NAAR ROTTERDAM 21 ja, dat hadden we nog altijd in de pen V U te vertellen van dat reisje naar Rot- 0 terdam. Niet zo maar, met de trein, instappen te Rijssen, uitstappen in onze grote havenstad. Neen, met een vracht doek, grote dikke rollen uit de „Geurne" met onze vriend Harbers. Dat was op vrij dag 3 januari van dit jaar. Privé hadden wij voor Harbers een retourvrachtje, van daar onze onderneming. En als derde nog een vriend om te helpen. Half vier was de afspraak en op de mi nuut af werd gestart. Niet lekker die mor- «Éjlpn, het vroor 8 graden en de laaghan gende wolkenvelden voorspelden sneeuw buien, die dan ook spoedig loskwamen. Dit ontlokte onze derde vriend de opmer king, dat de vrachtchauffeurs toch eigen lijk een „hondeleven" hadden. Als wij U vertellen, dat alle drie inzittenden ver woede hengelaars waren, begrijpt U, dat op die morgen in de cabine heel wat kan jers op de wal gesleept zijn en vooral onze derde man kwam soms armlengte tekort, als U voelt wat wij bedoelen. De torenklok wees precies 6.30 uur aan, toen wij in Rotterdam arriveerden. Door een wirwar van straten werd koers gezet naar het bevrachtingskantoor voor inleve ring van documenten en ontvangen van ver dere instructies. Daarna slingerden we opnieuw door brede en soms heel nauwe straten naar het havencomplex om te stoppen voor een enorm grote loods. Het lijkt ons zo toe, dat Harbers in Rotterdam beter thuis is dan hier in de Vennekes- gaarden. Wat kan het toch aan zo'n haven koud zijn. Het ging door merg en been en zelfs grote loods met zijn honderden pie kende en vechtende mussen, die dit mus sen-eldorado vanwege het vele afval nooit verlaten, bood weinig beschutting. Daar we nog even moesten wachten alvorens afgeladen kon worden, konden we dicht in de buurt even een kop koffie drinken. In de eivolle zaal op dit vroege morgen uur was het behaaglijk warm en de twee dampende stoomketels op het buffet ver spreidden een heerlijke geur. Wat kan koffie soms lekker ruiken. Het was nu niet direct wat men noemt een deftige zaak, geen dikke tapijten als vloerbedekking, blank geschuurde tafels, doch alles helder en proper. Dag en nacht geopend, hoofd zakelijk voor werkers in de havens en de komende en gaande chauffeurs. Maar de prijzen waren ook niet bijzonder hoog. Een flinke kop heerlijke koffie met twee suikerklontjes, die je zelf van het buffet moest halen, acht cent, een heerlijke koek, waarmee je voor ontbijt eigenlijk vol doende had, 10 ct. Samen 18 ct., inclusief. We hebben de vriendelijke waard bij ons vertrek hartelijk „gedag" gezegd en „tot ziens". Terug naar de loods. Afladen. Als we in „De Geurne" zien, hoe eenvoudig en rustig die grote zware rollen getransporteerd en geladen worden, door middel van de mo derne machines, dan lijkt alles nogal sim pel. In deze loods ontdekten we geen stel lages of machines voor dit werk en wij waren zeer nieuwsgierig hoe men dat zou flikken. Wel hadden we enkele van die betrekkelijk kleine heftractors op het ter rein zien rondrijden, maar om daarmee die grote zware rollen te verplaatsen, nee, daartoe leken ons deze wagentjes te veel kinderspeelgoed. Toch bleek het te kunnen en met zo'n handigheid en ver bluffend gemak, dat wij onze ogen heb ben uitgekeken. Als de rollen op de wa gen gunstig lagen, werden er zelfs twee tegelijk op de uitstekende armen van het wagentje geschoven, opgetild en al rijden de handig door de open ruimtes gemanoe- vreerd om tenslotte hoog opgestapeld te worden. Beschadiging aan het toch zo kwetsbare doek leek vrijwel uitgesloten, al was het dan ook wel zo, dat de mannen, met dit werk belast, hun taak met zorg en vak kundig uitvoerden. Toen Harbers na een kwartiertje zijn lege wagen uit de loods reed, stond een tweede wagen met rollen, die inmiddels gearriveerd was, gereed om binnen gelaten te worden en toen wij even daarna wegreden, kwam ons de derde Harbers-wagen hoog opgestapeld met „Geurne-rollen" tegen, die dezelfde weg zou gaan. Doek, dat de wereldmarkten en de wereld zeeën opgaat, doek, dat gemaakt wordt door nijvere en vakkundige handen in Rijssen. Is het toeval, dat de handelaar

Erfgoed Rijssen-Holten

Het Anker | 1958 | | pagina 21