delingen binnengekomen, ze hebben toch hun stempel niet kunnen drukken op het Australische leven. Het is en blijft hier voor alles Engels. Het Engels is de enige officiële taal, het volkslied is het „God save the Queen" en wordt bij alle open bare en niet-openbare uitvoeringen ge zongen, en eens per dag op school. De Engelse vlag, de Union Jack, wordt al gemeen gebruikt, meer dan de Australische vlag zelfs. Deze Australische vlag is trouwens niets anders dan de Union Jack, versierd met de vijf sterren van het Zuiderkruis, het meest opvallend sterrenbeeld aan de hemel hier. De Engelsen worden ook gevolgd in de viering van de verjaardag van Koningin telizabeth. Haar eigenlijke verjaardag valt in april, maar hij wordt officiëel gevierd in mei (in Engeland in juni). Als je Austra liërs naar de reden vraagt, krijg je erg uit eenlopende antwoorden. De één zegt: dat is uit eerbied voor Koningin Victoria (overleden 1901 de ander dat het een voortzetting is van de verjaardag van Koning George VI. De waarheid zal wel zijn, dat het gebeurt omdat het in Engeland gebeurt. In een zakagenda voor 1960 lees ik nu Queen's Birthday - June (date to be fixed). Oftewel Verjaardag van de Koningin - juni (datum nader te bepalen). Ook alle levensgewoonten zijn Engels veel thee, geen koffie; lange artikelen in de kranten over aanstaande verlovingen en bals in vooraanstaande kringen; de geweldige populariteit van de krant (ieder een leest altijd overal een krant); de paar- derennen; de ordelijke rijen bij bushaltes; de schooluniformen; het stelsel van ma ten, gewichten en geld. Over dit laatste een bijzonderheid. Er zijn hier de laatste jaren stemmen opgegaan Rm met het geld te komen tot het deci- rale stelsel, zoals wij dat kennen. Nie mand besteedt daar aandacht aan, maar de commissie is erg ijverig en schrijft af en toe in de kranten. Onlangs is er een klinkend argument gebruikt. „In Fiji wordt sinds 1953 het decimale stelsel tot alge mene voldoening gebruikt. Ook in Canada schijnt het te voldoen". Fiji en Canada zijn delen van het Britse Gemenebest, en de ervaringen daar opgedaan (al is het sinds 1953) zijn belangrijker dan de 150 jaar of meer Europese ervaring met het decimale stelsel. Je wordt soms in argu menten voor en tegen betrokken, en het is wel eens een beetje benauwend te moe ten pleiten voor iets, dat je altijd als ge woon hebt beschouwd en dat je ook bij vergelijking als beter blijft beschouwen. Het is, in het kort, je reaktie op deze vraag „Is Nederland ook één van die (rare) landen waar ze rechts houden en 100 delen per munteenheid gebruiken Een Australiër zal niet makkelijk erken nen dat hij natuurlijk zijn afkomst niet kan verloochenen. Hij geeft altijd dapper af op de Poms, zoals de Engelsen hier ge noemd worden. Een scheldnaam hebben ze gemeen met de Grieken en de Italianen, die hier Dagos heten. Andere volkeren hebben het niet tot een scheldnaam ge bracht. De ingezonden stukken in de kranten hier (er zijn er maar twee) zijn ook erg leer zaam. Ieder die zijn hart wil luchten kan bij de krant terecht, zolang de schrijver in zijn uitlatingen niet met de wet in botsing komt. Voor of tegen immigratie, voor of tegen de doodstraf, inboorlingen opnemen of afzonderen (integratie of segre gatie), er wordt naar hartelust over ga- schreven. Zo pleitte iemand laatst voor verkeerspolitie in burger, die overtreders bij verrassing zou kunnen betrappen. Een dag later de volgende reaktie van een an dere lezer: Asjeblieft geen politie in bur ger. Let's be cricket. Let's be British. Met andere woordentot zulke streken verla gen wij Britten ons toch niet Een hele boom kun je ook opzetten over het eten hier. Dat is, het zal u niet ver bazen, wel heel Engels, ondanks het afwij kende klimaat. Er is dan ook een goede reden voor de vele geslaagde eethuizen van immigranten in de Australische steden, hoe wel u daar geen echte Australische zult ontmoeten. Als een Australiër zegt „Con tinental food" dan zweven hem liflafjes voor de ogen, die hij „concocted" (in el kaar geprust) veronderstelt door een im morele of tenminste verdachte Parijse chef-kok met behulp van betreurenswaar dige ingrediënten als knoflook en olijven. Spreekt een New Australian over „Conti nental food", dan bedoelt hij doodeenvou dig iets goeds, en dan denkt hij onwille keurig met af grijnzen aan chops (carbo nado) en cake. En dat komt omdat de New Australians onderling hun gerechten waar deren, want of je hier nu spaghetti voor gezet krijgt door een Italiaan, of smorre- brod door een Deen, of brzo (excuseer dit woord) door een Pool, je krijgt iets goeds te eten. Maar chops, of cake, of mashed potatoes of dumplings br (Wordt vervolgd) 17

Erfgoed Rijssen-Holten

Het Anker | 1960 | | pagina 17