Indrukwekkende plechtigheid
op de Canadese Begraafplaats
t m
Herdenking gevallenen uit de
tweede wereldoorlog*
Nationaal Zangconcours van H*G.K.
-
$♦^0. 19. Jaargang 8.
ZATERDAG 12 MEI 1956
Verschijnt elke Zaterdag
HOLTEWS NIEUWSBLAD
-l&)e abonnementsprijs van dii blad bedraagt f 1.25 p. kwartaal 9 te Holten Teief "E 51,83 - ssj, Adv.-prijs: 115 m.m.(d contant) f2.Iedere rr
Uitgave van de Stichting „Holtens Nieuwsblad"
te Holten. Telef. K 5*83 - SSJ,
Adv.-prijs115 m.m. a. contantf 2.Iedere m.m. meer f0.07
;ke\i
JLE
fe Zi
'ptic
)uifc
ilari
De ambassadeur van Canada, Mr. A. Stone,
voet van het monument.
1400 SCHOOLKINDEREN
LEGDEN BLOEMEN.
Op de Canadese Begraafplaats op de
'terberg zijn zaterdagmorgen de Ca
ll idese soldaten herdacht, die in de 2e
li erëldoorlog in Nederland zijn geval-
n.
v Over de buitengewoon goed verzorgde
g-ïdenakker, waarover de lentezon haar
S|) ralen goot, klonk om precies 11 uur het
j anadese volkslied, gespeeld door de
oninklijke Militaire Kapel, waarna de
ïajoor-aalmoezenier L. J. N. Burgman
it Den Haag en reverend A. C. Austen
an de Brit. Embassy te Den Haag in een
orte toespraak herinnerden aan de
;rijd die de gevallenen voor het behoud
an de vrijheid en de menselijkheid in
eze wereld gestreden hebben in de ja-
;n 1940-1945.
Majoor-aalmoezenier Burgman richtte
;ch namens de Canadese ambassadeur
an het einde van zijn toespraak nog in
bijzonder tot de schoolkinderen uit
lolten en omgeving, die ieder jaar weer
e tocht naar de dodenakker maken om
Roemen te leggen op de graven van de
Canadezen, die hun jonge leven gaven,
'dat wij in vrijheid zouden kunnen
iven. Het is voor de families in Canada
■n grote troost dat de graven van hun
ierbaren met zoveel liefde en zorg wor~
Ijsn onderhouden en dat de jeugd van
volk op deze wijze een offertje wil
'engen.
>[Deze jonge Canadezen gaven hun le-
fen, opdat jullie in vrede kunnen leven
li God te dienen, zo besloot majoor
■urgman z'n woord tot de schooljeugd.
Kranslegging.
Nadat de Koninklijke Militaire Kapel
het bekende „Blijf bij mij, Heer" had ge
speeld, werden onder het spelen van
koraalmuziek kransen gelegd aan de
voet van het grote gedenkteken door de
generaal-majoor Pahud de Mortanges
namens Koningin Juliana en Prins Bern-
hard; de Canadese ambassadeur Mr. Th.
A. Stone; de minister van Oorlog en Ma
rine Ir. C. Staf; de commissaris der Ko
ningin Ir. J. B. G. M. ridder de van der
Schueren; de burgemeester van Holten
Mr. W. H. Enklaar; en door de heer H.
Götzen, voorzitter van het Nederlands
Oorlogsgravencomité.
Op de graven van de gevallenen wer
den bloemen gelegd door 1400 schoolkin
deren uit Holten en Nieuw-Heeten.
Om precies 11.25 uur klonk „The Last
Post" over de begraafplaats, zakte de
Canadese vlag en werd één minuut stilte
in acht genomen.
Na deze stilte werd reveille geblazen
en ging de Canadese vlag weer in top.
Met het spelen van „God save the
Queen" en het „Wilhelmus" werd deze
eenvoudige, doch indrukwekkende
plechtigheid besloten.
De organisatie der plechtigheid, waar
in de secretaris van het Ned. Oorlogs
gravencomité, de heer J. Kroon, 'n zeer
belangrijk aandeel had, was prachtig
verlopen.
In hotel „De Holterberg" recipieerde
het gemeentebestuur en hier ontvingen
burgemeester Enklaar en mevrouw En
klaar-van Andel de talrijke hoge bur
gerlijke en militaire autoriteiten.
