We zitten alweer in de
«Voordat we er erg in hadden is het al weer
Jktober geworden; de herfst is weer in het
land. U hebt zich misschien al eens afge
vraagd wanneer het Anker eens weer zou
verschijnen. Ja, daar hebt U wel een beetje
gelijk aan. Het heeft deze keer wat langer
geduurd dan anders. Maar U weet ook wel,
dat dit soort periodieken gedurende de zo
mermaanden minder „stof tot praten" heb
ben en bovendien ook minder gelezen wor
den dan in het winterseizoen. Wanneer het
mooi weer is genieten we van het buiten
zijn en hebben we minder behoefte aan
tijdschriften. Daarom hebben we maar de
vrijheid genomen om een keer over te
slaan. We hopen, dat U het ons wilt ver
geven
De zomer is nu voorbij. Lang heeft het
mooie weer in de tweede helft van septem
ber zich verzet tegen het korten van de
dagen. Wat we in juli en augustus aan
mooie zomerse dagen hebben gemist, kre
gen we nog in de nazomer. En warm dat
het wasPffwe hadden er niet meer
op gerekend. Je kon nog genieten van de
zon en de warmte en nog wat vitaminen
oppikken voor de winter. We zwommen
^fcog toen het volgens de kalender al enige
blagen herfst was, hetgeen zeker zeer onge
bruikelijk is, want het zwembad dat offi
cieel reeds gesloten was, hield zijn poorten
open zo lang het mooie weer stand hield.
En hebt U een goede vakantie gehad dit
jaar Veel reden tot klagen hebben de
meesten van ons zeker niet. Alles is be
trekkelijk, nietwaar, en zo konden we te
vreden zijn met het weer in onze fabrieks-
vakantie wanneer we eraan denken hoe
anderen het in augustus troffen. We ho
pen, dat U genoten hebt van Uw vrije
dagen. Niet iedereen gaat op reis, maar
dat hoeft ook niet. We zijn er zeker van,
dat degene die in de fabrieksvakantie de
laatste hand legde aan de modernisering
van zijn huis, veel voldoening zal hebben
van zijn vakantiedagen. Anderen gingen
vissen, fietsen, naar een speeltuin of naar
een circus in de buurt. Je bent een week
bij je gezin, je bent uit je gewone sleur en
deze onderbreking geeft ons kracht en
frisse moed om weer een jaar te werken.
En of U nu pannekoeken zat te eten bij
tante Sien in Vasse of spaghetti in Riva
aan het Gardameer of een uur zat te wach
ten voor U Uw koffie kreeg op de nieuwe
pier van Scheveningen, U hebt, naar wij
hopen, allen energie kunnen bijtanken voor
een nieuw jaar.
Ja, want het bedrijf staat niet stil. En ge
lukkig maar. Van de personeelsafdeling ho
ren we steeds maar zuchten dat we niet
genoeg mensen kunnen krijgen om al het
werk te verzetten. Schaarste aan personeel
is het kenmerk van dit jaar en niet alleen
bij ons Een paar weken geleden, toen de
Troonrede en de Rijksbegroting in de kran
ten stonden afgedrukt en van commentaar
werden voorzien, hebt U kunnen lezen dat
het economisch bestel in ons land op het
ogenblik aan grote spanningen bloot staat.
We moeten voorzichtig zijn met onze hui
dige mate van welvaart, want anders zou
den we in een recessie, een terugslag in
het economische leven, kunnen geraken.
Die welvaart willen we allen graag behou
den, maar het valt ons heel moeilijk om
voor dat doel een offer te brengen. Eens
deels komt dat omdat het economische
bestel zo ingewikkeld is, dat we het moei
lijk kunnen begrijpen, maar aan de andere
kant denken we dikwijls té egoïstisch en
verliezen we uit het oog, dat we allemaal
een heel klein radertje zijn in het hele
grote mechanisme, dat onze samenleving is.
In onze regering zitten enige ministers,
die knappe economen zijn. Zij trachten ons
land te leiden in hun streven de tot dus
ver genoten welvaart voor ons allen te be-
3
