m
Uit Holtens Historie (X)
Men mocht in de late Middel
eeuwen in Holten niet maar***
Hollandse Nieuwe
Vliegende schotels brachten Adamski
naar de maan en Venus
lit Llkl
Vogels trokken heen en
weer met nest
Agenda
PREDIKBEURTEN
BURGERLIJKE STAND
No. 21. Jaargang 11.
ZATERDAG 30 MEI 1959
Verschijnt elke zaterdag.
HOLTENS NIEUWSBLAD
De abonnementsprijs van dit blad bedraagt 1.35 per hwartaal
Uitgave van de Stichting „Holtens Nieuwsblad'
te Holten. Telefoon K 5483 - 234
Adv.-prijs: 115 mm. (a contant) 2.Iedere mm. meer 0.08
GRAPPIGE MAN VERTELDE
ZIJN ERVARINGEN.
Wanneer men de verhalen van de 68-
jarige George Adamski, vroeger verkoper
van worstjes en balletjes gehakt en nu
„contactman tussen aarde en Venus", moet
geloven, tippelen op de planeet Venus
mensen rond, die uiterlijk niet veel ver
schillen van de bewoners van de aarde.
Adamski kan het weten, want, volgens
zijn zeggen, heeft hij een dergelijke Venu-
siaan ontmoet en zelfs gevlogen in diens
vervoermiddel, een vliegende schotel.
De Amsterdammers en de Hagenaars,
die naar zijn lezingen hebben geluisterd
en diegenen, die op de avond van de 16e
mei via de televisie met hem kennis maak
ten, hebben het allemaal uitgebreid horen
uitleggen. Het is te hopen dat zij niet al
te zeer onder de indruk zijn gekomen.
George Adamski, van geboorte een Pool
maar woonachtig in de Verenigde Staten,
is, zoals hij na zijn aankomst op Schiphol
(hij maakte de overtocht per lijntoestel en
niet met een vliegende schotel) verklaar-
de, naar Nederland gekomen om ook hier
zijn „Venusboodschap" te verkondigen.
„De bewoners van Venus zijn vriende
lijk en intelligent. Zij zullen ons nooit met
de wapens in de hand tegemoet treden.
Zij zijn echter wel ongerust over ons roe
keloos gespeel met o.a. de kernenergie,
die niet alleen ons maar ook hen veel
schade kan berokkenen."
Op maan leven Venusïanen.
Wanneer wij de „tolk van Venus", zo
als Adamski zich graag laat noemen, mo
gen geloven, dan is hij de eerste mens
geweest die de aardse dampkring heeft
overwonnen, zij het dan met de hulp van
bewoners van een andere planeet. Met een
stalen gezicht en zonder zelf in de lach
te schieten vertelde hij, dat hij met Or-
thon, een Venusiaan met wie hij veel in
contact zou staan, een reis per ruimte
vaartuig heeft gemaakt naar de maan, het
hemel-lichaam dat het dichtst bij onze
aarde staat.
Hij heeft zelfs als eerste mens de ach
terkant van de maan aanschouwd. Wat hij
daar zou hebben gezien heeft hem met
stomheid geslagen. Honderden Venusia-
nen wonen daar volgens Adamski bijeen
in een landschap, dat veel weg heeft van
Californië. Zij hebben zelfs dieren, die
veel lijken op onze honden. Hij heeft het
allemaal persoonlijk gezienvolgens
zijn zeggen van een afstand van 45.000
km., want dichter naderde het ruimte
voertuig niet.
Nergens geeft hij een verklaring, hoe
het zit met de zwaartekracht en de zuur
stof op de maan en hoe de Venusianen
het zonder kunnen stellen, want juist deze
levenselementen en nog vele andere zijn
op onze trouwe satelliet niet aanwezig. Hij
vertelde ook niet hoe hij van een afstand
van 45.000 km. dieren zo groot als bonden
kon onderscheiden.