Ij Aan de vooravond van de herdenking
a de bevrijding werden de gevallenen
de tweede wereldoorlog herdacht met
a stille tocht naar het monument aan
Molenbelterweg, waarna een interker-
''jke dienst werd gehouden in de Ge-
Kerk, waarin voorgingen ds. C. C.
link en ds. R. A. Hoogkamp.
|Bii het monument aan de Molenbel-
TWeg werden kransen gelegd door de
irgemeester namens het gemeentebe-
bur en door de heer Clir. Knijff namens
wè oud-strijders en oud-illegalen.
Beer J°h- van Geenhuizen Jr., on-
3r wiens leiding de stille tocht naar
ït monument plaats had, herdacht de
«vallenen door hun namen een voor een
Ijt noemen. Aan de stille tocht werd door
dfle oud-militairen en burgers deelgeno-
en en ook de belangstelling bij het mo-
ïment was groot.
De korte, doch ontroerende plechtig
heid werd met het spelen van het Wil
helmus besloten.
Tijdens de kranslegging speelde HMV
een Engelse hymne.
KERKDIENST IN DE GEREF.
KERK.
Voor de interkerkelijke dienst, die in
de Geref. Kerk werd gehouden, bestond
eveneens veel belangstelling.
Ds. R. A. Hoogkamp liet bij de aan
vang zingen Ps. 118 vers 1 en las hier
na uit de Heilige Schrift Ps. 66 vers 1-
14, Openbarigen 4 en Openbaringen 5
vers 1-10.
Ds. C. C. Addink hield hierna een
predikatie over het Schriftgedeelte Open
baringen 5 vers 5: „En een uit de oud
sten zeide tot mij: Ween niet; zie, de
leeuw uit de stam Juda, de wortel Davids,
heeft overwonnen om de boekrol en haar
zeven zegels te openen".
Spreker wees er op dat wij om de
boodschap van deze tekst thans, nu wij
in blijdschap en dankbaarheid de bevrij
ding herdenken, te verstaan, ons twee
vragen moeten stellen. In de eerste plaats
zullen wij ons moeten afvragen: Waar
om is de ziener Johannes eigenlijk zo be
droefd? En in de tweede plaats: waar
om zijn wij eigenlijk bij het herdenken
van de be wij ding zo dankbaar en blij?
Bij de beantwoording van de eerste
vraag is het zeker vertroostend er op te
letten dat het met zeven zegelen, d.i.
volkomen gesloten boek der geschiede
nis, niet in de handen van Adolf Hitler
lag, maar evenmin in de handen, der
huidige machthebbers van Rusland of
Amerika, doch in G:.-ds hand ligt.
Maar niettemin blijft het een geslo
ten boek. En daarom weent Johannes.
Niemand in de hemel, noch op de aarde
kan dit boek openen. D.w.z. wij weten
niet waarom de mensen zijn zoals ze
zijn, waarom de dingen gebeuren zo als
zij gebeuren. Wij weten niet waarom
de laatste oorlog komen moest en waar
om de geallieerden winnen moesten.
Wij weten niet waarom juist wij zó
de vrijheid ontvangen moesten door de
dood en het leed van miljoenen heen.
Wij weten niet waarom wij Nederlan
ders, ondanks de beverijding, toch nog
een in vele opzichten gescheurd en ge
deeld volk moeten ziin. Zie daarom, om
dat het boek der geschiedenis n.b. voor
ons mensen, die met rede, wil en gevoel
begaafd zijn een gesloten boek blijft, en
wij mensen, de kroon der schepping, dus
eigenlijk met alle redeloze schepselen op
een hoop geworpen worden, daarom
weent Johannes.
Toen wij voor 't eerst de tweede vraag
hoorden: waarom zijn wij eigenlijk bij 't
herdenken van de bevrijding zo dank
baar en blij?, dachten wij eerst: „Wat
een vraag!". Dat is immers nogal van
zelfsprekend en logisch. Maar nu, na de
beantwoording van de eerste vraag zijn
wij wat aarzelender geworden. O, zeker,
wij mogen en moeten blij en dankbaar
zijn voor de bevrijding, die vrede, brood
en genezing voor vele volkeren en men
sen bracht. En tochonze vreugde
blijft slechts oppervlakkig en onze dank
baarheid sohraal en egocentrisch, wan
neer het wenen van de ziener Johannes
ons vreemd blijft.
Want wij kunnen de bevrijding niet
werkelijk gedenken en tegelijk vergeten
de miljoenen gesneuvelden, vergasten,
doodgemartelden, verhongerden en hen,
die door de oorlog als een wrak van
menselijke ellende werden achtergelaten.
