Er op uit met ,,'n Stoom"
Weer is er een jaar omgevlogen, het was nog
als de dag van gisteren dat wij in 1964 weggin
gen en nu moesten wij alweer een tocht uitstip
pelen voor 1965.
Dat op zichzelf is niet onplezierig, want een
mooie natuurtocht uitdokteren is niet zo moei
lijk, ware het niet dat wij met handen en voe
ten gebonden waren aan bepaalde voorwaarden.
Want in de eerste plaats is daar de afstand. Wij
willen het nooit veel verder maken dan 100 a
110 km. Dit lijkt misschien maar een korte tocht
maar voor mensen die veel in huis zitten is een
dag uit van 1 uur tot 8 uur 's avonds soms nog
een hele „zet" en 't is veel belangrijker om vol
daan thuis te komen en nog wat na te kunnen
praten, dan dat men doodmoe terugkomt. Daar
bij komt, dat wij het jammer zouden vinden
dat mensen die het minst sterk zijn niet mee
zouden kunnen gaan. Dat was punt één! Punt
twee is de wegen: Met onze 6 autobussen is het
zaak op de grote wegen te blijven. Nemen we
een B-weg - zoals dat in wegentermen heet -
dan lopen we de kans ergens voor een brug te
komen staan waar wij niet met onze zware bus
sen over mogen, bovendien .mag men niet eens
met autobussen op B-wegen rijden. Als punt drie
snijden wij aan: Waar vinden wij een gelegen
heid waar wij met 300 man en vrouw te gast
kunnen zijn, zowel binnen bij slecht of minder
goed weer, als buiten bij mooi weer? Maar ook
dit jaar zijn wij daarin uitstekend geslaagd
bij Hotel Roelofsen in Diepenheim.
Dat er meer grote gezelschappen deze plaats we
ten te vinden merkten wij. Wat de eigenaar niet
wist was, dat wij altijd op de minuut af op tijd
komen, dus stonden we prompt om half drie
voor de deur.
't Ommetje dat wij maakten om niet voor de
deur te hoeven wachten tot de andere groep
wegging, was mooi, maar 't bracht ons schema
wat in de war, want hierdoor vertrokken wij
dus ook later. Maar het deed niets aan de pret
af. De consumptiebonnen moesten toch omgezet
worden in allerlei dingen die wij niet dagelijks
krijgen. Vooral de sorbet had bij onze dames veel
aftrek, maar niet alleen bij de dames, want in
een verscholen hoekje zaten onze directie, be-
drijfs- en jeugdleider ook genoeglijk te lepelen.
Overigens hebben we weer heel erg geboft met
het weer, want we hebben gemerkt dat er daar-^^
na veel koude dagen zijn geweest.
't Was 's morgens wel spannend met die buien,
maar 't bleek alweer dat 't zo tegen 12 uur wel
eens op wil knappen. De paar druppels regen
bij het verzamelen op het Stationsplein mocht
dan ook geen naam hebben en we kunnen dan
ook wel zeggen, dat de zon van het moment af
dat wij vertrokken ons niet in de steek liet.
't Was wat ons betreft een prachtige tocht dooi
de mooie natuur die mei ons altijd extra geeft
met alle bomen in bloei.
De enthousiaste reacties geven ons wel het idee
dat eind mei toch wel de beste tijd is om te
gaan.
We herhalen u nog eens de tocht zodat u deze
weer eens in de herinnering kunt roepen.
Van Rijssen de weg naar Markelo en vandaar
linksaf naar Laren over Lochem naar Bar-
chem, Ruurlo, Borculo, Neede tot Diepenheim.
Terug naar Delden, Bomerbroek, Almelo en het^
was niet zonder reden dat wij dat dit jaar weer^P
deden. Wij konden nu zien hoeveel er in 't hart
van Almelo was veranderd nu alle grote gebou
wen voltooid of bijna klaar zijn.
En dat wij onze tweede en laatste stop in ons
eigen Parkgebouw houden is niet zonder reden.
Immers daar weten wij zeker dat wij geen an
dere groep tegenkomen, daar wordt u bediend
door eigen mensen die vaak familie of „kunnig-
heid" zijn. Onze gastvrouwen van de bus helpen
ook mee de feestvreugde te verhogen en zo zijn
wij daar en daar alleen helemaal onder ons.
De heer Slagman zorgt voor de bloemen-ver-
siering die wij nergens zo vinden als bij ons en
achter de schermen werken de heer Mensink en
z'n vrouw met de meisjes om te zorgen dat de
inwendige mens wordt versterkt.
22