Foto's mislukt en souvenirs thuis.
Adamski ziet ze regelmatig vliegen
(vliegende schotels wel te verstaan). Het
enige bewijs dat hij voor deze bewering
aanvoerde, was echter een filmpje, dat
niets anders liet zien dan enige heen en
weer schietende witte puntjes. Iedere
amateur-cineast kan door een eenvoudig
trucje een dergelijke film maken.
Ook zijn andere verhalen, o.a. betref
fende de tastbare overblijfselen van zijn
reizen naar Venus of ontmoetingen met
Venusianen, wekken wel heel stexk het
vermoeden dat Adamski niets anders is
dan een handige en soms wel grappige
fantast. Hij vertelt een soort „ruimte
latijn", zoals mannen langs de waterkant
hun visserslatijn gebruiken. Op een vraag
van een journalist, b.v. of hij nooit foto's
had gemaakt en zo ja of hij die ook kon
laten zien, antwoordde hij, dat hij wel
degelijk had gefotografeerd, maar dat de
foto's helaas allemaal waren mislukt.
Het antwoord op de vraag of hij ook
souvenirs van zijn bezoek aan Venus had
meegenomen was wel erg kinderlijk.
Adamski had ze wel, maar kon ze niet
meenemen omdat het vliegtuig slechts een
beperkte bagage toestond. Een journalist
maakte daarop de opmerking: „had hij
maar 'n vliegende schotel moeten nemen".
Een kaars voor het raam.
Hoever de beweringen van Adamski
Met de „Hcnry Dunant"
Met het prachtige nieuwe hospitaalschip de
„Henry Dunant" van het Ned. Roode Kruis,
dat het eerst een tocht zal maken met invali
den en chronische zieken uit het gewest
Overijssel van 1 tot 6 juni a.s., zullen ook
drie Holtense ingezetenen meevaren. O.a.
wordt Huissen, Kampen, Zaandam en Mar
ken aangedaan. Zij worden daartoe in staat
gesteld door de plaatselijke afdeling van het
Roode Kruis.
Het schip is vrijdagavond te bezichtigen
aan de IJsselkade te Deventer. De patiënten
zullen maandagmorgen aan boord gaan en
per auto naar Deventer worden gebracht.
kunnen doorwerken bemerkten wij toen
wij een gesprek hadden met een ver
stokte aanhanger van de „Venustolk".
Deze vertelde ons dat het helemaal niet
onmogelijk was dat de Venusianen plotse
ling naar de aarde zouden komen. In dat
geval zou het zonder voorafgaande waar
schuwing overal op aarde donker wor
den. Het licht van de zon zou worden
verduisterd en geen lamp kunnen bran
den. Wij, arme, onkundige journalisten,
moesten dan maar niet ongerust worden
en wat brandende kaarsen in het venster
zetten. Voor de Venusianen zou dat het
teken zijn dat wij tot de „ingewijden"
behoren.
Wij konden ons ongeloof tegenover de
spreker niet helemaal verbloemen, reden
waarom hij ons vertelde dat alles slechts
een gerucht was. Maar je kunt nooit we
ten, voegde hij eraan toe.
Sterke gegronde twijfel.
Adamski beweert zonder blikken of
blozen, dat de regeringen van de grootste
landen met het bestaan van de vliegende
schotels op de hoogte zijn. Eén van hen,
hij vertelde niet welke, had zelfs in con
tact met de bemanningen gestaan.
Het is duidelijk dat Adamski hierbij
speculeert op de algemeen in zwang ge
raakte, vrij gevaarlijke gedachte, dat iede
re" regering belangrijke gebeurtenissen
GEORGE ADAMSKI
verzwijgt. Een ontmoeting van mensen die
niet van onze aarde komen, is echter zo
belangrijk (en niet alleen politiek) dat zelfs
Rusland haar nooit zou verzwijgen.
