Dankbetuigingen
23
daarvan leest Dr. Schweitzer voor uit de
Bijbel of houdt zelf een korte dagoverden
king. Voor z'n staf is hierna de dagtaak
ten einde. Voor Schweitzer echter niet;
meestal blijft hij eerst nog wat onder z'n
mensen de krant of een tijdschrift lezen en
gaat dan naar zijn werk-slaapkamer. Deze
is uiterst sober; geen bureau, maar een
blankgeschuurde tafel.
In een zijkamertje staat de piano, die hij
eens van het Parijs Bachgenootschap ont
ving, toen hij naar Afrika ging. Daar stu
deert hij iedere avond een uur op. En dan
begint zijn arbeid aan correspondentie en
wetenschappelijk werk, waaraan in de regel
pas na middernacht een einde wordt ge
maakt. En de volgende morgen om 6.30 is
hij weer op z'n post, jag,r in jaar uit.
De staf van Dr. Schweitzer bestaat uit
•Irie artsen en drie verpleegsters, waarvan
>p 't ogenblik twee Nederlandse. Een
groep negers, die Schweitzer zelf heeft op
geleid, helpt in het ziekenhuis; in de keu
ken werken een paar zwarte koks en enige
jongens onderhouden de woningen der
blanken, 's Zondagsmorgens is er een
godsdienstoefening. Dan luidt er een echte
klok, die de negers „la voix de Dieu" (de
stem van God) noemen. Alles neemt deel
aan deze bijeenkomst.
Schweitzer's gedachte „eerbied voor alles
wat leeft" is tot zijn negers doorgedrongen;
zij komen aan met uit het nest gevallen vo
geltjes, die Schweitzer opkweekt tot ze
vliegen kunnen. Ze komen met een brood
mager mormel van een hondje, vol zweren.
Schweitzer maakt er weer een prachtige
hond van, die zeer verknocht is aan z'n
baas. Een pelikaan, eveneens door Schweit
zer van de dood gered, kent Schweitzer
reeds van verre en zit 's nachts op een lat
voor de werkkamer van de dokter.
Dr. Schweitzer is, reeds op hoge leeftijd,
een jaar met verlof in Europa geweest.
Maar van rusten kwam niets. Werken van
's morgens half zeven tot 's nachts één a
twee uur. Hij zag toen voor 't eerst zijn
vier kleinkinderen en maakte een bijzon
der vermoeiende reis van enige weken naar
Amerika om daar in 't Frans en in 't Duits
lezingen te houden, wat hem voor z'n zie
kenhuis enige duizenden dollars opleverde
en daarna vertrok hij weer, ditmaal weer
eens met z'n vrouw.
(Wordt vervolgd)
Hiermede betuig ik mijn hartelijke dank
aan de Directie voor de huldiging bij de
gelegenheid van mijn decoratie en aan de
arbeiders voor de bloemen en de rokertjes,
die ik van hen mocht ontvangen.
M. v. d. BELT.
Hiermede zeg ik de Directie hartelijk dank
voor het prachtige cadeau, dat ik ter ge
legenheid van mijn 50-jarig jubileum van
haar mocht ontvangen.
G. J. v. d. MAAT.
De bazen en arbeiders(sters) van de voor-
boomzaal en sterkerij zeg ik hartelijk dank
voor de mooie krentenwegge, die ze ons
bij de geboorte van onze dochter gestuurd
hebben.
M. KREIJKES.
De Directie, de baas van de Plaatswerkers
en mijn collega's bedank ik hartelijk voor
de prachtige fruitmanden, die ik na het on
geval, mij overkomen, van hen mocht ont
vangen.
J. D. TER KEURS.
Langs deze weg dankt ondergetekende de
Directie voor het mooie gouden horloge,
dat hij bij zijn 50-jarig dienst jubileum van
haar mocht ontvangen.
Verder veel dank aan de bedrijfsleiding,
collega-bazen en het personeel van de Ka-
landerij voor de prachtige bloemen, die hij
op die dag gestuurd kreeg.
D. J. WOLTERINK.
De Directie van Ter Horst Co. N.V. zeg
ik hartelijk dank voor de vriendelijke ont
vangst op kantoor ter gelegenheid van
mijn decoratie en de bazen en het perso
neel van Spinnerij „Bijvank" voor de bloe
men, die ik mocht ontvangen, en de be
langstelling die zij getoond hebben.
G. NIEUWENHUIS.
Voor het prachtige gouden horloge, dat ik
van de Directie ter gelegenheid van mijn
gouden dienstjubileum mocht ontvangen,
zeg ik hartelijk dank.
Ook de bedrijfsleiding, collega-bazen en de
arbeiders uit Weverij „Beek" dank ik voor
de mooie bloemen, die ik daarvoor van
hen mocht ontvangen.
J. SMALBRUGGE.