is^
De Directie zegt, dat in de fabriek een nadere
bekendmaking zal worden gedaan over de tijden,
waarop de stalling geopend is en hoe lang men
in bijzondere gevallen hier toegang kan verkrij
gen.
Hierna sluiting.
L.
Onze oudste Directeur, de Heer J. J, ter Horst,
vierde 27 September j.l. z'n 70ste verjaardag.
Is het bereiken van de „leeftijd der sterken" op
zich zelf al een gelukwens waard, hoeveel te
meer is dit het geval als de jubilaris nog fris
van geest en flink van lijf en leden is als „Meneer
Jan". De Heer ter Horst heeft al een lange staat
van dienst achter de rug en niet altijd is het
gemakkelijk geweest de wagen in het rechte
spoor te houden. Er zijn moeilijke periodes ge
weest, waarin het heel wat hoofdbrekens heeft
gekost de zaak draaiende te houden. Denken
we alleen maar eens aan de twee wereldoor
logen, die in de tijd van zijn directeurschap vie
len en aan de langdurige crisis, die in 1930
begon en jarenlang aanhield. Naar waarheid
kunnen wij van Meneer Jan getuigen, dat hij,
onder welke omstandigheden dan ook, steeds
het hoofd koel hield en naar wegen zocht, die
ons uit de moeilijkheden konden voeren. We
zullen hierop nu niet dieper ingaaneen jubileum
is daarvoor trouwens niet de meest geschikte
gelegenheid.
Wij weten allen wat de Heer ter Horst,
ondanks het klimmen der jaren, nog altijd voor
de fabriek, waaraan hij met z'n hele hart is
verknocht, betekent. Gaarne wensen wij hem
toe, dat hij nog vele jaren met opgewektheid
van deze belangstelling kan doen blijken, in het
bezit van een goede gezondheid en te midden van
allen, die hem lief en dierbaar zijn.
Jute is nu niet bepaald een artikel, dat veel
dichters heeft geïnspireerd. De groten van de
laatste eeuw zwijgen er in alle talen over. Had
Vondel het in zijn tijd gekend, wie zal zeggen,
welke lofdichten hij er op had geschreven. Want
welk een mogelijkheden liggen hier niet voor
dichterlijk aangelegden met levendige verbeel
ding Tropische hitte, Hindoe-tempels eerste
stadium. Wereldzeeën en wereldhavens twee
de stadium. Fabricage-proces derde stadium.
Gebruik in allerlei vorm laatste stadium. Zou
den de dichters zich beschroomd afzijdig hou
den door het ontbreken van een geschikt rijm
woord? Het is een feit, wij kunnen ook niet
verder komen dan „futen", „bruten" en „recru-
ten", maar zelfs daar moet toch wel wat mee
te beginnen zijn.
Een uitzondering op het bovenstaande wordt
gevonden in het zakkenmagazijn van de zakken-
handel Haak te Rotterdam, een van onze groot
ste klanten. Er hangt daar een gedichtje aan de
muur, dat een ieder, die er werkzaam is, voort
durend herinnert aan het artikel, waar hij da
gelijks mee omgaat. Het is misschien aardig
te weten, dat het een rijmpje is van de hand
van een Twentenaar, n.l. de agent van de firma
Haak te Enschede. Wij hebben er het onze toe
bijgedragen door het in rood en zwart op jute-
doek te stempelen. Het was destijds een attentie
van de bedoelde agent tegenover de firma Haak,
toen deze nieuwe gebouwen betrok.
Dit gedichtje werd op een aardige manier
door een van onze arbeiders „ontdekt". Op een
vrije dag reed hij mee met een onzer expedi
teurs, om nu eens te zien, waar datgene, aan
de totstandkoming waarvan hij had medege
werkt, nu eigenlijk terechtkwam. En daar zag
hij dan het volgende hangen:
EEN JUTEZAK IS WONDERNUT
WAT MOET ZE AL BEWAREN,
ZE BERGT ZOUT EN GRAAN EN MEEL,
ZIET NIET OP TEGEN VAREN
VAN OVERZEE,VAN MIJLEN WIJD,
KOMT ZE IN DE HAVEN AAN LAND,
AL DRAGENDE HAAR NUTTE LAST,
WAARDOOR VEEL KOMT TOT STAND.
WAT OOK DE AARDE GEEFT AAN VRUCHT,
AL WAT DE MENS KAN VOEDEN,
KOREN, SUIKER,WAT'T OOK ZIJ,
ZE ZAL 'T VOOR BEDERF BEHOEDEN.-
JUTE DIENT DE MAALDERIJ
EN OOI DE KOLENMAN ,V00R WISSE
DIES KAN MEN BETER TIJDELIJK j
GELD
DAN JUTE OP AARDE MISSEN
I