Door de te fantastische verhalen die
Adamski ophangt en vooral ook door de
technische onwaarschijnlijkheden hecht
men in wetenschappelijke kringen totaal
geen geloof aan zijn beweringen. De
sterke twijfel aan de authenticiteit van
zijn ontmoetingen met bewoners van een
andere planeet wordt nog meer gegrond
door de tegenstrijdigheden in zijn relaas
en de kinderachtige manier waarop hij
principiële vragen ontwijkt.
Wij hebben daarom geen extra kaarsen
in huis gehaald.
Het doet vreemd aan, wanneer laat in de
herfst op een vergadering der marke be
sluiten worden genomen over het grasmaaien
in de hooitijd. Er zal in de zomers van 1474
en daarvoor wel eens een hard woord zijn
gevallen over het grasmaaien in de gemeen
schappelijke markweide. Natuurlijk verdeel
de de markerichter het gras in percelen, net
als een koek in een groot gezin. Bij ieder
toegewezen perceel werden takjes bijgesto
ken. Nu waren er slimmeriken onder de
markegenoten, die in de schemering die tak
ken of rijzen een eind lieten opschikken, b.v.
een pas of viex-, ten koste van de naaste
buurman. En het moet ook al eens voox'ge-
komen zijn, dat twee boeren drie percelen
maaiden en als dan de derde kwam, vond
die zijn perceel kortgeknipt. Dit gaf aan
leiding tot eindeloze burenruzie's, waarom
de schout voorstelde, per koe gras te maaien.
B.v. die twaalf koeien had mocht twee da
gen maaien, maar met meer zeisen dan één.
Een kleine boer mocht twee dagen met twee
zeisen maaien en een kotter twee dagen met
één zeis. En de mannen, die langs de dorps
straat woonden, mochten helemaal niet
maaien.
De boeten, die op overtreding stonden,
moesten betaald worden in bier. Men sprak
van Deventer bier en Bremer bier. En na
tuurlijk, in de hooitijd was het doorgaans
bierweer en Hét smaakte best. Aanbrengers
van onregelmatigheden kregen als beloning
twee stoters. Dus het aanbrengloon was niet
hoog. En dan te bedenken dat je op een don-
kex-e avond als aanbrenger door de een of
andere Holter boer met een eind hout in
de nek geslagen werd. De Holtemxarke koos
zich elk jaar uit de vergadering de marke-
politie en dat mocht niemand weigeren. De
Holter Es noemde men daar Enk, dus net als
in het Gelderse. Bij kerkensprake werden
de marikegenoten gewaarschuwd dat men
zijn landerijen behooiiijk afrasterde, opdat
daar geen varkens, schapen of beesten in de
Enk kwamen. Tussen twee haakjes, de
koeien, varkens, schapen, ganzen en kippen
mochten wel op de publieke straat lopen.
En zo kon het gebeuren, dat men anno 1474
door Holten wandelend, de varkens vrolijk
baggerend in de straatgoot zag liggen en de
koeien naarstig herkauwend voor de men
deur onder de lindeboom stonden. De kippen
natuurlijk op de vaalt, naast het huis. Men
was verplicht de varkens, te krammen, op
dat ze niet onder de fundamenten van hui
zen konden wroeten. De koeien gingen voor
de mestwinning de gehele nacht en een ge
deelte van de dag op stal. Het kleinvee, en
vooral de varkens liepen destijds dag en
nacht buiten. Op de Holterberg vond men
destijds veel eikenhout en in het Holteï-
broek. Want er werd streng op gelet dat
men geen eikenhout stal, hetzij groot of
klein. Gelijk in elke marke, werd in de herfst
een der armen aangewezen om met de var
kens het eikenbos in te trekken, opdat de
varkens zich zouden mesten met eikels. Ten
einde het vormen van veen te bevorderen,
was het verboden veenmos uit de venen
te halen. Van mei tot november moesten de
schapen uit de bx'oeklanden blijven. Werd
een schaapherder gesnapt bij overtx-eding,
dan kostte dat de eigenaar een vat Bremer
bier.
