fen met de vraag of het grote licht niet aan
kan, „dan kun je tenminste zien wat je
eet".
De Kerstboom speelt ook een grote rol en
waar we b.v. in verschillende steden ver van
de dennebossen afzitten, is de geur van de
Kerstbomen, die met grote dekschuiten vol
naar de bloemenmarkten worden gebracht,
een belevenis die zich alléén maar met
Kerstmis manifesteert. Heerlijk die denne-
geur
Voor vele mensen ié een Kerstboom en alles
wat met versieren en kaarsjes te maken
heeft, een heidens vertoon. Voor anderen is
de herinnering aan een Kerstboom, waarbij
dan op Kerstavond of op de Eerste Kerst
morgen de aloude Kerstliederen door de
hele familie bij de piano of het orgel gezon-
i werden,, een blijvend geschenk,
^^ij denken aan zangkoren en padvinders,
die met Kerstmis naar de ziekenhuizen
gaan om daar de boodschap van het Kerst
feest te brengen met hun Kerstliederen en
de zieken te verblijden met kleine geschen
ken. We denken aan een grote krant in Ne
derland, die elk jaar weer z'n abonnees op
wekt om te geven voor „het Kerstfeest der
stille armen", die er altijd nog zijn. Zij wor
den in hun vergeten hoekje opgezocht en
de gedachte aan sombere Kerstdagen wordt
plotseling verlicht door de saamhorigheid
der mensen.
En hoe zal dit jaar het Kerstfeest voor de
Hongaren zijn Voor de mensen' in Hon
garije, kou, honger en narigheid. Voor de
mensen hier, warmte, eten en angst om het
onzekere lot van achtergebleven familiele
den, of droefheid om hen die omkwamen.
Voor hen betekent het geen vrede op aarde
na alle doorstane ellende.
Er wordt wel eens gezegd:/ Wanneer er wer
kelijk een God is, waarom laat Hij dit dan
allemaal toe, waarom gebeurt er dan geen
wonder? Maar is het wel eerlijk om alle boze
dingen van de wereld aan God te wijten
Wij doen het immers onszelf aan. Het zijn
toch de mensen die elkaar vernietigen op
meedogenloze wijze.
Het is jammer, dat de slechte zijde van de
mens zo vaak overheerst. Enerzijds worden
de mensen door elkaar vermoord, anderzijds
worden mensen liefderijk door anderen op
gevangen en in vele opzichten gesteund.
Eén en al tegenstrijdigheid.
En zou dit alles niet komen, omdat we el
kaar zo weinig als wezenlijke mensen zien
We willen ze altijd zien als een politieke of
godsdienstige groep.
Waar we ook wonen en wie we ook zijn, on
danks andere zeden of gewoonten, we zijn
allemaal precies hetzelfde in onze vreugde
en verdriet, in liefde en afgunst.
Wanneer er in de Christelijke wereld al zo
veel onderscheid gemaakt wordt tussen on
telbare kerken en daar zoveel afgunst en
haat leven, hoe kunnen we dan een voor
beeld zijn voor de niet-Christelijke wereld.
Werpt het, geen enorme blaam op het Chris
telijk geloof, als we onafgebroken doorgaan
met elkaar te geringschatten
Waarom moeten we eerst altijd in tijd van
nood zijn om eensgezind hand in hand te
gaan
Het geeft je even een schok, wanneer ie
mand die Christelijk is van een ander zegt
„Hij is een aardige kerel, ondanks dat hij
en dan volgt z'n geloof is. Natuurlijk
is die man dan aardig als mens, daar heeft
z'n geloof toch immers niets mee te maken.
Dit is de wereld heel in 't klein; verwach
ten we dan van de wereld in 't groot anders?
Moge Kerstmis 1956 ons weer een vleugje
moed geven voor een betere toekomst voor
heel de mensheid en de ogen openen aan
hen die alleen „macht" en machtsvertoon
als het enige ware zien.
En het licht schijnt in de duisternis en
de duisternis heeft het niet gegrepen.