dag 6 Juni
de diverse autobotsingen die onze ervaren chauf
feurs op de renbaan veroorzaakten.
Vliegenthousiasten gingen nog even met de „huis
tram" naar het vliegveld Teuge, maar daar was
niets te beleven en zo werd al spoedig het sein
tot vertrek om de terugtocht te aanvaarden, ge-
geven.
En weer ging het langs mooie wegen, overkoe
peld door een bladerdak van het nog frisse voor
jaarsgroen naar Deventer, nogmaals de IJssel over
richting Epse, naar Zutphen om door Lochem via
Markelo weer huiswaarts te gaan, wat betekende
naar het Parkgebouw, waar wij zoals altijd
weer werden verwacht.
Een feestelijk aangeklede zaal. Prachtige grote
boeketten bloemen op het podium en op de tafels
vazen met rododendrons, azalea mollis en de wel
riekende mooie witte bloem van de tulpenboom.
Hier deden wij ons tegoed aan consumpties, die
de toch al goede stemming verhoogde, waarna
een warm saucijzebroodje, koffie en een kadetje
de avondboterham thuis overbodig maakte.
En zo kwam aan dit feest ook weer een eind;
auto's en autobussen stonden weer gereed om
iedereen, die dit wenste zonder moeite thuis te
brengen en zo was deze tocht nog wel een poosje
het onderwerp van gesprek.
|^Dit jaar behoefde niemand, die zich eerst opgaf,
wegens ziekte thuis te blijven, wat op zichzelf erg
verblijdend was.
Dat de Directie weer de gehele tocht meemaakte
met onze oudste gepensioneerden in hun auto,
was als altijd weer een feit, dat de huiselijkheid
aan het geheel gaf.
Willen wij ook nog onze busleidsters en chauffeurs
noemen, die met hun opgewekt gezicht en hun
uitleg over alles wat wij onderweg tegenkwamen,
zeker ook een belangrijk steentje bijdroegen om
de feestvreugde te vergroten.
De heer Poortman besloot de avond met een dank
woord aan de Directie voor het gebodene, waarna
iedereen welgemoed de tocht naar huis aanvaard
de.
Onze busleidsters verschalken een ijsje.
Onze oudste deelnemers, samen 172 jaar oud.
5
Gelukkig konden wij buiten zijn.
