eig. H.
J. Stegeman; Hennie 3 b77 .p., eig. A-
J. de Baas te Rijssen; Janke 11 b76
p., e'ig. Hs. Brinks; Hinke b78 p., eig.
H. J. Huzen; Willy 7 b 79 p., eig. E.
Aaltink; Aaltje 6 b78 p-, en Aaltje 58
b77 p., eig. A. Bronsvoort ;Niesje 13
b78 p., eig. D. J. Bronsvoort; Alida
36 b76 p., eig. J. Wegstapel; Rika 3
bc+ 75 p., eig. H. J. Niemeijer te Okken
broek; Diana bc+ 75 p., eig. B. J. Nie
meijer te Okkenbroek; Tosca 4 b76 p.,
eig. Joh. Struik te Okkenbroek; Koosje
b78 p., eig. H. Markvoort; Aukje 7
bc+ 75 p., eig. E. Krikkink Hzn.; Ike 3
b77 p. en Anna 3 b78 p., eig. H. J.
Struik; Jantje 14 b 79 p., eig. J. Luib-
bersen; Cobi be+ 75 p., eig. A. Lubfoer-
sen.
In het Keurstamboek werdieni de vol
gende koeien ingeschreven: Jantje 19
b 79 p., eig. J. Baan te Rijssen; Janke 4
b+ 82 p., eig. H. Meijenman; Betsy 16
b 79 p., eig. H. Rensink.
De schietvereniging „De Eendracht"
hield op 27 oktober j.l. haar jaarlijkse le
denvergadering in hotel Vosman.
De voorzitter, de heer H. Klein Velder-
man, die reeds geruime tijd ook het se-
HOSMAN EN MINA.
Hosman was nooit gewoon geweest de
voeten te wassen. En zijn overige lichaam
had na de dag zijner gebooi'te nooit een
druppel water 'weer gezien. Behalve zijn
hoofd en handen dan. Maar Juffer Mina
nam dat niet. Zij maakte Hosman dui
delijk, dat hij hier in Deventer was, in
een behoorlijk kosthuis, en niet op de
Borkeldse heide. Hosman ging naar de
Raapolie, maar Mina was hem al voor-
geweest. Zij had geschuimbekt tegen de
Raapolie van een stinkerd van een kerel,
die hij haar op haar dak geschoven had.
Maar de Raapolie had verklaard, dat dat
best beter zou worden. Hij zou Hosman
eens onder handen nemen. En hij nam
de voormalige Borkeldse scheper onder
handen. En aan Mina had hij verteld,
dat zij hem maar strabant aan moest
pakken. En na drie maanden van ijverig
bedillen, bekeek zij haar kostganger eens
van alle kanten. Jonge jonge! Wat knapte
hij op. En nu zij hem op de keper be
schouwde was hij nog aardig knap ook.
Maar zij moest hem niet laten merken,
dat zij hem wel mocht. Want dan zou
hij baas beginnen te spelen, en dat wens
te zij niet.
Intussen ging de Hosman iedere maand
op een zondag naar de Borkeld op visite.
Zijn broers en zusters woonden er, zijn
ooms en tantes ook. Zijn vader en moe
der waren reeds dood. De hele Hosman-
familie kwam op zo'n dag bij elkaar
om het Deventer familielid te bekijken.
Egbert-oom, de voornaamste van de fa
milie, vond dat het niet goed was dat
de mens ongetrouwd bleef en vooral
Hosman niet, nu hij een voornaam De
venter burger ging worden, die zich iede
re week helemaal afwaste. Wie had zo
iets ooit op de viool horen spelen! Die
van de Borkeld zeker niet. En Egbert-oom
sprak ernstig met Hosman. Bij de schout
daar diende het Wierdense Dientje, knap
en hups en vlijtig. Zie'je, zoiets, dat was
nou net wat voor de Hosman. Hij, Eg
bert-oom, had het al voor elkaar ge
maakt. Hosman hoefde maar een kik
te geven en het was voor elkaar1. En
Hosman ging. Bij de schout liet hij de
klopper vallen. En toevallig deed Dientje
hem open. Zij vond het te koud in de
gang en de familie zat te eten in de
kamer en vliegensvlug nam zij hem mee
naar de keuken en liepen daar tegen de
schout aan, die Dientje zocht.
