mag de bijbetaling slechts eenmaal
worden geëist. Hierdoor wordt het gezin
niet te zwaar belast en ontstaat bovendien
voor de verzekerden een prikkel om te
bevorderen, dat verschillende gezinsleden
op één dag behandeld en dus tegelijk
vervoerd kunnen worden.
Aangezien de last van bijbetaling voor
verzekerden die vaak vervoerd moeten
worden, aanzienlijk kan zijn, is een zekere
verzachting voor hen wel billijk. Derhalve
is bepaald, dat, indien in een kalender
maand of in een periode van 30 dagen een
verzekerde voor zich en zijn gezinsleden
in totaal meer dan f 10,heeft moeten
bijbetalen, het ziekenfonds het bedrag
boven f 10,na overlegging van de
nodige bewijsstukken zal terug betalen.
(Onder gezin in dit en het hierboven ge
noemde geval moet worden verstaan
man, vrouw en kinderen beneden
16 jaar.)
Voor het ambulance-vervoer (waar
onder niet moet worden verstaan vervoer
met gewone auto's, welke incidenteel
door het inschuiven van een brancard
voor liggend vervoer van zieken worden
ingericht) is geen bijbetaling verschuldigd.
Als gevolg van het streven der zieken
fondsen naar combinatie van vervoeren,
komt het evenwel m uitzonderingsgeval
len voor, dat met een ambulance-auto
tevens verzekerden worden vervoerd, die
ook per gewone auto zouden kunnen
worden vervoerd. In deze gevallen ware
bijbetaling van deze verzekerden alleen
te bevorderen, indien dit niet op te grote
administratieve bezwaren stuit. Bepaalde
voorschriften zijn hiervoor niet te geven.
De uitvoering der bijbetalingregeling
zal aldus moeten geschieden dat de ver
voerders de bijbetalingen innen. Op hun
declaraties aan de ziekenfondsen zullen zij
een gespecificeerde opgave van de geïnde
bedragen moeten geven. Heeft een ver
zekerde zelf de ritprijs betaald, dan betaalt
het fonds dit bedrag terug, verminderd
met de bijdrage.
Het verdient aanbeveling, dat de
ziekenfondsen komen tot een uniform
formulier voor de declaratie der ver
voerders aan de ziekenfondsen en ook
tot een uniform bewijs van betaling voor
de gevallen, waarin de verzekerde de
ritprijs zelf betaalt. Op dit betalingsbewijs
dient de fooi afzonderlijk te worden ver
meld, dm te voorkomen, dat de verze
kerde een dubbele fooi betaalt, hetgeen
thans meermalen het geval blijkt te zijn.
Voor het overige blijven de voorschriften
betreffende het ziekenvervoer van het
rondschrijven van de Commissaris, belast
met het toezicht op de Ziekenfondsen
van 30 Juli 1943, afd. IV, Nr. 16301, on
verminderd van kracht.
I. Om tegemoet te komen aan een wens,
welke jaren lang is geuit door verzeker
den, die ver van de medische centra
wonen, en mede op verlangen van zie
kenfondsen en andere instellingen, heeft
de Ziekenfondsraad besloten, bij wijze
van proef, tot invoering van een voorlo
pige regeling tot gedeeltelijke vergoeding
van REISKOSTEN.
Een dergelijke regeling schijnt in
strijd te zijn met het streven naar beper
king van de kosten van het ziekenfonds
wezen. Echter zullen bij de bestaande
toestand ongetwijfeld meer reizen per auto
worden gemaakt dan het geval zou zijn,
indien een gedeeltelijke vergoeding van
de kosten voor een reis per openbaar
middel van vervoer kan worden gegeven.
De kosten van een regeling inzake ver
goeding van reiskosten zullen dus althans
enigermate worden gecompenseerd door
de daling van de kosten van het vervoer
per auto, afgezien nog van de invloed der
hierboven vermelde bijbetalingsregeling.
De hieronder volgende regeling is
bedoeld als een aanvulling van het rond
schrijven van de Commissaris, belast met
het toezicht op de Zfekenfondsen, van
30 Juli 1943, afd. IV, Nr. 13601.
a. De verzekerde, die met voorafgaande
machtiging van zijn ziekenfonds, ver
leend na medische controle, ingevolge
artikel 3 van het Derde Uitvoerings
besluit ingevolge het Ziekenfondsen-
besluit voor onderzoek of poliklini
sche behandeling een specialist be
zoekt, die geen zitting houdt in een
der specialistencentra, waarheen de
verzekerden van het ziekenfonds zich
in normale gevallen begeven, heeft
aanspraak op vergoeding van de
kosten van het reizen ïn de laagste
klasse van een openbaar middel van
vervoer (spoor, bus of boot voor zo
ver de kosten per reis meer dan vijf
gulden bedragen, met dien verstande,
dat in dat geval tenminste f 1,wordt
uitgekeerd, zulks om te voorkomen,
dat de verzekerden bedragen van
enkele dubbeltjes of centen ont
vangen.
(Bedragen de kosten f 5,dan
krijgt de verzekerde dus geen ver
goeding bedragen zij f 5,01, dan
krijgt hij f 1,
b. De verzekerde, die binnen een tijds
verloop van 3 maanden meer dan
eens bij dezelfde persoon of instel
ling, al dan niet in het werkgebied
van het ziekenfonds, een behandeling
moet ondergaan voor rekening van
het ziekenfonds, heeft aanspraak op
vergoeding van de reiskosten der
laagste klasse, voor zover deze in
totaal in genoemd tijdvak meer dan
f 20,bedragen.
De minimum uitkering wordt hierbij
gesteld op f 2,50.