Het gebeurde nog al eens dat diverse boe
ren meer beesten hadden dan ze mochten
hebben. D.w.z. geen mens kon er iets aan
doen, al wilde een boer ook veertig koe
beesten houden, maar een volslagen boer
mocht maar twaalf stuks vee in de weide
drijven. Dat het nog al eens voorkwam, dat
men meer koeien in de markeweide dreef
dan geoorloofd was, bewijst de vrij hoge
boete van twee oude schilden. Ook vreemd
vee of wat er dan voor doorging, liep wel
eens in de marke en dan kwamen de schut
ters in actie en dreven het vreemde vee in
de schutstal. Wilde de rechtmatige eigenaar
de koe terug hebben, dan kon hij die terug
kopen voor een oude 'schild. De ossenkopers
waren ook een ware plaag voor de Holter
markegemeenschap.
En deze veehandelaren waren geen frisse
jongens. Zij dreven soms des avonds zestig
ossen en meer in de gemene markeweide. En
wanneer dan de schutters kwamen opdagen
om de ossen te schutten, dan werd er op hen
geschoten. Dus riep men de gezamenlijke
boeren op om met alle mogelijke middelen,
dus ook met het geweer, de ossenkopers uit
de marke te verjagen. Enterse ganzendrij-
vers waren ook niet mis, zij hadden de naam
dat het mes zeer los in de schede zat. Voor
deze kidnappers waren de schutters nog ban
ger dan voor de ossenkopers. Had de laatste
eenmaal geschoten, dan duurde het ongeveer
tien minuten voor hij "weer vuur kon geven.
En in die tijd kon er heel wat gebeuren.
Maar de ganzendrijvers hadden in hun ha-
zenslaap het mes naast zich klaar liggen.
Klachten bij de drost van Salland hadden
vaak niet de gewenste uitwerking. Want zo
wel de ganzendrijvers als de ossenkopers, die
in een groot deel van het toenmalige Europa
de weg wisten als in hun eigen huis, wisten
ook de drosten wel zo te bewex-ken, dat de
klachten van de mensen uit de marke vaak
de doofpot ingingen. Want èn de ossenkopers
èn de ganzendrijvers beriepen er zich op dat
er van Holten naar Bathmen een vrije door-
dx-ift was. En de drost van Salland woonde
immers vlak bij. Op Arkelstein zullen wel
eens ossen en ganzen verdwaald zijn ge
raakt.
In de tweede helft van dc tachtigjarige
oorlog, dus na het twaalfjarig bestand, was
de Holter marke een soort wild west. De ge
mene markeweide werd door iedereen ge
bruikt en vooral door doortrekkende ruiterij.
De kotters verstoutten zich om er hxm paar
den in te drijven. Men beriep zich op arti
kel zoveel uit het markenboek anno 1474.
Maar de gezamenlijke markegenoten werden
gewaar, dat men met papieren dammein
geen vreemde ruiterij kon tegenhouden.
Nochtans was het hard voor de bevolking,
die zo een groot deel van het onontbeerlijk
voedsel voor het vee zag verloren gaan.
VAN COEVORDEN.
Dienstregeling OAD gewijzigd
Nadat de Overijsselse Autobusdiensten
O.A.D. N.V. vijf jaar met een praktisch on
gewijzigde dienstregeling hebben gereden,
zijn in de nieuwe dienstregeling, welke thans
verschenen is en op zondag 31 mei ingaat,
een groot aantal kleine wijzigingen aange
bracht. Deze veranderingen waren o.a no
dig met het oog op een betere aansluiting
op de treinen in Deventer. Behalve de eer
ste dienst, die in plaats van om 6 uur vanaf
maandag om 5.55 uur uit Deventer vertrekt,
zijn de vertrekuren aldaar drie minuten later
gesteld, t.w. 7.03, 8.03 uur enz. In Holten ver
trekken de bussen naar Almelo 2 minuten
latei', n.l. 7.32, 8.32 uur enz. Het stationne-
ment in Rijssen is vei'koi't, zodat de mees
te bussen daar in de richting Almelo twee
minuten vroeger vertrekken, n.l. om 7.50,
8.50 uur enz.