Nu was de schout op de hoogte van
het doen en laten van oom Raapolie. Hij
dacht bij zichzelf: oom heeft de Hosman
voor Mina bestemd, ik moet hier eens
op letten. Hij deelde zijn gevoelen mee
aan mevrouw en die zou op Dientje let
ten. Mevrouw vond het grote gekheid,
dat de Raapolie aan koppelarij deed en
dat haar man daar de hand ook in scheen
te hebben. Mevrouw kende Hosman niet,
dat wil zeggen: zeer oppervlakkig. Maar
Dientje kende zij zoveel te beter. Zij
hoopte dat het lieve kind nog eens een
goed huwelijk zou doen, maar de eerste
vijftien jaar nog niet. Gewoon dienst
volk kon wachten tot het meneer of me
vrouw beliefde, dat de gedienstigen gin
gen trouwen. Nu zou de schoutenvrouw
dit met Hosman weJ klaar gespeeld heb
ben, maar met Dientje niet. Dientje wil
de op tijd aan de man komen. Zij was nu
twee-en-twintig jaar. En volgens Eg
bert-oom was de Hosman een geschikte
partij, die goed in het zadel zat, dus
doortasten was de boodschap. Een week
later was de Hosman weer te Holten.
Mina, de hospita, had wel gemerkt, dat
er met haar kostganger iets aan de
hand was. Maar zij wist niet wat. De
kerel was nors en nukkig. Hoe zij het
ook aanlegde om hem in te palmen, niets
baatte.
De eerstvolgende zondagavond had
Dientje vrij gevraagd en mevrouw gaf
haar grif het gevhaagde verlof. Want
Dientje was een dienstbode uit duizen
den. De schout deed ambtshalve een
boodschap op straat in het dorp Holten.
Straatlantaarns waren er nog niet. Dus
was het donker. Ongeveer midden in het
dorp moest de schout een kleine bood
schap. Bij koud weer had hij daar wel
meer last van. Hij begaf zich dus achter
een der grote lindebomen, dfe in het
dorp stonden. Juist zou de schout begin
nen, toen plotseling twee personen ach
ter de linde wegsprongen. Smeerzak!,
hoorde hij roepen. En daarin herkende
hij de stem van Dientje, die een mans
persoon bij zich moest hebben. Toen de
schout thuiskwam, deelde hij zijn erva
ringen mee aan zijn huisvrouw, die hem
ongemakkelijk de waarheid zei en hem
daarna beloofde, Dientje eens aan de
tand te voelen. Toen Dientje thuiskwam
was de Hosman al weer op weg naar
Deventer. Hij had bij de herberg „De
Ossenkop" een karreman aangetroffen en
was meegereden. Want slapen in een stin-
kerige bedstee op de Borkeld stond hem
ook tegen.
Toen Dientje thuiskwam, nam me
vrouw haar onderhanden. En Dientje
vertelde dat zij uit was geweest met
Hosman, en dat het een droge kanis
was, maar dat zou wel beter worden.
Maar zij was erg geschrokken. Een
schoreme kerel had haar aan het schrik
ken gemaakt juist toen het mooi begon
te worden met Hosman. Zij vertelde aan
mevrouw, of deze er meneer eens op
attent wilde maken, dat de schoutsdiena
ren bij avond beter de wacht zouden
houden. De schout werd kribbig toen zijn
vrouw hem vertelde van die schoreme
kerel. Wat verbeeldde de vlerk van een
dienstbode zich wel om hem voor scho
reme kerel uit te maken. Maar een geluk
was natuurlijk, dat Dientje hem niet
herkend had. Op dinsdagmorgen kwam
de knecht van de Raapolie met een brief
voor de schout van Holten. Deze dacht
eerst dat Deventer van plan was nieuwe
maatregelen te nemen aangaande de
Waardenborg. Maar toen hij de brief
voorzichtig openmaakte bleek het een
vermakelijke brief te zijn. Oom Raapolie
had zich in de nesten gewerkt met Mina,
de weduwe van de torenwachter. Raap
olie had Mina een nieuwe man beloofd.
En die man dat was Hosman uit Hol
ten. En nu moest er met die Hosman
iets aan de hand zijn. Of de schout ook
wist wat het was? De schout stuurde
de boodschapper naar de keuken. Het
was een fikse jonge kerel, die wat de
jonge vrouwen aanging, een betere aan
pak had dan Hosman. Dientje zette Gijs-
bert Jansz, zo heette de knecht van de
Raapolie, een fikse maaltijd voor en in
formeerde zo langs haar neus weg naar
het doen en laten van de Hosman. En
Gijsbert deed een boekje open over Hos
man, die aanpapte met de kostjuffrouw
Mina, en dat meheer de hand daarin
had. En Gijsbert zag, dat Dientje een
duvels knappe meid was. En hij wist
het zover te brengen, dat hij haar ziek
praatte aan Hosman.
