Nen sloomgas
en zinne leefebrieje.
5 Pp
moet wachten in verband met de nieuwe riolering
langs de fabriek. Men zal dan tegelijkertijd een
nieuwe waterleiding leggen.
Sluiting. L.
't Was nun heet'n dag ewes, met doarop
nun zommeroaw nd, zo ew der dit jcar nog meer
weinig hebt 'ehad, toeket veeld in gung, um is
wier te lustern noa de nachzwaalve, woerkes laas
oawer har in onze Juni-Aanker 't Was ter
duchen miej. nun geschikten oav/nd vuur, en dek
miej doar neet in vergist harre, bleek wal, want
toek eeuw'n vuurbie de Tichelweurke was, heurn
ik ter al n naor reuteln, deed meij eew'n deen
stille stoan. Ééntonig geluud, aaltied wier't zelfde,
meer toch ook aaltied wier eew'n mooi. Ik dwöl
wier veerder, um miej nun éne veerder biej 'n
vlak veeldjen, vuur de groond te zett'n in de
gedachen, dat ze doar wal biej miej zoll'n komm'n.
n Zach windjen streek duur de dennebeume, en
brach dee denneloch langs minn'n neuze, wat 'n
menske zo good kan doan. Aans was ter stille
■^leene nun krekel luut zich heurn oet det lange
„lelmgreus, en n klein uulken vleug zich vaste in
n spinneweb, en deer alle meute um wier lös
te komm n Ik har hier al minn'n andach op,
toeket miej bekende geklap in de vleugel heur'n
van de nachzwaalve. Wat nun slaank n vogel in
de vloch en wat lichveerig dette zich verplaast. 't
Doern neet lange of hee ha' zich in nun boom
ezat en ik hebbe hier 's oaw'ns volop genött'n,
en ik kömme wier in 't hoes met de gedachen
„Doar kom ik nog wal s wier, biej gezoondheid."
Non wok oew eewn vetell'n woert de nach
zwaalve vandan koomp. t Is nun echen zommer-
vogel, en hee koomp neet eerder biej oons, as in
't leste van April of begin Mei. Hee koomp dan
oet Afrika noar oons hen woerte 't hele winter
volop hef könn'n kriegn. Hee koomp allene nao
bos en veeld, in Hollaand met zinne weid'n en
al het water koompe neet. Atte hier is e kömm'n
doert neet lange of ze hebt et met mekoar oawer-
leg, en de eier wordt 'eleg. Det zeenter meer
twee en dee wordt ook zoo meer op de groond
eleg zoonder 'n nös te maak'n. 't Zint toch grieze
eier van kluur, deet zich biej de natuur anpasset.
Et gebuurt, det -ze wordt vesteurd, of desse zich
neet meer veilig veult, nem ze de eier in 'n bek
en verplaatst ze zich.
t Wiefken brod de eier allene oet, meer as de
jong'n noa nun dag of 17 oet 't ei kompt, help
't menken volop voorn, 't Zeent dan ook mooie
dinge meer veule aans as de kleine nösveugel,
dee kaal zint. De nachzwaalve zit voort in doons
en 'n groot'n bek vaalt ook voot op. Zee greuit
vuurspoodig op, meer det mut ook, want as de
R in de moand koomp, goat ze oons wier ve-
loat n en zeuk ze Afrika op, woer ze de toafel
wier edekt vindt.
Teglieke met de nachzwaalve koomp noar oons
hen nun vogel dewwe allemoale wal is hebt heurn
roop n meer misschien nog neet allemoale zeen
hebt. Ik bedoole hier 'n koekoek met.
Awwe gunstig weer hebt begin Mei' dan köw
ne drok heurn roop'n en al is 't gin gezang as
van ne kanarie of ne vinke, 't is toch un geluud det
'n menske bekoort.
Op de schoole hebbe wie eleerd det 'n koekoek
gin nus maakt, meer wiezer maak'n zoe
doar neet. De oole leu gung vetel'n, dette zich
's winters wier veraandert in nun klemmet. En al
muw too geev n, det 't nun zonderling vogel is
det leste, mogg'n ze vrooger geleuw'n, op 't
oog'nblik weet de leu wal better, al weet ter nog
meer heel weinig de leew'nswieze van 'n koekoek.
Woerumme maakt 'n koekoek non zelf gin nös
En al könne wiej det vuur gin 100 vaste zegg'n,
de oorzaak zal wal wen, dette zo um de wekke
n ei leg en dan begriep ie wal detter van de
breuderieë neet terechte koomp. 'n Koekoek weet
er wal road met, Iej hebt misschien al wal is
e' zeen ette leege oawer 't venne vleug, met nun
koppel kleine veulkes achter zich an. Dan wasse
op zeuk um 'n nösjes te vind'n woer te 't ei in
kon legg'n. Vaake wordt ter det met 'n hek in
ebrach. Wiej weet allemoale, as den jong'n koekoek
oet t ei koomp, der van de aand're veulkes neet
terechte koomp. Dee wordt 't nus oet edrok,
en komt dan umme, terwiel 'n koekoek as kool
greuit, meer de pleegoolders zeent vol zorg van
n moorn tot n oawnd. Woer trouw as ze kunt
wen an zonn'n jong koekoek blik oet 't volgende,
wat ook woar gebuurd is.
In 'n gat van nun boom, kot an de groond, har
nun koekoek t ei ebrach biej in 't nusjen van 'n
poar roodstetjes. 't Gun zo as gewoonlijk, 'n jongn
koekoek bleef allene ower en de oale roodstetjes
mon'n wosseln um den zat te kriegn. Meer toet'n
koekoek der oet wol um de natuur in te trekk'n
bleek dette neet meer oet det gat kon, Meer de
pleegooln bleew'n en voor'n vedan, tot det 'n
hoarfs kum, de vlinders en insecten biejnoa vot
wat'n en ze met mekoar in en biej 'n boom 't
leeuw'n leut'n.