Ook vanaf Nijverdal in de richting Rijssen
en van Rijssen in de richting Deventer zijn
de vertrekuren met twee minuten vervroegd.
Men doet vei-standig de nieuwe dienstrege
ling. welke gratis in de bussen of aan de
kantoren verkrijgbaar is, te raadplegen.
Welk een wonderlijke plaats vogels
kunnen uitzoeken om hun nest te bouwen
bleek dezer dagen de heer G. M. Mark
voort, chauffeur bij het expeditiebedrijf
van de heer A. Müller, alhier. Toen hij
bezig was een grote oplegger schoon te
maken, die gestationeerd staat bij de ga
rage in de Beuseberg en welke wekelijks
een of tweemaal wordt gebruikt voor ver
voer van materialen naar Pernis bij Rot
terdam, ontdekte hij op een chassisbalk
onder de vrachtwagen een nest met jon
ge vogels die zich waarschijnlijk van
wege de honger luid aandienden. De
oplegger was de gehele dag weggeweest
en de vogels hadden hun jongen dus niet
kunnen voeren.
Tijdens het bouwen van het nest, en
het leggen van de eieren is de vracht
auto telkens onderweg geweest, maar bij
het broeden heeft het wijfje de reis tel
kens moeten meemaken. Het is een won
der, dat het broedsel niet verstoord is ge
worden. De heer Markvoort kon ons niet
vertellen welk soort vogelpaar deze won
derlijke plaats voor zijn bouwsel had
uitgekozen.
Nieuwe dienstregeling N.S.
De zomei'dienstregeling der Ned. Spoor
wegen, welke zondag 31 mei a.s. ingaat,
brengt enkele kleine veranderingen in de
treinenloop op het baanvak Deventer
Almelo v.v.
Trein 2919, die voox'heen om 9.01 uit De
venter vertrok, vertrekt nu 5 minuten later,
en vertrekt in Holten ook 5 minuten later
naar Almelo, n.l. om 9.19. Overigens blijft
de treinenloop DeventerAlmelo, wat de
stoptreinen betreft, ongewijzigd.
Van Almelo naar Deventer doen zich een
drietal wijzigingen voor. Trein 2902 vertrekt
inplaats van 6.16 uur om 6.13 uur, trein 2916
vertrekt nu 1 minuut later, n.l. om 9.25 uur
en trein 2920 loopt 17 minuten vroeger en
vertrekt in het vervolg om 10.07 uur in
plaats van om 10.24 uur uit Holten.
NAAR HET CONCOURS
Aan het door de Chr. Gem. Zangvereni
ging ,Tot nut en genoegen' te Putten op
woensdag 17 juni georganiseerde zang
concours, zal worden deelgenomen door
het kinderkoor ,Jong Soli'.
Het koor, dat onder leiding staat van de
heer W. van Erkelens te Enschede, telt
momenteel ruim 40 leden en werd in het
najaar van 1957 opgericht.
In vele schoolboekjes over vadei'landse ge
schiedenis wordt vermeld, dat omstreeks 138*0
Willem Beukelszoon van Biervliet het ha-
x'ingkaken uitvond. Wat het hax-ingkaken nu
eigenlijk is en waarom de uitvinding ervan
zo belangrijk is, dat hij een plaats in de
boekjes waardig wordt gekeurd, staat er
echter niet altijd bij.
WAT IS HARINGKAKEN?