Terwijl Gijsbert in de keuken zat te
smikkelen, riep meneer Dientje, en vroeg
of deze ook verkering had. met de Hos
man. Welnee, zij had al lang een andere
op het oog. Zo, dat was goed, meneer
wist wel, dat Dientje zich niet aan de
eerste de beste Borkeldse scheper ver
slingerde.
VAN GOEVERDEN.
cretariaat vervulde, schetste in zijn ope
ningswoord de steeds slechter bezochte
vergaderingen en de geringe belangstel
ling der leden voor de oefenavonden. Hij
sprak zijn bezorgdheid uit over het voort
bestaan der vereniging en zou graag in
verband hiermede de oefenavonden
enigszins attraktief willen maken.
Op voorstel van het 'bestuur werd be
sloten op deze oefenavonden een wind-
buksbaan op te stellen, waarop zowel om
dagprijzen als seizoenprijzen geschoten
kan worden. Zij zullen georganiseerd
worden alleen voor inwoners van Holten
•vanaf een bepaalde leeftijdsgrens.
De vergadering was algemeen van me
ning, dat de mogelijkheid bestaat het le
dental hiermede op te voeren. De banen
zullen opgesteld worden in feestzaal Vos
man. Na overleg met de plaatselijke po
litie zal de datum van aanvang in Hol-
tens Nieuwsblad bekend gemaakt wor
den.
Bij de vervolgens gehouden bestuurs
verkiezing wegens het aftreden van de
•heer Klein Velderman en in de vacature
wijlen H. J. J. Stukker, werden gekozen
de heren Jo Arfman en A. Schuppert.
Het bestuur bestaat momenteel uit cle
heren: G. J. Breukink, voorzitter; A.
Schuppert, secretaris; F. J. Sluiter, pen
ningmeester; A. Lensink, F. L. Tromop
en Jo Arfman, leden.
Nadat nog enkele punten aangaande
contributie enz. behandeld werden, sloot
de voorzitter de vergadering en wenste
het gewijzigde bestuur veel succes toe
met het opgezette plan.
Maandag a.s. start de verkoop van de
Kinderpostzegels. Het plaatselijk comité
voor de verkoop van deze zegels vestigt
er de aandacht op, dat voor verzamelaars
zogenaamde eerste dag-enveloppen ver
krijgbaar zijn, welke een aanvulling kun
nen vormen van hun verzameling. Deze
eerste dag-enveloppen met Kinderzegels
zijn verkrijgbaar bij de presidente van
het comité, mevr. C. P. K. Enklaar-van
Andel, Huize „De Kroepenkaamp", Raal-
terweg.
Woensdagavond hadden de Plattelands
vrouwen van Espelo in de school aldaar
een bijeenkomst, welke werd geopend
door de presidente, mevr. H. J. Hol-
Groothoff, die de aanwezigen welkom
heette met de mededeling, dat door ziek
te van mej. Matthaeï de lezing van mej.
Peddemos een paar weken vervroegd
werd, zodat mej. Matthaeï haar lezing
over het onderwerp: „Zelfstandig wor
den" nu op 28 november a.s. zal houden.
Zij gaf daarna het woord aan mej. J.
E. W. Peddemos, directrice van „Het Zon
nehuis", Interkerkelijk .Internaat van de
Stichting Gezinsverzorging en Gezins
hulp. Deze besprak op boeiende wijze de
mogelijkheden, die dit internaat biedt aan
meisjes van minstens 18 y, jaar, die als
minimum-onderwijs moeten hebben de
lagere school met goed eindrapport plus
huishoudschool of landbouwhuishoudcur-
sus.
De meisjes verblijven een half jaar in
het internaat, waar zij een veelzijdige
vorming krijgen, gevolgd door een jaar
praktij k.
Mej. Peddemos maakte met voorbeel
den duidelijk, hoe deze opleiding verloopt
en welke moeilijkheden, maar tevens
welke steun de leerlingen hierbij onder
vinden.
Het Instituut te 'Hengelo leidt op voor
alle Hervormd-gezinden. Zo zijn er 7 in
ons land. Totaal voor alle kerkelijke rich
tingen zijn er 24 scholen, waar samen
per jaar pl.m. 1000 meisjes opgeleid wor
den.
