Er op uit met
onze gepensioneerden.
De heer Mensink is in de afdeling Spinne
rij begonnen als leerling en daarna verder
in deze afdeling gebleven, waar hij ver
schillende werkzaamheden heeft verricht.
Hij was lid, eerst van de Kern, later van
de Ondernemingsraad, waarin hij nog
steeds zitting heeft.
De jaarlijkse tocht met onze gepensioneer
den op 13 juli mag dan letterlijk in de
plensregen zijn gevallen, de humeuren heb
ben er niet in het minst onder geleden.
Dat is zo plezierig wanneer je met buiten
mensen op stap gaat.
De nattigheid is altijd wel ergens goed
voor; de boontjes of de aardappelen groei
en er best bij en zo kunnen we dus altijd
met de regen twee kanten uit.
Dat we als datum de 13e uitkozen kan ook
geen schuld hebben, want buien hebben we
niet alléén op de 13e gehad
Toen we begonnen met plannen maken
voor ons uitstapje zijn er enkele grijze ha
ren bijgekomen van het piekeren hoe en
waar we 300 mensen konden onderbrengen,
zowel bij mooi als bij lelijk weer en onze
Ook buiten het bedrijf geniet de heer Men
sink algemene bekendheid door het en
thousiasme waarmee hij zich inzet voor de
vereniging „Gezonden voor Zieken".
Bij de ontvangst op kantoor hield de heer
A. H. ter Horst namens de gehele Directie
een toespraak, waarin hij zijn waardering
uitsprak voor al hetgeen de heer Mensink
gedurende 50 jaar voor het bedrijf had ge
daan en hem hiervoor hartelijk dankte.
Ook mevrouw Mensink werd in deze hul
diging betrokken en bedankt voor de steun
die zij in deze 50 jaar voor haar man was
geweest.
Hierna bood spreker de jubilaris een gou
den horloge alsmede het gouden „Anker"-
insigne aan, als blijvende herinnering aaA
deze dag en wenste hem toe, dat hij
horloge en insigne nog vele jaren in goede
gezondheid zou mogen dragen, terwijl me
vrouw Mensink met een bouquet bloemen
verrast werd.
Nadat men hierna nog verschillende voor
vallen uit de goede oude tijd ophaalde,
werd het tijd om afscheid te nemen.
Hierna dankte de jubilaris de Directeuren
voor de huldiging en voor het prachtige
geschenk dat hij mocht ontvangen.
enige reactie was „in ons Parkgebouw"
Maar helemaal nergens uitstappen onde^fc
weg, daar was niet iedereen het mee eens;
zodat we uiteindelijk Ommen kozen voor
een tussenlanding en in 2 groepen uiteen
gingen naar Hotel Stegeman en de Zon.
Wanneer men daar niet op ons gerekend
had en alles niet was afgesproken, zouden
we heus doorgereden zijn, want menigeen
heeft alleen al bij het instappen een nat
hoofd en dito voeten gekregen.
Gelukkig hadden we onze autobusleidsters,
die zich niet zo gauw uit het veld lieten
slaan en de boel wel aan de gang maakten.
Zelfs hebben we horen verluiden dat Dieks
via de microfoon, waar hij ook wel eens
voor wilde staan, de stand van de hen'n
en de konen'n aan zijn neef Mans vroeg.
20
