°P roeier\ï>e s &rti>er ï>e
18
S3 ij liet vetttel van mej. 4juLit
Na bijna vijf en twintig jaren aan onze
Huishoudschool les te hebben gegeven in
costuumnaaien, patroontekenen, handwer
ken en verstellen, nam mej. D. Hulst een
volledige dag-betrekking bij het Onderwijs
te Almelo aan.
Wij wensen haar daar veel succes en ple
zier in haar werk toe.
Voor de Huishoudschool echter is het een
groot verlies en wij danken Mej. Hulst
voor de beste krachten, die zij aan haar
werk wijdde.
Zeer veel jurkjes, mantels en pakjes, die
men zo in Rijssen zag wandelen, waren
onder haar leiding gemaakt. En dan al
het andere naaiwerk in z'n grote verschei
denheid en de vele mooie handwerken.
De leerlingen zullen dit niet vergeten, ook
niet de prettige en behulpzame wijze, waar
op de clubjes altijd les hadden.
Wanneer er een andere lerares is benoemd,
hopen wij een afscheidsavond te houden
op donderdag 26 februari a.s., om half acht.
De datum is nog niet zeker; wordt dus
nader bekend gemaakt.
Komen alle oud-leerlingen van vroeg»
ook
Zegt het voort
„Voordat U het weet, groeit Uw hulpeloze
baby op tot een flink, onafhankelijk kind,
dat er zijn eigen mening op nahoudt"
Een van de opmerkingen, die moeders
zo van tijd tot tijd, een beetje met een
sneu gezicht, maken, luidt: Het is won
derlijk zo gauw als een baby geen baby meer
is En uit het oogpunt van een moeder is
dat heel goed te begrijpen. Die baby, die
is helemaal van haar zelf en zolang hij
nog zo klein en hulpeloos is, is hij natuur
lijk helemaal van zijn moeder afhankelijk.
Maar als hij groter begint te worden, heeft
ze het gevoel, dat die bijzondere relatie
over is.
Maar dat opgroeien gebeurt toch niet in
eens. Het begint al als de baby nog heel
klein is. Zodra het lijfje van Uw baby be
gint te groeien en de spieren wat sterker
worden, als hij begint te kijken, te voelen
en te tastendat is groei. Dat is opgroeien.
Het gezicht, het gehoor en de tastzin zijn
de voornaamste middelen van contact met
de buitenwereld en de bronnen van zijn
ervaring. Dadelijk al, als hij naar iets be
gint te grijpen of met zijn vingertje in
iets prikt en ook als hij zijn rammelaar
weggooit, heeft hij de eerste schreden ge
zet op de weg naar onafhankelijkheid.
Als hij zichzelf alleen gaat bewegen, zult
U zien dat zijn verstand zich begint te
ontwikkelen en heel snel ook. Iedere dag
gaat hij iets nieuws presteren in een we
reld waarvan de grenzen steeds wijder wor
den. Wat hij zegt, krijgt zin en reden, zofl|
dat de tweejarige bijvoorbeeld eigenlijk een^
heel ander wezen is dan de baby van een
jaar geleden. En die verandering is natuur
lijk weer een heel stuk groter geworden
als meneer drie jaar geworden is.
Nieuwsgierigheid
Je zou kunnen zeggen dat de driejarige
bijna uitsluitend van nieuwsgierigheid
leeft. Hij moet alles onderzoeken. Laat U
hem dus maar rustig zijn speelgoed uit el
kaar halen en moedig hem een beetje aan