Door huwelijk is er steeds veel wisse
ling in dit beroep. Het soort gezinnen,
waar de meisjes werken, varieert maat
schappelijk vanzelfsprekend veel. Met de
verdeling van het werk wordt hiermee
rekening gehouden, zodat de meisjes in
allerlei soorten gezinnen komen te wer
ken.
Aan de hand van een aantal mooie
kleurendia's gaf mej. Pededmos na de
kleurendia's gaf mej. Peddemos na de
een verduidelijkende aanvulling op haar
causerie.
•Hierna bedankte de voorzitster mej.
Peddemos namens allen heel hartelijk
voor de onderhoudende lezing, die heel
erg in de smaak gevallen was.
Hierna volgden nog enkele huishoude
lijke besprekingen.
De Dijkerhoekse Plattelandsvrouwen
vergaderden maandagavond onder leiding
van hun presidente mevr. M. Reilink-Kers
in café ,,'t Bonte Paard" om te luisteren
naar een inleiding van de heer H. Wisse-
link, directeur van de lagere landbouw
school te Bathmen over „Vitaminen en
hormonen".
De inleider schetste de grote betekenis
van vitaminen in het menselijk voedsel en
wees op de noodzaak van het gebruik van
groente en fruit. Vooral voor kinderen,
die na hun tweede levensjaar dikwijls
geen extra vitaminen meer krijgen toebe
deeld van medische zijde op zuigelingen
en kleuterbureau, is't noodzakelijk, dat zij
ook rauwkost krijgen. De moeders moe
ten niet altijd, om hen te gerieven, appel
tjes en peertjes bij het middagmaal op
tafel brengen, maar ook zorgen, dat zij
o.a. koolrapen en wortels eten, die rijk
zijn aan vitaminen. Zij moeten bij voor
keur geen wittebrood, maar vooral ook
bruinbrood en roggebrood gebruiken. Zeer
belangrijk is het kinderen vooral in de
winter levertraan toe te dienen. Ook voor
volwassenen is het gebruik van blad
groenten zeer belangrijk.
Bij de bespreking van de hormonen
wees de heer Wisselink op hun betekenis
voor de stofwisseling. Door het gebruik
van Jozo-zout wordt tegenwoordig heel
vaak struma voorkomen.
Na de pauze toonde spreker dia's over
het menselijk lichaam, over de werking
van de schildklieren en gaf hij o.m. een
uiteenzetting over Engelse ziekte. Tal van
vragen werden door hem beantwoord.
De presidente, die aan het begin van
de avond in haar openingswoord o.m. een
nieuw lid kon welkom heten, dankte de
heer Wisselink aan het slot van de avond
voor zijn leerzaam betoog.
Er werden vervolgens nog enkele huis
houdelijke zaken afgedaan.
3$
VAHÖEH VOEDlNGSRAAr;
EET EENMAAL PER WEEK
PEULVRUCHTEN
Het koude seizoen nadert met rasse
schreden. Tijd om weer eens aan peul
vruchten te denken. Of denkt u er nooit
aan? Bent u er ook schuldig aan, dat
er tegenwoordig in ons land minder peul
vruchten gegeten worden dan zo'n 50 jaar
geleden? Zekerheid over de oorzaak van
het verminderde peulvruchtenverbruik
hebben we niet. Maar het is natuurlijk
niet onmogelijk, dat de lange week- en
kooktijd er iets mee te maken hebben.
Hierdoor moet men een peulvruchten-
maal eigenlijk 2 dagen van te voren „plan
nen". Dè oplossing is een vaste peulvruch-
tendag. En als u tóch vergeten bent de
erwten of bonen de avond tevoren in ruim
water te zetten, reken dan op wat langer
koken, dus langer dan 1 tot IV2 uur, óf
neem uw toevlucht tot de gesteriliseerde
peulvruchten in blik of glas.
Duurder? Ja, maar per slot van reke
ning moet er voor het gemak iets betaald
worden.
RECEPTEN VOOR 4 PERSONEN
Kerrie-erwtensoep (soep vooraf).
150 g spliterwten of groene erwten,
plm. 1 1 water. 1 ui, 1 prei, peterselie,
selderij, boter of margarine. 1 theelepel
kerrie, plm. 1 dl melk, peper, zout,
aroma (citroensap of azijn).
