Kijk vetdet ®<7/ 7 Door dit meesterschap bleven verdere narigheden ook niet uit. De voorzitter herinnerde aan een der hoogtepunten van het landelijke beroepswandel- leven de tocht van Zuna via de „Lange Jammer" naar de nog niet in kaart gebrachte centrale delen van de Holterberg. Op een praktisch onvindbare plaats was hier een juweeltje van een finish uit gezet. De meisjes van „W.I.G.G.I.B." echter vonden hem nog eerder dan het organiserend comité, waardoor moeilijkheden met de punten ontstonden. Vele andere punten werden aangestipt: Het ere rondje na de overwinning te Wadenoijen, waar de meisjes in zulk een tempo voorbij flitsten, dat het geestdriftige publiek alleen een zuchtje wind bespeurde, maar verder niets De Greidtocht" in 1955 door het' Friese weiland om Abbegaster- rijge, een tocht die later bekend zou woruen als „De Bartholomeusnacht der hazen". Het wandel tempo van onze geduchte plaatsgenoten had daar het leven gevergd van menige haas, die hetzij in zijn leger werd verrast, hetzij tijdens zijn vlucht werd ingehaald, maar die in beide gevallen werd verpletterd door ca. 40 beroepswandelsportbenen. Het fotografenoproer bij de Staatsmijn „Maurits", waar tientallen fotografen het zegevierende „W.I.G. G.I.B." op de gevoelige plaat zouden vastleggen. Helaas de plaat was niet gevoelig genoeg voor de snelheid der Rijssense dames; na de ontwikkeling waren alleen wat strepen zichtbaar. Deze zaak ging in de doofpot, maar de N.V. moest betalen om zich de protesterende fotografen van het lijf te houden. Een enkel meer gewetensvol fotograaf heeft nog dagenlang in de gangen van de mijn „Maurits" lopen zoeken, in de waan, dat de meisjes nog niet terecht waren. Toen er voorstellen tot verbetering van de finan ciële toestand werden gedaan, werd de vergadering rumoeriger. Algemeen was men van oordeel, dat het uniform kleuriger moest zijn om de opvallend heid te verhogen, maar over de kleur (en) werd geen overeenstemming bereikt. Toen iemand uit riep groen" weerklonk een stem „je tante Andere tinten gingen in het rumoer verloren. Met algemene stemmen werd echter tijdens de vergadering een telegram gestuurd naar de wandel sportvereniging van Ter Horst Co. N.V., met als inhoud „zijn te goed stop kopen jullie slechtste wandelaarsters". Later in de vergadering werd daarop het volgende onbevredigend antwoord ont vangen al onze meisjes even goed stop sport- bedervers stop bah". De meisjes van „W.I.G.G.I.B." zelf hadden uit eigen beweging al proeven genomen met wandelen op één been, bleek uit een mededeling, maar ook dan waren ze niet te verslaan. Ongeduldige stem men uit de vergadering „Op klompen dan „Op stelten" ,,Op d'r handen". Toen tijdens deze herrie de voorzitter zijn porte- monnaie uit zijn zak liet vallen en daar geld uit rolde, was het hek van de dam. Na kreten van „verrader" stortte de rest van de protesterende fractie, onder het omverwerpen van stoelen en tafels, zich op de grond om te kunnen rapen. Slechts door een overhaast vertrek kon Uw ver slaggever het vege lijf redden. ort voor Kerstmis verleden jaar kregen we 1/ allemaal dat aardige geschriftje in handen, *»^«^dat onder de titel „KIJK VERDER in heel kort bestek iets over „de Firma" vertelde in woord en beeld. Alle ingewijde lezers zullen, na het boekje te hebben doorgebla derd, gedacht hebben „Ja, zo is het precies". Velen zullen met enig gevoel van spijt een af beelding van hun eigen vertrouwde fabrieksafdeling hebben gemist. Ja misschien waren er, die met hun neus op het papier een foto hebben bekeken en zich afvroegen „Ben ik dat daar nu op de achter grond, ja of nee?" Allicht werd het boekje ook terdege bekeken door de gezinsleden van onze werkers en werksters. Het kan haast niet anders, of daaronder waren ook jongens, die zich aangetrokken voelden tot wat daarin werd gezegd en uitgebeeld, en die het binnengaan van onze fabriekspoorten dan ook lang niet zouden schuwen als nietJa, en nu komt

Erfgoed Rijssen-Holten

Het Anker | 1956 | | pagina 7