Wij kunnen de bevrijding niet werkelijk
gedenken en tegelijk schaamteloos ver
geten, dat wij weer leven in een we
reld vol oorlogsdreiging, dat er nog con
centratiekampen zijn, dat er nog honger
wordt geleden door miljoenen, dat ons
volk nog in vele opzichten een gedeeld
en gescheurd volle is, en dat alles in
onze wereld n& onze bevrijding.
Wanneer wij deze dingen niet weg
dringen uit ons bewustzijn zoals wij vaak
gaarne doen uit oppervlakkigheid of ge
makzucht, dan zullen wij met alleen in
diepe vreugde en grote dankbaarheid de
bevrijding herdenken, maar dan zullen
wij ook met de ziener Johannes wenen
omdat de geschiedenis, waarin de men
sen als bezetenen schijnen gedreven te
worden tot het kwaad, voor ons een
duistere zinloze chaos is, waarvan nie
mand ons de zin kan doen verstaan.
Maar in deze wanhoop aan de zin
van dit alles worden wij door 'n ouder-
ling gewezen op een andere overwin
ning: Ween niet, zie de leeuw uit de
stam van Juda, de wortel Davids heeft
overwonnen om de boekrol en zijn zeven
zegelen te openen. Hij, Jezus Christus
heeft overwonnen om ons de werkelijke
vrede, de vrede zonder bittere bijsmaak,
te schenken. Hij heeft overwonnen om
het duistere raadsel der geschiedenis voor
ons tot een open boek te maken, waarvan
wij de zin doorzien kunnen tot op het
eeuwig welbehagen Gods. Hij is gedaald
in het raadsel der geschiedenis tot op die
diepte, waar het ophield raadsel te zijn,
omdat het ontraadseld door de eeuwige
la-acht van Gods Liefde, die Hem opwekte
uit de doden, zodat het zinloos gebeuren
van Jezus' lijden en sterven bleek te zijn:
de verzoening en het behoud der wereld.
Niet dat wij allen nu reeds kunnen be
grijpen en verstaan, maar ziende op Chris
tus behoeven wij bij het herdenken der
bevrijding niet te wenen, omdat wij we
ten mogen, dat wij de ontzetting en schijn
bare zinloosheid onzer geschiedenis een
maal in Gods koninkrijk doorzien zullen
tot op het brandend vaderhart Gods.
Dat wij leven mogen in een bevrijd
Nederland is niet toevallig èn onverdiend,
maar God schenkt ons daar in de levens
ruimte om in onze wereld: troostelozen
te troosten met het evangelie van Jezus
Christus, hongerenden te spijzigen en ver
drukten te bevrijden en te strijden voor
de vrede en gerechtigheid. Zo mogen wij
elke dag, die God ons schenkt in een vrij
Nederland in grote blijdschap en diepe
dankbaarheid de bevrijding herdenken
in ons woord, in onze daad, in ons ge
bed, zo besloot ds. Addink zijn prediking.
Nadat ds. Hoogkamp in dankgebed was
voorgegaan, werd deze herdenkingsdienst
besloten met hel zingen van Ps. 84 vers 6.
De collecte, die bij de uitgang werd ge
houden voor de Stichting 1940-45 en
„Ereschuld en Dankbaarheid", bracht ruim
ƒ81.— op.
PRACHTIG VAANDEL
AANGEBODEN.
Het zilveren jubileum van de Gemeng
de Zangvereniging „Holtens Gemengd
Koor" was een gerede aanleiding om op
Hemelvaartsdag een nationaal zangcon
cours te organiseren op een van de ter
reinen van het En e „Sandvoort".
Vijftien koren uit alle delen van het
land hebben hieraan deelgenomen en
het is, ondanks de voor dit doel minder
gunstige weersomstandigheden, een ge
slaagd vocaal evenement geworden. He
laas moest de Gemengde Zangvereniging
„Excelisor" uit Wijke in de Superieure
afdeling wegens bijzondere omstandig
heden verstek laten gaan.
De officiële opening van dit zangers
festijn had Woensdagavond plaats door
de burgemeester, Mr. W. H. Enklaar,
op het concoursterrein, nadat eerst, op
uitnodiging van het gemeentebestuur,
de officiële installatie plaats had van
het ere-comité.
Op het terrein werden de genodigden
en belangstellenden toegesproken door
de voorzitter van het concours-comité,
de heer J. M. Metzger, die een overzicht
gaf van de totstandkoming van het con
cours en zijn betekenis schetste voor
H.G.K. en voor de plaatselijke gemeen
schap. Hij bracht de burgemeester, het
gemeentebestuur en de verschillende
commissies dank voor hun arbeid bij de
voorbereiding van dit zangersfeest.