De spliterwten wassen en een nacht we
ken in water met zout. De erwten met
het weekwater opzetten en plm. 30 minu
ten voorkoken. De ui en prei schoonma
ken, wassen en in ringen snijden. De sel
derijstengels wassen en klein snijden. De
boter of margarine smelten, de kerrie toe
voegen en de uir prei en selderij plm. 10
minuten smoren. De spliterwten toevoe
gen en de soep nog plm. 20 minuten
zachtjes laten koken. De soep op smaak
afmaken inet de melk en eventueel peper,
zout, aroma en enige druppels citroensap
of azijn. Het peterselie- en selderij groen
schoonmaken, wassen, fijnhakken en op
het laatst aan de soep toevoegen.
Kapucijnei's met gesmoorde knolselderij.
400 g kapucijners, 1 middelmatig grote
selderijknol <plm. 400 gr), selderij, 2
uien (een stukje knoflook), plm. 1 eet
lepel tomatenpuree, 50 g gerookt ma
ger spek, 25 g (2% eetlepel) boter of
margarine, zout.
De kapucijners wassen en een nacht we
ken in ruim water. De kapucijners zacht
jes gaarkoken in 1IV2 uur: tijdens het
koken zout toevoegen. De knolselderij in
plakken snijden, schillen, in blokjes snij
den en wassen. De uien wassen en in stuk
jes snijden, evenals het spek. (De knof
look schillen en zeer fijn hakken). De bo
ter of margaine smelten. Het spek licht
uithakken. De ui (knoflook), tomaten
puree en knolselderij toevoegen en in plm.
20 minuten zachtjes gaarsmoren. De ka
pucijners laten uitlekken en met de groen
ten vermengen. Op het laatst het gewas
sen en fijngesneden selderijgroen toevoe
gen. Het gerecht zonodig nog op .smaak
maken met zout.
Rijst met bruine bonen en paprikasaus.
200 g bruine bonen, 200 g rijst, 4 dl
bouillon of water, 20 g (2 eetlepels)
boter of margarine. 20 g (3 eetlepels)
bloem, plm. 2 eetlepels paprikapoeder,
zout, een scheutje melk, pikante saus.
De bruine bonen wassen en een nacht
v/eken in ruim water. De bonen zachtjes
gaarkoken in pl.m. 1'1 y. uur: tijdens
het koken zout toevoegen. De rijst was
sen, opzetten met 4 dl kokend water met
zout of een bouillonblokje en in pl.m. y.
uur zachtjes gaarkoken.
Voor de saus de boter of margarine
smelten, de bloem toevoegen en onder
goed roeren lichtbruin laten worden. Het
paprikapoeder toevoegen en bij scheutjes
tegelijk de bouilon of het water onder
goed roeren met de massa vermengen. De
saus laten doorkoken tot hij goed gebon
den is. Op het laatst een scheutje melk
toevoegen. De saus op smaak afmaken
met een weinig pikante saus en eventueel
wat zout. De bonen afgieten. De rijst met
de bonen vermengen. De saus erdoor roe
ren of apart erbij geven.
Wat denkt u van een slaatje witlof of
•andijvie bij deze schotel?
lï Op zoek naar indringers.
„Zie je dat, broer?" zei Bram Steng
zachtjes, toen ze allebei over de railing
gekeken hadden. „Daar ligt het ding, dat
zo'n geluid maakte. Een motorjacht! En
de passagiers zijn langs die touwladder
aan boord van de „Kniertje" geklom
men. En dat hoort niet, zeg nou zelf!
We zullen ze eens even gaan opzoeken
en overboord gooien, broer!"
„Maar we weten niet eens, wie het
zijn!" zei Ootje Teur. „Misschien is het
wel de loodsboot of zo iets!"
„De loodsboot!" smaalde de kapitein,
wat loodsboot! Zou ik niet weten hoe
de loodsboot er hier uitziet? Wat denk
ie wel! Nee, meneer! Er zijn hier een
Daar mensen aan boord, die ik er liever
niet op zie, neem dat van me aan! En als
ik ze in m'n grijpkluivers krijg, dan zijn
zij nog niet jarig, neem dat ook van me
aan!"
Bram Steng trok een vastberaden ge
zicht en begon sluipend terug te lopen
naar de plek, waar ze vandaan gekomen
waren.
„Ik heb zo'n idee, dat ze in m'n hut
zitten, broer!" sprak hij fluisterend.
..Kom op!"
Ootje Teur sloop mee, terwijl hij
steeds voorzichtig achterom keek.
