O™
cv»uc
,Woer is 't oole ebleeuwn"
Wanneer wij in het „Anker" een stukje
over de revue schrijven zijn we er
ons van bewust, dat ons door de
dagbladpers het gras wel enigszins voor de
voeten is weggemaaid. Toch zouden wij als
redactie niet graag stilzwijgend aan de
revue voorbijgaan, al is het alleen maar
omdat dit evenement voor onze Ter Horst
gemeenschap zoveel betekent. Niet alleen
voor de medewerkers aan de revue, die
maanden tevoren al in beslag genomen
zijn door de voorbereidingen en repetities,
maar ook en vooral voor onze overige
werknemers. We denken hierbij aan de
leden van de sportvereniging, die altijd
met verlangen uitzien naar hun jaarlijkse
feestavond, waarvan de hoofdschotel wordt
gevormd door de generale repetitie van de
revue.
Maar ook voor het overgrote deel van de
rest van ons personeel en hun huisgenoten,
de revue een gebeurtenis van belang en
^^net een zekere spanning vraagt men zich
af wat deze ons dit seizoen weer zal bren
gen.
Dat het een lust voor het oog en oor zal
zijn, daarvan is iedereen al bij voorbaat
overtuigd.
Een verrassing is het altijd waar ditmaal
de reis heen zal voeren. Meestal immers
ziet men het revuegezelschap op reis gaan.
Het gaat net als bij de trekvogels, op een
gegeven moment komt de reislust boven en
gaat men de wijde wereld in. Waar heb
ben we Get jan en Janna, Geeze, Dika,
Mans, Dieks en hoe ze verder heten mo
gen, de laatste jaren al niet zien vertoeven.
Op de Canarische Eilanden, in Spanje, Ve
netië, Tirol, Hongarije, Parijs, ja zelfs de
Noordpool is eenmaal het doel van de reis
geweest.
Dit jaar echter stond de revue vooral in
het teken van het a.s. 125-jarig jubileum
van ons bedrijf en verschillende taferelen
hielden daar dan ook direct verband mee.
Toch had men kans gezien nog een klein
uitstapje te maken naar Brazilië, hoe en
waarom bleef voor de toeschouwers een
open vraag, maar wat doet dat er eigenlijk
toe, hoofdzaak is dat ze er kwamen
En zo werden we vergast op een buiten
gewoon mooi landschap in Brazilië, voor
stellende een koffieplantage. Koffiepluk-
sters op z'n fraaist uitgedost deden een
alleraardigste dans, die de koffiepluk sym
boliseerde.
Een hoogtepunt van dit schouwspel vorm
de het liedje „Mariana", gezongen door
Koelie Haan en Janny Nijland, twee vlotte
meisjes, die met hun jonge frisse stemmen
en aardige voordracht, groot succes had
den. We hopen dit duo nog vele malen
voor het voetlicht te zien
Intussen zijn we al aardig vooruitgelopen
op het programma en zitten we zo onge
merkt al aan punt 5, alsof de voorafgaande
nummers de moeite van het vermelden
niet waard zijn. Niets is echter minder
waar. Wij vonden zelfs het gedeelte voor
de pauze, over het geheel genomen, het
best geslaagd.
Speciaal willen we hiervan vermelden „Het
Anker", dat, hoe eenvoudig ook van opzet,
toch bijzonder in de smaak viel, mede door
de uitnemende voordracht van de heer
Nietert en de fleurige lintendans om het
9
