Autotocht gepensioneerden
op woensdag 26 juni 1.1.
21
maken om wat te zien, regende het, soms
minder en soms pijpestelen. In het
natte en nu kille bos hoorde je in de verte
de leeuwen brullen en het een met het
ander gaf je een onbehaaglijk gevoel. Het
was of je ieder ogenblik door zo'n vraat
zuchtig monster besprongen kon worden.
Toen de regen begon neer te plensen en
ieder naar een schuilplaats deed zoeken,
kwamen we toevallig (of was het geen toe
val met het grootste gedeelte van ons
A..0. N,
gezelschap in de apenafdeling terecht. Va
der, moeder en zoontje aap (het kan ook
een dochter geweest zijn), trokken zich
van het bekijks weinig aan en deden ge
woon wat des apen is.
Toen de regen minderde hebben we Ouwe
hand maar „Gedag" gezegd en zijn we op
een holletje naar de bus gerend, waarna
via Ede koers werd gezet naar Apeldoorn,
waar in Hotel Nieland een etentje gereed
stond. Aan tafel heerste een gezellige
stemming en de opgediende en goed toe
bereide gerechten werd alle eer aangedaan.
Alvorens te vertrekken naar „Berg en
Bos", het laatste object van dit gezellige
uitstapje, werd onze voorzitter en doorhem
ook onze directie dank gebracht voor deze
„toegift" op onze revue, terwijl onder ap
plaus, eveneens Mevrouw A. H. ter Horst
dank werd gebracht, niet alleen voor haar
niet aflatende belangstelling bij de instu
dering en opvoeringen van onze revue,
doch ook voor haar gewaardeerde aanwe
zigheid deze middag.
Doch tevens werd alle medewerkers(sters)
dank gebracht voor de wijze, waarop ieder
zijn of haar taak heeft vervuld. En bij die
medewerksters worden dan, vanzelfspre
kend, ook de gehuwde vrouwen gerekend.
„Berg en Bos" is bij avond een sprookjes
land. Bij het betreden vindt men langs
de toegangsweg honderden meters bloem-
borders en met de fantastische verlichting-
die ter weerszijden ook in de bossen en
op en rond de vijvers is aangebracht,
waant men zich in een sprookjesland,
waar het oog niet genoeg van krijgt. Wij
hebben in deze bloemrijke oase, die een
oppervlakte van 300 ha. beslaat, slechts
een paar uur kunnen doorbrengen en
hebben dus lang niet alles kunnen zien.
Wat wij echter gezien hebben, was mach
tig mooi, daarvan neemt men iets mee.
Ook van het sprookje van de gouden koets
uit Prinsjesdag, de derde dinsdag in Sep
tember bij de opening van de Staten-Ge-
neraal door H.M. de Koningin. Alles is in
miniatuur, doch geheel volgens de werke
lijkheid zodanig opgesteld, dat men, ook
al heeft men het in werkelijkheid nooit
gezien, zich na een bezoek aan Berg en
Bos, een juist beeld van het jaarlijks
gebeuren kan vormen.
Resumerende, een welbestede middag tot
„Leeringhe ende Vermaeck".
H.V.
De jaarlijkse tocht met onze oud-arbei-
ders(sters) werd om te beginnen
begunstigd door prachtig weer. Dit
wil niet zeggen, dat we een stralende zonne
schijn hadden, maar dat was juist zo
prettig, nu was het voor niemand te warm,
maar wel zomers.
We startten om kwart over één van het
station, met zes autobussen en vijf auto's
naar onbekende bestemming. Al gauw werd
ons eerste reisdoel geraden. We gingen n.l.
naar onze in aanbouw zijnde fabriek in
Holten, waar velen met kennersblik de
daar reeds aanwezige weefgetouwen bestu
deerden.
Van Holten ging het naar Markelo, Goor,
Hengevelde, Delden en als tweede pleis
terplaats „De Waarbeek" in Hengelo. Hier
gebruikten we een consumptie en werden
we gewaar, dat meer mensen dan we dach
ten de autorijkunst machtig waren en al
les liep alhoewel er veel aanrijdingen