Nen Sioomgas
en zinne leefebiieje
Van 't zommer schreef ik dew fok'n vuur
oonze tentoonstellige dew in t noajoar wöln hooln
in het Parkgebouw en non ak dit schriewe hew
ne a wier achter de rugge. Der zat n der wa
neet zoovolle disse keer as 't vuurig jaor mèr
wiej moggen toch neet klaagn. Roem veerhon-
derd nummers henn en kniene, miej duch doar
kant Riessen wa met doön.
Vuur en alleer 'k echter veerder goa wik
ees namens alle henn en knieneleefhebbers daank
brengn an de Parkcommissie vuur alle metwoar-
kege dee awe dit keer wier van eur hebt e had,
biej het hooln van disse tentoonstellige, en ook
an Jan van n'Booms den gin meuite te völle was,
urn oons voort te help'n, oawera met en op dee
meneere hèf met e wörket det als zoo good
e'slaagdn is.
\Vant e'slaagnd isse, doar köj op an. Kiekt
alleene mèr is roahet liesje van hoofd-erepriezen
in de kraante. 't Zint zoowat allemoale Riessender
stoomgeste dee ter in stoat. Doar hej in.de eerste
plaatse Peters met zinne Barnevelders, jonge wat
ne mooie koppel harder den zit'n, 't warn amoale
alleezen. Noar ekke heurd hebbe mut eene van
de kuurmeasters hem'n e'zeg dèj zeeldzaam zonnen
hoop mooie Barnevelders biej mekoar zaggen.
En dan den jonge van Deensmet zinne
krieln, gewoonweg leefebrieje, zulke mooie dinge
at det warn, iej kon ze neet meuier schildern,
vun ik. Toch haj der wat dee 't neet met miej
eens warn, want 'k heurn der eene zegn, ze hebt
miej de beene te laank het liekt wa ooievaars in
't kleine, mêer vooruit elk zinne meuge.
Biej de kniene slep'n Jans van de Boer met
zinne Rexen n' beker in de wach. Non k muzze
zegn vedeend ook, want hee harder wat zitn
woer aj de pette vuur of zoln nemn. En n velken
at de deers op de hoed harn, net zo zachte as
van ne weule.
Ook de leefhebbers van Zilver Braakels en
van Leghorn kon eur hatte wier ophaaln, en neet
te vergetn de Maleyer kerls. Doar hej der ver-
scheijn van hier in Riessen, mèr Ooln^ Deens en
den Kosters oet de Watersteege gong n met de
priezen striekn.
Vriejdagmiddag was 't lös vuur de ooln van
daage. Ze moggen der wier vuur niks in en iej
könt wa begriepn detter een drok gebroek van
wör e'maakt. Vuural één knien, nen Witn Vlaam
sen reus har eure belangstellige, t was ook nen
knaap van roem zesteen pond. 'k Hebter is even
biej e' staone toen ter wier n köppelken vuur
stun'n, en toen koej wat heurn. „No Mans
zè neen tot n'n aandern, „wat duchen oew zoejt
doar oale jaorsoawnd met könn rèn n zoej ne
baas könn wonn." Of wier nen aandern zè „Aj
den harn töfelkes oawnd Dieks dan moejn gaspel
wa lös doon." De aander'n harn dan de grötste
wille, as der mekoar zoo op zatn.
Ook de henn harn wier eur volle aandach
en over de verschillende rassen kunn ze wier nen
boom op zetn van woer ziej miej.
Vriejdags'oawnds en Zöterdaagns w as t los
vuur 't publiek en dee heb'ter ook drok gebroek
van e'maakt, vuural zag iej der toen veulle stoom
geste. Hieroet bleek wa, dèt ze nog wa leefebrieje
hebt vuur det henn spil, ook al schrif den beeste
kerl det dee hennleefebrieje geeld kost.
En non 'k het toch hebbe oawer den beeste
kerl, non wok den ook nog wa op 'n poar dinge
antwoordn. Ik wee neet wiej zint mèr den na-
tuurleefhebber numt oew Herman en dan zal il^
ook mer doön.
Herman ik kan oew wa zegn dej met ver
schillende dinge glad de plaanke mis zint. Iej
hebt doar oawer oonze leefebrieje en det dee wal
geeld zal kossen. Nch wonne leefebrieje kost gin
geeld, an de beeste köj ook wa wat kwiet, vuural
aj der een betje met begint te haandeln. Dan
hej der dee wa wat ter als bie verspölt tot zelfs
huuze toö.
Nee aj dan wat weet, wait dan sommers
een kalf en goat doar noa stoomtied op de fietse
hen, en dan zette iej der oew biej, met nen nkkepos
in de rugge dan rüs iej met een oet. Mer urn
doar 's mörns a vroe en melken te goan, dan
n' heeln dag in 'n stoom te zitn, en dan s oawnds
wier hen melken, en noa dee tied nog op n kop
in 't laand um 't een of 't aander te verbouwn,
det lik miej neet good. En ik denke det t van
de tien stoomgeste wa neegne 't met miej eens
zeet. Iej hebt ook oawer dee brodse henn in nen
zak. Ik kan oew wa veteln det is ginnen Qocm
leefhebber ewès, aans harre ze wal ezat en_atdei^
te völle har dan harreder nen aander leefhebber
wa met voort e'hölpn. Alleene dèt waj schriewt
oawer dee ketoorschriewers det dee ook leefe
brieje hebt vuur n' melkbeesje dat zink met oew
eens, at ten-minste woar is, wat ze miej les hebt
verteeld. Non zeuj zegn, „wat is dat dan Uet
zak oew veteln. Meneer Auke mut vuur n joar
terugge een poar nieje stamboekbeeste hemn e
kreegn en hee har ze nog neet good en wa in
de weide, of iej harnder voot al n spil ket°°r*
schriewers biej, dèt ter op 'n gegewn oognblik
nog mèr geile jèsse in de waide harn e lop as
beeste.
