l£ergtpu??le
1954
Grootmoeder
Je leert, dat je moet oppassen dat men je
niets in de handen stopt en je leert, dat hoe
zuiniger je bent, hoe meer je kunt kopen. Maar
men moet ze ook leren eens iets voor een ander
te kopen, ze mogen er weer niet zelfzuchtig door
worden. Leer ze vooral iets weg te kunnen
geven.
Bovendien kan men nog verder gaan en de
grote jongens en meisjes voor hun eigen kleding
laten zorgen. Natuurlijk kan dit lang niet altijd,
omdat een moeder in een groot gezin het geld
allemaal wel in eigen hand moet hebben om
de touwtjes aan elkaar te knopen. In andere
gevallen kan het voor de moeder een verlich
ting zijn wanneer de kinderen wat zelfstandig
worden en vooral wanneer dit met overleg en
in zeer goede harmonie gebeurt en heus dat
kan, en ook wanneer U voor ogen houdt dat
Uw kind een zelfstandig mens in de maat
schappij gaat worden en in alle opzichten moet
groeien.
Daarnaast moeten het grote meisje en de
jongen weten, dat ondanks de zelfstandigheid,
die hun door de ouders wordt gegeven, de kin
deren hierdoor het respect voor de ouders niet
mogen verliezen, want het zijn de ouders die
het gezin besturen en dit blijven doen.
N. V.
In een Zuid-Afrikaans tijdschrift stond laatst
het volgende verhaaltje, dat een grootmoeder
vertelde: „Op een avond zat ik bij de radio die
speelde, maar waar ik niets van merkte. Ik
voelde mij eenzaam en bedrukt. De kinderen
getrouwd en weg, broers en zusters dood en dan
overvalt je soms de leegte en stilte om je heen.
Opeens ging het electrische licht uit en de radio
verstomde. Ik stak een kaars aan en plotseling
werd het weer lichter, niet om de kaars, maar
wel om het feit dat ik opeens dacht aan vroe
ger. Geen radio, geen electriciteit, niets van alle
gemakken en prettige dingen die wij nu kennen.
En met een zucht dacht ik: „Wat moet de mens
vroeger eenzaam geweest zijn".
Tot zover deze grootmoeder; maar 't geeft ons
wel te denken. Dat het plotseling donker moet
worden om het licht te zien dat is waar, laten
we maar aan 19401945 denken. Dat we dik
wijls moeilijkheden nodig hebben om de mooie
dingen bewust te zien en te waarderen, dat is
ook waar, mits we dit willen begrijpen. Moeten
we ons zelf niet soms bewust in het donker
zetten, wanneer we bezig zijn om ondankbaar
te worden voor het vele licht, dat we zo vaak
ontvangen, maar dikwijls zo ondankbaar wei
nig willen zien. We mopperen soms veel liever
en vinden dat anderen het toch veel beter heb
ben en dan komen we er nooit, want er zullen
altijd mensen zijn en blijven die het beter heb
ben dan wijzelf. Laten we dan kijken naar de
mensen die ziek zijn, gebrekkig of veel verdriet
hebben, en die zijn er o zo veel, maar we gaan
er aan voorbij, 't Raakt ons zelf niet. Naarmate
wij echter naar deze mensen kijken, des te dank
baarder zullen we zijn met wat wij altijd weer
mogen ontvangen en wanneer wij de mensen
proberen te helpen en er iets voor kunnen doen,
dan zal het pas goed licht voor ons worden en
zullen we hetzelfde voelen als onze Zuid-Afri
kaanse grootmoeder bij haar kaarspitje.
N. V.
Wie is zo knap en kan onderstaande reken
kundige puzzle oplossen?
Zo op de eerste oogopslag lijkt het erg moei
lijk, maar bij nader inzien en bij even nadenken
en goed uitkijken is het heus wel te doen. Zij,
die deze puzzle goed oplossen, dingen mee naar
een prijs van f 10.die ten overstaan van alle
goede oplossers (sters) uitgeloot zal worden.
Oplossingen kunnen ingezonden worden tot
uiterlijk 15 Januari a.s. op de personeels-
afdeling.
IN SN
EN A
IN
O A
L
IN
IN SN
IN IN D
IN IN
A
A SN
Nadere gegevens:
Ieder zelfde figuurtje stelt eenzelfde cijfer
voor, dus gelijke figuurtjes zijn gelijke cijfers.
X
~h
-h
