Van een land ver over zee
De Heer P. Hoebee, tot april 1958 aan ons bedrijf verbonden, vonden wij bereid voor de
lezers van „Het Anker" iets te schrijven over Australië, in drie artikelen beschrijft onze
correspondent de toestanden in zijn nieuwe vaderland, die de emigrant het meeste opvallen.
o
Als je in Rijssen hebt gewoond en met
Ter Horst te maken hebt gehad, vind
je in Adelaide verschillende aankno
pingspunten. Ten eerste is er een Grote
Vitreet, nog wel de naam van één van de
belangrijkste straten. Genoemd naar een
man, die bij de stichting van de stad
een grote rol speelde. En dan heb je deze
voorname straten in het centrumPirie
Street, Hindley Street, Willcox Street. Mis
schien geen namen die alle lezers veel te
zeggen hebben ,maar die wel een bekende
klank hebben bij de inkoop van ruwe jute.
Verkeersperikelen
Wanneer je al die namen ondergaan hebt,
sta je niet meer verbaasd als je bussen ziet
rijden waarop staat „Enter Only". De
Rijssense reisgroep van de revue zou
dat natuurlijk uitleggen als „Alleen naar
Enter", en zou waarschijnlijk met de chauf
feur gaan redekavelen over de bus naar
Rijssen. En het zou hen zeker vijf revue
minuten kosten om uit te leggen, dat het
alleen wil zeggen: Hier instappen.
Maar zelfs de revue-reizigers zouden al
gauw merken, ook zonder welwillende be
stuurder, dat ze heel ver van huis waren
en niet hoefden te rekenen op bussen naar
Enter of Rijssen. Want met die kleine op
somming van bekende klanken zijn we dan
ook compleet uitgeput. Al het andere is
vreemd en anders.
Om met die bussen door te gaan ze
houden links, zoals al het verkeer hier.
Ze hebben richtingwijzers, die ons inder
daad aan een revue doen denken. Geen
verlichte wijzers of knipperlichten, maar
grote gele kunsthanden aan ijzeren stan
gen, die door de bestuurder bediend naar
buiten gestoken kunnen worden. Wil een
bus rechtsaf slaan, dan duwt de bestuurder
een stang boven zijn hoofd naar buiten,
aan het eind waarvan die gele hand zicht
baar is. Als hij gaat stoppen is het nog
mooier. Dan buigt de stang halverwege
omhoog en zie je de gele hand ook omhoog
wijzen, als een onderarm die een rechte
hoek maakt met de bovenarm. Dit is het
erkende stopteken en tegelijkertijd het te
ken voor linksaf. Vrachtauto's zijn met de
zelfde soort kunst-ledematen uitgerust. Aan
gezien de chauffeur rechts in de wagen zit,
wordt er niets naar links naar buiten ge
stoken, maar dat hoeft ook niet, omdat
het stopteken en linksaf op dezelfde ma
nier worden aangegeven.
Met gewone auto's gaat het volgens het
zelfde systeem, alleen met echte armen en
handen, U zult wel denken„Maar dan
moet je altijd met een open raampje rij
den. Zeker, dat is zo, dat gaat ook best in
5