De burgemeester, Mr. Enklaar, ver
klaarde, dat het gemeentebestuur gaar
ne gevolg heeft gegeven aan de wens
H.G.K. de nodige hulp te verlenen. De
vereniging beweegt zich op cultureel ter
rein en het verheugt ons, dat de men
sen hun vrije tijd op deze wijze weten
door te brengen en steeds weer jonge
mensen voor dit doel weet te trekken,
aldus spreker. De beoefening van de
zang draagt een opvoedend karakter.
Onder leiding van de dirigent van
H.G.K., de heer J. K. Warmink uit Goor,
brachten de kinderkoortjes vervolgens
een aantal aardige liederen ten gehore,
die een warm applaus oogstten.
Het werd een enigszins verrassend
moment, toen vervolgens de oud-voor
zitter van H.G.K., de heer A. Fransen,
de muziektent besteeg om namens de
burgerij en de oud-leden het jubilerende
koor een prachtig vaandel aan te bieden.
Er is voor dit doel spontaan geofferd
van hoog tot laag, aldus de heer Fran
sen en hij hoopte nu maar, dat dit mooie
geschenk een stimulans mag vormen
voor het repetitiebezoek en dat H.G.K.
daardoor nog eens de superieure afdeling
zal weten te bereiken en daarmede de
ere-afdeling, waarin zij thans verkeert,
voorgoed zal verlaten.
VAANDEL.
Met het prachtige vaandel, dat het
gemeentewapen in kleuren en de naam
der vereniging in gouden letters op een
donkerblauw fond draagt, werd ook het
actieve comité gepresenteerd, dat de gel
den bijeenbracht.
De voorzitter van H.G.K., de heer
D. J. Aaftink Jzn., kon slechts van gro
te dankbaarheid gewagen voor dit prach
tige geschenk. Hij noemde deze aanbie
ding een van de hoogtepunten van het
concours. De leden zullen er trots op zijn
dit te mogen aanvaarden en zij danken
het comité en de burgerij voor hun
grote offervaardigheid.
H.G.K. gaf hierna een openingscon
cert van een vijftal zeer mooie liederen,
terwijl de muziekvereniging H.M.V. het
officiële gedeelte besloot met een paar
melodieuse marsen.
HET CONCOURS.
Het zangconcours zelf is Donderdag
morgen met een kort inleidend woord
door de burgemeester geopend. Het
woord was daarna aan de deelnemende
koren, die zich over het algemeen uit
stekend van hun vocale taak gekweten
hebben.
De wat gure wind en de telkens op
tredende kleine buien maakten het ver
blijf op de tent en in de weide, vooral
in de middag, niet altijd even aange
naam, maar toch heeft het vrij talrijk
opgekomen publiek met grote aandacht
de prestaties der koren gevolgd.
Er werd een wel zeer gevarieerd pro
gramma geboden door het optreden der
verschillende gezelschappen.
Voor de jury, welke bestond uit de
heren A. C. Schuurman, 's-Gravenhage,
A. de Braai, Arnhem en C. Schildkamp,
Hengelo (O.), verschenen n.l. gemengde
koren, Elburgs Mannenkoor, enkele da
meskoren, kinderkoren uit Rheden, Ter-
wolde en Laren en Bathmens meisjes
koor.
In de morgenuren kwamen er drie le
prijzen en drie 2e prijzen uit de bus. Na
de pauze duurde het even voordat zich
een koor tot het hoogste niveau kon
verheffen. Er werden toen eerst drie
2ë prijzen en vervolgens drie le prijzen
toegekend. V.I.O.S. uit Wilp, dat in de
ere-afdeling uitkomt, kon het zelfs niet
verder brengen dan een 3e prijs met
243 punten en Rhedens dameskoor bleef
door een ongelukje in haar vrije num
mer steken, waardoor het slechts 274
punten behaalde en met een 2e prijs ge
noegen moest nemen.
INCIDENT.
Een onverkwikkelijk incident deed zich
voor toen tijdens het optreden van het
Bathmens Meisjeskoor enkele kermis
exploitanten hun muziek-apparatuur
aanzetten, hoewel gecontracteerd was,
dat dit pas na afloop van het concours
mocht geschieden. Toen na een vriende
lijk verzoek om te stoppen een enkele
exploitant niet voor rede vatbaar bleek,
besloot de commissie de electrische
stroom te doen afsluiten. Men kon toen
vrij ongestoord verder zingen.
