Kijk vetdet
®<7/
7
Door dit meesterschap bleven verdere narigheden
ook niet uit. De voorzitter herinnerde aan een der
hoogtepunten van het landelijke beroepswandel-
leven de tocht van Zuna via de „Lange Jammer"
naar de nog niet in kaart gebrachte centrale delen
van de Holterberg. Op een praktisch onvindbare
plaats was hier een juweeltje van een finish uit
gezet. De meisjes van „W.I.G.G.I.B." echter
vonden hem nog eerder dan het organiserend
comité, waardoor moeilijkheden met de punten
ontstonden.
Vele andere punten werden aangestipt: Het ere
rondje na de overwinning te Wadenoijen, waar de
meisjes in zulk een tempo voorbij flitsten, dat het
geestdriftige publiek alleen een zuchtje wind
bespeurde, maar verder niets De Greidtocht"
in 1955 door het' Friese weiland om Abbegaster-
rijge, een tocht die later bekend zou woruen als
„De Bartholomeusnacht der hazen". Het wandel
tempo van onze geduchte plaatsgenoten had daar
het leven gevergd van menige haas, die hetzij in
zijn leger werd verrast, hetzij tijdens zijn vlucht
werd ingehaald, maar die in beide gevallen werd
verpletterd door ca. 40 beroepswandelsportbenen.
Het fotografenoproer bij de Staatsmijn „Maurits",
waar tientallen fotografen het zegevierende „W.I.G.
G.I.B." op de gevoelige plaat zouden vastleggen.
Helaas de plaat was niet gevoelig genoeg voor de
snelheid der Rijssense dames; na de ontwikkeling
waren alleen wat strepen zichtbaar. Deze zaak
ging in de doofpot, maar de N.V. moest betalen
om zich de protesterende fotografen van het lijf te
houden. Een enkel meer gewetensvol fotograaf
heeft nog dagenlang in de gangen van de mijn
„Maurits" lopen zoeken, in de waan, dat de meisjes
nog niet terecht waren.
Toen er voorstellen tot verbetering van de finan
ciële toestand werden gedaan, werd de vergadering
rumoeriger. Algemeen was men van oordeel, dat
het uniform kleuriger moest zijn om de opvallend
heid te verhogen, maar over de kleur (en) werd
geen overeenstemming bereikt. Toen iemand uit
riep groen" weerklonk een stem „je tante
Andere tinten gingen in het rumoer verloren.
Met algemene stemmen werd echter tijdens de
vergadering een telegram gestuurd naar de wandel
sportvereniging van Ter Horst Co. N.V., met
als inhoud „zijn te goed stop kopen jullie slechtste
wandelaarsters". Later in de vergadering werd
daarop het volgende onbevredigend antwoord ont
vangen al onze meisjes even goed stop sport-
bedervers stop bah".
De meisjes van „W.I.G.G.I.B." zelf hadden uit
eigen beweging al proeven genomen met wandelen
op één been, bleek uit een mededeling, maar ook
dan waren ze niet te verslaan. Ongeduldige stem
men uit de vergadering „Op klompen dan
„Op stelten" ,,Op d'r handen".
Toen tijdens deze herrie de voorzitter zijn porte-
monnaie uit zijn zak liet vallen en daar geld uit
rolde, was het hek van de dam. Na kreten van
„verrader" stortte de rest van de protesterende
fractie, onder het omverwerpen van stoelen en
tafels, zich op de grond om te kunnen rapen.
Slechts door een overhaast vertrek kon Uw ver
slaggever het vege lijf redden.
ort voor Kerstmis verleden jaar kregen we
1/ allemaal dat aardige geschriftje in handen,
*»^«^dat onder de titel „KIJK VERDER
in heel kort bestek iets over „de Firma"
vertelde in woord en beeld. Alle ingewijde
lezers zullen, na het boekje te hebben doorgebla
derd, gedacht hebben „Ja, zo is het precies".
Velen zullen met enig gevoel van spijt een af
beelding van hun eigen vertrouwde fabrieksafdeling
hebben gemist. Ja misschien waren er, die met hun
neus op het papier een foto hebben bekeken en
zich afvroegen „Ben ik dat daar nu op de achter
grond, ja of nee?"
Allicht werd het boekje ook terdege bekeken
door de gezinsleden van onze werkers en werksters.
Het kan haast niet anders, of daaronder waren
ook jongens, die zich aangetrokken voelden tot wat
daarin werd gezegd en uitgebeeld, en die het
binnengaan van onze fabriekspoorten dan ook lang
niet zouden schuwen als nietJa, en nu komt