De doorlichting Reis Spinnerij Bij yank lijkheden, klachten enz. met de betrokken per soon te praten en er over te denken. Zo nodig kan zij andere instanties om advies vragen. Een heel belangrijk punt, voor zover het deze zaken betreft, is het vertrouwen dat de mensen in de sociaal werkster stellen. Men moet op haar aan kunnen; zij moet niet met personen, die niet beslist op de hoogte moeten zijn, over dergelijke dingen spreken. In het kort heb ik geprobeerd U met deze uiteenzetting enigszins een inzicht in het werk van de sociaal werkster te geven. E. H. COOPS. In de fabrieken is reeds bekend gemaakt, dat binnenkort een doorlichting zal plaats hebben. Evenals vorige jaren zal dit gebeuren met een foto-apparaat. Moest men vorige keren het bovenlichaam ontkleden, thans is dit niet meer nodig en mag men twee kledingstukken aanhouden. Vanwege de gemeente is men bezig om voor bereidingen te treffen met een bevolkinsonder- zoek. Vanzelfsprekend werd hier contact gezocht om in nauwe samenwerking dit werk aan te pakken. Door de gemeente zullen huisbezoeksters uit gestuurd worden, die huis aan huis komen vragen om aan dit onderzoek mee te doen. Deze huisbezoeksters komen echter niet in de gezinnen, die zich bij ons voor deze doorlichting hebben opgegeven. Zij, die nog geen aangifteformulier hebben ingeleverd of nog enkele gezinsleden erbij willen opgeven kunnen dit alsnog doen op Dinsdag 21 Juli a.s., des morgens tussen 9 en 10 uur op het kantoor. Betreffende de schoolgaande kinderen delen wij nog mede, dat deze in klasseverband vanuit de school naar deze keuring gaan en dus niet met groteren behoeven mee te komen. Kinderen beneden 6 jaar, dus in de meeste gevallen niet-schoolgaande kinderen worden niet doorgelicht. Tenslotte verzoeken wij allen om straks pre cies op de aangegeven tijden in het gebouw Jeruël aanwezig te willen zijn. Zo was dan weer de dag aangebroken, dat we met onze reisclub op stap zouden gaan. Was deze dag oorspronkelijk op 20 Juni bepaald, door bijzondere omstandigheden moesten we 14 dagen eerder op reis, zeer tot genoegen van de meisjes, want ze zeiden: Hoe eer hoe liever. Om ruim half één werd vanaf het Schild met twee bussen van de H.A.V.I. de reis begonhen. De benodigdheden voor versterking en verkwik king van de inwendige mens waren inmiddels in geladen. Op de Haar moesten we nog even stop pen, omdat daar nog enige meisjes moesten instappen en toen gingen we over Nij ver dal, Raalte, Zwolle, Kampen op Urk aan. Tussen Zwolle en Kampen werd nog even gezwaaid tegen Getjan van de Eulkes, die misschien al wel 50 jaar weg is uit Rijssen, maar toch nog altijd Riessener blijft. Voor we er erg. in hadden waren we al in de Oostpolder. Wie daar door rijdt kan zich haast niet voorstellen, dat dit allemaal water is geweest. Alles wat er groeide, leek aardig goed. Van Giethoorn zijn we over Meppel, Stap horst, Ommen, Hellendoorn, Nijverdal, weer naar Rijssen gegaan. In Meppel zijn we nog even in een hotel geweest, waar een gezelschap Gro ningers was, allemaal bejaarde mensen. Het ging^^- daar heel gezellig toe. Eén van die mannen zong het Groningerlied, in dialect, hetgeen aan leiding was, hierop direct te antwoorden met Mooi Riessen, spontaan door onze meisjes ge zongen en met een daverend applaus beloond. Maar aan alles komt een einde, de tijd schoot al aardig op, zodat we weer verder gingen op Staphorst aan. Hier werden de klederdrachten en typische kleuren van de schildering der hui zen bewonderd. Toen dan ook een hele rij kinde ren in die klederdracht langs een hek stonden, moest er even gestopt worden en werden aan die kinderen versnaperingen gegeven. Eén van de oudere dames onder ons had al een klein meisje op de arm. Ze wou het wel meenemen, zei ze. In Hellendoorn nog even naar de Elf Provin ciën in de speeltuin, waar we ons nog een hele tijd vermaakt hebben, toen nog een poosje in Nijverdal voor de laatste aanleg en zo kwamen we om ruim elf uur weer zeer voldaan in Rijs sen terug. Wij willen tot slot de Directie nog hartelijk danken voor de bijdrage voordeze prachtige reis. Reisclub Spinnerij Bijvank. Een volgende keer hoop ik op één en ander wat dieper in te kunnen gaan. Toen we in Urk aankwamen, werd direct naar de haven gewandeld en de verschillende vissersboten bezichtigd. Ook werden hier nog enkele foto's gemaakt, waarvan wij hopen dat ze goed gelukt zijn. De verleiding was voor som mige meisjes te groot, zodat ze nog wel even moesten pootje baden, al was het weer niet bij zonder warm. Terug gekomen bij de bus, de meesten met een pak paling, werd dadelijk weer ingestapt om de reis door de Oostpolder over^^ Emmeioord te vervolgen naar Giethoorn. Het. was geen wonder, dat, toen we een poosje ge reden hadden, sommige meisjes uitriepen: Wat hebben we een honger. Goed, dat we voldoende hadden meegenomen om de hongerige magen te verzadigen. Onder vrolijk gezang, vooral van de jongere generatie, kwamen we nogal spoe dig in Giethoorn, waar we dadelijk gelegenheid kregen om een puntertocht door de vaarten te maken. Waren sommigen van de ouderen eerst niet te bewegen om mee te gaan, het einde van het liedje was, dat tenslotte allen, op twee na, zijn meegeweest. Dit was een heel plezierige tocht, vooral voor de jonge meisjes, die allen in één bootje zaten. Het ging met het schommelen soms wel wat al te erg.

Erfgoed Rijssen-Holten

Het Anker | 1953 | | pagina 8