MUZIEKVERENIGING
U/ilk etmlna
19
als een misplaatste grap, die eeuwen gele
den werd uitgehaald en waar het nageslacht
maar mee zit. Grappen, zoals die gepleegd
werden door de stamvaders van de families
Naaktgeboren en Dekwaadsteniet. Maar
toen een belangstellende meneer Olierook
eens in oude kerkboeken en andere archief
stukken dook, kwam er heel iets anders aan
het licht. Het bleek hem, dat nog in de acht
tiende eeuw de naam had geluid Holierook,
Holijrook, e.d. En ten slotte kwam uit, dat
hij afgeleid was van een gehucht Holiër-
hoek, nu nog gelegen tussen Delft en Vlaar-
dingen.
Een groot naamkundige heeft eens gezegd:
Wie aan naamkunde doet, moet er voortdu
rend op verdacht zijn, dat hij er telkens in
kan lopen. Met deze waarschuwing voor
ogen wagen wij de start.
•len oppervlakkige beschouwing van de
londerden namen onzer personeelsleden
leert ons al dadelijk, dat deze groep mensen
in het Saksische deel van Nederland woont.
De namen, die met Van beginnen (zo po
pulair in het westen en het zuiden) ont
breken hier bijna helemaal, en dat wijst dus
al onze richting' uit. De uitzonderingen, zo
als Van Brussel, Van Heek, Van Losser, Van
Putten, bevestiger^ de regel, dat in de ooste
lijke gewesten het woordje „van" in fami
lienaam niet aantrekkelijk werd gevonden.
Maar dit is nog slechts een negatieve aan
wijzing.
Positief de oostelijke kant uit wijst het grote
aantal namen, dat eindigt op -ink, -kamp en
-huis. De laatste twee zouden ook aan Gro
ningen kunnen doen denken, maar -ink
brengt toch weer naar zuidelijk Overijssel
en de Gelderse Achterhoek.
Een andere duidelijke aanwijzing van het
oosten vinden we in het feit, dat er bij de
Ter Horst-mensen naar verhouding veel
meer zijn met namen, die beginnen met
Ten en Ter, dan in andere delen van het
land. Datzelfde geldt voor het verschijnsel,
«dat er bij ons nogal wat namen eindigen op
kman, nooit op -mans.
Na deze algemene plaatsbepaling van de
hele groep zullen we de afzonderlijke ach
ternamen onder de loep nemen.
BRUINS Dit is een zogenaamde vaders-
naam. Hij is afgeleid van een oude mans
naam, die vroeger in verschillende vormen
voorkwamBruyn, Brune, Bruno. Iemand,
wiens vader Bruyn heette, en die zelf Jan
gedoopt was, werd in de wandeling kortweg
aangeduid met Jan Bruyns. Dat was dan
een verkorting voor Jan Bruyns sone (Jan
Bruins zoon). Toen later de echte geslachts
namen in zwang kwamen, werd Bruins een
vaste familienaam. Voordien wisselden de
namen steeds. Bijvoorbeeld, de zoon van
Jan Brujms heette Hendrik. Deze Hendrik
stond dan bekend als Hendrik Jans of Hen
drik Jansen. Pas, toen de bevolking zich uit
breidde en er teveel mannen dreigden rond
te lopen met de naam Jan Bruins of Hen
drik Jans, ontstonden de vaste familie
namen.
OTTEN Ookf afgeleid van een voornaam.
Iemand heette b.v. Gerrit, en zijn vader Ot-
te. Het was dan de gewoonte, dat deze Ger
rit door het leven ging als Gerrit Otten.
Dat was dan weer een verkorting van een
oudere vorm, n.l. Gerrit Otten sone. Voor
mensen, die van taalkundige verklaringen
houden, voegen we er aan toe, dat het woord
Otten een zogenaamde zwakke verbuigings
vorm is. Het woord Bruins hierboven was
een sterke vorrm
Later is Otten tot vaste familienaam ge
worden.
De voornaam Otte bestaat nog altijd, maar
de vorm Otto is meer in de mode gekomen.
(Wordt vervolgd)
Onze Muziekvereniging „Wilhelmina"
schijnt de crisis van de directeurswisseling
te boven te zijn. Onder de nieuwe leiding
van de heer Sommer Jr. gaan de repetities
heel goed. Bij de leden is weer een groot
enthousiasme, verschillende jongere krach
ten beginnen het orkest al te versterken en
zowaar, men heeft thans de concoursnum
mers voor de Vaandelafdeling reeds in stu
die. Wat zou het toch bijzonder mooi zijn,
indien onze Muziekvereniging dit jaar de
hoogste onderscheiding, het Federatie-
Vaandel, zou kunnen behalen.
Wegens de geleden schade gedurende de
oorlogsdagen was het voor „Wilhelmina"
in 1948 niet best mogelijk het 50-jarig be
staan te vieren; wat zou het echter prach
tig zijn om in 1958, wanneer wij dan hope
lijk op een andere wijze het 60-jarig bestaan
van de Vereniging zullen herdenken, in het
bezit te zijn van de hoogste onderscheiding,
die de Ned. Federatie voor Harmonie- en
Fanfaregezelschappen kan bieden.
Leden van „Wilhelmina", doet Uw best en
zet de schouders onder de door U opgeno
men taak; wij hopen dat dit jaar het grote
succes Uw deel moge zijn. E. J. B.