Aan het slot van het concours heeft de
voorzitter van de jury, de heer Schuur
man, de prijzen bekend gemaakt en de
aanwezige koren en dirigenten nog en
kele belangrijke wenken gegeven. Hij ad
viseerde hen n.l. om als vrij werk nooit
een concoursstuk te kiezen, want dat zijn
dikwijls vreselijk moeilijke stukken, die
dikwijls de moeite niet waard zijn. Men
kan zich in deze beter laten voorlichten.
Bovendien kunnen de dirigenten beter
meer oefenen op toonvorming.
Met een dankwoord aan de jury, de
koren en dirigenten sloot de voorziter van
de concourscommissie dit overigens ge
slaagde zangconcours.
De uitslagen waren als volgt:
Gemengde koren: 2e afd. Polyhym
nia, Anlo (dir. E. v. d. Glas Jr.), verpl.
werk: Een karretje op de zandweg, 168
pt. en vrije werk: Das Ende des Gerech
ten, 168 p., samen 336 p., le prijs.
„Excelsior", Arnhem (dir. F. Taeke-
ma), verpl. werk als voren; vrij werk:
Weer is het 's Heren dag, samen 315 p.,
le prijs.
le afdeling: „Melboka", Den Haag
(dir. E. H. van Dijken), verpl. werk:
„Villanella alia Napolitana", 140 pt.,
vrij werk: „Afscheid" van G. H. Boe-
dijn, 12 pt., totaal 263 pt., 2e prijs.
„Excelsior", Hengelo (G.) (dir. G. H.
Kolling), verpl. werk als voren, 150 p.,
vrij werk „Gebet", 151 pt., totaal 301
pt., le prijs.
Afdeling Uitmuntendheid: „Animato",
Amersfoort (dir. A. G. Wiersma)„Als
hier een pot met bonen stond", 135 p.;
vrij werk „Waar de hei te bloeien staat",
van J. P. J. Wierts, 128 p., totaal 263
p., 2e prijs; „De Volharding", Bunnik
(dir. Mej. M. van Rheenen), verpl. werk:
als voren, 153 p., vrij werk: „Eesultato
Deo" van A. Scarlatti, 166 p., totaal 319
p. le prijs.
Ere-afdeling: „V.LO.S.", Wilp (dir. E.
Vogelvang), verpl. werk: „Verleih uns
Frieden gnadiglich" van H. Schütz 108
pt.vrij werk: „Jubilate Deo" van H.
Altink, 135 pt., totaal 243 p., 3e prijs.
„K.L.O.S.O.G.E.L.A.", Brummen (dir. A.
M. Vredenberg), verpl, werk als voren en
vrij werk „Ellen", van Isr. J. Olman,
totaal 278 p., 2e prijs.
Dameskoren: le afd.: „Ontwaakt",
Emmercompascuum (dir. J. Hoiting),
verpl. werk: „Het is een dag der vro-
licheit" en vrij werk: „Psalm 23" van
Fr. Schubert, totaal 320 p., le prijs.
Superieure afdeling: „Rheden's Da
meskoor" (dir. H, Nijland), verpl. werk:
„O Salutaris" van A. Caplet, vrij werk:
„Hodie Christus Natus est" van Pa-
lestrina, resp. 138 en 136 p., totaal 274
p., 2e prijs.
Mannenkoor: le afd.: Elburg's Man
nenkoor (dir. G. J. ten Winkel), verpl.
werk: „Ens Meienmorgens", vrij werk:
„Serenade van een landsknecht", 292 p.,
2e prijs.
Kinderkoren, 4e afd.: „Rhedens Kin
derkoor (dir. mevr. B. Oderkerk), „De
zomers" en „Zomeravond", C. van Ren-
nes, 272 p., 2e prijs.
3e afd.: „Eendracht", Terwolde (dir.
J. C. H. Rensen), „Voorjaar" en „Hol
lands lied", J. van Ramshorst, 263 p.,
2e pr.„Larens Kinderkoor", Laren
(G.) (dir. F. Vente), „Lente" en „Wan
dellied", 319 p., le prijs.
2e afd.: „Bathmens Meisjeskoor" (dir.
F. Velders), „Maria Klokje" en „Vlag
in de wind", 316 p., le prijs.
De directeursprijs werd toegekend aan
Mej. M. van Rheenen van „De Volhar
ding" te Bunriik.
's Avonds was het op het feestterrein
een gezelige drukte, zodat er van de dans.
tent en de vermakelijkheden een druk
gebruik werd gemaakt.
Zaterdag vindt het optreden plaats
van luchtacrobaten, is er een con
cert van Goors Mannenkoor en aan het
slot een groot vuurwerk.