Het kaken is een bewerking, waarbij de
haring dicht onder de kop wordt open ge
sneden en de kieuwbogen en ingewanden op
een klein stukje na verwijderd worden. De
delen, die bederf kunnen veroorzaken (o.a.
darmen, maag, hart en galblaas) worden weg
gedaan. Het kleine stukje van het maag
darmkanaal, dat men laat zitten, bevat ver
teringssappen, die het haringvlees malser en
zachter maken.
Daar de haring opengesneden is, kan het
zout, waarmee hij wordt bestrooid, van bui
ten èn binnen in het visvlees trekken. Dit
bevordert het conserveringsproces. Boven
dien kunnen door de gevormde pekel de
verteringssappen zich uit het kleine achter
gebleven stukje maagaanhangsel (de rezel)
door het visvlees verspreiden.
Het kaken gebeurt nog steeds, evenals zes
eeuwen geleden, met een speciaal mesje. De
vissers hebben een ongelooflijke handigheid
in het hanteren ervan. Zo mogelijk wordt cfe
haring meteen na de vangst aan boord ge
kaakt.
HET BELANG VAN DEZE UITVINDING
Door deze uitvinding werd het mogelijk
de haring in vaten te verhandelen in een
smakelijke vorm en zonder dat bederf op
treedt.
Omdat bovendien aan de werkwijze hoge
eisen werden gesteld, strenge voorschriften
werden gegeven voor sortering en kwaliteit
en herhaaldelijk controle werd uitgeoefend
door keurmeesters, was de Hollandse haring
wijd en zijd beroemd en werd hij veel
hoger aangeslagen dan haring, afkomstig
van andere vissersvloten.
In de haringvisserij hebben de Nederlan
ders altijd een dominerende rol gespeeld.
Zó zelfs, dat de macht van de Nederlanden
in de 16e en 17e eeuw voor een groot deel
gegrond was op de rijkdommen, die de ha
ringvisserij opleverde. Geen wonder, dat de
haringvisserij de „grote visserij" genoemd
werd.
Al kan men niet meer zeggen, dat de ha
ring de „goudmijn dezer lage landen" is,
nog altijd mag ze met ere worden genoemd.
En wat het produkt betreft: nog steeds be-
hooi't de hai'ing, die door onze vissers wordt
aangevoerd, tot de beste ter wereld. Voeg
daarbij de hoge voedingswaarde hai'ing
is werkelijk een vitaminerijk, eiwitrijk voed
sel en U begrijpt, waarom wij iedereen
aanraden: geniet van de Hollandse Nieuwe,
bij het brood, op een toastje, bij de wanne
maaltijd.
Gemakkelijk, gezond èn lekker.
Woensdag 3 juni: Jaarlijks uitstapje van
de leden van de afd. Holten der OLM
naar Twente en de Gelderse Achter
hoek.
Woensdag' 10 juni: Excursie Chr. Platte
landsvrouwen naar Bussink Koekfa-
briek te Deventer. Vertrek per trein om
1 uur.
Ned. Herv. Kerk. Holten. 8.30 en 10.30 u.
(Bed. H. Doop) Ds. Addink. Extra col
lecte voor het plaatselijk jeugdwerk.
Dijkerhoek. 9.30 uur de heer Jansen van
Deventer. Extra collecte plaatselijk
jeugdwerk.
Geref. Kerk. 10 en 3 uur Ds. Hoogkamp.
In beide diensten is de derde collecte
bestemd voor de evangelisatie onder de
studerenden.
Geboren: Hendrik Jan, zv J. Calkhoven
en G. Gerrits, Industriestraat 16.
Ondertrouwd: G. W. A. Groteboer, 26
jr. en A. Megelink, 23 jr., beiden wonende
te Holten.
Gehuwd: E. Hoekjen, 27 jr., Wierden en
J. Stam, 29 jr., Holten. J. Baan, 23 j.,
Rijssen en M. Paalman, 20 jr., Holten.
