WA NI ID III IE IN III 10 En al was onze groep dan ook niet zo heel groot, het bewijs is geleverd, dat ook een kleinere groep veel kan bereiken. Straks gaan wij weer met nieuwe moed en vertrouwen deelnemen in de eerste klas. Er zijn in onze fabriek en ook in de „Kamgaren" nog zoveel meisjes, die niet meedoen. Kom meisjes, sluit U bij ons aan en laat het weer worden als vroeger. Ter Horst in groot groepsverband, een gaarne geziene gast op ieder concours, doch ook een gevreesde tegenpartij in de strijd om de hoogste klassering. Zij, die zich per 1 januari opgeven, ont vangen vanaf die datum het officiële maandblad van de N.U.W. gratis thuis. H. V. Dit stukje is alleen voor heren bestemd. Nee, het is niet zo, dat wij naast onze dames- ook een herenclub zouden willen oprichten of er misschien een combinatie van willen maken. De zaak is deze, dat onze vriend Haase, die enige jaren onze wandelsport heeft geleid, de wandelschoe nen aan de kapstok wil hangen. Wij moe ten dit besluit respecteren, hoewel het ons spijt. Door zijn opgedane ervaringen had hij zich ontpopt als een goed leider, die best met zijn groep overweg kon. Voor alles, wat hij voor de club heeft gedaan, willen wij hem van deze plaats, zeker ook namens onze wandelgroep, hartelijk dank zeggen. En nu zoeken we een flinke, sportievjfc jongeman uit ons bedrijf of uit de „kam^ garen", die de leiding zou willen over nemen. Kom op heren, het is mooi, spor tief en dankbaar werk, dat U veel plezier zal schenken. Aanmelden gaarne bij één der leden van het bestuur. H. V. Het is de gewoonte dat op het eind van een jaar de balans wordt opgemaakt. Doen wij dit nu ook bij onze afdeling- sport dan zien we, dat wij niet gek ge boerd hebben. Nemen we eerst de wandelsport, dan blijkt hier wel de grootste winst te zijn geboekt, want de verwachtingen die we aan het eind van onze vorige beschouwing uitspraken, zijn ten volle uitgekomen. Inderdaad, de wandelsportvereniging Ter Horst is er dit jaar in geslaagd kampioen te worden van de tweede klasse der N.U.W. en promo veerde hierdoor naar de eerste klas, waar zij, tussen haakjes, geen onbekende is. Tot 't vorig jaar toe was zij hier steeds een vereniging waar op de verschillende wedstrijden danig rekening mee moest worden gehouden. Door een beetje pech en ook misschien wel minder animo onder de dames moest onze vereniging, zoals be kend, degraderen naar de tweede klas. Of dit nu juist de prikkel was die onze meis jes nodig hadden, weet ik niet, maar een feit is, dat zij in 't begin van dit jaar zo goed en zo onstuimig kwamen opzetten, dat zij van meet af de kop hebben geno men en deze niet meer hebben losgelaten. Dat zij ten slotte wisten op fluweel te zit ten, bleek op de laatste tochten. Er werd toen veel minder sterk deelgenomen met als gevolg enige minder goede uitslagen, maar de voorsprong was gelukkig groot genoeg. Toch schuilt in deze mentaliteit een grooi^ gevaar, want als je aan de winnende han^p bent, moet je in plaats van aflaten nog- even doordrukken. Dat maakt de overwin ning raker. We zullen hopen, dat onze meisjes dit goed in de oren knopen en het volgend jaar in de praktijk brengen. Want willen wij weer een geduchte con current zijn in de eerste klas, dan dienen al onze damesleden te beseffen, dat ze al hun krachten moeten inzetten en wan neer er getraind wordt of in een andere plaats gelopen, laat dan niemand in de

Erfgoed Rijssen-Holten

Het Anker | 1957 | | pagina 12