en zijn spel
Wanneer het baby'tje nog maar heel
klein is, lijkt het alsof er niets in
de wereld is wat hem interesseert,
dan zijn voeding, en het maken van vuile
luiers en dan gebeurt dit alles nog onbe
wust. Wanneer we terugdenken aan onze
prilste jeugd, weten we nog wel episoden
•rit onze kleutertijd, maar nooit meer dat
ive nog een baby waren en op een vacht
werden gefotografeerd, precies wanneer wij
een half jaar waren. En later, vallen
en opstaan in de box, niets maar dan ook
niets kunnen wij ons van deze tijd her
inneren. En toch hebben onderzoekingen
van de laatste jaren ons geleerd, hoe bij
zonder belangrijk de periode van baby en
kleuter is en hoe juist dan de grondslagen
voor de verdere ontwikkelings-kansen ge
legd worden. Spel en speelgoed bieden het
kind mede de kans tot die ontwikkeling.
Het is dus beslist niet zo, dat wij het spel
en het speelgoed van een kind kunnen
beschouwen als alléén maar een plezierige
ontspanning in een zorgeloos bestaantje.
Integendeel, zijn speelgoed is als het ware
zijn leermateriaal door middel waarvan hij
verschillende vormen en eigenschappen
leert kennen het biedt hem de gelegen
heid zich vertrouwd te maken met vele
onbekende ervaringen. Al spelende ont
waakt zijn fantasie en zijn gevoelsleven.
Zeer zeker is het de moeite waard zich te
verdiepen in de eisen die aan goed speel
goed moeten worden gesteld. Wij zouden
^■illen beginnen met het speelgoed van
^maby en boxkind.
Het eerste speelgoed dat men een kind
geeft is de rammelaar. Reeds na enkele
maanden merken wij hoe zijn aandacht
geboeid wordt, wanneer zo'n zachtjes rin
kelend voorwerp heen en weer bewogen
wordt. Het kan ook een bosie kleurige
plastic vingerhoedies aan lintjes geregen
ziin. die de moeder laat tinkelen, of een
kettinkje met, gekleurde plastic schijfjes.
Maar reeds enkele weken later is de baby
aan een voorwerp toe. dat hij na enige
oefening zelf leert vasthouden en heen en
weer bewegen. Een rammelaar aan een
steeltje is daarvoor het meest geschikt.
Merkwaardig dat het zo moeilijk is een
eenvoudige stevige rammelaar te kopen.
De meesten hebben te veel tierelantijn
tjes. Omdat de baby alles dadelijk naar de
mond brengt bezeren zij zich daar licht
aan. Wanneer de tanden doorkomen ver
langt het kind een bijtring van been of
hard plastic, om naar hartelust op te klui
ven. Wanneer de baby zo bewegelijk wordt,
dat we begrijpen dat hij behoefte krijgt
aan wat meer bewegingsruimte, of ook
wanneer we menen dat een kleine luilak
tot wat meer beweging aangespoord moet
worden, is de tijd gekomen om een box
aan te schaffen. Veel kinderen hebben
eerst moeite om te wennen aan de grote
ruimte rondom. Bovendien is omrollen en
naar hartelust spartelen in den beginne
een vermoeiende bezigheid. We zullen hen
dus langzamerhand aan de box moeten
wennen en hen er eerst nog niet te lang
in laten. Maar de bedoeling van een box
is, dat het kind vertrouwd raakt
met een wijdere omgeving en dat het ge
legenheid krijgt zich te oefenen in bewe
gen, rollen, kruipen en later staan.
Het is dus verstandig een ruime box te
kopen, natuurlijk met een vlondertje tegen
de tocht die onder de deuren doorkomt.
In de kleine driehoekige boxjes die zo ge
makkelijk in een hoekje passen mist het
kind de nodige ruimte en de ronde met
plasticdraad bespannen box, die men tegen
woordig veel ziet, bliikt niet stevig te
staan en is ook niet veilig genoeg wanneer
de baby klimpogingen gaat ondernemen.
Voor het boxkind is er al heel wat speel
goed te verzinnen, maar we doen het geen
deugd wanneer we het te veel tegelijk
geven. Twee speelgoedjes zijn voorlopig
genoeg. Een bal, nog niet al te groot, maar
toch zo dat deze niet tussen de spijlen van
de box door kan. De ervaring dat een rond
voorwerp wegrolt is nuttig, maar het is
sneu als dat prettige speelding ineens ver
dwijnt.
Een plasticbal is hygiënisch, goed afwas-
baar, evenals de nylon-pluche ballen, die zo
lekker zacht aanvoelen.
Een ander speelgoedje voor het boxkind
is een kleurecht rubberpoppetje of beestje,
dat het gemakkelijk kan vasthouden en
19
