St. Nicolaasfeest 1962
Precies kwart over twee schreed St. Nicolaas, ver
gezeld van twee zwarte knechten, plechtig de
zaal van ons mooie Parkgebouw binnen. Dat de
grote kindervriend een graaggeziene bezoeker is,
bleek wel uit de volle zaal en het enthousiasme,
waarmede de jeugd de Sint begroette. Dat de
zwarte knechten deelden in de vreugde van de
komst, kon je duidelijk merken aan hun geroep
van „Piet, Piet", maar waarschijnlijk is de zak
met pepernoten hieraan wel niet vreemd.
Sommige kinderen keken een beetje bedrukt en
voor hen was het duidelijk de eerste keer in hun
leven, dat ze de Sint in levende lijve zagen en een
handje mochten geven. De gezichten klaarden
helemaal op toen deze ceremonie, zonder dat er
iets bijzonders gebeurde, voorbij was. Andere kin
deren, die de Sint al vaker gezien hadden waren
wat vrijmoediger, doch allen hebben toch een
„heilig" ontzag voor St. Nicolaas.
Dat bleek trouwens ook wel, wanneer ze op het
toneel werden geroepen, van de praatjes die ze
op hun stoel hadden, bleef dan niet zo heel veel
meer over. Gelukkig kwamen de meeste kinderen
er met een vermaning en de belofte voortaan be
ter op te passen af, zodat we allemaal welgemoed
aan de pauze konden beginnen, waarin onder het
genot van een flesje chocomel, dat door vele nij
vere handen werd uitgedeeld, nog even nage
praat kon worden over het bezoek van de Sint.
Na de pauze werden enkele mooie sprookjesfilms
vertoond, welke erg in de smaak vielen.
Aan het einde van de middag kregen alle jeugdi
ge bezoekertjes een leuk presentje aangeboden.
Het is zeker op z'n plaats om onze directie har
telijk dank te zeggen voor de steun die St. Nico
laas van haar mocht ontvangen.
Foto's van boven naar beneden:
Het staat allemaal in het grote boek.
Een vermanend woord.
Josje is zoet geweest.
Zwarte Pieten delen graag uit.
Het feest is afgelopen.
16
