SPORT Op 2 Juli herdacht baas J. Harmsen de dag, waar op hij 50 jaar geleden zijn arbeid hij Ter Horst Co N.V. aanving. Nadat hij eerst enige jaren in de Spoelerij en Kalanderij had gewerkt, werd hij in 1918 naar de afd. expeditie overgeplaatst. Vanaf 1919 houdt hij hier toezicht op de ver zending van de afgewerkte goederen aan de af nemers. Zeer accuraat en met grote nauwgezetheid regelt hij het zeer omvangrijke expeditiewerk. B. W. STROKAP 2-7-1901 2-7-1951 B. W. Strokap vierde ook 2 juli zijn gouden jubi leum. Behalve een korte diensttijd in de hand- naaierij heeft hij al deze jaren gewerkt in de Pakke- rij. Met een grote toewijding heeft hij zich al de verschillende werkzaamheden in deze afdeling eigen gemaakt. Het overgrote deel van deze tijd heeft hij echter gewerkt bij de persmachine, waar hij millioenen en nog eens millioenen zakken heeft geteld en in halen voor de verzending heeft gereed gemaakt. Genoemde personen werden op de dag van hun jubileum op het Kantoor ontvangen en door de Directie geluk gewenst met hun decoratie. Verder werd hun hij monde van de heer Ter Horst dank gebracht voor het vele werk dat zij voor Ter Horst Co. N.V. gedurende zo lange tijd hebben verricht. Als stoffelijk blijk van waardering bood spr. hun het hiervoor gebruikelijke cadeau aan. In verband met hun diensttijd werden nog ver schillende vermakelijke voorvallen van vroeger op gehaald, waarom nog eens hartelijk werd gelachen. De rest van de dag hebben de jubilarissen in de huiselijke kring doorgebracht, waar het hun niet aan belangstelling heeft ontbroken. Wij hopen, dat het hun gegeven zij nog lange jaren deze eretekenen te mogen dragen. Revue. Nu het dan eindelijk zomer geworden is en de maand Juni ons vele mooie zomerse dagen heeft geschonken, denken wij onwillekeurig nog wel eens aan het aardige refreintje uit onze laatste revue: Als het zonnetje schijnt En de bakvisjes fluiten, Dan komt er geen eind Aan de kousloze kuiten. Dan zie je een opa met kniebroekje aan Weer speels met z'n oma een laantje in slaan, Dan eten de pick-nickers zo van de grond Alsof er in Holland geen regen bestond. Misschien hebben de mensen van onze revue ook aan dit refreintje gedacht, toen zij op 16 Juni jl. hun uitstapje maakten door het met zon over goten Tukkerland en op een uitgezocht plekje, in de schaduw der bomen, aan de Dinkel werd gepicknickt. Inderdaad, we zouden voor dit uit stapje moeilijk een mooiere dag hebben kunnen wensen. En voor velen zal het ongetwijfeld een openbaring geweest zijn, dat ons Twenteland zoveel aan natuurschoon heeft te bieden. Het is moeilijk over een uitstapje als dit een verslag te schrijven, als je zelf niet van de partij hebt kunnen zijn. Volstaan wij met ons te refereren aan het oordeel van enkele deelnemers(sters), die ons vol enthousi asme mededeelden, dat dit voor allen, die aan de tocht deelnamen, zonder uitzondering, een van de mooiste trips geweest is, die wij hebben gemaakt. Waarin wij ons kunnen verheugen. Indoor-training. Nu de zomer in het land is, hebben wij de sport zaal verlaten, om onze sport in het vrije veld te beoefenen. Hoewel ons nieuwe terrein nog niet officiëel geopend is (het plan bestaat dit te doen met de jaarlijkse sportdag), is het korfbalterrein bereids in gebruik genomen. Dit wil niet zeggen, dat dit terrein uitsluitend voor 't korfbalspel moet dienen; hier kunnen alle sporten worden beoefend, als: verspringen, hoogspringen, sprinten, hard lopen, handbal, enz. Een springbak is, terwijl wij dit schrijven, nog wel niet gereed, doch zal op korte termijn ingericht worden. Wij hebben echter één verzoek aan al onze leden, nl. het terrein netjes te houden, de beplan ting te ontzien en steeds na afloop der oefeningen de helpende hand te bieden om toestellen, ballen enz. netjes op te bergen. De meisjes zijn van nature huishoudelijk aangelegd en zij staan, bij wijze van spreken, altijd met stoffer en blik of spons en zeemlap klaar. Wij mannen zijn nu eenmaal anders en hebben wel eens een kleine aansporing nodig. W andelsport. Met een wel wat gehavende ploeg, waarover Johan, zeer terecht, niet erg te spreken was, werd

Erfgoed Rijssen-Holten

Het Anker | 1951 | | pagina 7