H. W. Luggenhorst, 26 jr., Holten en H.
Stegink. 23 jr., Bathmen. J. Koopman,
24 jr. en J. Klein Teeselink, 24 jr., beiden
te Holten.
Overleden: L. Pater, 57 jr., echtgenote
van J. Stoffer, Kolweg 25.
BEVOLKING:
Ingekomen: A. Flonk van Tietjerkstera-
deel naar Holterberg 46. E. Heynis van
Hellendoorn naar Look 40. A. G. Kem
per van N.O.-Polder naar Espelo 14.
B. J. Kemper van N.O.-Polder naar Es
pelo 13. G. E. Kemper van Wijhe naar
Espelo 13. G. Blokzijl van Avereest n.
Beuseberg 38. G. Roosjen van Leeu
warden naar Holterberg 46.
Vertrokken: R. R. P. Fricke en gez. van
Look 40 naar Hengelo (O.). M. B. Pat-
tinama van Look 40 naar Hengelo (O.).
B. Riemersma van Schoolstraat 9 naar
Laren (Geld.). W. L. Neyman en gezin
van Look 40 naar Diepenveen.
Gevonden :herenregenjas; jongensjack;
damesvest; regenkapje.
Verloren: autoped; motorrijtuigenbelas
ting autobus.
Komen aanlopen: jonge herdershond.
Al enige tijd stond aan de melkfabriek
alhier een damesrijwiel, zwart gelakt,
merk ENR. Dit rijwiel is thans gedepo
neerd aan het groepsbureau. Het rijwiel
is een sportmodel en op het frame zitten
groene stipjes. Achter het zadel is een
tasje bevestigd.
Inlichtingen dagelijks aan het groepsbu
reau, Dorpsstraat 22, tel. 352.
HOLTENSE TIPPELAARS
BEHAALDEN TWEEDE PRIJS
Tijdens de uitstekend georganiseerde
wandeltochten, zaterdag- en zondagmid
dag gehouden door de Hengelose Wandel
Unie HWU te Hengelo, behaalde de wan
delsportvereniging ,De Trekkers' uit Hol
ten in de derde afdeling een tweede prijs
met 52 y, punt. De Holtense deelnemers
wandelden zaterdagmiddag onder ideale
omstandigheden.
De tocht had een lengte van 25 km en
ging door Groot Driene. Start en finish
waren bij café Beltman aan de Anninks-
weg. Er waren in totaal in de verschillen
de klassen 1502 deelnemers en deelneem
sters.
De gedetailleerde uitslag in de afdeling
der Holtenaren luidde als volgt:
1 Storica, Zwolle 522/3 p.; 2 ,De Trek
kers', Holten 52y, p.; 3 Zwolse Tippelaars,
Zwolle 52V3 pt.; 4 Eltem, Almelo 521/(i p.;
5 Tempo, Diepenheim 521/G p.; 6 .Overdin-
kel' te Overainkei 52 p.; 7 .Holland WWS'
te Enschede 512/3 p.; 8 't Bx'uggert te En
schede 512/3 p.
EXAMEN EHIO
Op vrijdag 22 mei werd in Rijssen in het
B.B.-gebouw een examen gehouden voor het
verkrijgen van het E.H.I.O.-diploma (eerste
hidp in oorlogstijd).
Als examinator trad op dokter E. C. W.
Ochsendorf, districtsschoolarts te Schalkhaar.
De cursus werd in de afgelopen winter
gehouden in Rijssen voor de noodwachters-
E.H.B.O.-ers van Rijssen en Holten.
Docent was dokter N. L. J. Zillinger Mo
lenaar uit Rijssen.
In totaal deden 15 personen examen, 2
candidaten werden afgewezen.
Van de groep Holten slaagde alle drie
deelnemers aan de cursus, t.w. de heren
G. H. Ebrecht, G. J. Ekkelenkamp en H.
Rozendom.
