IN MEMORIAM ZAKGELD met een raderboot of op z'n Engels „ferry" van de ene kant van de stad naar de andere komen. Bij aankomst van ons schip in Sydney liggen we nauwelijks voor de wal of we ontmoeten een kennis uit Amsterdam, die als dominé naar Australië vertrok. Heeft het zeer moeilijk in alle opzichten. Er was hem een huis beloofd, een auto en een behoorlijk bestaan. Maar klaar blijkelijk houdt men zich in Australië niet zo erg aan afspraken, want daar stond hij met z'n gezin met 5 kinderen. Er was geen huis, er was geen auto en z'n bestaan was minder dan de helft van in Holland. Zonder auto in zo'n stad betekent met dit vak: voor dag en dauw opstaan en in de nacht thuiskomen. Maar op het ogenblik is het huis er en van Holland uit werd er voor een auto ge zorgd. En met wat bijverdienste zijn de finan ciën ook beter geworden. „Er iets bijverdienen" is in landen als Amerika, Canada en Australië de gewoonste zaak van de wereld en niemand die 't gek vindt dat een hoofdonderwijzer of boekhouder of wie ook in Canada b.v. kerst bomen staat te verkopen of ergens de verwar ming gaat stoken of 's nachts in een fabriek werkt. Iedereen vindt dit normaal en er wordt niet over gepraat. Het leven is daar zoveel ge makkelijker dan in Holland en vooral in de klei nere plaatsen hier. Men leeft daar z'n leven zoals je het zelf wilt Op 2 December j.l. overleed plotseling onze medearbeider G. H. Jansen. Jansen was tot voor enkele jaren in onze Weverij werkzaam als wever. Een ernstige ziekte, die hem nadien enige keren nood zaakte om rust te houden, was dan ook de reden dat hij zijn getouwen moest laten staan en dat hij in plaats hiervan andere werkzaamheden in zijn afdeling ging ver richten. Hoewel hij nu met ziekteverlof thuis was, was zijn toestand zelfs vrij goed te noemen, en zou hij de volgende week zijn werk hervatten. Des te meer werden wij opgeschrikt door het bericht van zijn plot seling overlijden. Wij verliezen in hem een zeer goede plichtsgetrouwe arbeider, die zowel bij zijn superieuren als bij zijn medearbeiders werd geacht om zijn prettige en joviale manier van omgang. Dit stemt ons tot grote dankbaarheid jegens hem. Onze hartelijke deelneming gaat uit naar zijn zwaar beproefde vrouw en kinderen, die thans zijn grote steun missen. Moge hun de kracht geschonken worden dit verlies te dragen en moge hij in vrede rusten. inrichten, vrij van „wat andere mensen ervan zullen zeggen". Dat is ook de reden waarom men na jaren van verblijf elders, in Holland niet meer kan aarden, onze Hollandse bekrompen heid lijkt dan nog groter. We ontmoeten allerlei Nederlanders. Mensen die voor geen geld weer terug willen en mensen, die geheel gedesillusioneerd zijn, maar gedwon gen te blijven. Toch valt dit later dikwijls mee, wanneer men de energie bezit om over de eerste moeilijkheden heen te komen. (Wordt vervolgd). Voor vele ouders is het een probleem: „Geven we onze kinderen zakgeld ja of nee". Voor an dere mensen is het weer helemaal geen pro bleem, ze geven geen zakgeld en daarmee uit. Zakgeld geven kunnen we echter op tweeërlei wijze zien. Een dubbeltje per week om te snoe pen, of een kwartje en er iets van weg leggen voor komende gebeurtenissen. Het is goed om een kind vroeg de waarde van het geld te leren kennen en wat het er mee kan doen. Later immers moeten de jongen en het meisje ook hun eigen huishouden gaan doen en dan staan ze er soms zo vreemd tegenover. Wanneer Uw kinderen klein zijn, stel dan b.v. een klein bedrag per week vast en leer hun wat ze er mee hebben te doen. Sparen voor een verjaardag van moeder, vader, grootouders enz. Voor een kind wordt een zelf-gespaard cadeau in zijn ogen veel groter. Worden de kin deren groter, geef ze zo mogelijk dan iets meer, maar laat ze dan tevens sparen voor b.v. een boek, dat ze graag willen hebben, schaatsen of een mecanodoos. Het uitgeven blijft uiteinde lijk gelijk, of de ouders nu het geld regelrecht uitgeven of dat dit via een kinderspaarpot loopt. Controle moet U er natuurlijk toch op hou den. Er is voor een kind niets zo leerzaam als dat het eens iets verkeerds koopt. Dat blijft hen altijd bij hierbij spreek ik uit eigen ervaring en je doet 't beslist geen tweede keer fout. De haven van Sydney

Erfgoed Rijssen-Holten

Het Anker | 1954 | | pagina 8